ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[นักเดินทาง]

เสมือนหนึ่งคำนำ
ถึงผู้อ่านทุกท่าน...
   อาจเป็นเพียงจุลสารที่ดูเหมือนไร้สาระ เปล่าค่า ในสายตาของใครบางคน แต่เชื่อมั่นอย่างมากว่า คงมีค่ามากพอสำหรับใครหลายคน ?แฟนเก่า? เล่มนี้เป็นเล่มที่สองของนักเขียนสมัครเล่นอย่างข้าพเจ้า สำหรับจุดประสงค์หรือแรงบันดาลใจในการเขียนคงไม่เคลื่อนอื่นไกลไปจากชื่อหนังสือเท่าใดนัก  เพื่อระลึกถึงความรัก ด้วยหัวใจที่ศรัทธาในความรัก ผู้เขียนได้กลั่นความรู้สึกที่มีและเก็บฝังแน่นอยู่ในใจ ถ่ายทอดออกไปเป็นภาษาที่สละสลวย เพื่อเป็นเครื่องแสดงความจริงใจในความรัก ต่อเธอ ผู้หญิงในดวงใจของตัวผู้เขียนเอง แม้ว่าเธอผู้เป็นที่รักคนนั้นอาจไม่ได้อ่าน ไม่แม้จะสนใจหยิบมันขึ้นมาดู แต่จุลสารเล่มนี้ มีเพื่อเธอ  ผู้เขียนภูมิใจที่จะได้นำเสนอความรู้สึกของความรักที่มี ให้ใครต่อใครได้รับรู้  ซึ่งมันเป็นความรักที่แม้จบแล้วจาก หากแต่ความรู้สึกภูมิใจในตัวเธอไม่ได้ลดน้อยถอยลง  ความรู้สึกเหล่านั้น และเหตุผลของความรู้สึกเหล่านั้นได้ถ่ายทอดลงสู่จุลสารเล่มนี้ ด้วยความจริงใจ  และด้วยความปรารถนาดียิ่ง
ทั้งหมดของบทเขียนล้วนแต่มาจากชีวิตจริง ความรู้สึกจริง และเป็นมุมมองความคิดจริงของผู้เขียนเอง ซึ่งได้ถ่ายทอดให้ผู้อ่านเห็นถึงแง่มุมของความรักอันน่าสงสารของผู้ชายผู้มีรักแท้ในหัวใจ แต่ทว่า รักแท้มักไม่สมหวังเสมอไป  เขามีมุมมองกับชีวิตความรักอย่างไร และเขาอยู่ในโลกแห่งความผิดหวังเสียใจอย่างมีความสุขได้อย่างไร เชิญท่านผู้อ่าน เข้าไปศึกษาชีวิตจริงของเขา จากจุลสารเล่มนี้กันเลยดีกว่าครับ         
                                                                                                        นักเดินทาง
                                                                                                 18 กุมภาพันธ์ 2552

[นักเดินทาง]

แฟนเก่า
ชีวิตก็เสมือนการเดินทางไปสู่จุดมุ่งหมาย ระหว่างทางนั้นมีเหตุการณ์ เรื่องราว และสิ่งต่างๆ มากกมาย  ที่ผ่านมาและผ่านไป จุดมุ่งหมายนั้นยังคงที่ แต่วิธีการเดินทางไปสู่จุดมุ่งหมายสิ กลับเปลี่ยนไป  เรื่องราวที่เกิดขึ้นระหว่างการเดินทางไปสู่ปลายฝันนั้น แน่นอนว่า อาจมีทั้งสุขและทุกข์ผสมปนเปกันไป  คำถามมีอยู่ว่า เราจะก้าวผ่านเรื่องราวความสุขและทุกข์เหล่านั้นอย่างไร? และเราจะใช้ชีวิตอยู่กับโลกแห่งความจริงที่มีแต่ความสุขและทุกข์อันหลอกลวงเหล่านั้นอย่างไร?  ลองมาศึกษาเรื่องราวชีวิตของตัวผู้เขียนซึ่งได้เขียนเรื่องราวต่างๆ ที่แฝงไปด้วยปรัชญา ความคิด และจินตนาการ เผื่อว่าเรื่องราวของผู้เขียนนี้ จะพอสร้างแง่คิด และจินตนาการให้กับท่านผู้อ่านบ้าง หรือหากวันหนึ่งที่ท่านผู้อ่านต้องพบเจอเรื่องราว อย่างที่ผู้เขียนได้พบ และผ่านมา จะได้เก็บเอาประสบการณ์ และแนวทางอย่างที่ผู้เขียนมี ไปใช้แก้ปัญหาได้
ผู้เขียนได้อ่านคอลัมน์หนึ่งในอินเตอร์เน็ต มีหัวข้อเรื่องว่า ?ข้อดี (มั้ง) ของแฟนเก่า? ผู้เขียนจึงได้นำเนื้อหาเหล่านั้นมานั่งคิดวิเคราะห์ แล้วลองเปรียบเทียบกับชีวิตของตัวผู้เขียนเอง  ซึ่งเคยผ่านเรื่องราวเช่นนั้นมา  เสมือนหนึ่งว่าเป็นประสบการณ์ การเดินทางของชีวิต ที่ต้องพบเจอ และผ่านเรื่องราวเหล่านี้  กว่าจะผ่านเรื่องราวนั้นมาได้ ขอบอกก่อนเลยว่า เป็นความคุ้มค่าของการใช้ชีวิตจริงๆ  เป็นประสบการณ์ที่ไม่สามารถเรียนรู้ได้จากโรงเรียน หรือสถาบันการศึกษาใดๆ ในโลก  หลากหลายเรื่องราวที่อยากนำเสนอให้ท่านผู้อ่านได้รับรู้ และสัมผัสกับความจริงเหล่านั้น ลองเปิดเข้าไปดูเนื้อหาอันเป็นเรื่องจริง กลั่นจากประสบการณ์จริงรวมถึงแง่คิดดีๆ ของการเดินทางชีวิตของผู้เขียน ในประสบการณ์การเดินทางของชีวิตนี้กันเลยครับ



  1.  แฟนเก่า คือ คนที่ในอดีตเขาคือนางฟ้า/ฮีโร่ในใจคุณ  แต่ปัจจุบัน เขาคือ ปีศาจร้ายหรือนายยมทูต
        สำหรับผู้เขียนนะหรือ?  แฟนเก่าคือคนที่ในอดีตคือนางฟ้า คือที่หนึ่งในหัวใจ คือคนที่ไว้วางใจได้ที่สุด คือคนที่ ใครก็มิอาจแทนที่ได้  และเป็นสุขใจที่สุดเมื่อได้รู้สึกว่ามีเขาอยู่เคียงข้าง  สำหรับปัจจุบันเธอมิใช่ปีศาจหรือยมทูตอย่างในนิยามที่กล่าวกัน  หากแต่ในขณะนี้  แม้เธอจะมิใช่นางฟ้าดั่งในอดีต  แต่เธอก็ยังคงเป็นผู้หญิงที่ดีเลิศที่สุด เท่าที่ผู้ชายคนหนึ่งอย่างตัวผู้เขียนจะหาและมีได้  แม้ไม่ใช่ที่หนึ่งในดวงใจเหมือนดั่งในอดีต  แต่ความงามและความดีของเธอ ก็ไม่เคยที่จะเลือนหายไปจากความคิดและความทรงจำ   แม้ว่าวันนี้  วันที่ความสัมพันธ์อันดีนั้นจะเปลี่ยนไป  แต่ความรักและความศรัทธาในตัวเธอ มันยังคงบอกให้รู้อยู่เสมอว่า เธอคือคนที่ไว้ใจได้  และเชื่อใจได้ที่สุดคนหนึ่ง  ความดี ความงาม ที่ถูกถ่ายทอดออกมาจากเบื้องลึกของหัวใจเธอ  มันยังคงเด่นเป็นตระหง่าน  และยังคงทำให้รู้สึกภาคภูมิใจได้ทุกครั้งเมื่อนึกถึง  แม้ว่ามีใครมากมายในโลกหล้า  สามารถที่จะดีและงามได้อย่างเธอ  แต่คงไม่มีใครที่จะเป็นได้  อย่างที่เธอเป็น  เพราะไม่มีใครแทนที่ในความเป็นเธอได้  แม้ในวันนี้จะไม่ได้รู้สึกอบอุ่นอย่างที่เคยมีเธอเคียงข้าง  แต่ทุกๆ ครั้งที่นึกถึงภาพเธอในอดีต มันก็อดไม่ได้ที่จะอมยิ้มในความน่ารัก และความงามของเธอ  แม้ว่าทุกห้วงแห่งลมหายใจไม่มีเธอเหมือนแต่ก่อน  แต่ก็ยังคงมีเธอทุกๆ ครั้ง  ที่มีเรื่องใดมาดลใจ เพราะเธอคือเธอ เพราะเธอยังคงเป็นนางฟ้าในใจเสมอ แม้จะไม่ใช่เทพบุตรที่เป็นเจ้าของนางฟ้านั้น แต่ก็ภูมิใจที่ได้เคยเป็นที่หนึ่งในใจของนางฟ้านั้น และวันนี้จะขอนั่งมองความงาม และชื่นชมในความงามนั้น ในห้วงแห่งความคิดและความรู้สึก แม้นางฟ้านั้นจะไม่รับรู้เลยก็ตาม เพราะความรัก มีนิยามหนึ่งว่า ?รักแท้ ไม่ได้มีความหมายในแง่ของการครอบครอง?
?การมอบความรักทั้งหมดให้ใครสักคนไม่ได้เป็นหลักประกันว่าเขาจะรักเราตอบ อย่าหวังที่จะได้รักตอบ แต่จงรอให้มันงอกงามขึ้นในหัวใจเขา แต่ถ้ามันไม่ได้เป็นเช่นนั้น ก็ให้พอใจว่าอย่างน้อยมันก็ได้งอกงามขึ้นในใจของเรา?

