ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ฟาติมะห์]

ฉันอยู่ตรงนี้มานาน
แฝงตัวอยู่ในรัตติกาลมืดสลัว
คอยจ้องมองผู้คนรอบตัว
มีใครไหมที่มัวหมองใจ

ฉันอยู่ตรงนี้หันมา
เดินเข้ามาช้าๆ ใกล้ๆ
โอมเพี้ยง..ความเศร้าจงหายไป
จากนั้นโปรดจากไป แล้วทิ้งฉันไว้ตามลำพัง

[สายใย]

ช่วยหน่อยนะ แม่มด ใจดี
ฉันคนนี้คนที่ ไม่มีหวัง
โดนรัก ลวงสิ้น ใจภิณฑ์พัง
ขอนั่งตรงนี้ ที่ใกล้เธอ

จะขอให้ เธอช่วย เสกคาถา
นำอุราฉันนี้ ไป เสนอ
แลกเปลี่ยนกับใจเขานะเออ
เพื่อที่เธอ รู้เจ็บปวด รวดร้าวใจ

เพื่อที่ฉัน จะได้ ซึ้งใจเขา
มีเรา อยูที่นั่น ตรงนั้นใหม
ช่วยทีนะ แม่มด ช่วยแลกใจ
เขาจะได้  เจ็บบ้าง อย่างฉันเป็น

[ฟาติมะห์]

ช่วยหน่อยนะ แม่มด ใจดี
ฉันคนนี้คนที่ ไม่มีหวัง
โดนรัก ลวงสิ้น ใจภิณฑ์พัง
ขอนั่งตรงนี้ ที่ใกล้เธอ

จะขอให้ เธอช่วย เสกคาถา
นำอุราฉันนี้ ไป เสนอ
แลกเปลี่ยนกับใจเขานะเออ
เพื่อที่เธอ รู้เจ็บปวด รวดร้าวใจ

เพื่อที่ฉัน จะได้ ซึ้งใจเขา
มีเรา อยูที่นั่น ตรงนั้นใหม
ช่วยทีนะ แม่มด ช่วยแลกใจ
เขาจะได้  เจ็บบ้าง อย่างฉันเป็น

จะแลกใจ แลกเจ็บ ทำไมเล่า
ถ้ารักเขา สมควร ต้องอยากเห็น
ว่าเขานั้น มีสุข ทุกเช้าเย็น
ไม่ใช่เห็น เขาโศกเศร้า เคล้าน้ำตา

เอาเป็นว่า ฉันเสกใจ ให้หายทุกข์
ให้เป็นสุข ทั้งสองคน เลยดีกว่า
ส่วนเรื่องรัก ให้เป็นเรื่อง โชคชะตา
จะชักพา จุดจบใด ให้ได้เจอ

[สายใย]

ถ้าอย่างนั้น จะเก็บใจ ไม่แลกแล้ว
ที่ชี้แนว แนะนำ จะจำเสมอ
ขอให้เขา จงเเป็นสุข ดังคำเธอ
จะไม่เผลอ ใจทำ ให้ช้ำใจ

คงเป็นโชค โศกเศร้า บรรเทาแล้ว
แม่มดแก้ว เสกมนต์ ดลสดใส
ขอขอบคุณในไมตรี มีน้ำใจ
ขอพรให้ บุญญา รักษาเธอ

[เจ้านาง]

น้องเจ้านาง...รอพี่...อยู่ตรงนี้ 
แล้ว "บัว" พี่  หายไป  ไม่รับขวัญ
ความคิดถึง ส่งตอบ  มอบทุกวัน
หยดหนึ่งน้ำ ใจนั้น...หวานชื่นจินต์.....

[นักกวี...พเนจร~]

จะอยู่ตรงนี้ ที่แรกพบ
จะเก็บรักในใจไว้จุดนี้
จะไม่ขอ ให้เธอมาตามนัด
ขอให้อยู่ว่าชั้น อยู่ตรงนี้
...........เอาละคร๊าฟฟ~ยังไงก็ต้องฝากไปเม้นกระทู้Sweet Love~ด้วยนะครับ ขอบคุณครับ..............
  นักกวี...พเนจรTalK's....

