ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[^o^Keaw^o^]

เหงาจัง

[สายลมสีขาว]

ความเหงาที่แสนเศร้า         ได้คละเคล้าในใจฉัน
ปะปนในทุกวัน                   เป็นเพื่อนกันอยู่ทุกคืน
ความเหงาคือเพื่อนฉัน        เพราะพบกันทั้งหลับตื่น
รู้ใจทั้งวันคืน                     และคอยยืนเคียงข้างกาย

[bourana]

ความเหงา..ความอ้างว้าง..
ความจืดจาง..ความห่างเหิน..
กำลังเป็นสิ่งที่ฉันต้องเผชิญ
เมื่อคนหนึ่งคิดจะเดินจากไป

ไม่รัก..ฉันรู้..
แต่ได้โปรดอยู่ข้างกายฉันได้ไหม
ฉันไม่ได้เรียกร้องอะไร
ขอแค่เรายังเป็นเพื่อนพูดคุยกันได้..เหมือนเดิม

[จะไม่เด็ด]

คือความเหงาที่รุมเร้าเข้าสุมแทรก
ยากจะแยกออกใปให้ไกลเสีย
สุมประดังกระทั่งใจนั้นอ่อนเพลีย
อยากจะเคลียร์กับความเหงา...ให้เข้าใจ..อิอิ..งง

..แบบว่าร่วมแจมน้า

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

เหงาร้ายๆ..เศร้าไม่หาย...ร้ายเกินเอ่ย
ความเหงาเอย...ให้คุ้นเคย...เลยถึงไหน
ใยมาทัก....จักไม่ลา...ลาจากไกล
คงห่วงฉันมากใช่ไหม...ถึงเหงาใจ..เป็นเพื่อนกัน

เหงา เหงา เหงา...บวกความเศร้า...เหงาอย่างยิ่ง
ที่แอบอิง...อิงแอบใจ...มีไหมนั่น
ทรมาน..นานเนิ่นแล้ว...แผ่วชีวัน
เหงาจนหวั่น...สั่นหัวใจ...ไร้ทิศทาง

[มั่น แซลี้]

เหงาน่ะเหงาเศร้าด้วยหัวใจนี้
แต่ที่ดีต้องนี้คือทนอยู่กับความเหงา
คงทำได้เพียงเท่านี้...นี่แหละคือตัวเรา
คงไม่ดึงใครเข้ามาหาเพียงแค่คลายความเหงาจากหัวใจ

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

เหงา เหงา เหงา..เหงาเป็นการส่วนตัว
กลัว กลัว กลัว....กลัวหัวใจ
ก็เพราะเหงา...เหงาเกินจะเอ่ยเผยไป
ว่าเหงามากเพียงใด...ที่ใจฉันรับรู้มัน

[bourana]

กลอนบางกลอน..
ถูกแต่งขึ้นในตอนที่ร้องไห้
บางกลอนแต่งในตอนที่เหงาใจ
พอแต่งไปร้องไห้ไปก็หลายที

กลอนบางกลอน..
ระบายถึงอารมณ์ที่ถูกซ่อนในใจนี้
ความเศร้า..และความเหงา..โถมทวี
พอแต่งทุกทีน้ำตาก็ตกใน

กลอนบางกลอน..
อาจจะถูกแต่งในตอนที่สดใส
แต่เชื่อเถอะ..ว่ามันแฝงความเหงาไว้ข้างใน
เพราะมันถูกแต่งจากคนที่ซ่อนความเหงาเอาไว้..ภายใต้หน้ากากของหัวใจที่เบิกบาน

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

กลอนทุกกลอน...ซ่อนน้ำตา...เวลาเหงา
เวลาเศร้า...เคล้าน้ำตา...เวลาอ่อนแอ
ก็แค่เด็กขี้แย...ไร้ผู้คน...สนเหลียวแล
เหงาใจดวงแด...แพ้ทุกโมงยาม

กลอนบางกลอน...ซ่อนอดีต...ขีดชีวิต
ยึดครองสิทธิ์...คิดเพียงเหงา...เข้าไถ่ถาม
คนใจง่าย...ได้เชิญเชิญ...เกินหวงห้าม
เหงาทุกยาม....เศร้าทุกคลา...น่าเหนื่อยใจ

[ดวงไฟ]

กลอนบางกลอน..
ถูกแต่งขึ้นในตอนที่ร้องไห้
บางกลอนแต่งในตอนที่เหงาใจ
พอแต่งไปร้องไห้ไปก็หลายที