[นักเดินทาง]

  2.  แฟนเก่า คือ คนที่คุณเคยคิดว่าเขาน่ารักที่สุด (ในสายตาของคุณ)    แต่ปัจจุบัน เขาคือ.. แล้วแต่จะคิด(ทั้งๆที่ หน้าตาก็ไม่ได้เปลี่ยนไปเลย)
   ธรรมดาคนเรามักจะมองหาผู้หญิงหรือผู้ชายที่ดูดี สำหรับเลือกเป็นคนพิเศษ แม้ว่าหน้าตาของตนเองจะหล่อ-สวยหรือไม่ก็ตาม ไม่ผิดหรอกครับที่ธรรมดาคนเราจะคิดเช่นนั้น เพราะนั่นมันเป็นเรื่องธรรมดา แม้หลายคนจะมีความคิดว่า ฉันไม่ต้องการหรอกคนหน้าตาดี  ฉันชอบคนนิสัยดี แต่นั่นก็เป็นเพียงมารยาของคนเท่านั้นแหล่ะครับ พอเอาเข้าจริงๆ ก็ยังคงต้องการคนหน้าตาดีอยู่เช่นเดิม  ลองสิครับ หากให้คุณเลือกเอาคนนิสัยดีมาก แต่เขาเป็นคนขาเป๋ จมูกแหว่งหรือตาเหล่ มาเป็นสามี- ภรรยาของคุณ คุณจะเลือกหรือไม่  แน่นอนคุณก็ต้องบอกว่า มันก็ต้องให้มันเหมาะสมกันหน่อย ใช่ไหมละครับ ก็เพราะอย่างนี้นี่เอง  ผู้เขียนถึงได้บอกว่า ยังไงคนเราก็ต้องการคนที่สวย  ที่น่ารัก  ผู้เขียนเองก็เป็นคนหนึ่งที่เคยพูดว่า ไม่ต้องการหรอกคนสวย สวยมากก็มีคนชอบด้วย เลือกเอาคนที่ไม่สวยมาก แต่นิสัยดี จะดีกว่า แต่แล้วก็มีโอกาสได้รักกับเธอผู้หญิงคนหนึ่ง ผู้เขียนยังบอกกับเธอเลยว่า เธอไม่ได้สวย ไม่ได้น่ารัก ไม่ผิวขาว ไม่อวบอึ๋ม แต่ถ้าจะถามว่าทำไมถึงรักล่ะ  คำตอบเดียวที่มีในหัวใจ ตั้งแต่วันแรกที่ตกลงปลงใจว่ารัก คือ รักเธอ ที่เธอเป็นเธอ  รักเธอ ที่เธอเป็นผู้หญิงที่มีนิสัยที่ไม่เหมือนใคร รักเธอ ที่เธอเอาแต่ใจ  รักเธอที่เธอรักและยอมรับในตัวของผู้เขียนได้ ซึ่งแม้หน้าตาจะไม่ดีมากมาย  คงไม่สามารถที่จะบรรยายความเป็นตัวเธอได้ เกินไปกว่าความรู้สึกที่รับรู้ และความเป็นจริงของเธอเอง ขอกล่าวโดยสรุปง่ายๆก็คือ เธอมีความเป็นเธอ ที่ทำให้ผู้เขียนรัก  เป็นคนพิเศษที่สุดสำหรับผู้เขียนก็แล้วกัน เท่านั้น นั่นคือเหตุผลของความรัก 
   หากจะถามว่าปัจจุบันที่เลิกรากันแล้ว เธอยังคงเป็นคนพิเศษ หรือรักเธอที่เธอเป็นเธออยู่ไหม คำตอบที่จะให้ก็คือ ยังคงเดิมในถ้อยคำ และยังคงเดิมในความคิด เพราะเธอก็ยังคงเป็นเธอคนเดิม แม้กาลเวลาจะผ่านผัน แม้ว่าคืนและวันจะเลือนหาย แต่ยังคงไม่มีอะไรในความเป็นเธอที่เปลี่ยนไป  ตัวเธอเป็นอย่างไรในอดีต ปัจจุบันเธอก็ยังคงอย่างนั้น ผู้เขียนเชื่อว่าทุกคนมีเสน่ห์อันเป็นของตัว  วันหนึ่งที่คุณเลิกรากับคนที่คุณรัก แทนที่คุณจะเฝ้าจ้องหาแต่สิ่งที่เขาไม่ดี ลองมองหาส่วนที่ดีของเขาบ้าง  ลองมองหาจุดที่น่ารักในตัวเขา แล้วคุณจะรู้ว่า  เขาคือคนที่เหมาะสม และมีคุณค่าที่สุดสำหรับคุณ
?ผู้หญิงหรือผู้ชายนั้นมีมากมายในโลก นั่นคือเรื่องจริง แต่ผู้หญิงหรือผู้ชายที่จะเป็นคู่ชีวิตของเราไม่ได้มีมากมายอย่างคนในโลกนะครับ?

[นักเดินทาง]

   3.  แฟนเก่า คือ คนที่คุณเคยอยากเห็นหน้าเขามากที่สุด    แต่ปัจจุบัน เขาคือ คนที่คุณเห็นหน้าแล้วอยากเดินเข้าไปตบ/ต่อยซักที
หากคำว่าแฟนเก่า มีความหมายในแง่ของการจบแล้วจาก ทิ้งแต่เพียงความเกลียดไว้เป็นเพียงหนึ่งความทรงจำ แล้วคุณค่าของความรัก แล้วอดีตวันวาน จะมีค่าอะไร คนเรามักจะให้นิยามของการเลิกรา เป็นไปในแง่ของการหักล้าง พังทลาย หรือแยกห่างกัน อย่าได้พบเจอกันอีกเลยประมาณนั้น  ทำไมกันล่ะครับ ก็ความรักมีนิยามในแง่ของความหอมหวาน และสวยสดมิใช่หรือ  ลองย้อนมองวันแรกของการเจอกันของคุณกับคนรักสิครับ ลองย้อนมองวันนั้นที่คุณและเขาได้พบกัน และลองย้อนมองวันที่คุณพยายามที่จะจีบเธอ คุณมองเห็นความน่ารักของคุณและเธอไหมครับ ทำไมความน่ารักที่มีอย่างวันนั้นต้องกลายมาเป็นความรู้สึกที่ขมขื่น และดูเหมือนเลวร้ายอย่างนี้  นี่หรือคือผลของความรัก นี่หรือคือผลของการทุ่มเท และเพียรพยายามกว่าจะได้เธอมา  นี่คือบทสรุปที่ดีที่สุดแล้วระหรือ? หากนี่คือบทสรุป และเป็นฉากสุดท้ายของความรัก  ชีวิตนี้อย่าได้มีความรักกันอีกเลย เพราะหากมีไป ก็คงจะต้องจบแล้วเจ็บอย่างนี้อยู่ร่ำไป  คำว่า คนรัก กับ อดีตคนรัก ต่างกันแค่คำเดียว เพียงมีคำว่า อดีต มาวางข้างหน้าเท่านั้น ทำให้คนเราเปลี่ยนไป เป็นคนละคน จากที่เคยเป็นคนรัก เป็นคนที่ไว้ใจที่สุด เป็นที่หนึ่งในใจ  ต้องกลับกลายเป็นคนที่ดูเหมือนจะเกลียดกัน เหมือนคนไม่เคยรู้จักกัน  เป็นคนที่ต้องสัญญากับตัวเองว่าเธอคนนี้เราจะไม่ยุ่งเกี่ยวเด็ดขาด  ช่างน่าขำนะครับ กับโลกแห่งความรักอันโสมมนี้ เหมือนทุกอย่างในโลกคือภาพลวงตา  กระทั่งความรู้สึก ความรัก และคนรัก เหมือนเป็นภาพลวงตาทั้งสิ้น จะหาอะไรมายึดเป็นหลัก และเป็นเกณฑ์ที่แน่นอนไม่ได้ เลย  ลองมาคิดใหม่กันดีกว่าไหมครับ  ให้ความรักที่มันจบลงนั้น เป็นเสมือนฝันที่น่ารัก เสมือนฝันที่มิอาจจะเป็นจริงได้ แล้วเรามาแทนความรู้สึกเจ็บด้วยความรู้สึกดีใจ ดีใจที่ได้เคยฝันถึงเธอ  เธอผู้น่ารัก น่าปรารถนา  แต่น่าเสียดายที่ชีวิตเรากับเธอถูกลิขิตกันไว้เท่านี้  แล้วเราก็กำหนดความคิดใหม่ว่า ต่อไป เราจะเก็บมิตรภาพอันดีนี้ไว้ในความทรงจำ เก็บความทรงจำที่ดีนี้ไว้   เก็บไว้อมยิ้มเล่นๆ ในยามที่รู้สึกเหงา ไม่มีใคร  หรือเมื่อยามที่เหน็ดเหนื่อยกับภาระหน้าที่  เก็บเอาคำปลอบใจ คำปลอบโยนมาชโลมใจให้คลายความเหน็ดเหนื่อย  พร้อมผูกมิตรภาพอันดีระหว่างคุณกับเธอไว้ในความเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุด ยังไงเธอก็คือคนหนึ่งที่ล่วงรู้ความลับของตัวคุณมากกว่าใครอื่น คือคนหนึ่งที่รับรู้เรื่องราวชีวิต นิสัย และทุกอย่างที่เป็นตัวคุณ  ให้เขาเป็นเพื่อนที่คุณรู้สึกคุ้นเคย และไว้ใจคนหนึ่ง ก็คงจะไม่เสียหายมิใช่หรือ  ลองสิครับ ลองบอกกับเธอว่า เราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันดีไหม? ดีกว่าจะกลายเป็นเหมือนคนไม่รู้จักกัน ยังไงซะเราก็คือคนเคยรักกันที่สุด (พร้อมหยิบหนังสือเล่มนี้ให้กับเธอ)
?เพื่อนที่ดีที่สุดคือคนที่คุณสามารถนั่งอยู่ริมระเบียงด้วยกันโดยไม่พูดอะไร กันสักคำ แต่สามารถเดินจากไปด้วยความรู้สึกเหมือนได้คุยกันอย่างประทับใจที่สุด?