[สายใย]

น้องเจ้านาง...รอพี่...อยู่ตรงนี้ 
แล้ว "บัว" พี่  หายไป  ไม่รับขวัญ
ความคิดถึง ส่งตอบ  มอบทุกวัน
หยดหนึ่งน้ำ ใจนั้น...หวานชื่นจินต์..... ......(เจ้านาง)

คนที่เคยอยู่ตรงนี้ไม่มีแล้ว
คงพบแววหวานมาพาโผผิน
ถึงกู่ก้องร้องไปไม่ยลยิน
เขาคงบินเลยหลงเข้ากรงทอง......(สายใย มาตอบแทน.....)

[นักกวี...พเนจร~]

ชั้นอยู่ตรงนี้ ที่เดิม ที่เคยเจอ
ที่ มีเราสองคน ใต้แสงจันทร์
รักแต่เธอ เธอผู้นั่น อย่างจริงใจ
เมื่อเราสองต้องแยก คนละทาง
ขอให้รู้ ว่าชั้น รอตรงนี้
ที่ ที่มี ความรัก เต็มเปรียม
      ก็คงพอ...

[Kotchanan]

น้องเจ้านาง...รอพี่...อยู่ตรงนี้ 
แล้ว "บัว" พี่  หายไป  ไม่รับขวัญ
ความคิดถึง ส่งตอบ  มอบทุกวัน
หยดหนึ่งน้ำ ใจนั้น...หวานชื่นจินต์..... ......(เจ้านาง)

คนที่เคยอยู่ตรงนี้ไม่มีแล้ว
คงพบแววหวานมาพาโผผิน
ถึงกู่ก้องร้องไปไม่ยลยิน
เขาคงบินเลยหลงเข้ากรงทอง......(สายใย มาตอบแทน.....)

แม้นตัวไกล ใจยัง อยู่ตรงนี้
ทุกพื้นที่ ทางไป ได้แต่หมอง
กระหวัดคิด จิตเศร้า เฝ้าแต่ปอง
ม่านฟ้าผ่อง ล่องฝัน จักพลันพบ.... (กชนันท์)

           

[Kotchanan]

กลับมารออยู่ตรงนี้ตรงที่เก่า
ที่สองเราเฝ้าซึ้งถึงความหวาน
เอ่ยคำอ้อนวอนเว้าเยาวมาลย์
ฝันถึงลานอโศกสรวงดวงดารา

แลกลำนำคำรักประจักษ์จิต
จะไม่คิดห่างเหเสน่หา
?รักเจ้าจริงยิ่งแล้วนะแก้วตา?
?โอ้พี่ยาน้องตระหนักใจภักดิ์จริง?

ไม่นานเนาเจ้าหลบคบคนใหม่
เกิดหวั่นไหวใช้เล่ห์เสน่ห์หญิง
หวังให้เขาเนาแนบมาแอบอิง
แล้วก็ทิ้งพี่ไว้ให้หลงรอ........... (สายใย)

เจ็บในอก หมกไหม้ เหมือนไฟผลาญ
โอ้..ดวงมาน รานร้าว ทุกคราวหนอ
คล้ายวิกฤติ ชีวิต ไร้สิทธิ์พ้อ
ที่ถักทอ ก็หาย จากสายตา

จึงลำนำ คำฉันท์ กลั่นจากจิต
เพียงสักนิด มิคิดเห สิเน่หา
ดื่มความเศร้า เคล้าเดือน เยือนขอบฟ้า
ชาตินี้หนา อาภัพ เขาลับเลือน

ที่ทางแห่งความหลังยังคงอยู่
แต่มิรู้ คู่ใจ ไยเสมือน
ย่ำผืนทราย ปลายทาง ร้างคนเยือน
นั่งเป็นเพื่อน น้ำตา บ่ารินใจ

หากผิดพลาด เพียงนิด อย่าคิดโกรธ
คำขอโทษ ก็พร้อม..น้อมแก้ไข
หรือดีงาม ยามดี ที่น้อยไป
จึงเยื่อใย ไร้สิ้น  ใจหินเกิน..... (สายเสมอ..อิอิ..) 
 

