| 13 พฤษภาคม 2009, 09:15:PM |
|
bourana
บุคคลทั่วไป
|
 |
« ตอบ #20 เมื่อ: 13 พฤษภาคม 2009, 09:15:PM » |
 ชุมชน
|
Title: เศร้า
Author: บูรณา
แอบเศร้า..ที่เราไม่รักกัน
ฉันรักเธอ..ในขณะที่เธอไม่รักฉัน..หัวใจมันจึงทรมานและหวั่นไหว
แม้ไม่ได้คาดหวัง..ว่าเธอจะมีใจให้
แต่ทุก-ทุกครั้งที่แอบคิดว่าเธอรักใคร..น้ำตาก็ต้องไหลทุก-ทุกที
อยากระบายความรู้สึกให้เธอฟัง
แต่ฉันก็ยังไม่อยากรบกวนเธอไปมากกว่านี้
เพราะแค่ร้องขอให้เธอเป็นเพื่อนที่แสนดี
แค่เท่านี้..ฉันก็คงทำให้เธอลำบากใจ
ฉันไม่รู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่
บางครั้งก็อยากลองถามเธอดู..ถ้าทำได้
แต่ถ้าคำตอบที่ได้รับ..กลับยิ่งทำให้เสียใจ
ไม่รับรู้มันคงดีกว่าใช่ไหม..ดีกว่าที่จะทำให้หัวใจยิ่งต้องร้าวราน
|
|
|
|
|
| 13 พฤษภาคม 2009, 10:53:PM |
|
|
|
| 14 พฤษภาคม 2009, 12:35:PM |
สายใย
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 600
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 2,700
ช่างเขาเฮอะ
|
|
« ตอบ #22 เมื่อ: 14 พฤษภาคม 2009, 12:35:PM » |
ชุมชน
|
Title : คำบอกรัก (บทกวี...บทนี้...เพื่อเธอ)
Author : สายใย
เห็นเปลวไฟในเตาเผาร่างน้อง
น้ำตานองเปื้อนหน้านิจจาเอ๋ย
ไม่เฉลียวใจคิดสักนิดเลย
ไม่ทันเอ่ยว่าพี่รักภักดิ์มานาน
นึกถึงวันก่อนเก่าที่เราพบ
เพียงตาสบส่งใจให้ประสาน
ตาคู่เศร้าเคล้าแววพ้อทรมาน
เป็นจุดผ่านสัมพันธ์กันเรื่อยมา
มีหลายครั้งตั้งใจหมายบอกรัก
กลับปากหนักไม่กล้าบอกเจ้าดอกหนา
มีหลายคราวเจ้าทวงด้วยสายตา
ก็รู้ท่าความนัยแต่ใจกลัว
ด้วยเพิ่งเคยรู้จักความรักแรก
จึงทำแปลกใบ้บ้าจนน่าหัว
รักที่ควรยาวยืดกลับมืดมัว
เจ้าปลีกตัวหันห่างลาร้างไป
มาวันนี้พี่เศร้าได้ข่าวน้อง
วิญญาณจ้องมองพี่อยู่ที่ไหน
โปรดจงรู้ว่าพี่รักเจ้าปักใจ
ตรึงหทัยแนบชิดนิจนิรันด์
ขอให้เธอไปดีเถิดที่รัก
ผลบุญจักนำส่งตรงสวรรค์
บทกวีบทนี้พี่ประพันธ์
แต่ไม่ทันถึงเจ้าต้องเผาไฟ?
ฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯฯ
ขอบคุณ yotaga เจ้าของบทกลอนชื่อ?.บทกวี...บทนี้เพื่อเธอ ในกระทู้เดียวกันนี้
เพราะอ่านบทกลอนของท่านแล้ว ทำให้เกิดเป็นกลอนบทนี้...ขออนุญาต +1 ให้ครับ.
|
หากสิทธิ์ของสายใย ไม่สงวน...(ครับ)
|
|
|
| 17 พฤษภาคม 2009, 05:46:PM |
Hikari
LV4 นักเลงประจำหมู่บ้าน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 4
ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 45
ความรักของฉันเหมือนกับสายลมที่คอยให้เธอ
|
|
« ตอบ #23 เมื่อ: 17 พฤษภาคม 2009, 05:46:PM » |
ชุมชน
|
Title : อยู่ข้างกัน
Author : ซากุระ
เคยคิดถ้ามีใครสักคนอยู่เคียงข้าง
คงผ่อนความเหงาให้เบาบางลงไปได้
คงมีความรู้สึกอบอุ่น แทนที่ความหนาวเย็นภายในใจ
คงมีแต่สิ่งดีดีถูกไหม ? ถ้ามีใครสักคน
แล้วตอนนี้ ...... ฉันก็มีแล้วคนคนนั้น
ทำไมความรู้สึกแตกต่างกัน ล้อฉันเล่นใช่หรือเปล่า ?
