ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[จะไม่เด็ด]

ยืนมองสายลมพลิ้วปลิวลอยห่าง
กับเสียงครางของหัวใจที่ปลายสาย
ลมลัดทุ่งสู่คุ้งน้ำคลื่นกำจาย
ยะเยือกกายยามนี้เศร้าซากเหงาลอย

ยามลมลูบวูบมาพาใจสั่น
ให้เหหันตามลมสวาทที่สาดสอย
ลมปลิดทิ้งตัดติ่งใจไหลล่องลอย
ได้แต่ชะม้อยตาตามยามลิ่วลม

หญ้าแกว่งไกวไถลลู่รู้ทางทิศ
ช่างแผกผิดกับสายใจไถลหล่ม
วายุพัดสะบัดหลุดก็หยุดจม
เถลิงลมลอยเรื่อยไปไร้ทิศทาง

ใจหลุดลอยหวังคอยหยุดที่สุดสาย
มิอาจหมายห้ามสายใจอย่าไกลห่าง
แม้นไร้ทิศไร้สิทธิ์ลิขิตทาง
แต่ก็วาง....เขตหัวใจ....ให้รู้แดน

[Kotchanan]

                                  สุดใจ..สายลมเหงา                                          


                                                                           พลิ้วแผ่วแผ่ว แว่วลมหวน ชวนคิดถึง
ถึงคนไกล ไกลแสน อีกแดนจึง                         จึงนั่งอึ้ง อึ้งเงียบ เย็นเยียบกาย
 
กายเหว่ว้า ว้าเหว่ ซวนเซล้ม                            ล้มเพราะลม ลมเป่า เหงาสุดสาย
สายลมเหงา เหงาร้าว เปล่าเปลี่ยวดาย          ดายเรียงราย รายรอบ ปลุกปลอบใจ

ใจดั่งหญ้า หญ้าพลิ้ว ปลิวสลาย                     หลายครั้งหาย หายลับ พร้อมกับไหว
ไหวลมแรง แรงพัด สะบัดไป                             ไปสุดใจ ใจช้ำ กล้ำน้ำตา

 ตาเฝ้าดู ดูทาง อ้างว้างรัก                               รักปลิวปัก ปักใจ ใครเล่าหนา
 หนาแน่นห้วง ห้วงช้ำ ระกำพา                       พาลมล้า ล้าแรงลม ตรมสุดใจ

[จะไม่เด็ด]

                                  สุดใจ..สายลมเหงา                                          


                                                                           พลิ้วแผ่วแผ่ว แว่วลมหวน ชวนคิดถึง
ถึงคนไกล ไกลแสน อีกแดนจึง                         จึงนั่งอึ้ง อึ้งเงียบ เย็นเยียบกาย
 
กายเหว่ว้า ว้าเหว่ ซวนเซล้ม                            ล้มเพราะลม ลมเป่า เหงาสุดสาย
สายลมเหงา เหงาร้าว เปล่าเปลี่ยวดาย          ดายเรียงราย รายรอบ ปลุกปลอบใจ

ใจดั่งหญ้า หญ้าพลิ้ว ปลิวสลาย                     หลายครั้งหาย หายลับ พร้อมกับไหว
ไหวลมแรง แรงพัด สะบัดไป                             ไปสุดใจ ใจช้ำ กล้ำน้ำตา

 ตาเฝ้าดู ดูทาง อ้างว้างรัก                               รักปลิวปัก ปักใจ ใครเล่าหนา
 หนาแน่นห้วง ห้วงช้ำ ระกำพา                       พาลมล้า ล้าแรงลม ตรมสุดใจ

กลอนอะไรครับคุณกชนันท์...อ่านแล้วเพราะ ๆ จะลองแต่งบ้างนะ...ไม่ถูกฉันทลักษณ์อย่าว่ากันนะ..อิอิ

ลมช่างร้าย  ร้ายนัก  รักปลิวปลิด               ปลิดปลิวทิศ   ทิศทาง     วางทิศใหน
วางผิดทิศ  ทิศรัก  รักปลิวไป                   ไปแห่งใด  ใดหนอรัก    ชักวุ่นวาย...อิอิ

[Kotchanan]

