ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ปาระ]

สายลมเหงา พัดเป่า เข้าดวงจิต
หวนนึกคิด หาคู่ครอง สมปองหมาย
หวังมีรัก ให้ลมเหงา ผ่านพ้นกาย
หวังจะได้ ความรัก กลางลมเอย

[จะไม่เด็ด]

สายลมเย็น ยามนี้ ไร้ที่รัก
คำแน่นหนัก ฝากฝัง ยังหวงแหน
คว้าเพียงลม ห่มกาย ให้คับแค้น
ลืมอ้อมแขน ควงเกี่ยว เบี้ยวสัญญา

วิมานน้อย ลอยล่ม ยามลมลู่
พัดไปคู่ กับใคร ที่ไหนหนา
จึงไปแล้ว ไปลับ ไม่กลับมา
วอนลมพัดเพียงพา..สัญญาคืน
 


ลมเหงาพัดพี่หมองครองแต่เศร้า
ลมบางเบาพัดพาใจให้สะอื้น
เห็นหน้าน้องยิ่งหมองใจในวันคืน
หลับหรือตื่นก็เพ้อพบสบแต่นวล

ที่แล้งลมครานั้นยังหวั่นจิต
ด้วยนิ่งคิดว่าเหตุใดใจกำสรวล
อาจเพียงเพราะห่างนางถึงคร่ำครวญ
ลมปั่นป่วนพี่เดียวดายกับสายลม..อิอิ

...แบบว่ามาเหงาด้วยคนนะ


   

[จะไม่เด็ด]

เสียงก็ดังพี่ได้ยินถึงถิ่นนี้
สุขเหลือที่จะหมายปองได้ครองสม
แม้นครองคู่คงดื่มด่ำย่ำภิรมย์
หากเพียงลม..พี่คงเศร้าเหงาสุดทรวง..


...แบบว่า..อิอิ...

[Zhyphires]

สายลมเย็น ยามนี้ ไร้ที่รัก
คำแน่นหนัก ฝากฝัง ยังหวงแหน
คว้าเพียงลม ห่มกาย ให้คับแค้น
ลืมอ้อมแขน ควงเกี่ยว เบี้ยวสัญญา

วิมานน้อย ลอยล่ม ยามลมลู่
พัดไปคู่ กับใคร ที่ไหนหนา
จึงไปแล้ว ไปลับ ไม่กลับมา
วอนลมพัดเพียงพา..สัญญาคืน... (กชนันท์)


ลมเหงาพัดพี่หมองครองแต่เศร้า
ลมบางเบาพัดพาใจให้สะอื้น
เห็นหน้าน้องยิ่งหมองใจในวันคืน
หลับหรือตื่นก็เพ้อพบสบแต่นวล

ที่แล้งลมครานั้นยังหวั่นจิต
ด้วยนิ่งคิดว่าเหตุใดใจกำสรวล
อาจเพียงเพราะห่างนางถึงคร่ำครวญ
เฝ้าโอดครวญอยู่เดียวดายกับสายลม..อิอิ.. .(จะไม่เด็ด)

...แบบว่ามาเหงาด้วยคนนะ

เที่ยวหยอกเอินเพลินล้อกับกอหญ้า
ลมทุ่งมาคราใดใจขื่นขม
คิดอยากเคียงเพียงคิดจิตตรอมตรม
คงสุขสมสดใส...ทิ้งใครคอย

ลมความหลังยังล่องมาท่องฝัน
ขอสักวันหันหวนครวญสักหน่อย
คนทางนี้มีรักให้มิใช่น้อย
ฤา ชะรอยคอยเพ้อ..เจอแต่ลม... (กชนันท์)

..เหงาต่อน่ะ....

พระพายพัดบัดโบกเช่นกราวคลื่น
ยากจะฝืนขืนรับคอบทับถม
ดุจมีดเรียวเกี่ยวยาวด้วยความคม
จนต้องจมกองเลือดจากแผลใจ

ในเวลาที่ฉันนั้นจมทุกข์
เธอนั้นคงสนุกและสดใส
เปรียบกับดั่งตะวันกับจันทร์ไง
หนึ่งสุขใจอีกคนทนเฝ้ารอ....   ( Zhyphires )

....เหงาด้วยครับ....

[สะเปาคำ]

สายลมเอย          เจ้ารู้            บ้างหรือไม่
ทำอย่างไร         ให้ใจ           ได้หายเหงา
ในวันนี้              ทำไม           มีแต่เรา
กับความเหงา     เดียวดาย     เบื่อหน่ายเกิน

[มารเงา]

สายลมเย็น ยามนี้ ไร้ที่รัก
คำแน่นหนัก ฝากฝัง ยังหวงแหน
คว้าเพียงลม ห่มกาย ให้คับแค้น
ลืมอ้อมแขน ควงเกี่ยว เบี้ยวสัญญา

วิมานน้อย ลอยล่ม ยามลมลู่
พัดไปคู่ กับใคร ที่ไหนหนา
จึงไปแล้ว ไปลับ ไม่กลับมา
วอนลมพัดเพียงพา..สัญญาคืน... (กชนันท์)


