ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Kotchanan]

ทุกคมเคียว..เกี่ยวข้าว..พร่างพราวรัก
ใช่หาญหัก..ผลักไส..ให้ผวนผัน
รอรวงเขียว..เกี่ยวรวง..ก่อนล่วงพลัน
หากเหหัน..หวั่นคมเคียว..คงเกี่ยวดาย

เหมือนรวงข้าว คอยเคียว ร่วมเกี่ยวรัก
ไม่นานนัก รวงทอง ต้องถูกขาย
นำเงินมา แต่งน้อง รักมากมาย
รอพี่ชาย ไปสู่ขอ รอนะเธอ

เคียวสนิม..กรำเกรอะ..เปรอะเปื้อนฝุ่น
วันวารหนุน..หมุนผ่าน..นานเสมอ
พี่ยิ่งใหญ่..เป็นนายทุน..หนุนบำเรอ
รวงทองเพ้อ..ละเมอเทียว..เคียวเปลี่ยวดาย

เคียวเก่าเก่า..เฉารวงทอง..ครองหมองหมาง
รักอับปาง..ถูกขวางกั้น..ฝันสลาย
น้ำเงินเขา..กั้นเรา..เฝ้าทำลาย
จนทุ่งวาย..เคียวคลายคม..ระทมนาน

[มานพ]

เคียวสนิม..กรำเกรอะ..เปรอะเปื้อนฝุ่น
วันวารหนุน..หมุนผ่าน..นานเสมอ
พี่ยิ่งใหญ่..เป็นนายทุน..หนุนบำเรอ
รวงทองเพ้อ..ละเมอเทียว..เคียวเปลี่ยวดาย

เคียวเก่าเก่า..เฉารวงทอง..ครองหมองหมาง
รักอับปาง..ถูกขวางกั้น..ฝันสลาย
น้ำเงินเขา..กั้นเรา..เฝ้าทำลาย
จนทุ่งวาย..เคียวคลายคม..ระทมนาน

การเกษตร บ้านเรา เริ่มก้าวหน้า
ทุกคนมา ลืมนาดำ ทำนาหว่าน
ใช่รถเกี่ยว แทนเคียว สุขสำราญ
แต่พี่นั้น หาลืมคน เจ้าของเคียว

[Kotchanan]

เคียวสนิม..กรำเกรอะ..เปรอะเปื้อนฝุ่น
วันวารหนุน..หมุนผ่าน..นานเสมอ
พี่ยิ่งใหญ่..เป็นนายทุน..หนุนบำเรอ
รวงทองเพ้อ..ละเมอเทียว..เคียวเปลี่ยวดาย

เคียวเก่าเก่า..เฉารวงทอง..ครองหมองหมาง
รักอับปาง..ถูกขวางกั้น..ฝันสลาย
น้ำเงินเขา..กั้นเรา..เฝ้าทำลาย
จนทุ่งวาย..เคียวคลายคม..ระทมนาน

การเกษตร บ้านเรา เริ่มก้าวหน้า
ทุกคนมา ลืมนาดำ ทำนาหว่าน
ใช่รถเกี่ยว แทนเคียว สุขสำราญ
แต่พี่นั้น หาลืมคน เจ้าของเคียว

สนิมเคียว..เฉลียวใจ..ให้สะท้อน
แห่งนาก่อน..ดอนแล้ง..ก่อนแต่งเขียว
ว่ากันดาร..ผสานร้าว..ทุกก้าวเชียว
ซ้ำดินเหนียว..เกลียวมัด..ยากหยัดยืน

ชาวนาไทย..ไถหว่าน..สะท้านลม
ทุนนิยม..ถมทับ..เกือบลับผืน
คมเคียวปรักหักพัง..ยากยั้งคืน
รถไถกลืน..กลบทับ..จนลับรอย

[มานพ]

สนิมเคียว..เฉลียวใจ..ให้สะท้อน
แห่งนาก่อน..ดอนแล้ง..ก่อนแต่งเขียว
ว่ากันดาร..ผสานร้าว..ทุกก้าวเชียว
ซ้ำดินเหนียว..เกลียวมัด..ยากหยัดยืน

ชาวนาไทย..ไถหว่าน..สะท้านลม
ทุนนิยม..ถมทับ..เกือบลับผืน
คมเคียวปรักหักพัง..ยากยั้งคืน
รถไถกลืน..กลบทับ..จนลับรอย