เป็นกลอนกลบทน่ะ  เรียกว่า กลบทยัติภังค์ ดูแบบมาจากพระครูเกษมทัศนคุณ   ศึกษาเพิ่มเติมได้ที่

คลิ๊กที่ลิ้งค์ข้างล่างได้เลย

http://www.oknation.net/blog/kondee007/2008/10/05/entry-1


นอกจากนี้ยังสามารถดูได้จาก กระทู้ของคุณอัณณ์รินที่

http://www.klonthaiclub.com/index.php?topic=3858.0

แต่เราก็ไม่ค่อยเข้าใจหรอกนะ เพราะของพระครูฯ ท่าน กับที่อื่นก็มีข้อแตกต่างในหลักการเขียนอยู่เหมือนกัน หรือว่าเขียนได้สองแบบก็ไม่รู้  ผู้ใดแตกฉานด้านนี้ช่วยอธิบายจะเป็นพระคุณยิ่งนัก

เอ่อ..แบบว่า..เพิ่งจะหัดแต่งน่ะค่ะ

[มานพ]

 
มายืนมอง สายลม มองไม่เห็น
รู้ว่าเย็น เป็นลมแน่ แลไสว
กิ่งไผ่เอน ลมลู่ ดูที่ใบ
นึกแปลกใจ ทำไมลม เย็นจังเลย

ยามลมพัด ชัดมา พาใจสั่น
ใจไหวหวั่น คิดถึงสาว เจ้าทำเฉย
อยากฝากลม ไปลูบ จูบจังเลย
อยากเฉยเมย กับพี่ อยู่ทำไม

[ฌลา]

สายลมเหงาพริ้วไหวให้ใจสั่น
เหลือเพียงฉันเดียวดายอยู่ตรงนี้
หัวใจอ่อนไหวลงทุกที
ยิ่งอ่านกลอนที่มีเหงาจับใจ

เมื่อใดเล่าที่เขาจะมองเห็น
สายลมเย็นพัดพริ้วปลิววิบไหว
เพียงสายลมใครเล่าจะเข้าใจ
ต้องอยู่อย่างไร้หัวใจตรงที่เดิม...

[มานพ]

สายลมเหงาพริ้วไหวให้ใจสั่น
เหลือเพียงฉันเดียวดายอยู่ตรงนี้
หัวใจอ่อนไหวลงทุกที
ยิ่งอ่านกลอนที่มีเหงาจับใจ

เมื่อใดเล่าที่เขาจะมองเห็น
สายลมเย็นพัดพริ้วปลิววิบไหว
เพียงสายลมใครเล่าจะเข้าใจ
ต้องอยู่อย่างไร้หัวใจตรงที่เดิม...

สายลมเหงา พริ้วไหว ให้ใจสั่น
อย่าไหวหวั่น เลยน้อง ต้องสร้างเสริม
หัวใจอ่อน เสริมให้เกร่ง แรงใจเติม
อยู่ที่เดิม รอพี่ อย่าหนีไกล.

[ฌลา]

สายลมเหงา พริ้วไหว ให้ใจสั่น
อย่าไหวหวั่น เลยน้อง ต้องสร้างเสริม
หัวใจอ่อน เสริมให้เกร่ง แรงใจเติม
อยู่ที่เดิม รอพี่ อย่าหนีไกล.

รอ....กี่ครั้งแล้วที่ได้ฟัง
รอ....คำฝากฝังจากเธอคนนี้
รอ...ไม่นานจะไปหานะคนดี
รอ......ฉันยังรอตรงนี้ที่เดิม

รอ....กี่คืนแล้วที่รอคอย
รอ...จนกำลังใจถดถอยใครจะเสริม
รอ...เธอคนเดียวไม่เพิ่มเติม
รอ...เธอคนเดิมโปรดกลับมา....

[มานพ]

รอ....กี่ครั้งแล้วที่ได้ฟัง
รอ....คำฝากฝังจากเธอคนนี้
รอ...ไม่นานจะไปหานะคนดี
รอ......ฉันยังรอตรงนี้ที่เดิม

รอ....กี่คืนแล้วที่รอคอย
รอ...จนกำลังใจถดถอยใครจะเสริม
รอ...เธอคนเดียวไม่เพิ่มเติม
รอ...เธอคนเดิมโปรดกลับมา....