เพราะใจที่หนาวเย็นกลับปวดร้าวและโศกเศร้า
เจ็บช้ำมากกว่าเก่าเพราะมีเธออยู่ข้างกัน
ถ้าเป็นอย่างนั้นฉันขออยู่คนเดียวได้ไหม
อยู่โดยไม่เหลือใครคงจะปวดร้าวน้อยกว่า
หรือเพราะฉันบุญไม่มี จึงได้คนอย่างเธอมา
โปรดเถอะฟ้า ช่วยพาคนที่ดีกว่ามาอยู่ข้างกัน
|
True love is not real.
|
|
|
| 20 พฤษภาคม 2009, 03:11:PM |
^VAlenTINE^
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
คะแนนกลอนของผู้นี้ 52
ออฟไลน์
กระทู้: 150
★ การกระทำ ? เสียงดัง ? กว่าคำพูด ★
|
|
« ตอบ #24 เมื่อ: 20 พฤษภาคม 2009, 03:11:PM » |
ชุมชน
|
Title : หนึ่งความในใจ ... เพื่อเธอ
Auther : ♥VAlenTiNE♥
หนึ่งวัน ที่เหงา - เหงา อย่างวันนี้
หนึ่งปี ที่ผ่านผัน ยังหวั่นไหว
หนึ่งคน ที่เคยรัก เคยห่วงใย
หนึ่งใจ ที่เจ็บร้าว มายาวนาน
หนึ่งวัน ที่ผ่านพ้น ที่ทนอยู่
หนึ่งปี ที่ไม่รู้ วันคืนผ่าน
หนึ่งคน ที่ทนท้อ ทรมาน
หนึ่งใจ ในวันวาน ที่ฝังจำ
หนึ่งวัน แต่ละวัน ในหนึ่งปี
หนึ่งคน หนึ่งใจนี้ ที่เจ็บช้ำ
หนึ่งบท หนึ่งถ้อย เรียงร้อยคำ
จากหนึ่ง สู่นับล้าน หยดน้ำตา
? บทกวี ... บทนี้ ... เพื่อเธอ ... ?
|
☆ 'วันเวลา' พาความเหงาเข้ามาเสมอ ... 'อยู่ที่เรา' จะทำให้เหงานั้น 'จบลง' หรือ 'ลุกลาม' ☆
|
|
|
| 21 พฤษภาคม 2009, 11:29:PM |
|
dream_rifle
บุคคลทั่วไป
|
|
« ตอบ #25 เมื่อ: 21 พฤษภาคม 2009, 11:29:PM » |
ชุมชน
|
นานแสนนานเหมือนชั่วกาลที่ผ่านมา
แสนเหนื่อยล้า ท้อแท้แลสิ้นหวัง
จากมาเหมือนไร้หัวใจ ไร้กำลัง
อยู่ลำพัง ในถิ่นที่ไกลแสนไกล
คิดถึงพ่อ คิดถึงแม่ คิดถึงบ้าน
หัวใจลูกอยู่ที่นั่นท่านรู้ไหม
ต้องพลัดพรากจากมาไกลแสนไกล
กอดตัวเองเท่าไรไม่อุ่นกาย
แสนเหนือยยากมากเพียงไรใครจะรู้
แต่ต้องสู้ ต้องอดทน ให้จนได้
ทำความฝันให้เป็นจริงดังตั้งใจ
แม้ทางไกลจะก้าวไปให้ถึงมัน
หนักแค่นี้จะกี่หนต้องทนได้
แม้ไม่ตายต้องไปให้ถึงฝั่งฝัน
พ่อกับแม่เฝ้าเลี้ยงจนโตครัน
เหนื่อยกว่ากันเป็นร้อยเท่าทวีคูณ
จะตั้งใจไขว่คว้าหาความฝัน
จะมุ่งมั่นไปปล่อยให้มลายสูญ
ได้ดิบดีเท่ากับได้แทนพระคุณ
ท่านการุณมีให้เสมอมา
ท่านทั้งสองสำบากมาทั้งชีวิต
จะพิชิตความฝันได้เมื่อไรหนา
หากทำได้จะได้แทนพระกรุณา
ให้ท่านสุขชีวาได้เสียที
|
|
|
|
|
| 23 พฤษภาคม 2009, 07:57:AM |
สายใย
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 600
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 2,700
ช่างเขาเฮอะ
|
|
« ตอบ #26 เมื่อ: 23 พฤษภาคม 2009, 07:57:AM » |
ชุมชน
|
Title : คำสารภาพ....
