เราคงไม่ได้เจอกันอีกต่อไป

หัวใจตัวเองกำลังสับสน
ไม่รู้จะทนรับมืออย่างไร
มันช่างดูวุ่นวายในหัวใจ
จนไม่รู้จะทำอย่างไรกับมัน

ใจหนึ่งอยากจะหนีไปแสนไกล
แต่อีกใจกับกำลังไหวและหวั่น
เพราะมันคอยเฝ้าแต่เรียกร้องความสัมพันธ์
ที่ไม่อาจมีวันจะได้มา

ก็เพราะใจเขาไม่เคยอยู่ตรงนี้
ในที่-ที่ฉันอยู่ไม่เคยมี..แม้มองหา
จนหัวใจเริ่มไร้แรงศรัทธา
ไม่อาจทนรอเธอหันมามอบหัวใจ

ตัดใจ..คิดว่าฉันคงทำถูกแล้ว
เผื่อจะทำให้ฉันสามารถเปลี่ยนแนวมีรักใหม่
แต่ยากนะ..ยากเหลือเกินที่จะตัดใจ
ก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะสำเร็จเสียที

ฉันได้แต่สับสน..
ใจมันแสนร้อนรนออกอย่างนี้
น้ำตามันยิ่งพาลจะไหล..เมื่อคิดว่าเขาไม่ใยดี
แล้วยิ่งทรมานมากขึ้นทุกที..เมื่อคิดว่าเราคงไม่ได้เจอกันอีกต่อไป

	ผู้เขียน	หัวข้อ: เราคงไม่ได้เจอกันอีกต่อไป (อ่าน 2060 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้