รอ....คืนนี้ แน่นอน รับประกัน
รอ...พี่นั้น หน่อยนะ จะมาหา
รอ...ไม่นาน วันนี้ จะรีบมา
รอ....พี่ยา มารับขวัญ วันชื่นใจ

[ฌลา]

รอ....คืนนี้ แน่นอน รับประกัน
รอ...พี่นั้น หน่อยนะ จะมาหา
รอ...ไม่นาน วันนี้ จะรีบมา
รอ....พี่ยา มารับขวัญ วันชื่นใจ

สัญญาแล้วนะคืนนี้
อ้อมกอดจากคนดีคงทำให้หายหนาว
หวังเพียงการรอคอยคง ไม่ยืดยาว
ฉันไม่อาจทนความเหน็บนาวอีกต่อไป

[สายลมสีขาว]

อันตัวเรา ผู้เป็น สายลมขาว
ขอเข้าฟัง เรื่องราว ผ่านไสว
จะขอเป็น สื่อกลาง นำทางไป
ส่งสารให้ ถึงที่ ที่ต้องการ

สายลมพริ้ว ระลิ่ว ไปทั่วหล้า
อยู่คู่กับ เวลา จนขับขาน
คอยบอกกล่าว เป็นเพื่อน อยู่ทุกกาล
จนกลายเป็น ตำนาน กาลนิรันดร์

[Kotchanan]

จบอย่างไร..สายลมเหงา

น้องสายลมสีขาวเป็นสื่อกลาง
พัดผ่านทางพี่มานพจนพบฝัน
เจอน้องใหม่ฌลามาคู่กัน
รับประกันคืนนี้ไม่หนีไกล

แล้วสายลมฯพรมลูบจูบนาคา
ผู้เริงร่าน่ารักสุดหักไหว
บัวดอกน้อยคอยมองดูอยู่ไกลไกล
ว่าลงท้ายสายลมเหงาเหย้าเยือนใคร

หรือสุดสายที่ชายเหงาเฝ้ากระทู้
ลมเกรียวกรูหมู่แมกไม้ใบไสว
จะไม่เด็ดเด็ดเดี่ยวยืนเปลี่ยวใจ
ลมสี่ทิศปลิดไปจนไร้แดน

(อย่าคิดมากกันนะจ๊ะ..เห็นต่อกลอนกันสนุกดีเลยขอแจมมั่ง)

[จะไม่เด็ด]

จบอย่างไร..สายลมเหงา

น้องสายลมสีขาวเป็นสื่อกลาง
พัดผ่านทางพี่มานพจนพบฝัน
เจอน้องใหม่ฌลามาคู่กัน
รับประกันคืนนี้ไม่หนีไกล

แล้วสายลมฯพรมลูบจูบนาคา
ผู้เริงร่าน่ารักสุดหักไหว
บัวดอกน้อยคอยมองดูอยู่ไกลไกล
ว่าลงท้ายสายลมเหงาเหย้าเยือนใคร

หรือสุดสายที่ชายเหงาเฝ้ากระทู้
ลมเกรียวกรูหมู่แมกไม้ใบไสว
จะไม่เด็ดเด็ดเดี่ยวยืนเปลี่ยวใจ
ลมสี่ทิศปลิดไปจนไร้แดน

(อย่าคิดมากกันนะจ๊ะ..เห็นต่อกลอนกันสนุกดีเลยขอแจมมั่ง)

ขอตอบแทนเกล็ดนาคาผู้น่ารัก
ลมเหงาหนักมากเพียงไรใจหวงแหน
ผูกสัมพันธ์มั่นในไร้พรมแดน
อย่าได้แคลนพี่ชาย..จะไร้ใจ..อิอิ

...ร่วมแจมครับ..สนุกดีดี..หุหุ

[Kotchanan]

ขอตอบแทนเกล็ดนาคาผู้น่ารัก
ลมเหงาหนักมากเพียงไรใจหวงแหน
ผูกสัมพันธ์มั่นในไร้พรมแดน
อย่าได้แคลนพี่ชาย..จะไร้ใจ