[นักเดินทาง]

 4.  แฟนเก่า คือ คนที่คุณเคยคิดถึงมากที่สุด     แต่ปัจจุบัน เขาคือ คนที่ใครพูดถึงให้คุณได้ยินแล้วอยากจะเดินเข้าไปด่า
แฟน คือคนที่เราเคยคิดถึงมากที่สุด รักมากที่สุด และในทุกๆ ห้วงแห่งความรู้สึก  ในทุกๆ เสี้ยวแห่งเวลา มีเขาเสมอ นี่คือสิ่งที่แสดงออกให้เห็นถึงความรักที่คงมั่น และหวานชื่น  แต่ถ้าหากว่าความรักถูกให้นิยามว่า คือคนที่คุณเพียงได้ยินชื่อเขาก็รู้สึกเกลียด  หรือไม่อยากแม้จะได้ยินชื่อจังหวัดหรือบ้านที่เขาอยู่ นี่คงจะเป็นนิยามของการเลิกรา หรือแฟนเก่า    ความเป็นจริงของความรัก ภายหลังจากการอกหัก   มักจะถูกให้นิยามในแง่ลบ และมักจะปรับความรู้สึกเป็นไปในแง่ลบเสมอ  สำหรับตัวผู้เขียนเอง  ไม่เคยคิดว่าการเลิกรา เป็นเรื่องที่เลวร้าย แต่ไม่ได้หมายความว่า ไม่เห็นคุณค่าของความรัก หรือจะรักใครก็รักง่าย  แต่ที่ไม่เห็นเป็นเรื่องที่เลวร้ายก็เพราะว่า  เข้าใจความเป็นจริงของความรักไงครับ  แต่กว่าจะเข้าใจได้ก็ต้องผ่านความรู้สึกเจ็บอย่างที่ใครต่อใครเจอกันนั่นแหละครับ ผู้เขียนได้มีโอกาสไปเที่ยวภาคใต้  เมื่อครั้งหนึ่งนั่งอยู่ริมทะเล ได้เขียนบันทึกถึงเธอคนนี้ คนที่ได้ชื่อว่าแฟนเก่า ว่า...ณ ริมหาดทรายแห่งหนึ่ง ในจังหวัดนครศรีธรรมราช ?จะปล่อยใจบรรยายอารมณ์ผสมเสียงคลื่น ปลุกจากหลับให้ตื่น-ฟื้นจากฝัน ตื่นจากห้วงลึกๆ ของคืนวัน สู่ความจริงจากความฝันริมชายเล ว่าเสี้ยวหนึ่งของชีวิตเคยซึ้งค่า กับแม่ดวงดารกาแลค่ายิ่ง เคยมอบใจหนึ่งใจให้รักจริง กับเธอผู้เปรียบทุกสิ่งในหัวใจ   ครืนๆ คลื่นทะเลซัดสู่ฝั่ง   ดั่งใจหวังฝั่งถูกซัดฟัดเต็มที่    ฝั่งแห่งความรักคลุกเคล้าเร้าชีวี   ทำให้รักในวันนี้ ไม่เหลืออะไร?   อาจจะเป็นกลอนที่แต่งไม่ดีเท่าใดนัก แต่ความหมายของบทกลอนนั้น ก็บอกให้ทราบได้ถึงการหวนระลึกถึงอดีตแห่งความรัก แม้ในยามที่รักจากไป...
หากมีใครสักคนถามเราว่า อยากมีใครที่สุดในความรู้สึกขณะนี้  เราจะไม่โกหกตัวเอง  และจะตอบได้ในทันทีว่า เราเคยรู้สึกอยากมีเธอนั้นอยู่เคียงข้าง และขณะเวลานี้ เขาคนนั้นก็อยู่ในความรู้สึกเหมือนดั่งในอดีต แม้ว่าวันนี้ผ่านเวลามากว่า 3 ปี  ซึ่งเธอให้เราเป็นได้เพียงแค่แฟนเก่าแล้วก็ตาม   แม้ว่าความเป็นจริงคือเธอจากไปแล้ว แม้ว่าความเป็นจริงคือเราไม่มีหวัง แม้ว่าความเป็นจริงคือเราพึ่งรู้สึกเสียใจกับคำพูดของเธอที่ผ่านมา  แม้กระนั้นทั้งหมด  เราก็อยากจะมีเธออยู่เคียงข้าง  เหมือนอย่างที่เราเคยฝันในวันวาน อยากมีเธอเดินเคียงข้าง อยากมีเพียงเราสองคน แม้ความจริงจะเป็นไปไม่ได้  แต่ทว่า ใจยังคงปรารถนา...? ทั้งหมดที่บอกผ่านบันทึกเล่มนี้คงบอกได้ถึงคำที่ว่า แฟนเก่าคือคนที่คุณเคยคิดถึงที่สุด และแฟนเก่าสำหรับเรา ณ วันนี้ เธอก็ยังคงเป็นคนที่เราคิดถึงที่สุดเช่นเดียวกัน  ซึ่งไม่ใช่อย่างแน่นอนกับคำที่ว่า คือคนที่ใครพูดถึงแล้วอยากเดินเข้าไปด่า เพราะยิ่งถ้ามีใครพูดถึง เรายิ่งนึกถึงอดีต และนึกถึงเธอ.
?เป็นความจริงที่เราไม่สามารถรู้เลยว่าเรามีอะไรอยู่ จนกว่าเราจะสูญเสียมันไปแต่ก็จริงอีกเช่นกันที่เราไม่รู้ว่าเราพลาดอะไรไปบ้างจนกระทั่งสิ่งนั้นเข้ามาหาเรา?

[นักเดินทาง]

 5.  แฟนเก่า คือ คนที่เคยสอนให้คุณรู้จักคำว่ารัก แต่ปัจจุบัน เขาคือคนที่เคยสอนให้คุณรู้จักคำว่าเกลียด
รักและเกลียด สองคำนี้มันช่างเป็นคำที่อยู่กันคนละฟาก เสมือนดำกับขาว ความชั่วกับความดีอะไรอย่างนี้ แต่ทว่า มันอยู่ใกล้กันเพียงนิดเดียว  เพียงคุณจบความรักจากใครสักคน คุณก็จะได้พบกับความเกลียด นั่นคือสิ่งที่ผู้เขียนได้เห็นและได้ฟังจากคำพูดของบุคคลทั่วไป ทำไมความรักจึงถูกจำกัดสิทธิ์ของมิตรภาพไว้แต่เพียงรัก และเกลียดเท่านี้  เธอคนนั้น คนที่ได้ชื่อว่าแฟนเก่า เธอได้สอนให้ผู้เขียนได้เรียนรู้ และได้รับรู้กับความรักที่แท้จริง เป็นความรักอันบริสุทธิ์ รักที่มาจากใจ แม้ในวันนั้น วันที่มีความรัก จะเป็นวันที่ผู้เขียนยังมีวัยที่ยังหนุ่มและเด็กนักที่จะรู้จักความรักอย่างแท้จริง แต่ทว่าความคิดหนึ่งที่เกิดขึ้นในใจในขณะนั้นกับการมีความรักคือ เธอคือคนที่รัก และจะรักเธอผู้นี้ตลอดไป เธอผู้นี้จะต้องเป็นภรรยาของเราในอนาคต สำหรับผู้หญิงอื่นนะหรือ?   แม้สวยกว่า น่ารักกว่า และเป็นคนใหม่ เป็นที่สนใจ แต่ในความสนใจ ก็เป็นแต่เพียงความเป็นไปของชีวิตเท่านั้น หากแต่ความตั้งมั่น ความมั่นคง และความมั่นใจ ยังอยู่ที่เธอ เธอผู้ที่วันนี้คือแฟน  ความเป็นจริงเธอไม่ได้มีอะไรที่ดี  เกินไปกว่าผู้หญิงอื่น หากแต่เธอคือผู้หญิงที่มีคุณค่าที่สุดคนหนึ่ง ในขณะนั้น  ผู้เขียนได้มีความคิดที่อิงหลักธรรมอยู่ข้อหนึ่งว่า เราต้องมีความพอใจในสิ่งที่เรามี ไม่มีใครที่สมบูรณ์ เพอร์เฟ็คทุกอย่าง ทุกคนย่อมมีข้อดี ข้อเสียต่างกันไป  ลองค้นและหาข้อดีของเขา แล้วจงภูมิใจในข้อดีของเขาเหล่านั้น แล้วเราจะอยู่กับเขาได้อย่างไม่เบื่อและอยู่อย่างภูมิใจ เพราะยังไง ผู้หญิงก็คือผู้หญิง ต่างกันแค่เพียงนิสัย หากเขาคือคนที่สามารถยอมรับในความเป็นเราได้ จงถนอมเขาไว้ เพราะผู้หญิงที่จะเป็นคนพิเศษนั้นไม่ได้มีมากคน   แน่นอนว่าความรัก เมื่อเริ่มต้นขึ้น ความผิดหวังในความรัก ก็จะเริ่มต้นให้คุณเห็นด้วยเช่นเดียวกัน มันมาพร้อมกัน แต่โอกาสของความรักกับความผิดหวัง อันไหนจะมากกว่าเท่านั้นเอง  หากคุณปล่อยให้โอกาสของความอกหัก ผิดหวังมันมีมาก ด้วยการไม่สนใจคนรัก ด้วยการปล่อยให้คนรักของคุณอยู่อย่างอ้างว้าง  คุณก็จงเตรียมตัวพบกับความผิดหวังได้เลย เพราะเมื่อตัดสินใจที่จะมีคู่ นั่นก็หมายถึงการตัดสินใจที่จะเปลี่ยนชีวิตที่เคยอยู่อย่างโดดเดี่ยว  มาเป็นการใช้ชีวิตคู่  แต่เมื่อชีวิตคู่มันไม่มีความสุข  หรือความสุขของการมีชีวิตเดี่ยวมันดีกว่า เขาก็ต้องเลือกสิ่งที่ดีกว่า ดังนั้นคุณควรจะทำอย่างไร กับความรัก  เมื่อเขาสอนให้คุณได้เรียนรู้กับความรัก เมื่อคุณได้รับความรัก คุณจะบริหารความรักอย่างไร จะมองชีวิตความรักของคุณในแง่มุมใด?
?อย่าบอกลา ถ้าคุณยังต้องการจะพยายามต่อไป อย่าท้อใจถ้าคุณยังรู้สึกว่าคุณสู้ไหว อย่าพูดว่าไม่รักคนคนนั้นอีกแล้ว ถ้าคุณไม่สามารถทำใจได้?

