ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[พิมญดา]

..ไม่กล้าลืม..

ฉันไม่ลืมทุกอย่างที่ผ่านผัน
จะกี่ปีกี่วันที่ผันผ่าน
แม้เวลาล่วงเลยไปตามกาล
จะตราบนานเท่านานยังรักเธอ

ดอกไม้ช่อเก่าสวยถ้วยกาแฟ
ยังดูแลให้สะอาดอยู่เสมอ
มุมดูหนังที่เคยนอนดูกับเธอ
ฉันยังเผลอรอรับจะกลับมา

บทกลอนบทเก่ายังวางอยู่
เปิดอ่านดูด้วยใจที่โหยหา
ภาพคุ้นเคยจารึกไว้ไม่ห่างตา
อักษราหวานหยดจรดความ

ทุกเหตุการณ์ไม่เปลี่ยนแปลงเลยรู้ไหม
ความหวังในชีวิตคิดแต่ถาม
รู้ทั้งรู้เธอไม่กลับมาทุกยาม
แอบหวังตามคำตอบรับกับตัวเอง

ชีวิตฉันเหลือความหวังอยู่แค่นี้
ที่หล่อเลี้ยงชีวีหายคว้างเคว้ง
โลกความจริงดนตรีรักไม่บรรเลง
เหลือบทเพลงโศกนิรันดร์ฝันเลื่อนลอย..

[ท้องฟ้าสีชมพู]

ไม่กล้าลืม ความฝัน ในครั้งนั้น
ไม่กล้าลืม กันและกัน ทั้งความหวาน
ไม่กล้าลืม ความทรงจำ ในวันวาน
ไม่กล้าลืม แม้ว่ากาล นานผ่านเลย

ไม่กล้าลืม อ้อมกอด ที่เคยชิด
ไม่กล้าลืม ชีวิตคู่ ที่ระเหย
ไม่กล้าลืม กับความหลัง ที่ลงเอย
ไม่กล้าลืม ว่าเราเคย ได้รักกัน

.......................................................
 

[tna]

ภาพเก่า
------------------------
ภาพเก่า-เก่า เนาแนบ ยังแอบอยู่
บทกลอนคู่ เคลียเคล้า ยังเฝ้าฝัน
เมรีน้อย เรียงร้อย ถ้อยรำพัน
หวานละมุน อุ่นฝัน กระหวั่นใจ

เจ้าหนอนน้อย ยังคอย สร้อยมาลี
ไม่กลืนกิน กลิ่นสี มาลีไหม
ยังถักถ้อย ร้อยรัก ปักตรึงใจ
มาลีไว้ ใจฝัน วันกลับมา

สายลมผ่าน สานร้อย ถ้อยวจี
กลิ่นสุคล มาลี ฤดีหา
รัตติกาล ผ่านเลื่อน เคลื่อนเวลา
จันทร์ดารา คู่ฟ้า ยามราตรี

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

[พิมญดา]

ไม่กล้าลืม ความฝัน ในครั้งนั้น
ไม่กล้าลืม กันและกัน ทั้งความหวาน
ไม่กล้าลืม ความทรงจำ ในวันวาน
ไม่กล้าลืม แม้ว่ากาล นานผ่านเลย

ไม่กล้าลืม อ้อมกอด ที่เคยชิด
ไม่กล้าลืม ชีวิตคู่ ที่ระเหย
ไม่กล้าลืม กับความหลัง ที่ลงเอย
ไม่กล้าลืม ว่าเราเคย ได้รักกัน

.......................................................
 

อยากจะลืมแต่ใจมันไม่กล้า
ก็ยังปรารถนาเธอในฝัน
แม้เราสองต่างจบความผูกพัน
รักนิรันดร์เก็บไว้ในใจคนเดียว

ไม่กล้ามองร่องรอยที่ขมขื่น
แม้จะฝืนเท่าไหร่ใจแห้งเหี่ยว
หยดน้ำตาไหลรินสิ้นแรงเชียว
เพียงเกาะเกี่ยวรอยอดีตที่กรีดใจ

แม้วันนี้ไม่มีแล้วความเคยชิน
จะร้องเรียกใครยลยินได้ที่ไหน
ได้แต่เจ็บและเก็บไว้ภายใน
เมื่อต่างคนต่างไปไกลสุดทาง

[พิมญดา]

ภาพเก่า
------------------------
ภาพเก่า-เก่า เนาแนบ ยังแอบอยู่
บทกลอนคู่ เคลียเคล้า ยังเฝ้าฝัน
เมรีน้อย เรียงร้อย ถ้อยรำพัน
หวานละมุน อุ่นฝัน กระหวั่นใจ

เจ้าหนอนน้อย ยังคอย สร้อยมาลี
ไม่กลืนกิน กลิ่นสี มาลีไหม
ยังถักถ้อย ร้อยรัก ปักตรึงใจ
มาลีไว้ ใจฝัน วันกลับมา

สายลมผ่าน สานร้อย ถ้อยวจี
กลิ่นสุคล มาลี ฤดีหา
รัตติกาล ผ่านเลื่อน เคลื่อนเวลา
จันทร์ดารา คู่ฟ้า ยามราตรี

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

..บทกลอนเก่า..