บัวดอกน้อยคอยดูเริ่มรู้แล้ว
รักแหวกแนวแคล้วคลาดเคลื่อนเดือนไสว
จะไม่เด็ดเข็ดหลาบเหงาจึงก้าวไป
หว่านสายใยไปหา..นาคาเอย

[มานพ]

สัญญาแล้วนะคืนนี้
อ้อมกอดจากคนดีคงทำให้หายหนาว
หวังเพียงการรอคอยคง ไม่ยืดยาว
ฉันไม่อาจทนความเหน็บนาวอีกต่อไป

ค่ำแล้วนะ พี่มา หานวลน้อง
นัดเราสอง คนดี อยู่ที่ไหน
หากไม่ คืนนี้ พี่หนาวตาย
รอทรมวัย ไม่เห็นมา ท่าไม่ดี

[มานพ]

สายลมพัด อัดถึง เขาตรึงอก
ถูกลมบก ต้องกาย ลูบใจน้อง
คงสมปรารถ วาดไว้ ดั่งใจปอง
ที่หวังให้ ลมต้อง ลูบจูบกาย

แสนขัดเขิน กระอ่วนใจ ในคำพี่
ที่เฉยนี่ ใช่ว่าหยิ่ง อิงกระสาย
ที่ไม่มอง เพราะน้อง กำลังกาย
วอนพี่ชาย อย่าหวานนัก เดียวรักเลย

 
สายลมพัด ถึงน้อง เกล็ดนาคา
โอ้น้องจ๋า หวานจัง ยังเปิดเผย 
อย่าขัดเขิน เลยน้อง นะทรามเชย
หากรักเลย คงไม่ว่า นะคนดี

[ฌลา]

สายลมเหงาสุดท้าย..ก็หายห่าง
ทิ้งคนคอยอ้างว้างอยู่ทางนี้
manop หนุ่มหายไปไม่ไยดี
ทิ้งฌลาน้อยนี้ให้เฝ้ารอ

รอนานแล้วนะพี่ยา
ไหนบอกจะรีบมาตามที่ขอ
สัญญาแต่ลมปากไม่เพียงพอ
กลัวต้องรอฝันเก้อเพ้อรำพัน...

 

[มานพ]

สายลมเหงาสุดท้าย..ก็หายห่าง
ทิ้งคนคอยอ้างว้างอยู่ทางนี้
manop หนุ่มหายไปไม่ไยดี
ทิ้งฌลาน้อยนี้ให้เฝ้ารอ

รอนานแล้วนะพี่ยา
ไหนบอกจะรีบมาตามที่ขอ
สัญญาแต่ลมปากไม่เพียงพอ
กลัวต้องรอฝันเก้อเพ้อรำพัน...

 

 
มาแล้วหรือ ที่รัก พี่รอเจ้า
รู้หรือเปล่า ว่าใจพี่ ไม่แปรผัน
น้องลาน้อย(εїзฌลาεїз) สวยแท้ แม่แจ่มจันทร์
พี่เฝ้าฝัน เคียงคู่ อยู่กับเธอ

[ฌลา]

รอนานแล้วนะ
แล้วเธอล่ะรอนานไหม
คิดถึงกันรึเปล่ายามเราไกล
แอบไปมองใครที่ไหนรึเปล่าเธอ

ถ้าเหงาก้มองจันทร์
เพราะฉันฝากรักไว้ที่นั่นเสมอเสมอ
แม้ตัวไกลไม่มีวันไหนไม่คิดถึงเธอ
สักวันนะเออ เราคงได้พบเจอ แน่นอน...

[มานพ]

รอนานแล้วนะ
แล้วเธอล่ะรอนานไหม
คิดถึงกันรึเปล่ายามเราไกล
แอบไปมองใครที่ไหนรึเปล่าเธอ

ถ้าเหงาก้มองจันทร์
เพราะฉันฝากรักไว้ที่นั่นเสมอเสมอ
แม้ตัวไกลไม่มีวันไหนไม่คิดถึงเธอ
สักวันนะเออ เราคงได้พบเจอ แน่นอน...

มาวันนี้ พบคนดี ดีใจนัก
ดีใจมาก น้องจ๋า ฟังพี่ก่อน
ไม่เคยมอง ใครเลย น้อกจากน้อง
วันนี้ต้อง ชื่นใจ รู้ไหมเธอ