๐ สะบัดชัยรัวลั่นสนั่นภพ
สัญญาณรบทําศึกอันฮึกหาญ
เตรียมกําลังไพร่พลล้างคนพาล
อย่าหมายผ่านขอบขัณฑสีมา
.
๐ อํานาจเสียงกลองสั่ง..เมื่อดังก้อง
เหล่าพี่-น้องย่อมรู้ทุกคูหา
อริราชต่างแคว้นพร้อมแสนยา
จักยาตรา..ต่อตียํ่ายีเรา
.
๐ จึงร่วมแรงต่อต้านเพื่อบ้านเมือง
จนรุ่งเรืองลงหลักได้ปักเสา
ทะนุทะนอมนํ้าใจมิใช่เบา
ต่างหยอกเย้าแบ่งปันทุกชั้นชน
.
๐ บัดเดี๋ยวนี้..ผิดไปแล้วใจเอย
ศิโรราบเยี่ยงเคย..ฤๅเผยผล
แตกวงศ์วานผลาญถิ่น..หิวสินบน
ขายตัวตน..หลู่ชาติอนาถนัก
.
๐ จาก..ลั่นกลองปลุกใจขับไล่ศึก
เป็นปลุกปั่นสํานึกให้ลึกหนัก
เข้าเข่นฆ่าแล่เนื้อไม่เหลือรัก
ตั้งตนเป็นปฏิปักษ์..อวดศักดา
.
๐ จึงโลหิตที่หลั่งแล้วทั้งขวาน
จนแดงฉานพร้อมเพียงด้วยเดียงสา
เพราะหลงเล่ห์เชื่อคํา..ผู้ตํ่าช้า
จะฝังรากนครา..ฤๅอย่างไร
.
๐ เมื่อผู้นั้นถ้อยคํามีอํานาจ
แต่ล้วนซึ่ง..ทรราชทําชาติไหว-
จนสั่นคลอน..หมายกินแผ่นดินไทย
แล้วเหตุใด..แห่งจินต์จึงยินยอม
.
๐ สะบัดชัยรัวดังอีกครั้งเถิด
รัวให้เกิดความพอเพื่อหล่อหลอม
เป็นนํ้าหนึ่ง..รู้แยกใครแปลกปลอม
นํ้าเงินย่อม..ไร้ค่าแล้วล้าแรง