บทกลอนเก่าเฝ้าถนอมกล่อมใจน้อย
ที่เฝ้าคอยคนเขียนเปลี่ยนใจหนี
ไปร่ายรักลอยล่องท่องกวี
ให้สตรีหน้าสวยด้วยแต่งเติม

สาวเพียงดาวหนาวนักรักถูกลืม
ได้แต่ซึมกับเหงาเศร้ามาเสริม
จมน้ำตาภาพเก่าเก่าเล่าเรื่องเดิม
ไม่มีเพิ่มหรือลดหมดเยื่อใย

ยังจ่อมจมกับอดีตกรีดใจหวน
ยังทบทวนเรื่องจากพลาดตรงไหน
ในเมื่อเรารักเขาจนหมดใจ
สาเหตุใดเขาทำช้ำเหลือเกิน

สายลมพริ้วปลิวน้ำตาพาโศกศัลย์
อาบแสงจันทร์วันเหงาเขาห่างเหิน
ไม่มีแล้วไม่มีใครให้ร่วมเดิน
จึงเผชิญกับภาพเก่า-เขาร้างลา

บทกลอนเก่าหวานไหวในครึ้งหนึ่ง
ยังคงซึ้งถ้อยหวานผ่านเนื้อหา
บอกว่ารักนวลน้องพิมญดา
อ่านกี่ครายังแอบยิ้ม...แม้อิ่มลวง..

........  จำเพื่อให้รู้ว่าเจ็บ..เก็บให้รู้ว่าสุข..ทุกข์ให้รู้ว่า..อย่าเชื่อใจใครง่ายๆ...ในสายลมกลอน...

[tna]

บัวคลายเหง้า
-------------------
ภาพเก่า-เก่า เนาแอบ ยังแนบชิด
ยังตราติด ตรึงใจ ให้ไขว่หา
อ้อมอกอุ่น คุ้นถิ่น ถวิลลา
ภาพใบหน้า ฝังแน่น แก่นดวงใจ

เสียงเพลงเพราะ เราะผ่าน สะท้านแว่ว
เคยเหนียวแน่ว  แนวรัก ถักไสว
บัดนี้เลือน เลื่อนห่าง เส้นทางใจ
หมดเยื่อใย ไร้กลิ่น ถิ่นปลักตม

เขาตัดเยื่อ เผื่อใจ หมายใครอื่น
เร้าเริงรื่น ชื่นไขว่ ใจสุขสม
เจ้าบัวสาย คลายเหง้า ร้าวระทม
งามภิรมย์ สมอยู่ คู่แจกัน

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

[{[^______^]}]

ตอนนี้เรายังได้ไม่เลิกกัน
แต่ว่ามันคงถึงคราวต้องเลิกลา
ใจมันไม่ลืมและยังคงโหยหา
ในดวงตายังคงมีแต่ภาพเธอ

[พิมญดา]

บัวคลายเหง้า
-------------------
ภาพเก่า-เก่า เนาแอบ ยังแนบชิด
ยังตราติด ตรึงใจ ให้ไขว่หา
อ้อมอกอุ่น คุ้นถิ่น ถวินลา
ภาพใบหน้า ฝังแน่น แก่นดวงใจ

เสียงเพลงเพราะ เราะผ่าน สะท้านแว่ว
เคยเหนียวแน่ว  แนวรัก ถักไสว
บัดนี้เลือน เลื่อนห่าง เส้นทางใจ
หมดเยื่อใย ไร้กลิ่น ถิ่นปลักตม

เขาตัดเยื่อ เผื่อใจ หมายใครอื่น
เร้าเริงรื่น ชื่นไขว่ ใจสุขสม
เจ้าบัวสาย คลายเหง้า ร้าวระทม
งามภิรมย์ สมอยู่ คู่แจกัน

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

เก่งมากเลยค่ะ..บทนี้ต้องศิโรราบแระ..อิอิ

[พิมญดา]

ตอนนี้เรายังได้ไม่เลิกกัน
แต่ว่ามันคงถึงคราวต้องเลิกลา
ใจมันไม่ลืมและยังคงโหยหา
ในดวงตายังคงมีแต่ภาพเธอ

..ใจเลิกลา..