ชาวนาไทย สมัยก่อน เมื่อย้อนยุค
มีสนุก สุขใจ ไม่เหงาหงอย
มีรวมกลุ่ม หนุ่มสาว ไม่เศร้าสร้อย
ฟังเพลงฉ่อย เพลงเกี่ยวข้าว ดูกราวเกรียว

[Kotchanan]

 
ชาวนาไทย สมัยก่อน เมื่อย้อนยุค
มีสนุก สุขใจ ไม่เหงาหงอย
มีรวมกลุ่ม หนุ่มสาว ไม่เศร้าสร้อย
ฟังเพลงฉ่อย เพลงเกี่ยวข้าว ดูกราวเกรียว 
 

๐ยุคสมัย กลายเปลี่ยน รอยเกวียนจาง
หนุ่มสาววาง ทางวิถี หนีสีเขียว
ใฝ่สีแสง แข่งราตรี สีปราดเปรียว
ทิ้งรวงเรียว เหี่ยวแห้ง สิ้นแหล่งดิน

๐ ร้องเพลงเกี่ยว เดียวดาย ริมปลายทุ่ง
ลมพวยพุ่ง มุ่งแสวง แหล่งถวิล
ไร้ร่องรอย สร้อยเสียง สำเนียงยิน
คนพลัดถิ่น ผินไป ลืมปลายนา

[ดาวระดา]

เห็นตอซังยังซึ้งถึงทรวงอก
เคยปิดปกรกพวงด้วยรวงข้าว
ก่อนถูกเคียวเกี่ยวข้อจากตอคราว
เป็นเม็ดขาวข้าวหอมให้พร้อมกิน

ไม่นานนักตักขายจากชายยุ้ง
เพื่อปั้นปรุงชีวีจากหนี้สิน
หวังหลุดพ้นจนผ่านย่านชีวิน
ขายจนสิ้นกลิ่นซังก็ยังจน

ฝนแรกหยาดคราดไถเตรียมใจสู้
ช่างหดหู่ข้าวพันธุ์นั้นถูกขน
เที่ยวสุดท้ายขายคละขึ้นปะปน
ชาวนาหม่นค้นหาต้นกล้าเอย

[Kotchanan]

เห็นตอซังยังซึ้งถึงทรวงอก
เคยปิดปกรกพวงด้วยรวงข้าว
ก่อนถูกเคียวเกี่ยวข้อจากตอคราว
เป็นเม็ดขาวข้าวหอมให้พร้อมกิน

ไม่นานนักตักขายจากชายยุ้ง
เพื่อปั้นปรุงชีวีจากหนี้สิน
หวังหลุดพ้นจนผ่านย่านชีวิน
ขายจนสิ้นกลิ่นซังก็ยังจน

ฝนแรกหยาดคราดไถเตรียมใจสู้
ช่างหดหู่ข้าวพันธุ์นั้นถูกขน
เที่ยวสุดท้ายขายคละขึ้นปะปน
ชาวนาหม่นค้นหาต้นกล้าเอย

แว่วสำเนียง..เสียงต้นกล้า

๐ต้นกล้าสร้อย คอยเคียว ร่วมเกี่ยวร้อย
หยาดฝนพลอย ลอยลมวน ผ่านพ้นเอ๋ย
ก่อนหลังโก่ง โค้งงอ ตอซังเคย
ปี่ซังเผย เลยผ่าน สะท้านใจ

๐ต้นกล้าเขียว ดั่งเกลียวคลื่น ยืนท้าแดด
ตะวันแผด แสบเนื้อ เหงื่อเรื่อไหล
ทุ่งรวงทอง หมองปวด ร้าวรวดใน
ฤาสิ้นไร้ ไปเสียแล้ว แนวคันนา

๐ครวญปี่ซัง ดังแว่ว แผ่วยะเยียบ
คอนกรีตเทียบ เหยียบคันนา ล้าหนักหนา
ทุ่งสะเทือน เคลื่อนผ่าน แผ่นมารดา
โอ้ต้นกล้า หาที่ใด ให้เหยียบยืน

[มานพ]

เห็นตอซังยังซึ้งถึงทรวงอก
เคยปิดปกรกพวงด้วยรวงข้าว
ก่อนถูกเคียวเกี่ยวข้อจากตอคราว
เป็นเม็ดขาวข้าวหอมให้พร้อมกิน

ไม่นานนักตักขายจากชายยุ้ง
เพื่อปั้นปรุงชีวีจากหนี้สิน
หวังหลุดพ้นจนผ่านย่านชีวิน
ขายจนสิ้นกลิ่นซังก็ยังจน

