อนึ่ง... คิดถึงเป็นอย่างยิ่ง

ยืนพิศเหนือน่านน้ำ ณ เบื้องหน้า มีเรือจอดรอท่านานานั้น
มองเห็นเรือใหญ่น้อยเป็นร้อยพัน จะคิดจ้างเรือใดกันให้นำไป
พอเหลียวหลังเห็นนทีที่ข้ามผ่าน กระแสธารสายเก่าเฝ้าหลากไหล
สายที่เราผ่านมาจำลาไกล ซึ่งสายใหม่อยู่เบื้องหน้ากับตาเรา
พอแลหลังแลเห็นเรือลำหนึ่งน้อย พาเราลอยข้ามผ่านธารสายเก่า
ให้คิดถึงความหลังยังเป็นเงา สิ่งที่เฝ้าย้ำคิดติดตรึงตรา
เรื่องบนเรือลำน้อยลำเก่านั้น ก็เหมือนฝันถึงเฝ้าครวญยากหวนหา
ผู้ที่ลงเรือเดียวกันฝ่าฟันมา ถึงเวลาแยกย้ายไม่วายจร
มองเห็นเรือลำหลังยังแล่นอยู่ ได้แต่คอยเฝ้าดูอนุสรณ์
ก่อนก้าวหน้าขึ้นเรือใหม่ใจอาวรณ์ คิดถึงเงาที่อาทรอยู่ข้างกาย...

	ผู้เขียน	หัวข้อ: อนึ่ง... คิดถึงเป็นอย่างยิ่ง (อ่าน 2341 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้