Author : สายใย
บทกวี ที่ระบายความในบอก
บทนี้ออกจากใจใช่แสร้งสรรค์
เพื่อเธอผู้อยู่ในหทัยนิรันดร์
ที่รักฉันรักเธอเสมอไป
ที่รักจักเป็นเธอคนเดียวนี้
บทกวีที่ประพันธ์ยืนยันได้
บทนี้สารภาพรักที่ปักใจ
เพื่อเธอให้ไมตรีมีต่อกัน
บทกวีที่ฝันในวันก่อน
บทนี้ย้อนกลับคืนตื่นจากฝัน
เพื่อเธอจึงเขียนตามความจริงนั้น
ที่รัก...ฉันรักเธอ เพ้อคร่ำครวญ
|
หากสิทธิ์ของสายใย ไม่สงวน...(ครับ)
|
|
|
| 23 พฤษภาคม 2009, 05:56:PM |
GLUE
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
คะแนนกลอนของผู้นี้ 21
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 164
รักร้อยเรียง เพราะ เรียงร้อยรัก
|
|
« ตอบ #27 เมื่อ: 23 พฤษภาคม 2009, 05:56:PM » |
ชุมชน
|
Title : แค่บอกเธอ Author : GLUE บทกวี กลอนบทนี้ เขียนมาบอก
เขียนเพื่อตอบ บอกกับเธอ เพียงแค่นั้น
กลอนบทนี้ อาจไม่มี ความสำคัญ
ถ้าเธอนั้น ไม่อ่านมัน ด้วยใจเอย
บทนี้ไม่ ไพเราะพริ้ง เสนาะหู
หากเธอดู ด้วยตา มิอาจเผย
เพราะบทนี้ มาจากใจ ที่เกินเลย
คิดมาเอย คิดมาก กว่าเพื่อนกัน
เพื่อเธอนั้น จะให้ฉัน ต้องทนทุกข์
ให้เธอสุข แต่ตัวฉัน มันแค่ฝัน
ให้เธอนั้น คิดแค่ว่า เราเพื่อนกัน
แต่ใจฉัน มันบังคับ ให้บอกเธอ |
  พ่อกูขุนศรีฯ แม่กูนางเสือง ลูกหลานเต็มเมือง สาธิตราม |
|
|
| 23 พฤษภาคม 2009, 07:05:PM |
GLUE
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
คะแนนกลอนของผู้นี้ 21
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 164
รักร้อยเรียง เพราะ เรียงร้อยรัก
|
|
« ตอบ #28 เมื่อ: 23 พฤษภาคม 2009, 07:05:PM » |
ชุมชน
|
Title : ที่ช้า...เพราะว่าเขิน
Author : GLUE
๐ อาจไม่เพราะ ไม่ซาบซึ้ง ตรึงจิตใจ
แต่ฉันใช้ หัวใจ ในการเขียน
เพียงเธอนั้น เธอคนเดียว ไม่เอนเอียง
อยากส่งเสียง เออะ...เรอทัก คือ"รักเธอ"
๐ อยากบอกเธอ เพียงเท่านั้น มันไม่กล้า
รอเวลา บอกเธอ อย่างพร้ำเพ้อ
รู้ว่าเธอ อาจจะรอ นานนะเออ
รักเสมอ รักเธอนั้น เธอคนดี
๐ ที่ชักช้า เพราะมัน ยังคอยเขิน
เธออาจเมิน เพราะมัวเขิน ในตอนนี้
รู้นะว่า เธอก็รอ ถ้อยวจี
เพื่อคนดี พี่จะกล้า มาบอกเธอ |