[นักเดินทาง]

 6. แฟนเก่า คือ คนที่เวลาหนังเข้าคุณจะนึกถึงเขาเป็นคนแรก  แต่ปัจจุบัน เขาคือ คนที่ทำให้คุณไม่อยากดูภาคต่อไปของหนังเรื่องนั้น
ทุกๆเรื่องของหนังที่ผู้เขียนเคยดู  หลังจากที่ใช้คำว่าแฟนเก่าเป็นที่เรียบร้อยและเป็นทางการ ปัจจุบันยังคงมีเธอผู้เป็นแฟนเก่าอยู่ในความรู้สึกนั้น ทุกๆ ฉาก ทุกๆ ตอนของละครทีวี หรือหนังทุกเรื่อง  ยังคงสะท้อนอดีตให้ผู้เขียนหวนนึกถึงอย่างไม่มีวันสิ้นสุด และไม่มีวันหยุดหย่อน ไม่ต่างอะไรกับ เซเว่น แน่นอนมันเปิดตลอด 24 ชั่วโมง เหมือนกับหัวใจผู้เขียนเองในขณะนี้ที่มีเธอคนนั้นอยู่ตลอด ปัจจุบันมีหนังหลายเรื่องที่ผู้เขียนดู และยังคงสมมุติตนเป็นพระเอกในเรื่อง และพยายามมองหาว่า นางเอกของเรื่องไหน ที่มีนิสัยเหมือนกับเธอ ผู้หญิงที่เป็นอดีตของผู้เขียน ยิ่งถ้ามองเห็นว่า มีใครสักคนที่นิสัยคล้ายกับคนรัก ก็จะสนใจเป็นพิเศษ เพราะในความรู้สึกนั้นเหมือนได้ดูเธอ เพียงเท่านี้ก็ทำให้เป็นสุขใจ  ทุกๆ ครั้งที่ผู้เขียนดูหนัง ในความรู้สึกก็จะอินกับบท ราวกับว่ามันคือชีวิตจริง แต่ในโลกแห่งความเป็นจริงมันไม่เป็นดังละครที่พระเอกกับนางเอกได้รักกันสมใจ หนังความรักผ่านไปเรื่องแล้วเรื่องเล่า ความรักของผู้เขียนก็ยังคงไม่สมหวังอยู่อย่างนั้น ได้แต่ยิ้มให้กับความรักของละครที่เขาได้รักกัน แต่ทุกครั้งก็อดที่จะย้อนมามองตัวเองไม่ได้ ว่าทำไมเราไม่สมหวังอย่างละครสักที  เมื่อไรหนอ ความรักของเราจะหมุนเวียนมาบรรจบ แม้กระนั้นหนังภาคสองก็ยังคงเป็นที่รอคอย รอคอยที่จะดูตอนต่อไปหรือภาคต่อไป เผื่อว่าจะได้มีโอกาสลุ้นความรักใหม่อีกครั้ง แค่ได้ลุ้นก็อุ่นใจแล้ว...
?การที่เราจะประทับใจใครนั้นใช้เวลาแค่เพียงนาที การที่เราจะชอบใครใช้เวลาเพียงแค่ชั่วโมง การที่เราจะรักใครใช้เวลาเพียงชั่ววัน แต่การที่จะลืมใครนั้นต้องใช้เวลาชั่วชีวิต?

?ละคร-ชีวิต?
ดูละครย้อนชีวิต
ดูชีวิตคล้ายละคร
หลายฉากหลายบทตอน
เหมือนละครคือชีวิต
บางครั้ง
แอบร้องไห้กับละคร
เหมือนละครคือชีวิต
ในโลกที่มืดมิด
เหมือนชีวิตในละคร
บางคราว
ชีวิตจริงที่วกวน
แสนสับสนในสังหรณ์
ภาพชีวิตในละคร
เหมือนยอกย้อนชีวิตจริง
บางครู่
ชีวิตในละคร
หลายเสี้ยวตอน ในหลายสิ่ง
ดี-ชั่ว ในความจริง
เหมือนบางสิ่ง ในละคร
 อีกหนึ่งเสี้ยวตอนของชีวิตและละคร ที่ดูยอกย้อน เหมือนละครคือชีวิต

[นักเดินทาง]

 7.  แฟนเก่า คือ คนที่ทำให้คุณมองโลกสดใส (สีชมพู) แต่ปัจจุบัน เขาคือ คนที่ทำให้คุณฟังเพลงอกหักได้เพราะขึ้น
หลังจากที่ผู้เขียนได้เรียนรู้กับความรัก ได้บอกกับใครคนหนึ่งว่ารักเธอด้วยปากของตัวผู้เขียนเอง ความรู้สึกมันเหมือนชีวิตเราเป็นผู้ใหญ่ขึ้น เหมือนว่ามีใครคนหนึ่งเข้ามาอยู่ในชีวิตเรา รู้สึกเหมือนว่าเรามีหน้าที่ดูแลใครคนหนึ่ง ที่เรายินดีพร้อมใจที่จะดูแลเขา แม้จะไม่มีค่าตอบแทนเหมือนการดูแลอื่นๆ ซึ่งเป็นภาระงาน  เมื่อคิดดูดีๆ แล้วการดูแลในคราวนี้ เรายังทุ่มเททั้งชีวิตและจิตใจ ดูแลด้วยจิตวิญญาณจริงๆ แหม่! ความรัก มันช่างมีอิทธิพลอะไรเช่นนี้   เมื่อก่อนผู้เขียนเคยตื่นสาย เคยทำตัวง่ายๆ  อยู่อย่างชายโสดธรรมดา  ไม่พิถีพิถันในเรื่องของการแต่งตัวเลย  แต่ในขณะแห่งความรักเข้ามาครอบงำจิตใจ ผู้เขียนกลับต้องเปลี่ยนตัวเองเสียหมดสิ้น ราวกับเป็นคนล่ะคน  ผู้เขียนต้องตื่นแต่เช้า และคนแรกที่คิดถึงกลับไม่ใช่เพื่อน หรือการละเล่นใดใด เลย แต่กลับเป็นเธอ ผู้หญิงที่มีอำนาจครอบงำจิตใจอย่างเหลือเชื่อ   ผู้เขียนเมื่อสมัยยังเป็นหนุ่มน้อย ไม่เคยใช้เครื่องประทินร่างกายแม้น้อย แม้แต่โฟมล้างหน้า ยังไม่เคยคิดจะใช้  แต่เมื่อหัวใจถูกครอบงำด้วยความรัก กลับต้องหาสิ่งต่างๆ มาใช้ เพื่อให้ดูดี แม้แต่เรื่องที่ผู้เขียนไม่เคยทำ ผู้เขียนก็ต้องทำ ดังเช่น ต้องปูที่นอนให้เรียบร้อย ต้องจัดห้องให้เรียบร้อย ต้องทำตัวให้เป็นผู้ใหญ่  ต้องตั้งใจเรียนเพื่ออนาคต  ดูแล้วเหมือนคนบ้า  แต่ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะอำนาจของความรัก ที่มีอิทธิพลครอบงำ และควบคุมจิตใจ  ทำให้ต้องทำสิ่งเหล่านั้น แม้ว่าเธอผู้หญิงผู้มีอำนาจต่อหัวใจคนนั้น จะไม่เคยเห็น หรือไม่สามารถรับรู้ได้เลยก็ตามที  แล้วอย่างนี้โลกจะไม่สดใสได้อย่างไรล่ะครับ    นี่แหล่ะหนาชีวิตรัก  หากมันเป็นชีวิตที่คงมั่น มันคงจะดีไม่น้อย  มันคงจะมีความสุขใจอย่างบอกไม่ถูก  เหมือนดั่งในคำคมหนึ่ง ไม่แน่ใจว่ามาจากไหน ความว่า The supreme happiness of life is conviction that we are loved  ?ความสุขสูงสุดของชีวิต คือการแน่ใจว่า เรามีคนรักอยู่? แค่ได้รู้สึกว่ามีเธอเสมอในใจ เท่านี้ก็สุขเกินอะไรจะเปรียบ อย่าว่าแต่ทำให้โลกสีชมพูเลยครับ ท่านผู้อ่าน ถ้าท่านได้พบและเจอกับความรักที่แท้จริง  ท่านจะรู้ว่าแค่สีชมพู มันเป็นเครื่องเปรียบที่เล็กน้อยเหลือเกิน เพราะความหมายและสิ่งที่ได้นั้น มันมาก มากเกินกว่าคำเท่านี้จะบรรยายหรือจะจำกัดความได้   แต่เมื่อความสุขที่ได้รับจากความรักมันหลุดลอยหายไป  ความสดใส สีชมพูของโลกใบนั้นก็คงจะแตกสลายไปด้วยใช่ไหมล่ะครับ   หลังจากที่ผู้หญิง คนที่มีความหมายต่อหัวใจคนนั้นเดินออกจากชีวิตของตัวผู้เขียนไป  เธอไปเพียงร่างกาย และสมบัติของเธอเท่านั้น แต่อุ่นไอแห่งความรัก มันยังคงกรุ่นและอบอวลอยู่ในหัวใจอย่างไม่จางหายไป  แม้ไม่มีเธอยู่ในความเป็นจริง แต่อำนาจและอิทธิพลของเธอมันยังคงเกาะกุม และเหนี่ยวรั้งใจของผู้เขียนเอาไว้ อย่างไม่มีเสื่อมคลาย  กลิ่นอายแห่งความรัก เสี้ยวตอนแห่งความอบอุ่นที่หัวใจดวงนี้เคยได้รับ มันยังคงเคยชินกับความรู้สึกเหล่านั้น ยามใดที่มันปรารถนา แล้วหาไม่เจอผู้ที่จะให้ หัวใจเป็นต้องร่ำร้อง รวดร้าว และเหงาเศร้า หากมันมีดวงตา ก็คงจะได้เห็นภาพแห่งน้ำตาที่คลอเบ้า มองหาเจ้าของหัวใจอย่างอ่อนล้า  สุดเหงา  ยิ่งเมื่อยามใดที่ได้เห็น ได้ฟัง สิ่งที่เธอผู้เป็นเจ้าของหัวใจเคยให้ฟัง ให้เห็น มันก็ยิ่งตอกย้ำความทรงจำ และทำให้นึกถึงขึ้นมาอย่างมิอาจจะหักห้ามได้
?ขอให้คุณมีความสุขมากพอที่จะทำให้คุณเป็นคนอ่อนหวาน ผ่านการทดสอบมามากพอที่จะทำให้คุณเข้มแข็ง มีความเศร้าโศกพอที่จะทำให้คุณยังคงความเป็นมนุษย์ และมีความหวังมากพอที่จะทำให้คุณเป็นสุข?