[Kotchanan]

แล้ววันนี้ มีใคร รู้ใหมหนอ
ใครมารอ ใครเก้อ เพ้อที่นี่
รู้ไม่ได้ เขาจะให้ รอกี่ปี
ใจดวงนี้ ยื่นให้ เขาไปแล้ว

โอ้เจ้าของ กระทู้ ไปอยู่ไหน
ช่วยสายใย ตามหา ถ้ายินแว่ว
(พูดดังไป ไม่ดี กลัวมีแซว)
กระซิบแผ่ว คืนนี้ เจอที่เดิม.....(สายใย)
.....                          ......

ดาวกะพริบ ริบหรี่ รี่ลงเรื่อย
รอจนเหนื่อย เมื่อยล้า มาแต่เริ่ม
ยลเงาหนึ่ง พึ่งแสง คอยแต่งเติม
ไร้เงาเพิ่ม เสริมแรง แข่งความล้า

สะท้อนโศก สุดแสน กลางแดนเปลี่ยว
ที่น้อมเหนี่ยว นำเรา เศร้านักหนา
ดาราคล้อย เคลื่อนลับ กับเมฆา
สุริยา..ต้องฟ้าแจ่ม...สองแก้มนอง

ที่นัดพบ จบลง ตรงความช้ำ
แค่เพียงน้ำ- คำลวง..ทวงก็หมอง
ใครหรือที่ จริงจัง หวังปรองดอง
หมายจับต้อง ห้องใจ..ไยกลวงโกง... (กชนันท์)

[สายชล]

ฉันอยู่ตรงนี้ตรงที่เธอเคยอยู่
คอยเฝ้าดูความเป็นไปด้วยใจเหงา
ที่ตรงนี้เคยมีเธอคอยเป็นเงา
เมื่อก่อนนี้ไม่เหงาไม่เศร้าใจ

แต่ตอนนี้เธอไปไกลจากนี่
ที่ตรงนี้ไม่มีเธอคอยชิดใกล้
แต่ว่าฉันยังรอนะคนไกล
ที่ตรงนี้ยังอยากให้เธอกลับมา

[จะไม่เด็ด]

ฉันอยู่ตรงนี้ตรงที่เธอเคยอยู่
คอยเฝ้าดูความเป็นไปด้วยใจเหงา
ที่ตรงนี้เคยมีเธอคอยเป็นเงา
เมื่อก่อนนี้ไม่เหงาไม่เศร้าใจ

แต่ตอนนี้เธอไปไกลจากนี่
ที่ตรงนี้ไม่มีเธอคอยชิดใกล้
แต่ว่าฉันยังรอนะคนไกล
ที่ตรงนี้ยังอยากให้เธอกลับมา...(สายชล)

ที่ตรงนี้มีเรื่องราวให้รำลึก
ยามหวลนึกถึงมากอยากมาหา
แม้อาจพบเธอเคียงใครในสายตา
คงเบือนหน้าเหลียวหลบ..มิพบเจอ

ก็เมื่อใจยังคงหวังความหลังเก่า
จึงเพียงเอาความอบอุ่นมาครุ่นเสนอ
ไม่อาจหวังเข้าเคียงคบสบบำเรอ
จะเพียงเพ้อหรือจะจริง..ยิ่งไม่รู้เลย.....(สายนที)

....แบบว่างงตัวเอง..เหมือนกัน..อิอิ

[Kotchanan]

ฉันอยู่ตรงนี้ตรงที่เธอเคยอยู่
คอยเฝ้าดูความเป็นไปด้วยใจเหงา
ที่ตรงนี้เคยมีเธอคอยเป็นเงา
เมื่อก่อนนี้ไม่เหงาไม่เศร้าใจ

แต่ตอนนี้เธอไปไกลจากนี่
ที่ตรงนี้ไม่มีเธอคอยชิดใกล้
แต่ว่าฉันยังรอนะคนไกล
ที่ตรงนี้ยังอยากให้เธอกลับมา... (สายชล)

ที่ตรงนี้มีเรื่องราวให้รำลึก
ยามหวลนึกถึงมากอยากมาหา
แม้อาจพบเธอเคียงใครในสายตา
คงเบือนหน้าเหลียวหลบ..มิพบเจอ

ก็เมื่อใจยังคงหวังความหลังเก่า
จึงเพียงเอาความอบอุ่นมาครุ่นเสนอ
ไม่อาจหวังเข้าเคียงคบสบบำเรอ
จะเพียงเพ้อหรือจะจริง..ยิ่งไม่รู้เลย..... (สายนที)