เรามีเรามานานผ่านวันชื่น
แต่วันนี้มันขมขื่นฝืนไม่ไหว
ต่างคนต่างพยายามจะเข้าใจ
ทั้งที่ใจสองดวงห่วงถึงกัน

ปัญหาเราไม่ลงตัวเลยสักครั้ง
มันประดังสุมทรวงหน่วงใจฉัน
เธอไม่ยอมอ่อนข้อเลยสักวัน
ทั้งที่มันไม่ยากเย็นจนเข็ญใจ

กลับบ้านดึกฉันห่วงโทรตามหา
เธอบอกว่าเดียวนี้ชักจะเอาใหญ่
ฉันขอยอมแพ้รักเป็นฝ่ายไป
แม้อาลัยแค่ไหน..ใจเลิกลา

[กวีพเนจร]

จะเก็บความทรงจำครั้งก่อนเก่า
เมื่อสองเรารักกันอย่างหอมหวาน
แม้น้ำผึ้งมิเทียบมาเปรียบปาน
รักยาวนานจนฉันนั้นฝันไกล

แต่วันนี้รักเราหักสะบั้น
อันความฝันสองเราเล่าไปไหน
เหลือเพียงแผลที่บาดลึกตรงหัวใจ
เธอทิ้งไว้เพียงภาพเก่าแล้วล้างลา

ไม่กล้าลืม...วจีที่เธอกล่าว
ไม่กล้าลืม...เรื่องราวเสน่หา
ไม่กล้าลืม...วันรักและล้างลา
ไม่กล้าลืม...แม้น้ำตาจะหลั่งริน

[พิมญดา]

จะเก็บความทรงจำครั้งก่อนเก่า
เมื่อสองเรารักกันอย่างหอมหวาน
แม้น้ำผึ้งมิเทียบมาเปรียบปาน
รักยาวนานจนฉันนั้นฝันไกล

แต่วันนี้รักเราหักสะบั้น
อันความฝันสองเราเล่าไปไหน
เหลือเพียงแผลที่บาดลึกตรงหัวใจ
เธอทิ้งไว้เพียงภาพเก่าแล้วล้างลา

ไม่กล้าลืม...วจีที่เธอกล่าว
ไม่กล้าลืม...เรื่องราวเสน่หา
ไม่กล้าลืม...วันรักและล้างลา
ไม่กล้าลืม...แม้น้ำตาจะหลั่งริน

เหลือเพียงรอยอดีตที่ขีดเขียน
เหลือเพียงความเป็นเพื่อนที่ห่างเหิน
แต่ความในยังคงรักเธอเหลือเกิน
แม้หมางเมินฉันไม่ลืมฝืนยิ้มทน

ไม่กล้าลืมคืนหวานผ่านวันสุข
แม้จะเหลือเพียงทุกข์ทุกแห่งหน
แต่ใจฉันมันคิดถึงจนวกวน
ไม่ใช่คนลืมง่ายคล้ายปลาทอง

สงกรานต์น้ำผ่านมาน้ำตาไหล
สาดหัวใจเจ็บแสบแทบกลัดหนอง
โดนน้ำสาดเย็นย้ำน้ำตานอง
มือทั้งสองปาดแก้มน้อยรอยน้ำตา

ยังไม่ลืมรอยรักสัมผัสทรวง
ยังไม่ลืมคำห่วงที่โหยหา
มาตอกย้ำทำไมใจระอา
เสน่หาอาลัยใฝ่ถึงคุณ

 

[สารพัด*เพี้ยน]

ฉันไม่อยากลืมความทรงจำวันเก่าก่อน
ความรักตอน...ที่เธอ ยังอยู่ใกล้
ไม่อยากรู้ ว่าเธอ ได้จากไป
ปล่อยฉันไว้ กับความเหงา ที่ทรมาณ

อย่าทิ้งกันได้ไหม
อยากรั้งเธอไว้.....อยู่กับฉัน
ให้เราได้รักกัน.....ทุกๆวัน
ความรักอย่าแปรผัน......ตามกาลเวลา

[พิมญดา]

ฉันไม่อยากลืมความทรงจำวันเก่าก่อน
ความรักตอน...ที่เธอ ยังอยู่ใกล้
ไม่อยากรู้ ว่าเธอ ได้จากไป
ปล่อยฉันไว้ กับความเหงา ที่ทรมาณ

อย่าทิ้งกันได้ไหม
อยากรั้งเธอไว้.....อยู่กับฉัน
ให้เราได้รักกัน.....ทุกๆวัน
ความรักอย่าแปรผัน......ตามกาลเวลา

หากหัวใจลืมง่ายคงหลายรัก
ไม่จมปรักกับภาพหลอนตอนรักหวาน
จึงจ่อมจมกับความเศร้าร้าวใจนาน
ไม่ยอมผ่านยอมทิ้งยังสิงใจ