ลมเหงาพัดพี่หมองครองแต่เศร้า
ลมบางเบาพัดพาใจให้สะอื้น
เห็นหน้าน้องยิ่งหมองใจในวันคืน
หลับหรือตื่นก็เพ้อพบสบแต่นวล

ที่แล้งลมครานั้นยังหวั่นจิต
ด้วยนิ่งคิดว่าเหตุใดใจกำสรวล
อาจเพียงเพราะห่างนางถึงคร่ำครวญ
เฝ้าโอดครวญอยู่เดียวดายกับสายลม..อิอิ.. .(จะไม่เด็ด)

...แบบว่ามาเหงาด้วยคนนะ

เที่ยวหยอกเอินเพลินล้อกับกอหญ้า
ลมทุ่งมาคราใดใจขื่นขม
คิดอยากเคียงเพียงคิดจิตตรอมตรม
คงสุขสมสดใส...ทิ้งใครคอย

ลมความหลังยังล่องมาท่องฝัน
ขอสักวันหันหวนครวญสักหน่อย
คนทางนี้มีรักให้มิใช่น้อย
ฤา ชะรอยคอยเพ้อ..เจอแต่ลม... (กชนันท์)

..เหงาต่อน่ะ....

พระพายพัดบัดโบกเช่นกราวคลื่น
ยากจะฝืนขืนรับคอบทับถม
ดุจมีดเรียวเกี่ยวยาวด้วยความคม
จนต้องจมกองเลือดจากแผลใจ

ในเวลาที่ฉันนั้นจมทุกข์
เธอนั้นคงสนุกและสดใส
เปรียบกับดั่งตะวันกับจันทร์ไง
หนึ่งสุขใจอีกคนทนเฝ้ารอ....   ( Zhyphires )

....เหงาด้วยครับ....


ยามลมพัดมาเอื่อยเอื่อยละเรื่อยลิ่ว
ใบไม้ปลิวดั่งสายลมวิงวอนขอ
นกกาเหว่าเร่าร้องสุขจริงนอ
เหตุใดหนอสายลมไม่สุขใจ

ลมพัดพลิ้วปลิวว่อนไม่หยุดสิ้น
มีชีวินอยู่ไปดั่งหลับใหล
ยามพบเพื่อนพงหญ้าพนาไพร
ไม่ทันไรก็จากมิอาจลา .............. Phantom

ขอสานต่อความเหงาขอรับ

[สายใย]

สายลมเอย          เจ้ารู้            บ้างหรือไม่
ทำอย่างไร         ให้ใจ           ได้หายเหงา
ในวันนี้              ทำไม           มีแต่เรา
กับความเหงา     เดียวดาย     เบื่อหน่ายเกิน ].....(สะเปาคำ)

คนของใจ ไปลับ ไม่กลับแล้ว
เสียงเคยแว่ว แผ่วร้าง กลับห่างเหิน
สายลมเหงา เจ้าพัด สะบัดเพลิน
ยิ่งยับเยิน แล้วใจ ไม่มีเธอ].....(สายเสมอ)

[สายใย]

เที่ยวหยอกเอินเพลินล้อกับกอหญ้า
ลมทุ่งมาคราใดใจขื่นขม
คิดอยากเคียงเพียงคิดจิตตรอมตรม
คงสุขสมสดใส...ทิ้งใครคอย

ลมความหลังยังล่องมาท่องฝัน
ขอสักวันหันหวนครวญสักหน่อย
คนทางนี้มีรักให้มิใช่น้อย
ฤา ชะรอยคอยเพ้อ..เจอแต่ลม........ (กชนันท์)

..เหงาต่อน่ะ....

 
เที่ยวหยอกเอินเพลินล้อกับกอหญ้า
เอ๊ะ.! หรือว่า หมายถึงเรา เฝ้าขื่นขม
ไม่สงสาร บ้านกลอนร้าง น้ำค้างพรม
ตากสายลม เหงาเหงา เก้าราตรี

เธอกลับมา ว่ามีรัก มาฝากให้
แต่ทำไม เธอจึง มาถึงนี่
จะฝากรัก กับลม พรมผ่านที
สายใยมี ดอกบัว ในหัวใจ..... .(สายเกินไปใหม)

[สายใย]

ดอกไม้งาม ยามกาล ผ่านเลยล่วง
สุดจะหน่วง กลีบงาม ตามสังขาร
แต่ใจคน งามแท้ ไม่แพ้วาร
จะเนิ่นนานเพียงใด ไม่โรยรา

เปรียบสองใจ ไมตรีก่อ ต่อกันแล้ว
ดวงจิตแผ้ว ปราศจริต ทางมิจฉา
อาจเคยร่วม สร้างบุญ หนุนเนื่องมา
เพียงแต่ว่า ค่าอาจด้อย ยังน้อยเกิน.......(สายไปแล้วจริง ๆ ใช่ใหม...อิ อิ)

[นักกวี...พเนจร~]