....แบบว่างงตัวเอง..เหมือนกัน..อิอิ

อาจเพียงหวังลมลมห่มใจเปลี่ยว
เอาเศษเสี้ยวความรู้สึกที่นึกเฉย
มาบวกลบคูณหารที่ผ่านเคย
คำเฉลยคือ "รัก " จากดวงใจ

จึงมาหยุดยืนงงตรงที่เก่า
หวังใจเศร้าเอาคำนำฝากให้
เผื่อสักครั้งยังหวนทวนเยื่อใย
พบคำในใจนี้..ที่เปลี่ยนแปลง..... (สายฟ้าแลบ..)

...งงกว่าอ่ะ....หุหุ?

[สายใย]

อาจเพียงหวังลมลมห่มใจเปลี่ยว
เอาเศษเสี้ยวความรู้สึกที่นึกเฉย
มาบวกลบคูณหารที่ผ่านเคย
คำเฉลยคือ "รัก " จากดวงใจ

จึงมาหยุดยืนงงตรงที่เก่า
หวังใจเศร้าเอาคำนำฝากให้
เผื่อสักครั้งยังหวนทวนเยื่อใย
พบคำในใจนี้..ที่เปลี่ยนแปลง           
...งงกว่าอ่ะ....หุหุ?          ..... (สายฟ้าแลบ..)


หวนกลับมาทนฝืนยืนตรงนี้
ด้วยเคยมี ความหลัง ยังฝังแฝง
เห็นใครหนึ่ง ก้มหน้า  ตาแดงแดง
ภายใต้แสง จันทร์ผ่อง จึงมองเธอ

หน้าที่ก้ม พรมสาย คล้ายนัยเนตร
ลอบสังเกตุ ร้องไห้ จนไผลเผลอ
คงจะเจ็บ ใจรอ ท้อนะเออ
ฉันเคยเจอ มาแล้ว ละแก้วใจ

สักครู่แว่ว เสียงคำ รำพันหนึ่ง
ทีสุดซึ้ง" สายใย หายไปไหน
บัวมารอ นำรัก มาฝากไว้"
เธอคงใช่ แล้วบัว หัวใจเรา

จึงตัดใจเดินตรงลงไปทัก
"บัวน่ารักนี่สายใยคนใจเหงา"
พอเงยหน้าตาประสานมานของเรา
ก็ผะผ่าวเร่าร้อนอ่อนฤดี

เธอทำท่าตระหนกนักไม่ยักเชื่อ
เหมือนเห็นเสือหรือว่ามาเจอผี
แล้วเผ่นแผล็วแน่วไปในทันที
ฝากวจี "รองเท้านั้น ฉันให้เธอ"................ (ส.ย.)

[สายใย]

ในที่สุด ยืนงง อยู่ตรงนี้
เมื่อคนดี หนีไป ไม่ชอบหน้า
รูปธรรม ช้ำใจ ไร้ราคา
เพราะหน้าตา ไม่ดี เธอหนีเรา.........(สายน้ำตาคราไร้หัวใจแล้ว)

               

[เจ้านาง]

น้องเจ้านาง...รอพี่...อยู่ตรงนี้ 
แล้ว "บัว" พี่  หายไป  ไม่รับขวัญ
ความคิดถึง ส่งตอบ  มอบทุกวัน
หยดหนึ่งน้ำ ใจนั้น...หวานชื่นจินต์..... ......(เจ้านาง)

คนที่เคยอยู่ตรงนี้ไม่มีแล้ว
คงพบแววหวานมาพาโผผิน
ถึงกู่ก้องร้องไปไม่ยลยิน
เขาคงบินเลยหลงเข้ากรงทอง......(สายใย มาตอบแทน.....)