ฝนแรกหยาดคราดไถเตรียมใจสู้
ช่างหดหู่ข้าวพันธุ์นั้นถูกขน
เที่ยวสุดท้ายขายคละขึ้นปะปน
ชาวนาหม่นค้นหาต้นกล้าเอย

แว่วสำเนียง..เสียงต้นกล้า

๐ต้นกล้าสร้อย คอยเคียว ร่วมเกี่ยวร้อย
หยาดฝนพลอย ลอยลมวน ผ่านพ้นเอ๋ย
ก่อนหลังโก่ง โค้งงอ ตอซังเคย
ปี่ซังเผย เลยผ่าน สะท้านใจ

๐ต้นกล้าเขียว ดั่งเกลียวคลื่น ยืนท้าแดด
ตะวันแผด แสบเนื้อ เหงื่อเรื่อไหล
ทุ่งรวงทอง หมองปวด ร้าวรวดใน
ฤาสิ้นไร้ ไปเสียแล้ว แนวคันนา

๐ครวญปี่ซัง ดังแว่ว แผ่วยะเยียบ
คอนกรีตเทียบ เหยียบคันนา ล้าหนักหนา
ทุ่งสะเทือน เคลื่อนผ่าน แผ่นมารดา
โอ้ต้นกล้า หาที่ใด ให้เหยียบยืน

รู้สึกว่า จะไม่ลงท้ายด้วย อกหัก แล้วนะครับ....

[Kotchanan]

รู้สึกว่า จะไม่ลงท้ายด้วย อกหัก แล้วนะครับ....

๐มองให้เป็น ปรัชญา นะพี่จ๋า
ท้องทุ่งนา หน้าแล้ง แห้งสุดฝืน
เปรียบดั่งพี่ ที่รักช้ำ แสนกล้ำกลืน
เพียงเฝ้ายืน ฝืนทน รอฝนพรำ

๐อีกนามหนึ่ง ซึ่งคอนกรีต ดังกริชแทง
ดับสิ้นแสง แห่งหน คนถลำ
คมเคียวเกรอะ เปอะสนิม คอยทิ่มตำ
แว่วปี่พร่ำ ฮำคล้ายเสียง สำเนียงยิน

๐รักยืนยง ลงราก ดั่งหลากกล้า
รอเวลา นาข้าวเขียว เปลี่ยวถวิล
แต่สิ้นแล้ว แนวคันนา ลับฟ้าดิน
จึงแดดิ้น สิ้นรัก อกหักพลัน

(หึหึ..เรื่องเดียวกัน)

[มานพ]

๐มองให้เป็น ปรัชญา นะพี่จ๋า
ท้องทุ่งนา หน้าแล้ง แห้งสุดฝืน
เปรียบดั่งพี่ ที่รักช้ำ แสนกล้ำกลืน
เพียงเฝ้ายืน ฝืนทน รอฝนพรำ

๐อีกนามหนึ่ง ซึ่งคอนกรีต ดังกริชแทง
ดับสิ้นแสง แห่งหน คนถลำ
คมเคียวเกรอะ เปอะสนิม คอยทิ่มตำ
แว่วปี่พร่ำ ฮำคล้ายเสียง สำเนียงยิน

๐รักยืนยง ลงราก ดั่งหลากกล้า
รอเวลา นาข้าวเขียว เปลี่ยวถวิล
แต่สิ้นแล้ว แนวคันนา ลับฟ้าดิน
จึงแดดิ้น สิ้นรัก อกหักพลัน

(หึหึ..เรื่องเดียวกัน)

OK......เรื่องเดียวกัน...

๐ทำยังไง จึงจะหาย จากอกหัก
พี่สิ้นรัก ดวงแด มาแปรผัน
รวมเธอด้วย น้องดอกบัว กชนันท์
ทำป่วนปั่น หักอกพี่ ที่บ้านกลอน

[ฌลา]

OK......เรื่องเดียวกัน...