[นักเดินทาง]

   8.  แฟนเก่า คือ คนที่สอนให้คุณเข้าใจสัจธรรมของคำว่ากันและกัน แต่ปัจจุบัน เขา คือ คนที่สอนให้คุณเข้าใจสัจธรรมของคำว่าเลิกรา
ชีวิตแต่ละย่างก้าว แต่ละอุปสรรคปัญหา  แต่ละความสุขสมหวังที่ได้พบเจอ ล้วนแล้วแต่เป็นบทเรียนอันล้ำค่าของชีวิต ใครเลยจะได้รับบทเรียนแห่งชีวิตนี้แทนเราได้  ใครเลยจะเข้าห้องสอบเพื่อให้ผ่านบทเรียนแห่งชีวิตนี้แทนเราได้  เมื่อเราก้าวผ่านเรื่องราวแห่งชีวิตเหล่านั้นมา ทำให้เราได้รับรู้สิ่งต่างๆ ที่อยู่ในความหมายของสิ่งเหล่านั้น  ดังเช่นในความรัก หากผู้เขียนไม่เคยมีความรัก ไม่เคยมีใครสักคนที่รักอย่างจริงใจ ในวันนี้ก็คงจะไม่มีแม้ถ้อยบรรยายใดๆ ที่จะกลั่นออกมาเป็นสำนวนตัวหนังสืออย่างนี้ได้แน่นอน  นั่นเอง ความรักทำให้ผู้เขียนได้เรียนรู้ถึงความรักอันแท้จริง และเป็นบทเรียนที่ล้ำค่าที่สุด ที่ตัวผู้เขียนจะหามีได้ในชีวิตนี้  แม้จะเคยอ่านหนังสือที่ใครต่อใครเขียนถึงเรื่องราวความรักในลักษณะเช่นนั้น เช่นนี้  แต่นั่นก็เป็นเพียงความรู้ แต่ไม่ใช่ประสบการณ์ ไม่ใช่การรู้อย่างแท้จริง เพราะเป็นแต่เพียงความจำได้  เรียกว่าสัญญาเท่านั้น  หากแต่นั่นไม่ใช่ปัญญา คือความรอบรู้ที่เป็นการเข้าใจความเป็นจริง  ในการมีความรักครั้งนั้นมันทำให้ผู้เขียนได้รับรู้ถึงสัจจธรรมความจริงหลายประการ ดังเช่นได้รับรู้ว่าการมีชีวิตคู่ต้องพร้อมที่จะเสียสละเวลา และความสุขส่วนตัวไป  การมีชีวิตความรักต้องรู้จักกับคำว่ายอม แม้จะไม่เคยยอมใครเลยก็ตาม  หากจะมีความรักควรจะทำความรู้จักกับคำว่า แพ้บ้าง เพราะคุณจะเอาชนะฝ่ายเดียวไม่ได้  เพราะเขาไม่ใช่ศัตรู แต่พยายามเอาชนะคุณเสมอ  การมีความรักต้องรู้จักคำว่าอภัย  เพราะนี่คือสิ่งที่จะทำให้ความรักของคุณยืนยาวที่สุด  และเป็นยาที่จะรักษาโรคความไม่ลงรอยกันได้   ที่สำคัญที่สุด การมีความรัก ต้องรู้จักการ?การไว้ใจ?  หลายคนมีความรักแล้ว แต่ต้องรู้สึกไม่ไว้ใจกัน คิดเล็กคิดน้อยต่อกัน  และที่สำคัญมักคิดมากไปเอง ทั้งที่ความเป็นจริง เขาอาจไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิดเลยก็ได้   คำว่า ไว้ใจคำนี้อาจไม่ใช่คำที่ผู้เขียนคุ้นเคยนัก ในวันวาน เพราะในวันนั้น ผู้เขียนเป็นคนขี้หึงมาก และมักจะคิดอะไรไปเองเสียส่วนมาก ทำให้ต้องทะเลาะกันอยู่บ่อยครั้ง แต่ยังดีที่ผู้เขียนใช้คำว่ายอม  ยอมที่จะพูดคุย ปรับความเข้าใจ ให้อภัยในความผิด และตกลงกันใหม่เสมอ  หากว่าวันหนึ่งวันนั้น ผู้เขียนมีความเชื่อ มีความคิดเช่นดั่งในวันนี้  เชื่อว่าความรักของผู้เขียนมันก็คงจะไม่จบสิ้นไป เหลือไว้แต่เพียงทรงจำอันดีอย่างนี้เป็นแน่  แต่เอาเถอะนั่นคือโลกแห่งความเป็นจริง  ดั่งคำที่ว่า ?เราจะไม่รู้สึกรักหรือหวงอะไรเลย หากเราไม่สูญเสียสิ่งนั้นไป  แต่เราจะเห็นคุณค่าของสิ่งนั้นอย่างมาก ถ้าสิ่งนั้นได้หลุดมือเราไปแล้ว? จงอย่ามองแต่ความเจ็บ ความผิดหวังเสียใจที่เกิดจากการไม่สมหวัง ลองเลือกที่จะมองมุมที่ดี ที่น่ารักของความรัก  แล้วคุณจะเห็นว่า ความรักนั้นมีคุณค่าเกินกว่าจะหาสิ่งใดมาเปรียบ ผู้เขียนได้รับข้อคิด และได้เข้าใจความเป็นจริงหลายๆ อย่างจากความรักครั้งนี้  ไม่เคยเสียใจกับความรักที่ผ่านไป  แต่ภูมิใจที่ชีวิตหนึ่งได้เรียนรู้ความรัก และได้เคยมีความรักอย่างจริงจัง แม้ความรักนั้นจะไม่สมหวังก็ตาม แต่ภูมิใจที่ได้มีรักแท้ให้กับใครคนหนึ่งคนนั้น แม้เขาจะไม่รับรู้เลยก็ตาม
?ความสุขรออยู่เบื้องหน้าผู้ที่มีน้ำตา ผู้ที่เจ็บปวด ผู้ที่ค้นหา และผู้ที่พยายามแล้ว เพราะมีเพียงพวกเขาเท่านั้นที่รู้จักคุณค่าของผู้คนที่ได้สัมผัสชีวิตพวกเขา?

[นักเดินทาง]

 9.  แฟนเก่า คือ คนที่เคยเป็น ?แฟนฉัน?    แต่ปัจจุบัน เขาคือ ?แฟนคนอื่น?
ธรรมดาของคนเรา เมื่อมีความรักก็ย่อมจะรู้สึกเป็นสุข หวานชื่นกับความรัก แม้ในยามที่ทุกข์ปานใด แต่ถ้าหากระลึกถึงความรัก ก็ทำให้ยิ้มได้อย่างเป็นสุข นั่นเพราะผลของความรัก แต่ในทางตรงกันข้าม เมื่อความรักจากไป ในโลกแห่งความสุขทั้งหลาย ก็ดูเหมือนจะไม่เป็นสุข มิหนำซ้ำยังเหมือนจะกลายเป็นทุกข์ไปอย่างไม่น่าเชื่อ อาหารที่เคยว่าอร่อย เมื่อกินในคราวที่อกหัก หรือรักสลาย ก็ต้องกลายเป็นกินไม่ลงกันไปเลย หรือเพลงที่เคยฟังว่าเพราะ ในยามที่อกหัก ก็ดูเหมือนจะฟังไม่ได้  นั่นคือความจริงของความรักประการหนึ่ง การมีแฟนหรือคนรัก มันช่างมีอิทธิพลต่อชีวิตเสียเหลือเกิน ทั้งความสุขและความทุกข์ล้วนแต่เกิดจากความรักทั้งนั้น ผู้เขียนในคราวที่มีความรักอย่างหวานชื่นหรือในยามที่ไม่มีเรื่องทะเลาะกัน  ทำอะไรก็รู้สึกจะอิ่มสุข เป็นสุข และอารมณ์ดีเป็นพิเศษ แต่ในยามที่ต้องทะเลาะกัน ในยามที่ไม่เข้าใจกัน ความทุกข์ใจ ความร้อนใจ และความกระวนกระวายใจ ก็เข้ามาครอบงำจิตใจดวงที่เคยอิ่มสุข เปรมปรีย์ อารมณ์ดีไปอย่างหมดสิ้น ทั้งที่เป็นใจดวงเดียวกัน และระยะเวลาแห่งความรู้สึกเหล่านั้นก็ไม่ต่างกันมากนัก โอ! ความรักช่างมีอำนาจมากขนาดนี้  ผู้เขียนใช้วิธีการทางพระพุทธศาสนา ในการดับความรู้สึกเหล่านั้น วิธีการคือการนั่งพิจารณาให้เข้าใจถึงความเป็นจริงของความรัก ของมนุษย์ พิจารณาให้เข้าใจถึงความเป็นธรรมดาของมนุษย์ จริงอยู่ผู้เขียนเองยังเด็กนัก กับการที่จะเข้าใจเรื่องดังกล่าวอย่างถ่องแท้ แต่ผู้เขียนก็ได้แง่คิด และทำความเข้าใจกับความเป็นจริงได้ โดยเข้าใจไปว่า ในยามที่เรารักกัน ก็เสมือนหนึ่งเราลงเรือลำเดียวกัน เราต้องพูดคุยทักทายกัน และรักกันให้มาก แต่เมื่อคราวที่เราต้องแยกทางกัน ก็มิจำเป็นต้องด่าส่ง หรือผลักใสไล่ส่ง หากแต่มอบของขวัญ ของที่ระลึก สิ่งที่ดีงามให้แก่กัน เผื่อว่าในยามใดที่ต้องผ่านมาลงเรือลำเดียวกันอีกครั้ง ก็จะได้เล่าเรื่องราวอันดีให้กันฟัง และยิ้มให้กันอย่างอิ่มสุข การที่เขาต้องจากเราไป อย่าได้เข้าใจในแง่ของการโกรธ ทะเลาะ หรือเกลียดกัน แต่จงมองเพื่อให้เกิดความสุขแก่กันทั้งสองฝ่ายว่า เราเองต่างมีเส้นทางที่แตกต่าง และหากว่าวันหนึ่งต้องมาร่วมทางกันอีกครั้ง เราก็ยินดีที่จะร่วมเส้นทาง 
ความปรารถนา ความต้องการของคนเรามีความแตกต่างกันโดยสิ้นเชิง จะให้ใครมีความคิดและความต้องการอย่างเราเสมอไปคงไม่ได้  ต้องยอมรับกับความเป็นตัวตนของเรา กับความปรารถนาของเขา และยอมที่จะปล่อยเขาไปตามทางของเขา แม้นหากว่าเรารั้งเขาไว้ทั้งที่ใจเขาไม่ปรารถนา ความสุขเขาจะเกิดขึ้นได้อย่างไร หากว่าคุณรักเขา ดั่งที่ปากคุณว่า คุณต้องคำนึงถึงความสุขของเขา  จงทำหน้าที่ของคุณในขณะที่เป็นอยู่ให้ดีที่สุด แม้ว่าผลของการกระทำตามหน้าที่จะไม่เป็นดั่งที่เราปรารถนา ก็จงภูมิใจว่า คุณได้ทำหน้าที่อย่างดีที่สุดแล้ว
?คุณอาจจะเป็นแค่ "คน ๆ หนึ่ง" ในโลกใบนี้ แต่คุณอาจจะเป็น "โลกทั้งใบ" ของคนคนหนึ่งก็ได้?                                                                         