แม้นตัวไกล ใจยัง อยู่ตรงนี้
ทุกพื้นที่ ทางไป ได้แต่หมอง
กระหวัดคิด จิตเศร้า เฝ้าแต่ปอง
ม่านฟ้าผ่อง ล่องฝัน จักพลันพบ.... (กชนันท์)

           

มาปลุกปลอบ ขอบคุณ อุ่นคำหวาน
มาช่วยสาน สมานใจ ไม่รู้จบ
มาเรียงร้อย ถ้อยคำ ย้ำ อยากคบ
อยู่ตรงนี้...ทุกภพ..ไม่ลบเลือน

ยังติดตามถามข่าว-คราวของพี่
สายบัวมี สายใย ใครจะเหมือน
เจ้านางน้อง ร้องตอบ ชอบมาเตือน
รักไม่เลือน...แรมร้าง..เจ้านางรอ.......... (เจ้านาง) 

[Kotchanan]

           

มาปลุกปลอบ ขอบคุณ อุ่นคำหวาน
มาช่วยสาน สมานใจ ไม่รู้จบ
มาเรียงร้อย ถ้อยคำ ย้ำ อยากคบ
อยู่ตรงนี้...ทุกภพ..ไม่ลบเลือน

ยังติดตามถามข่าว-คราวของพี่
สายบัวมี สายใย ใครจะเหมือน
เจ้านางน้อง ร้องตอบ ชอบมาเตือน
รักไม่เลือน...แรมร้าง..เจ้านางรอ.......... (เจ้านาง) 

ยามเมื่อสาย สัมพันธ์ บานระยับ
เหมือนประดับ ดอกไม้ ให้โลกหนอ
ที่ตรงนี้ มีความรัก หากเมื่อท้อ
จะถักทอ ถามไถ่ ปลอบใจกัน

บัวมีใย ใจมีนาง มิห่างหาย
ขอฝากสาย- ลมเย็น..เป็นตัวแทนฉัน
อยู่ทุกที่ ทุกทาง อย่างเงียบงัน
หากแต่พลัน พบได้..ไม่ไกลเลย....(กชนันท์)
 

[สายใย]

ขอสายลม เย็นนั้น ผ่านมาบ้าง
อย่าทิ้งร้าง งันเงียบ ยะเยียบเฉย
จงแผ่วผ่าน มาลย์ร้อน ผ่อนรำเพย
สายลมเอย เผยความนัย  ไปบอกที

ว่าใครหนึ่ง ซึ่งเหงา เศร้าและเปลี่ยว
อย่างโดดเดี่ยว เหลียวหา มาที่นี่
บอกเขาคง ยังหลง อยู่ตรงนี้
อยู่ตรงที่ ที่ใคร เดยใช้คอย

หรือวันนี้ คนดี มีที่ใหม่
ไม่สนใจ  ที่เก่า จึงเศร้าสร้อย
หรือตรงนี้ มีอดีต กรีดฝังรอย
จึงได้ปล่อย พลอยร้าง อย่างระทม...

[สุวรรณ]

ขอสายลม เย็นนั้น ผ่านมาบ้าง
อย่าทิ้งร้าง งันเงียบ ยะเยียบเฉย
จงแผ่วผ่าน มาลย์ร้อน ผ่อนรำเพย
สายลมเอย เผยความนัย  ไปบอกที

ว่าใครหนึ่ง ซึ่งเหงา เศร้าและเปลี่ยว
อย่างโดดเดี่ยว เหลียวหา มาที่นี่
บอกเขาคง ยังหลง อยู่ตรงนี้
อยู่ตรงที่ ที่ใคร เดยใช้คอย

หรือวันนี้ คนดี มีที่ใหม่
ไม่สนใจ  ที่เก่า จึงเศร้าสร้อย
หรือตรงนี้ มีอดีต กรีดฝังรอย
จึงได้ปล่อย พลอยร้าง อย่างระทม...(สายใย)

เธอคนนั้นวันนี้อาจไม่ว่าง
ขอท่านอย่าถากถางคำทับถม
หมิ่นศักดิ์ศรีตีความไม่ภิรมย์
กล่าวถาโถมโฉมยงนั้นไม่ควร

ลูกผู้หญิงรักยิ่งหยิ่งในศักดิ์
ไม่ชอบนักหากใครว่าผันผวน
ขอสายใยคิดใหม่โปรดใคร่ครวญ
ถึงเนื้อนวลชวนท่านลองไตร่ตรอง...(สุวรรณ)

(ขอโทษนะคะ จะเขียนให้กลอนอ่อนลงสักนิด แต่ติดที่ลงด้วยแม่กลม คิดไม่ออก เขียนออกมาได้แนวนี้ค่ะ ขอโทษจริงๆ)