๐ทำยังไง จึงจะหาย จากอกหัก
พี่สิ้นรัก ดวงแด มาแปรผัน
รวมเธอด้วย น้องดอกบัว กชนันท์
ทำป่วนปั่น หักอกพี่ ที่บ้านกลอน

พี่เริ่มเองหรืออย่างไรมิใช่เล่า
พี่นั้นเฝ้าปองหมายหลายใจเสนอ
ทำใจใครหวั่นไหวฝันละเมอ
สุดท้ายใจก็เก้อเพราะเธอลา

หญิงใดมาพานพบพี่สบรัก
ใครเผลอภักดิ์พี่หายละห้อยหา
บทสุดท้ายเหลือไว้เพียงน้ำตา
ทิ้งน้องให้อาลัยหาทุกนาที

[Kotchanan]

๐ทำยังไง จึงจะหาย จากอกหัก
พี่สิ้นรัก ดวงแด มาแปรผัน
รวมเธอด้วย น้องดอกบัว กชนันท์
ทำป่วนปั่น หักอกพี่ ที่บ้านกลอน
 

๐แม้อกหัก แต่รักเป็น เห็นว่าคุ้ม
กว่าผู้กลุ้ม รุมเร้า เฝ้าหลอกหลอน
บทเรียนรัก หนักหน่วง ทุกห้วงตอน
สักพักร้อน ก่อนเย็น เดี๋ยวเห็นทาง

๐เมื่อฟ้าเปิด เกิดถักทอ ก่อรักใหม่
ซบห้วงใจ ไกลความเหงา ที่เฝ้าถาง
ก่อนจะสาย คลายสลัก พิษรักจาง
เถิดปล่อยวาง บ้างนะใจ เดี๋ยวหายเอง 

[มั่น แซลี้]

หากไม่สมหวังในรักเรียกอกหัก
แต่หากรักจึงปล่อยเขาในเส้นทางที่ดีกว่า
ถึงผิดหวังไม่สมรักรักร้างลา
แต่โปรดรู้ไว้ว่าฉันยินดีที่จากลาเพื่อเห็นเธอได้สุขใจ

[มานพ]

พี่เริ่มเองหรืออย่างไรมิใช่เล่า
พี่นั้นเฝ้าปองหมายหลายใจเสนอ
ทำใจใครหวั่นไหวฝันละเมอ
สุดท้ายใจก็เก้อเพราะเธอลา

หญิงใดมาพานพบพี่สบรัก
ใครเผลอภักดิ์พี่หายละห้อยหา
บทสุดท้ายเหลือไว้เพียงน้ำตา
ทิ้งน้องให้อาลัยหาทุกนาที

จริงหรือน้อง พี่หลายใจ ใช่ไหมน้อง
ทำไมต้อง เป็นไปได้ ถึงเพียงนี้
พี่รักน้อง จะเริ่มใหม่ นะคนดี
เลิกสักที เลิกเจ้าชู้ อยู่กับเธอ

กลอนพาไป

[ฌลา]

จริงหรือน้อง พี่หลายใจ ใช่ไหมน้อง
ทำไมต้อง เป็นไปได้ ถึงเพียงนี้
พี่รักน้อง จะเริ่มใหม่ นะคนดี
เลิกสักที เลิกเจ้าชู้ อยู่กับเธอ

กลอนพาไป

อย่าสัญญาอะไร
หากเธอไม่ได้คิดจะทำแบบนั้น
ได้แค่พูดให้ความหวังไปวันวัน
หลอกใครๆ ให้ฝันตามไม่ทันเธอ

ก็คนมันอ่อนไหว
พอมีใครมาใกล้ๆ ใจก็เผลอ
ยิ่งเธอหวานฉันยิ่งฝันละเมอ
ทั้งๆ ที่รู้นะเออ ว่าเธอนั้น  "หลายใจ"

กลอนพาไปเหมือนกันค่ะ 555+

[มานพ]

หากไม่สมหวังในรักเรียกอกหัก
แต่หากรักจึงปล่อยเขาในเส้นทางที่ดีกว่า
ถึงผิดหวังไม่สมรักรักร้างลา
แต่โปรดรู้ไว้ว่าฉันยินดีที่จากลาเพื่อเห็นเธอได้สุขใจ

นี่แหละคือ ความรัก เสียสละ
ฉันคงจะ ทำบ้าง หน่อยดีไหม
จะสมหวัง หรือไม่ ไม่เป็นไร
รักด้วยใจ คงจะพบ  สบรักจริง

[มานพ]

อย่าสัญญาอะไร
หากเธอไม่ได้คิดจะทำแบบนั้น
ได้แค่พูดให้ความหวังไปวันวัน
หลอกใครๆ ให้ฝันตามไม่ทันเธอ