กลอนบางกลอน..
ระบายถึงอารมณ์ที่ถูกซ่อนในใจนี้
ความเศร้า..และความเหงา..โถมทวี
พอแต่งทุกทีน้ำตาก็ตกใน

กลอนบางกลอน..
อาจจะถูกแต่งในตอนที่สดใส
แต่เชื่อเถอะ..ว่ามันแฝงความเหงาไว้ข้างใน
เพราะมันถูกแต่งจากคนที่ซ่อนความเหงาเอาไว้..ภายใต้หน้ากากของหัวใจที่เบิกบาน

กลอนบางกลอนถูกแต่งตอนร้าวรอนอ่อนไหว
บางทีก็แต่งตอนที่ไม่มีใคร
บางครั้งก็แต่งไปน้ำตาไหลไปพร้อมกัน
กลอนบางกลอนถูกแต่งตอนใจมีรัก
บางครั้งแต่งตอนอกหักเสียอย่างนั้น
บางหนแต่ตอนที่อดทนเพื่อรักกัน
แต่วันนี้ฉันแต่งมันเพราะว่าฉัน "คิดถึงเธอ"

[เจ้านาง]

หากแต่งกลอน ตอนเหงา ดูเศร้าสึม
มาแอบปลื้ม ดื่มด่ำ คำกลอนพี่
แม้ยามหลับ ตานอน ตอนราตรี
ให้ฝันดี มีสุข ทุกข์มลาย

ขอความเหงา  เหินห่าง ร้างไกลลิบ
สุขกระซิบ เคียงข้าง ไม่ห่างหาย
ขอให้มี ความรัก มาทักทาย
ล้อมรอบกาย ไร้ปัญหา...หนาคนดี......

[ฌลา]

   กลอนบางกลอน...แต่งตอนฉันอ่อนไหว
กลอนบางกลอน...เกิดจากใจที่เงียบเหงา
กลอนบางกลอน...เกิดตอนมีเพียงเงา
กลอนบางกลอน...ว่างเปล่าเหมือนหัวใจ

   กลอนบางกลอน...อ้อนวอนขอดาวฟ้า
กลอนบางกลอน...แต่งมาน้ำตาไหล
กลอนบางกลอน...กัดกร่อนเจ็บหัวใจ
กลอนบางกลอน...ซ่อนไว้คราบน้ำตา

   กลอนบางกลอน...เก็บซ่อนความคิดถึง
กลอนบางกลอน...รำพึงรำพันหา
กลอนบางกลอน...แต่งหวังให้ใครกลับมา
กลอนบางกลอน...เกิดเพราะว่าไม่เหลือใคร....

[มั่น แซลี้]

กลอนบางกลอนแทนหัวใจที่ใฝ่หา
กลอนบางกลอนแทนน้ำตาที่รินไหล
กลอนบางกลอนแทนความรู้สึกสะท้อนจากหัวใจ
กลอนที่เขียนไปบางทีก็ไม่ได้ครึ่งความรู้สึกที่ใจมี

แต่ก็ดีน่ะที่ได้บอกเป็นบทกลอน
ได้สะท้อนห้วงหนึ่งของหัวใจดวงนี้
แม้เป็นเพียงเสี้ยวที่บรรเทาความเหงาที่ล้นปรี่
แต่มันก็ดีกว่าจะนั่งเศร้าปล่อยให้ความเหงาเกาะกินหัวใจ

[สายใย]

                      ....................................เคยใหม
                      วันที่ใจเงียบเหงาและเศร้าเปลี่ยว
                      ทั้งทั้งที่ไม่ได้อยู่คนเดียว
                      เพื่อนฝูงเกรียวกราวพร้อมห้อมล้อมตัว
                      ปากปราศรัยใบหน้าทารอยยิ้ม
                      น้ำตาปริ่มในใจชืดมืดสลัว
                      เพียงขาดเธอทำให้ใจร้าวรัว
                      เยือกเย็นทั่วทุกที่ทางเมื่อห่างกัน.......