[นักเดินทาง]

 10.  แฟนเก่า คือ คนที่ทำให้คุณหัวเราะได้    แต่ปัจจุบัน เขาคือ คนที่ทำให้คุณรู้จักคำว่า ?เหงา?
?จะมีไว้ทำไมท้องฟ้า หากเธอไม่มามองดาวด้วยกัน ไม่มีก็ได้ปากซอยตรงนั้น หากเธอลืมวันเคยเดินร่วมทาง จะมีไว้ทำไมถนน หากเธอไม่สนมาเดินเคียงข้าง เมื่อเธอเลือกคนผู้มาทีหลัง โลกนี้ทุกอย่าง เหมือนสิ้นความหมาย?  จากเนื้อเพลงด้านบน นั่นคือความหมายของแฟนเก่า ที่ใครต่อใครต่างรู้สึก ผู้เขียนเองมิได้ต่างอะไรไปจากเนื้อเพลงบทนี้เท่าใดนัก แม้เคยมีความรักอันหวานชื่น แม้มีสถานที่อันสวยหรู แม้มีเงินทองล้นฟ้า แม้มีทุกสิ่งทุกอย่าง  แต่มันจะมีประโยชน์อะไรละ ถ้าหากเธอคนนั้น คนที่เราปรารถนาจะให้เขามาเป็นส่วนหนึ่งของสิ่งทั้งหมด เขาไม่อยู่ และไม่ได้ภูมิใจกับสิ่งที่มี  เพียงภาพแห่งรอยยิ้มร่า น้ำเสียงวาจาที่เคยคุ้นหู เสียงออดอ้อนที่ชวนให้รู้สึกรักและเอ็นดู  มาบัดนี้ต้องกลายเป็นเพียงอดีตที่มิอาจคงอยู่ และเป็นจริงได้อีกต่อไป  คงทิ้งไว้แต่เพียงความเหงาเศร้า และความว่างเปล่าเดียวดาย นั่นคือนิยามแห่งความเหงา ผู้เขียนเคยรู้สึกได้ถึงความเหงาจนที่สุด เคยรู้สึกอ้างว้าง เดียวดาย เหมือนว่าจากนี้ต่อไป จะมีเราเพียงคนเดียว  ทั้งที่ความเป็นจริงยังมีพ่อแม่ เพื่อนฝูง ที่คอยเป็นเพื่อนและให้กำลังใจอยู่เสมอ แต่ทว่าสิ่งเหล่านั้นมิใช่สิ่งที่จะมาทดแทนความรักที่สูญเสียไปได้เลย  ความรักถูกสร้างขึ้นด้วยเวลา ถูกสั่งสมด้วยความสัมพันธ์ จากเพียงพูดคุยเป็นคนรู้จัก พัฒนาเป็นคนรู้ใจ จากคนรู้ใจพัฒนาเป็นคนที่เข้าใจ  จากที่เข้าใจก็พัฒนาเป็นคนที่ห่วงใย และจากคนที่ห่วงใย ก็พัฒนามาเป็นความรัก ระยะเวลาของการพัฒนาความรักนั้นค่อยๆ คืบคลานทีละน้อยๆ กระทั่งถึงที่สุด อาจต้องใช้ระยะเวลากว่าปี ในการสร้างสัมพันธ์อันลึกซึ้ง และกลมเกลียว ดังนั้นเมื่อถึงคราวที่ต้องเลิกลา ไปตามทางของตนเอง จึงจำเป็นต้องใช้เวลาอย่างมากพอกัน ที่จะต้องคลายสัมพันธ์ ที่มีให้จางหายไป  เหมือนว่าเรานำเชือกแห่งความสัมพันธ์มาคล้องกันไว้ ยิ่งเราคล้องกันหลายทบเท่าใด คือใช้เวลาในการสร้างความสัมพันธ์นานเท่าใด ความสัมพันธ์ก็จะยิ่งแน่นแฟ้น และในคราวที่ต้องแก้เชือกแห่งสัมพันธ์นั้นก็ต้องใช้เวลาที่ยาวนานเช่นเดียวกัน  ขณะเวลาที่เรารอให้มิตรภาพความสัมพันธ์นั้นมันเลือนรางนั่นเอง มันช่างเป็นเวลาที่แสนจะทรมานที่สุด เพราะความเคยชินของเรา ที่ต้องได้พูดคุยกับเขา ต้องมีเขาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต  ถึงคราวนี้ต้องขาดหายไป ก็เกิดความทุกข์ และเป็นความทุกข์ที่มิอาจจะหาสิ่งใดมารักษาได้ นอกจากเวลา เพราะปัญหาเกิดจากเวลา เวลาที่เป็นเครื่องนำพาให้เกิดปัญหาเหล่านี้  ดั่งคำที่เขาว่ากันไว้ไงครับ ว่า ?เวลาเท่านั้นที่จะเป็นยารักษาแผลใจได้ดีที่สุด? นับจากวันนั้น วันที่เธอตัดสินใจไปจากชีวิตนี้  ทุกอย่างก็เงียบลง ลมที่เคยพัดโบก พระอาทิตย์ที่เคยส่องแสง เสียงนกกาที่เคยร้องกู่ มันเงียบหาย เหมือนว่าอาลัยกับการไปของเธอ เหลือแต่เพียงความเหงาเท่านั้นที่เป็นเพื่อนทุกคืนวัน นั่นคือความรู้สึกของวันหนึ่ง วันที่มีชีวิตอยู่กับความเหงา แล้วท่านผู้อ่านล่ะครับ เคยผ่านประสบการณ์ความเหงาอย่างที่ผู้เขียนได้ผ่านมาบ้างไหม แม้ว่าวันนั้นผ่านมาด้วยความเหนื่อยหนัก และเศร้าเป็นที่สุด แต่วันนี้ วันที่มีพระอาทิตย์ ส่องแสง วันที่มีหมู่นกกาบินร่อนหาคู่ ยังคงเป็นวันใหม่ที่ดี ที่สดชื่น และผ่านวันแห่งความเหงานั้นมาได้  อย่าพึงนั่งจมปรักอยู่แต่กับความท้อถอย อย่านั่งจมอยู่กับความเหงาเศร้า เพราะวันข้างหน้าจะไม่เป็นเช่นนี้ จงรีบค้นหาตัวคุณให้เจอ และจงรีบคิดค้นให้เข้าใจความจริงของสิ่งที่เกิดขึ้น และรีบออกมาจากห้วงเหวของความรู้สึกนั้น คุณจะพบว่าข้างหลังของความทุกข์ที่สุด มีความสุขที่สุดซ่อนตัวอยู่
?ความเศร้าที่สำคัญคือการมีชีวิตอยู่โดยปราศจากความรัก แต่มันคงจะเศร้าเกือบจะพอ ๆ กันที่จะจากโลกนี้ไปโดยไม่ได้บอกคนที่คุณรักว่า คุณรักพวกเค้า?

