ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พิมญดา]

..เงียบๆคนเดียว..

เงียบในใจยิ่งนักรักห่างหาย
สิ่งที่หมายลาลับไม่กลับหลัง
รักเคยหวานกลับต้องมาผุผัง
สิ่งที่หวังยับเยินเกินเหลียวมอง

เงียบไร้เสียงสำเนียงเรียงร้อยรัก
ฉันจมปลักอยู่กับเงาที่เศร้าหมอง
ไม่มีแล้ววันรักสุขทุกข์มากอง
น้ำตานองร้องร่ำพร่ำเป็นกลอน

อยากระบายความเจ็บเต็มผืนฟ้า
แล้วป้ายด้วยน้ำตาคนใจอ่อน
เอาความช้ำแต้มสีใจปอนปอน
จะขอผ่อนความปวดรวดร้าวทรวง

ไปดีเถิดบนเส้นทางรักครั้งใหม่
หมดเยื่อใยต่อกันอย่าห่วงหวง
ปล่อยให้สายลมพัดผ่านคำลวง
ที่เคยล่วงสาบานจงจางไป

มีน้ำตาแต่ไร้เสียงเพียงสะอื้น
ความขมขื่นจะขอกดเพียงหยดไหล
ไม่ร้องขอความเห็นอกหรือเห็นใจ
น้ำใสใสไหลออกตา..น้อยค่าเกิน

เงียบเพื่อฟังเสียงหัวใจตัวเอง

[ป้ากันนา]

อยู่คนเดียวมองฟ้าเพียงลำพัง
ไม่อยากฟังใครใครให้ปวดหัว
ขอทบทวนบางอย่างเป็นส่วนตัว
เลิกเมามัวมั่วสุมให้กลุ้มใจ.........จะอั้นก๋า

อยู่คนเดียวเงียบๆบ้างก็ดีนะ
แต่ต้องระวังหน่อย
เขาว่าอยู่คนเดียวระวังความคิด
อยู่กะมิตรระวังวาจานะ
อิอิ

[tna]

เธอเปลี่ยนไป
------------------------
อยู่คนเดียว เงียบเหงา เขาผลักไส
เขาตัดเยื่อ เชื้อใย ไม่มีเหลือ
ไม่มีแล้ว ความสนิท ชิดจุนเจือ
ไม่มีเชื้อ เพลิงไฟ  ในใจกัน

สายตาเมิน  ผ่านไป ไม่มีอยู่
คำพรั่งพรู มากมาย ไม่มีฉัน
ช่างว่างเปล่า หนาวเหน็บ เจ็บชีวัน
ไม่มีฉัน อยู่ตรงนั้น หรืออย่างไร

เป็นอย่างไร ใจเรา เฝ้าวาดฟ้า
เชิดชูค่า เขามั่น ไม่หวั่นไหว
เขาไม่ครอง ข้องจิต สนิทใจ
เหมือนกับใคร ไม่รู้ ผู้ทักทาย

น้ำตานอง สองสาย ไหลหวนกลับ
ยิ้มตอบรับ ใจเจ็บ เหน็บสลาย
วิมานฝัน สรรวาด สาดกระจาย
ยืนเดียวดาย ใบ้บ้า น่าอับอาย

นานเหลือเกิน เพลินฝัน หวั่นสวาท
วันส่งเธอ จำพราก ใจห่างหาย
วันเธอกลับ รับขวัญ สัมพันธ์วาย
เธอกลับกลาย เปลี่ยนไป ไม่เหมือนเดิม

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน
 

[สายลมสีขาว]

อยู่เงียบเงียบ อย่าเหงาเหงา คืนเศร้าเศร้า
น้ำตาเคล้า เอ่ออาบ ฉาบทั่วหน้า
โดนเขารัง- เกียจเดียจฉันท์ ทุกเวลา
ราวกับว่า ฉันเป็นดั่ง คนไร้เงา

[hort39]

เมื่อรักจางห่างหายกลายเป็นเศร้า
ความเงียบเหงาเร้ารุมกลุ้มไม่สร่าง
แม้ยามนอนข่มใจให้ปล่อยวาง
กลับตาค้างทั้งคืนสุดฝืนทน

คิดทบทวนสาเหตุที่รักร้าง
จนฟ้าสางสว่างแจ้งทุกแห่งหน
แต่ในใจฉันนี้ยังมืดมน
นี่หรือคนรักกันไยผันแปร

ฟ้าเปลี่ยนสีทุกวันเข้ายันค่ำ
ใจเธอเปลี่ยนเป็นสีดำไม่แยแส
ทิ้งให้ฉันอยู่กับความอ่อนแอ
อยู่อย่างผู้แพ้ ..เงียบๆคนเดียว
 

[สารพัด*เพี้ยน]

เธอบอกลากันทำไม
ฉีกกระฉากใจ....ฉันรู้ไหม
คำร่ำลา....บาดลึกลงไป
น้ำตา....รินไหล....เหลือเกิน

อย่าบอกลาได้ไหม
อย่าจากไป.....จากฉัน
มองหน้า....คิดถึง...วันที่เรารักกัน
วันที่ความสัมพันธ์......ยังงดงาม

ขอร้องได้รึเปล่า?
อย่าทิ้งเรื่องราว.....ของเรา....ไว้ข้างหลัง
อย่าทำลายความรักของเราพัง
กลับมาต่อเติมความหวัง....ให้ฉันอีกสักที