พ่อกูขุนศรีฯ แม่กูนางเสือง ลูกหลานเต็มเมือง สาธิตราม |
|
|
| 25 พฤษภาคม 2009, 10:24:AM |
aun
LV1 เด็กน้อยอ่านกลอน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 2
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 4
|
 |
« ตอบ #29 เมื่อ: 25 พฤษภาคม 2009, 10:24:AM » |
ชุมชน
|
title:กลอน แด่ เธอ
Author:aun
"เพียรสลัก ถักร้อย สร้อยอักษร
เขียนบทกลอน ศรสัตย์ มิบัดสี
เกลียวกลอนคลื่น ซัดใจ ให้ทวี
ปฐพีล้วนประจักษ์ สลักทรวง
ทั้งอ่านเขียน เพียรเล่า ให้เกล้าเกิด
หวังบรรเจิด เกิดกลอน ซ่อนแววหวาน
ทั้งเรียงร้อย คอยถัก มิพักทาน
เกิดกังวาน เกรียงก้อง ท้องธารา
แม้นใครว่า มิอาจเพราะ เสนาะหู
ใคร่ครวญคู่ กู่ขับ สลับขาน
หากจากนี้ ต่อไป ใคร่ครวญนาน
เอื้อนเอ่ยสาร ฝากกลอน อ้อนแด่เธอ...."
|
|
|
|
|
| 25 พฤษภาคม 2009, 01:20:PM |
|
|
|
| 25 พฤษภาคม 2009, 01:58:PM |
|
Kotchanan
บุคคลทั่วไป
|
|
« ตอบ #31 เมื่อ: 25 พฤษภาคม 2009, 01:58:PM » |
ชุมชน
|
Title: ลำนำกวี..ที่กลับมา
Author: กชนันท์ ๐ กลับมายืนตรงนี้ที่ของฉัน
พร้อมรำพันคำกวีที่ห่างหาย
ไปเก็บเกี่ยวเสี้ยวฝัน..ตะวันราย
มาโปรยปราย..พรายพร่าง..กระจ่างจันทร์
๐ กลับมาพร้อมอ้อมแขนแสนอบอุ่น
โอบละมุนละไมรอบ..ปลุกปลอบขวัญ
คิดถึงเธอ..เสมอ..ไม่เจอกัน
ฉันฝากจันทร์..พันดาว..ถามข่าวเธอ
๐ เมื่อตรงนี้ไม่มีฉัน เธอหวั่นไหม
ยังร้องไห้ใช่หรือไม่..ยังไผลเผลอ-
แอบหม่นหมองนองน้ำตา..ล้าแรงเจอ-
เถอะ..งามเลอ เธอจะเห็น กว่าเย็นใด
๐ เย็นน้ำมิตรจิตกวีที่สื่อสาร
มาขับขานสานรัก..สลักไสว
ณ ที่นั้นตะวันร้อนแรงเพียงไร
กลับมาพักห้วงใจ..ในบทกลอน |
|
|
|
|
| 26 พฤษภาคม 2009, 12:57:PM |
|
|
|
| 26 พฤษภาคม 2009, 08:17:PM |
|
สายลมสีขาว
|
|
« ตอบ #33 เมื่อ: 26 พฤษภาคม 2009, 08:17:PM » |
ชุมชน
|
Title: กลอนนี้จะไร้ค่า ถ้าหากว่า...ไม่มีเธอ
.Author: สายลมสีขาว
หยิบกระดาษ จับปากกา ขึ้นมาเขียน
แล้วร้อยเรียง ถ้อยคำ ในอักษร
ในรูปแบบ ถ้อยพจน์ บทร้อยกลอน
เพื่ออมร ยอดยา ยอดดวงใจ
ทุกหยดหมึก ที่ประทับ บนกระดาษ
ทุกภาพวาด ที่สรรค์สร้าง ให้สดใส
ทุกถ้อยคำ ที่ร้อยเรียง มาจากใจ
ทุกสิ่งนั้น สร้างไว้ เพียงเพื่อเธอ