[นักเดินทาง]

   11.  แฟนเก่า คือ คนที่คุณเคยรัก แต่ปัจจุบัน เขาคือ คนที่ทำให้คุณคิดว่า ?เคยรักมันไปได้ยังไง?
ในความรักนั้น มีความจริงใจ ความเข้าใจ และความไว้ใจเป็นส่วนสำคัญ ณ ห้วงแห่งเวลาหนึ่งที่คุณมีความรัก คุณจะรู้สึกจริงใจ มีความเข้าใจในตัวเขา และไว้ใจในตัวเขา นั่นหมายถึงคุณได้มีรักอย่างแท้จริง แม้ปากคุณจะไม่เคยเอ่ยบอกว่ารักสักคำก็ตามที เพราะแท้จริงของความรักนั้น มิใช่แต่เพียงสำนวนจา ภาษาถ้อย หากแต่ความรู้สึกนึกคิดที่แสดงออกถึงความรักนี่สิ สำคัญยิ่งกว่า หากว่าครั้งหนึ่งคุณเคยมีรักแท้ อย่างที่ได้กล่าวมาในเบื้องต้น ผู้เขียนคิดว่า คงไม่มีหรอกนิยามความรักในข้อที่ว่า คือคนที่ทำให้คุณคิดว่า ?เคยรักมันไปได้ยังไง? เพราะจากความรัก ความผูกพัน ที่ประกอบด้วยความจริงใจ ความเข้าใจ และไว้ใจซึ่งกันและกัน คงมีอำนาจมากพอที่จะทำให้คุณซาบซึ้งในคำว่ารัก และคนรักของคุณเป็นแน่ แม้ในยามที่ต้องเลิกรา ใช่ว่าความจริงใจจะหมดสิ้น แต่สำหรับคนที่สวมหัวใจให้รักแท้แล้ว เขาจะไม่มีวันลืม และไม่มีวันที่จะมองอดีตเป็นเรื่องที่เลวร้าย  ตรงกันข้าม  เขาจะเก็บเรื่องราวในอดีตนั้นไว้ในความทรงจำ หากวันหนึ่ง  ที่เขาต้องได้รับกับความทุกข์ใจ หรือในยามที่รู้สึกเหงา จะได้เก็บภาพและเรื่องราวเหล่านั้นมาช่วยผ่อนคลาย หรือบรรเทา  เพราะในเรื่องราวของความรักในอดีตที่คุณเคยมีนั้น มันเป็นเรื่องราวแห่งความรัก ความจริงใจอย่างที่สุด มันจะมีคุณค่ามาก มากพอที่จะทำให้จิตใจที่ว้าวุ่น เหนื่อยหน่ายของคุณ ได้ผ่อนคลาย และสบายใจขึ้นมาได้  อดีตแห่งความรักในครั้งนั้น คือเรื่องราวที่สำคัญที่สุดเรื่องหนึ่งในชีวิตของคุณ หากคุณเข้าใจความเป็นจริงของความรักดี คุณจะไม่รู้สึกทรมานกับอดีตที่ผ่านพ้น แต่คุณจะรู้สึกว่านั่นคือประสบการณ์ที่มีคุณค่าที่สุด และเป็นประสบการณ์ที่คุณอยากจะเก็บมันไว้ในห้วงแห่งความทรงจำของคุณตลอดไป
   สำหรับผู้เขียนเมื่อคราวเคยมีความรักนั้น เคยทำผิดพลาดต่อคนที่รัก อย่างที่มิอาจให้อภัยตนเองได้  อยากจะเล่าผ่านจุลสารเล่มนี้ เผื่อว่าท่านผู้อ่านที่กำลังอ่านอยู่ อาจจะเป็นอย่างอดีตที่ผู้เขียนเคยเป็น  จะได้ไม่เสียใจในภายหลังอย่างที่ตัวผู้เขียนกำลังเป็นอยู่ในขณะนี้  ในขณะที่ยังมีความรักอยู่นั้น ผู้เขียนเป็นคนมีลักษณะนิสัยที่เรียบๆ ง่ายๆ ไม่ค่อยจะทำอะไรที่โรแมนติก หวือหวาเท่าใดนัก และที่สำคัญสิ่งหนึ่งคือ ได้เคยมองข้ามความสำคัญของคนที่รัก มักคิดเสมอว่า เขาคือของตายสำหรับเรา  และเราเองคือของตายสำหรับเขา เราคือของตายสำหรับกันและกัน แล้วก็ไม่แคร์ ไม่สนใจ ไม่ให้ความอบอุ่น มักคิดไปเองว่าความรักของเรามั่นคงแล้ว ยังไงก็รัก แม้กระทั่งวันสำคัญอย่างเช่นวันคล้ายเกิด ก็มิได้ให้ของขวัญแก่กัน ในความเป็นจริงนั้น มิใช่ว่าตัวผู้เขียนไม่รักในตัวเธอ หากแต่ความรัก มันมีมาก และระยะเวลาแห่งความสัมพันธ์ มันยาวนาน กระทั่งเกิดความรู้สึกเบื่อหน่าย ชินชา และกลายเป็นความเฉยเมย แต่ภายใต้ห้วงแห่งความรู้สึกนี้ ผู้เขียนไม่เคยมีใครมาแทนที่เธอได้ เธอยังเป็นที่หนึ่งสำหรับตัวผู้เขียนเสมอ แต่แล้วความเฉยชา ความเฉยเมย ก็สร้างความรู้สึกเหินห่างให้เกิดขึ้น กระทั่งเริ่มมีปัญหา และแล้ววันหนึ่ง เธอก็ตัดสินใจเดินออกไปจากชีวิตผู้เขียน อย่างไม่มีวันกลับมา  สิ่งเดียวที่หลงเหลืออยู่ และติดอยู่ในใจของผู้เขียนอย่างมิอาจจะลบเลือนออกไปได้เลยก็คือ ความรู้สึกผิดที่ได้เคยกระทำเอาไว้  หากว่าสามารถย้อนอดีตกลับไปได้ ผู้เขียนจะทำทุกสิ่งทุกอย่าง ที่สามารถจะทำได้ เพื่อรักษามิตรภาพของความรักนั้นให้คงอยู่ และหวานชื่น จะไม่ยอมปล่อยให้คนที่ผู้เขียนรักต้องหงอยเหงา หรือรู้สึกโดดเดี่ยวเด็ดขาด แต่ความเป็นจริงคือ ผู้เขียนไม่สามารถย้อนอดีตได้ และท่านผู้อ่านเองเช่นเดียวกัน เราไม่สามารถย้อนอดีตกลับไปได้ ดังนั้นจึงควรที่จะทำวันนี้ให้ดีที่สุด เพื่อจะไม่ต้องเสียใจในภายหลัง ในอนาคต...
 ?มีเรื่องเล่าของผู้ชายคนหนึ่ง ที่ไม่เคยบอกภรรยาว่าเขารักเธอมากแค่ไหน จนกระทั่งเธอตายจากไป ถึงบัดนี้ เขายังคงวางดอกไม้ไว้ที่หลุมศพของเธอทุกวัน พร้อมกับรอยจูบนับพันบนการ์ดที่เขียนว่า "ผมรักคุณ" ...เธอจะมีโอกาสได้รับรู้ไหม...?

[นักเดินทาง]

 12.  แฟนเก่า คือ คนที่คุณเคยคิดว่าอยากอยู่ด้วยกันตลอดไป  แต่ปัจจุบัน เขาคือคนที่ทำให้คุณคิดว่า?เคยอยู่กับมันไปได้ยังไง? (เบื่อหน้ามัน)
ในขณะที่ใครต่อใครมีรักแท้ในหัวใจนั้น คงไม่มีใครที่คิดถึงวันหนึ่งที่ตนเองต้องเลิกรา ตรงกันข้ามทุกคนจะต้องคิดถึงแต่อนาคตที่สดใสร่วมกัน นั่นคือจินตนาการ สำหรับจินตนาการของคนเรานั้น มันช่างเลิศเลอ จนมิอาจมองเห็นได้ถึงความเป็นจริง หรือจินตนาการที่คลาดเคลื่อนจากความเป็นจริง ในจินตนาการนั้นเราจะมองเห็นแต่ทางออก มองเห็นแต่สิ่งที่เป็นไปได้ ดูเหมือนว่าทุกอย่างมันราบเรียบ แต่ในโลกแห่งความเป็นจริงแล้ว ไม่ได้เป็นอย่างจินตนาการ เพราะมีอุปสรรคมากมาย ที่เรามองไม่เห็นในจินตนาการนั้น คนเราจึงมักมองว่า โลกแห่งความฝัน หรือจินตนาการของตนเองกับคนรักนั้น เลิศหรู ไม่มีปัญหาอะไรเลย แต่พอมาใช้ชีวิตจริงๆ กลับตรงกันข้าม มีปัญหาเยอะแยะมากมาย บางทีปัญหาเหล่านั้นทำให้เกิดความสั่นคลอน ถึงมิตรภาพของความรัก ในบางคู่ถึงกับต้องเลิกรากันไปก็มี  ทั้งที่ในอดีตเคยคิด และจินตนาการถึงอนาคตที่สวยหรูร่วมกัน มิทันจะได้คิดแผนสองรองรับ กลับต้องมีชีวิตคู่ที่พังทะลาย นั่นคือภาพที่พบเห็นได้มากมายในปัจจุบัน  ผู้เขียนได้เคยรับรู้เรื่องราวของผู้หญิงท่านหนึ่งที่เขามีประสบการณ์ เรื่องราวดังนัยที่กล่าวมา แต่แล้วปัจจุบันชีวิตของเขา ก็ไม่ได้อะไรจากคนรัก มิหนำซ้ำยังด่าซัด ด่าส่ง กับคนรักเก่าที่ เฮงซวย ดั่งคำเขาพูด... ผู้เขียนเคยมานั่งคิดถึงอดีตของตนเอง เมื่อคราวมีความรัก เคยลองมองหาความหอมหวาน ความหวานชื่น ที่เป็นนิยามของความรักของหลายๆ คน ก็พอที่จะมองเห็นได้อยู่บ้าง จากภาพอดีตในวันวานที่เคยมี แต่เมื่อมองหาความขมขื่น ความร้าวฉาน ผู้เขียนแทบจะมองไม่เห็นเลยว่า มีสักเรื่องราวไหม ที่จะยังคงอยู่ และฝังแน่นในความทรงจำ  ธรรมดาของมนุษย์นั้น การมีชีวิตคู่ คือการใช้ความคิดใช้อุดมการณ์ร่วมกัน และในคู่รักนั้นต้องมีอะไรที่คล้ายๆ กัน ถึงจะมีชีวิตที่ราบรื่น ไปด้วยกันได้ แต่สิ่งที่แน่นอนอีกสิ่งหนึ่งคือ  คนสองคนอยู่ร่วมกัน ก็เหมือนลิ้นกับฟัน ซึ่งอาจต้องกระทบกระทั่งกันบ้าง และผู้เขียนจำได้ว่า เคยมีเรื่องทะเลาะกันอยู่บ่อยครั้ง แต่ปัจจุบัน  ผู้เขียนไม่สามารถจดจำเรื่องราวเหล่านั้นได้เลย นั่นเป็นสิ่งที่แสดงให้เห็นว่า ในอดีตของความรักนั้น คนเรามักจะมองหรือจดจำแต่สิ่งที่ดีๆ และมักคิดทบทวนเห็นแต่สิ่งที่ดีๆ เสมอ ดังนั้นเพื่อให้ปัจจุบันกลายเป็นอดีตที่น่าจดจำ และเต็มไปด้วยความสุข จงทำสิ่งดีๆ เพื่อกันและกัน จงอย่าอายที่จะแสดงความรัก หรือทำให้คนที่รักมีความสุข เพราะคุณอาจพลาดโอกาศที่สำคัญที่สุดไปก็ได้...
?ทุกๆ วันเกิดเรื่องต่างๆ ขึ้นมากมาย คุณอาจจะรู้ว่า เมื่อวานนี้เกิดอะไรขึ้น แต่คุณจะแน่ใจได้อย่างไร ว่าจะเกิดอะไรขึ้นพรุ่งนี้ ลองคิดถึงบางสิ่งที่คุณไม่เคยพูด จะต้องรอให้ถึงวันไหน ที่จะบอกคำว่า "รัก?