ก็คนมันอ่อนไหว
พอมีใครมาใกล้ๆ ใจก็เผลอ
ยิ่งเธอหวานฉันยิ่งฝันละเมอ
ทั้งๆ ที่รู้นะเออ ว่าเธอนั้น  "หลายใจ"

กลอนพาไปเหมือนกันค่ะ 555+

อิๆ กลอนพาไป..อีก แระ 

ที่สัญญา เอาไว้ เพราะใจมั่น
เพียงแจ่มจันทร์ เท่านั้น จงรู้ไว้
ถ้าไม่รัก จะหลอก กันทำไม
จงเชื่อใจ นะจ๊ะ " น้องชะนี"

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

รักมากมาย...ได้อะไร...ใจที่หัก
รักเสียหลัก...เขาผลักไส...ใจหลบหนี
คำว่ารัก...รักฉันมาก...มากซะไม่มี
ผลลัพท์วันนี้...มีเหลือมั๊ย...!!!...ใจให้กัน

บทสรุป...สุดทางรัก...อกหักมั้ง?
รักจีรัง...ยังไม่เจอ...เสนอฝัน
ใครพบเห็น...เป็นประเด็น...ถกเถียงกัน?
รักแบบนั้น...มันมีจริง...จริงหรือไร?

รักสุดท้าย..ได้เพียงเจ็บ...เจ็บจนจุก
ใจติกคุก...คุกน้ำตา...ล้าอ่อนไหว
อกหักแล้ว...แก้วแตกเสี่ยง...เลี่ยงอย่างไร
ใครจากไป...พาหัวใจ...ไปพร้อมเงา

คำว่ารัก...อกหักนั้น...มันคงคู่
เจ็บชั้นครู...อดสูหนัก...รักโง่เขลา
รักงี่เง่า...เบาและบาง...จางใจเรา
คลุกคลอเคล้า...เศร้าน้ำตา...ล้าเหงาใจ

[มานพ]

รักมากมาย...ได้อะไร...ใจที่หัก
รักเสียหลัก...เขาผลักไส...ใจหลบหนี
คำว่ารัก...รักฉันมาก...มากซะไม่มี
ผลลัพท์วันนี้...มีเหลือมั๊ย...!!!...ใจให้กัน

บทสรุป...สุดทางรัก...อกหักมั้ง?
รักจีรัง...ยังไม่เจอ...เสนอฝัน
ใครพบเห็น...เป็นประเด็น...ถกเถียงกัน?
รักแบบนั้น...มันมีจริง...จริงหรือไร?

รักสุดท้าย..ได้เพียงเจ็บ...เจ็บจนจุก
ใจติกคุก...คุกน้ำตา...ล้าอ่อนไหว
อกหักแล้ว...แก้วแตกเสี่ยง...เลี่ยงอย่างไร
ใครจากไป...พาหัวใจ...ไปพร้อมเงา

คำว่ารัก...อกหักนั้น...มันคงคู่
เจ็บชั้นครู...อดสูหนัก...รักโง่เขลา
รักงี่เง่า...เบาและบาง...จางใจเรา
คลุกคลอเคล้า...เศร้าน้ำตา...ล้าเหงาใจ

บทสรุป รักมั่น มิผันแปร
ด้วยรักแท้ แน่สิ มิหวั่นไหว
อกไม่หัก ด้วยรัก และห่วงใย
ไม่จากไป ไกลน้อง นะคนดี

คำว่ารัก อกหักนั้น ธรรมดา
แต่พี่ว่า อกไม่หัก ถ้ารักพี่
ประสบการณ์ อกหัก พี่มากมี
ขอคนดี วางใจ ในพี่ยา
 

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

เมื่ออกหัก...กับรักแท้...แพ้พลาดท่า
แล้วจะหา...มาหม่นหมอง...ลองรักใหม่?
รักทำไม...ให้รอเจ็บ...เย็บแผลใจ
รักเพื่อใคร...ให้ใจเจียน...เจียนจะตาย

บทสุดท้าย...ได้อะไร...ในรักแท้
สัญญาแน่...จะดูแล...แน่มั่นหมาย
แต่เพียงลม...ขมเกินยา...น่าละอาย
ถ้อยคำชาย...ร้ายกว่าใด...ให้เชื่อกัน

เคยมาแล้ว...แก้วที่ร้าว...คราวอกหัก
ผิดหวังนัก...กับรักแท้...แค่เพียงฝัน
เมื่อมันจบ...ก็ไม่คบ...จบๆกัน
ขอให้ฉัน..นั้นเดียวดาย...ได้ไหมเธอ