บทกลอนนี้ ถูกแต่ง ขึ้นด้วยรัก
ถูกทอถัก จากใจ ใช่พลั้งเผลอ
บทกวี บทนี้ ก็เพื่อเธอ
ผู้เสมอ ในรัก และภักดี [/color] |
|
|
|
|
| 27 พฤษภาคม 2009, 04:27:AM |
|
Kotchanan
บุคคลทั่วไป
|
|
« ตอบ #34 เมื่อ: 27 พฤษภาคม 2009, 04:27:AM » |
ชุมชน
|
Title: จะมีเธอเสมอไป..ในบทกวี
Author: กชนันท์
ลมหายใจนักกวีคืออักษร
จึงกำจรกลอนกานท์ตระการฝัน
สื่อวิญญาณ ผ่านกวี สื่อชีวัน
แด่เธอผู้เป็นนิรันดร์ในดวงใจ
คือกวีที่แต่งมาแต้มฝัน
มิใช่เพ้อรำพันเพราะหวั่นไหว
อาจพรุ่งนี้วิถีทาง คือร้างไกล
จะมีเธอเสมอไปในกวี
ในหัวใจนักกวี มีความฝัน
จึงจำนรรจ์ สรรความ ตามวิถี
อักษราค่าล้ำนำชีวี
เธอคือสีสันแซมแต้มอารมณ์
|
|
|
|
|
| 29 พฤษภาคม 2009, 10:24:AM |
|
จะไม่เด็ด
|
|
« ตอบ #35 เมื่อ: 29 พฤษภาคม 2009, 10:24:AM » |
ชุมชน
|
Title: สำลัก...ภิรมย์
Author: จะไม่เด็ด
มิอาจหักใจลืม....ปลื้มโฉมน้อง
สุดฟ้าทองซาบซ่านตระการฝัน
หน้าเจ้าลอยทาบฟ้า...เหลืองผ่องพรรณ
เกินรำพัน..ฝันระยับจับฝังใจ
พระพายคลุ้งกลิ่นผกาสุดาแย้ม
ผ่านคืนแรมแจ่มฟ้านภาใส
อ่อนละมุลกรุ่มกริ่มยิ้มละไม
เฉิดไฉไลดั่งหยาดฟ้า..มาสู่ดิน
อยากยื้อยุดฉุดขวัญมาสู่อ้อม
เฝ้าหว่านล้อมคำหวานผ่านกระแสสินธุ์
สู่ม่านไพรหิมพานต์ตระกานต์จินต์
ศิขรินถิ่นประเทศเขตกรุงไกล
ถึงไกรลาศหยาดย้อยสร้อยสเน่หา
ดุสิตาแถลงผ่านคำขานไข
รจนาสาร...รักนุชสุดหัวใจ
โปรดเก็บไว้ในดวงจิตนิจนิรันดร์
...แบบว่า
|
|
|
|
|
| 30 พฤษภาคม 2009, 12:43:PM |
|
ดาวระดา
|
|
« ตอบ #36 เมื่อ: 30 พฤษภาคม 2009, 12:43:PM » |
ชุมชน
|
Title:กราบกรานด้วยกานท์กลอน
Author:สุวิจักขณ์
หยิบคำพราวจากราวรุ้งมาปรุงแต้ม
ต่อเสริมแซมแกมสรรค์วรรณศิลป์
ผนึกสร้อยร้อยศัพท์สำทับจินต์
งามกวินกวีวาดวิลาสเรียง
ประณมกราบนาบกานท์อันหวานหยด
ที่ลินลาทารดบทสร้อยเสียง
เปล่งประกายร่ายมนตร์ล้นสำเนียง
คลอคำเคียงเพียงร่ายน้อมไหว้ครู
กราบด้วยกานท์ลานคำเพื่อย้ำจิต
เอนอุทิศแด่ครูกลอนสุนทรภู่
กวีเอกเสกสร้างพ่างมนู
สรรค์กลอนกู้เอกลักษณ์ประจักษ์จาร
สืบสกุลคุณค่าภาษาศาสตร์
มิให้ห่างนิราศจากชาติฐาน
จึ่งกลั่นบทรจนามากราบกราน
แทนพวงมาลย์อัญชลีกวีครู
|
|
|
|
|
|