มาร์ช มา แต่ง กลอน แว้ววว ~ !!  ....รายงานตัวจร๊าาา....
สายลม พัดเสียวมา แต่ฟ้าไกล
กับลมหนาว ที่มี เหงาปะปนอยู่
คนที่เหงาในความรัก จะต้องเจอ
สายลมเหงา ที่มีทุกข์ มากับลม
                                                นักกวี...พเนจร !! มาร์ช เอง สู้ ๆ ^^

[จะไม่เด็ด]

ฝากใจไปกับสายลมที่พรมพร่าง
ขอให้คนทางนั้นนอนฝันหวาน
คนทางนี้จะทรงจำย้ำนานนาน
ว่าวันวารผ่านเลย..เคยเจอเธอ


สายลมเหงาช่างทรมานปานใจจะขาด
มิเคยคาดว่าจะเหงาเคล้าเพ้อเจ้อ
ยินเสียงใครที่ห่างไกลละม้ายเธอ
แม้อาจเจอแค่ในฝัน..เท่านั้นพอ..อิอิ

[สายใย]

ฝากใจไปกับสายลมที่พรมพร่าง
ขอให้คนทางนั้นนอนฝันหวาน
คนทางนี้จะทรงจำย้ำนานนาน
ว่าวันวารผ่านเลย..เคยเจอเธอ .......(กชนันท์)


สายลมเหงาช่างทรมานปานใจจะขาด
มิเคยคาดว่าจะเหงาเคล้าเพ้อเจ้อ
ยินเสียงใครที่ห่างไกลละม้ายเธอ
แม้อาจเจอแค่ในฝัน..เท่านั้นพอ..อิ อิ .......(จะไม่เด็ด)


เพียงพบเธอในฝันฉันว้าวุ่น
สายลมอุ่นแต่เหงา เข้าหลอกล่อ
ในฝันฉันมีเธอเพ้อเคียงคลอ
ฝันเธอหนอขอไว้แต่แค่เคยเจอ.......(สายใหม)

[ดิษฐา]

สายลมเหงา
พัดพาความโศกเศร้ามาจากไหน
สายลมเบา เบา แต่ไร้อุ่นไอ
ไร้ความสดชื่น ใด ใด ในสายลม

[มารเงา]

เพลงพระพายโพยพัดพาพัดผ่าน
ทุกคืนวานนานแล้วระทมจิต
ลมพัดพาผ่านไปใคร่ครวญคิด
ลมไร้มิตรไม่เหงาบ้างหรือไร

 

[bourana]

สายลมเหงา..
จะพัดพาให้เศร้าไปถึงไหน
ทำไมไม่พัดแล้วผ่านไป
จะได้จบความเศร้าในหัวใจลงเสียที

สายลมเหงา
โปรดช่วยพัดเขาออกไปจากใจนี้
คนที่ไม่มีความใยดี
โปรดพัดออกจากใจฉันคนนี้..ไปให้ไกล

[จะไม่เด็ด]

สายลมเหงาเจ้าใจลอยคอยใครอยู่
อยากจะรู้ว่าเหตุใดใจละห้อย
เห็นเจ้าเหงาแล้วจิตใจพลันล่องลอย
อยากจะคล้อยตามลมเหงา...เฝ้าติดตาม

...แบบว่า..บรรยากาศมันเหงาอะ

[สายใย]

สายลมเหงาเบาหวิวพริ้วโชยผ่าน
ใจสะท้านซ่านจินต์ยินเสียงถาม
ใยจึงเศร้าเหงาใหมใคร่ทาบทาม
ขอคนงามตอบแบบว่า...แยบคาย

............แอบผ่านมาแซว...อิ อิ...

[สายใย]

สายลมเหงาอาจบรรเทาความเศร้าสิ้น
ถ้าดวงจินต์ ถวิลพบ สบประสงค์
เพียงสัมพันธ์หมั่นย้ำจะดำรง
ความมั่นคงสายใยในรอยกาล

[แก่นฝัน]

มองท้องฟ้าคราใดพาใจเหงา
เรื่องของเราจบไปใจหมดสิ้น
ไม่มีเหลือแม้เยื่อใยไร้ไอกลิ่น
น้ำในตาเอ่อร่วงรินกินไม่ลง
สายลมรักหักสะบั้นในวันนี้
เหมือนไม่มีที่ระบายตายผ่อนส่ง
เจ็บปวดใจที่รักเราไม่ยืนยง
ไม่มั่นคงหลงทางรักร้างพัง
สายลมเหงาพัดเราไปคนละทิศ
หมดแล้วความคิดอยากชิดใกล้ดั่งใจหวัง
ไม่มีสิทธิ์เรียกร้องต้องอยู่อย่างลำพัง
ทำได้แค่นั่งเหม่อลอยคอยการกลับมา

[กวีพเนจร]

สายลมที่โบกพริ้ว...
ลอยละลิ่วกับความเหงา
สายลมของสองเรา
กับภาพวันเก่าๆที่ลางเลือน

สายลมโบกสะบัด...
ยังคงพัดดั่งเฉือดเฉือน
สายลมที่ย้ำเตือน
ช่างเหมือนรักที่โรยรา

สายลมของความเหงา...
พาความเศร้าเข้ามาหา
สายลมของการจากลา
พร้อมน้ำตาที่ไหลริน