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

ก็ตอนนี้...ไงที่เหงา...เข้าสื่อสาร
เหงามานาน..นานทนเศร้า...เข้าใจไหม
นั่งเขียนกลอน...ก็ร้อนรุ่ม...ไปสุมใจ
ให้มอดไหม้...ไร้เวลา...นาทีปลง

เหงาก็เหงา...เศร้าก็เศร้า...เล่าไม่หมด
สมุดจด...หมดพื้นที่...ที่จดลง
บทบันทึก...นึกกี่ครั้ง...ยังงงๆ
เหงามั่นคง...และซื่อตรง...อย่างจริงใจ

กลอนพาไป...ใจก็ท้อ...รอบางคน
ลบรอยหม่น...ทนน้ำตา...จะมาไหม?
มาเก็บกวาด...ความปวดร้าว...เอาจากไป
ความเหงาใจ...มาแบ่งไป...ให้เบาบาง

น้ำตามันตกใจ...เขียนเพ้อไป..ก็ใจมันเหงา
ยิ่งคิดยิ่งเศร้า...เราหนอเรา...เขาทิ้งขว้าง
เพื่อนมากมาย...หายไปหมด...สลดห่าง
ให้เคว้งคว้าง...อ้างว้างใจ...ไปลำพัง

[ดิษฐา]

เหงา เหงา  เหงา
ดอกไม้ทั้งโลกเฉา  กลิ่นความเหงาเปื้อนน้ำค้าง
โยนความผิดให้โลกรู้ หัวใจหดหู่ ปล่อยวาง
ฟ้าใกล้จะสาง แต่ความอ้างว้างยังห่มใจ

ริน ริน แล้วน้ำในตา
เช้าสีเศร้ากำลังเดินทางมาหาคนอ่อนไหว
พระอาทิตย์กำลังจะขึ้น หนึ่งค่ำคืนจะผ่านไป
รับช่วงต่อความเดียวดาย
ของชีวิตที่ไร้ความหมาย  เหมือนเดิม

[bourana]

เหงา..
คำสั้น-สั้นที่คอยรุมเร้าให้ใครต่อใครต้องเศร้าอยู่เสมอ
ก็เหมือนกับความรู้สึกตอนนี้ที่ฉันเจอ
ก็คือหลงละเมอ..เพราะเหงาใจ

เธอ..
ก็คงเคยเจอะเจอกับความเหงาใช่หรือไม่
ถ้าตอนนี้เธอก็กำลังเหงาหัวใจ
เรามาจับมือกันไว้ดีไหม..ต่อสู้กับความเหงาไปด้วยกัน

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

ไม่เคยมี...ที่ความเหงา...จะเฝ้าห่าง
ไม่เคยมี..ที่จะจาง...ห่างไปไหน
มีเพียงเหงา...เคล้าคลอเศร้า...เคล้าคลอใจ
มีเพียงใจ...ที่ไหม้เกรียม...ไม่เจียมตน

มีเพียงฉัน...พลันเดียวดาย...ใจหายยิ่ง
มองความจริง...ที่นิ่งแน่...ให้แลหม่น
มีเพียงเหงา...ครั้งเก่าๆ...เศร้าใจจน
ให้ร้อนรน...ปนรุ่มร้อน...อาทรใจ

[tanapok]

เหงาจังเลย คืนนี้
เธอคนดีจะเห็นหรือเปล่า
คืนนี้ฟ้าสวยอยากชวนเธอมานั่งนับดาว
มานอนกินลมบนหาดทรายขาวข้าง ๆ กัน

แต่ทางก็ห่างสุดฟ้า
เกินกว่าเธอจะมาหาฉัน
ได้แต่หวังตามประสาคนเหงาว่า ในบางคืนที่เงียบงัน
เธอจะไม่ไปนั่งกินลมชมจันทร์อยู่ข้าง ๆ ใคร

เธอรักใครบ้างตอนนี้
ก็รักกันไปเถอะคนดี  หากเธอจะหายเหงา
ในเมื่อฉันเองก็อยู่ไกลเกินแบ่งเบา
หมื่นความห่วงใยของคนไกลคงไม่เท่า  หนึ่งคนข้างกาย

รักกันไปให้พอเถอะนะ
คนเหงา ๆ คนนี้จะยอมให้
แต่รู้เอาไว้ว่า ในคืนบางคืนที่ท้องฟ้าพร่าพราย
อาจมีคนเหงาๆ คนหนึ่ง นั่งร้องไห้  แหงนมองดาว

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

ใจเหงาๆ..เศร้าไม่หาย...ร้ายจริงหนอ
ให้ทดท้อ...รอร้อรอ...ให้ท้อใจ
เหงาทำไม..ให้มากมาย...ร้ายว่าไหม
ให้สุขใจ...เหงาอะไร...ไม่เข้าที

มองตัวเอง..เซ็งรู้ไหม...ใจหดหู่
รู้ทั้งรู้...ดูก็เห็น...เป็นอย่างงนี้
ยังยอมทน...บนความทุกข์...คลุกชีวี
เหงาเต็มที...มีหรือพอ...อย่าท้อไกล