[นักเดินทาง]

 13.  แฟนเก่า คือ คนที่ทำให้คุณมีความสุขกับความรัก   แต่ปัจจุบัน เขาคือ คนที่ทำให้คุณเข็ดกับการมีความรัก/หาใหม่ได้ดีกว่านี้
   ผู้เขียนไม่เคยรู้สึกเข็ดกับการมีความรัก ไม่เคยรู้สึกเหนื่อยกับอดีตที่ผ่านมา  ยังคงนึกเสมอว่าอดีตคือบทเรียนที่ดีที่สุด คือความรู้ที่หาเรียนไม่ได้ในห้องเรียน ทำไมต้องตีค่าประเมินราคาคนรักเก่าให้น้อยค่าขนาดนั้น หากว่าวันหนึ่งผ่านมา คุณไม่เคยเดินสะดุดก้อนหินระหว่างทาง ในวันนี้คุณคงไม่ระมัดระวัง หากว่าวันหนึ่งคุณไม่เคยเจ็บ  วันนี้คุณคงไม่รู้จักความเจ็บเป็นแน่ เช่นเดียวกับความรัก คุณเคยอกหัก เพื่อให้คุณได้รู้จักกับความรัก เพื่อให้คุณได้มองตนเองในยามที่คุณอกหักว่า คุณขาดอะไร และอะไรคือสิ่งที่คุณจะต้องเปลี่ยนแปลง บัณฑิตมักจะมองตนและปรับปรุงที่ตัวของตนก่อน แล้วจึงมองผู้อื่น การเพ่งแต่เพียงเธอคนนั้น คนที่เราเคยเห็นเขาคือคนสำคัญที่สุดในชีวิต แสดงว่าคุณคือคนที่เห็นแก่ตัว ลองถามตัวคุณเองสิว่า หากคุณยังเป็นคนเห็นแก่ตัวเช่นนี้  สมควรแล้วหรือ? ที่จะมีความรัก เพราะความรักนั้น มีคุณค่า และสวยงามเกินกว่าที่คนมีหัวใจหยาบและเห็นแก่ตัวเช่นนี้จะมีได้ วันนี้ที่ผู้เขียนยังไม่มีรักครั้งใหม่  ใช่ว่าเข็ดต่อความรัก หรือเบื่อหน่ายต่อความรัก หากแต่ต้องการจะมีรักที่ดีและมั่นคงมากกว่า ต้องการจะมองว่า แท้ที่จริงแล้วความรัก ควรจะเป็นอย่างไร และเราควรจะมีรักอย่างไร จะคอยเก็บเอาความผิดพลาดของตนเพื่อพัฒนาตนเองก่อน เหมือนดั่งคำคมหนึ่งที่ว่า ก้าวถอยหลังสักสองก้าว เพื่อการก้าวกระโดดไปข้างหน้าที่ไกลกว่า
คนเราหากนั่งจมปรักอยู่แต่กับกองทุกข์ กับอดีตมากเกินไป ก็จะมองไม่เห็นอนาคต จงปล่อยวางเรื่องอดีตไว้แต่เพียงความทรงจำที่แสนหวาน แล้วก้าวผ่านเรื่องราวเหล่านั้น เพื่อพบกับเรื่องราวในชีวิตที่เป็นเสมือนบทเรียนบทใหม่ ที่เราได้มีพื้นฐานในความเข้าใจ มาจากบทเรียนเดิม เราจะทำแบบฝึกหัด หรือแบบทดสอบได้ดีขึ้น เพราะเรามีความเข้าใจขึ้น จงอย่าเสียใจกับอดีตที่ผ่านมา เพราะอดีตมีค่าเสมือนความฝัน ซึ่งเราไม่สามารถย้อนกลับไปเปลี่ยนอะไรได้เลย  แต่ปัจจุบันคือความจริง ที่เรากำลังกระทำ และกำลังเป็นอยู่ ส่วนอนาคตคือสิ่งที่เรายังไปไม่ถึง จงมองแต่เพียงเสาธงที่ตั้งอยู่ข้างหน้าเอาไว้ และพยายามเดินไปสู่เสาธงเสานั้น เมื่อใดที่เราไปถึง ก็จงมองหาเสาธงเสาต่อไป จงใช้ชีวิตและมองชีวิตอย่างเข้าใจความเป็นจริง และอยู่กับปัจจุบันให้มาก แล้วคุณจะพบกับความสุข
 ?จงฉลาดที่จะมองชีวิต และจงมองชีวิตอย่างผู้ฉลาด แล้วคุณจะอยู่ในโลกที่แสนจะโสโครกนี้ได้อย่างสบาย?

[นักเดินทาง]

 14.  แฟนเก่า คือ คนที่คุณเคยพูดถึงเสมอว่าเบื่อ     แต่ปัจจุบันคุณยังพูดถึงเขาเสมอ นั้นหมายความว่าคุณยังลืมเขาไม่ลง
   ว๊า!! อ่านข้อความนี้แล้ว กลับมามองตนเองมันช่างตรงเผงอะไรอย่างนี้ แน่นอนครับท่านผู้อ่าน  ผู้เขียนไม่เคยปฏิเสธสักครั้งว่า ลืมเขาได้ แต่เอาละแม้จะลืมไม่ได้ เราก็สามารถเลือกที่จะรักอย่างเข้าใจได้ใช่ไหมล่ะครับ แต่จะรักอย่างไรละ ที่เรียกว่ารักอย่างเข้าใจ  สำหรับการมีรักอย่างเข้าใจนั้น ต้องเข้าใจชีวิตให้มาก และต้องเข้าใจอย่างแท้จริงโดยไม่อิงความรู้สึกตัวเอง หรือที่เรียกว่าเข้าข้างตนเองนั่นแหละครับ เราต้องถามตนเองว่า เรารักเขา หรือเรารักตัวเราเองกันแน่ หากเรารักเขา เราต้องพร้อมที่จะให้เขามีความสุข เมื่อเห็นเขามีความสุข  เราก็ต้องมีความสุขด้วย นี่สิครับเรียกว่า ?รักเขา? แต่ถ้าหากคุณรักตนเอง คุณก็จะต้องการได้เขามาครอบครอง ทั้งที่เขาอาจจะมีความสุข หรือไม่มีความสุขกับคุณ คุณอยากได้เขามาครอบครองเพราะอะไร เพราะคุณรักเขา หรือเพราะคุณรักตัวคุณเอง  หากท่านผู้อ่าน พิจารณาจนเข้าใจความเป็นจริงข้อนี้แล้ว  ผู้เขียนเชื่อมั่นอย่างมากว่าท่านเองจะมีความรักอย่างเข้าใจ  ภายใต้เงื่อนไข ที่ว่า ?รักแท้ไม่ได้มีความหมายในแง่ของการครอบครอง? และนอกเหนือจากนั้น สิ่งที่จะให้ผู้อ่านได้คำนึงเพื่อความเข้าใจในความรักนั่นก็คือ บุพเพสันนิวาส  คำนี้ท่านผู้อ่านคงเคยได้พบเจอกับบ่อยใช่ไหมล่ะครับ ความจริงแล้วคำนี้เป็นภาษาบาลี มาจากคำว่า ปุพเพ ซึ่งแปลว่า กาลก่อน  และ สันนิวาส แปลว่า การอยู่ร่วม หรือกระทำอะไรร่วมกัน รวมความของคำทั้งสองจะได้ว่า เคยได้ทำกรรมร่วมกันมาก่อน นี่เองครับ  เป็นมูลเหตุหนึ่งที่ทำให้คนเกิดมาเป็นเนื้อคู่กันหรือที่เรียกว่า บุพเพสันนิวาส  สิ่งที่จะให้ท่านผู้อ่านได้ตรึกตรองพิจารณาก็คือ ให้คิดเสียว่า เราได้ทำกรรมร่วมกับเขามาเท่านี้ อย่างนี้  และเราจะต้องได้รับอย่างนี้  ไม่ได้บอกให้จำเพาะเจาะจงไปที่ว่าเป็นกรรมหรอกนะครับ เดี๋ยวจะหาว่าเข้าข้างศาสนาเกินไป   แต่ให้เข้าใจในแง่ที่ว่า นั่นคือผลของการกระทำของเราเอง เราทำอย่างไรก็ต้องได้รับเช่นนั้น  เมื่อความจริงของความรักปรากฏออกมาในรูปแบบใด เราควรจะทำใจ และพยายามเข้าใจความเป็นจริงข้อนี้ให้ได้ ว่านี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นจริง นี่คือผลของการกระทำของเรา หากว่าเขาคือเนื้อคู่ของเราจริงแล้ว เขาก็ต้องได้คู่กับเรา  แต่ถ้าหากว่าเขาไม่ใช่ ต่อให้ดิ้นรนแทบตาย ก็จะไม่ได้อะไรมาเลย จะไม่ขอยกตัวอย่างใคร ตัวผู้เขียนเอง ได้เคยพยายามทำทุกวิถีทาง เพียงเพื่อให้ความรักกลับมา แต่แล้วก็ต้องจำนนต่อความจริงในข้อนี้  ภายหลังก็ได้เข้าใจ และอยู่ในชีวิตได้ ด้วยความเข้าใจชีวิต และมีความสุขกับชีวิต หากท่านผู้อ่านท่านใดที่ต้องทุกข์ทรมานกับความคิด และคิดมากกับเรื่องราวความรักในอดีต  ท่านจะทุกข์ใจจนกว่าท่านจะคิดได้ และเข้าใจความจริงครับ
   ?ความรักในอดีต ไม่จำเป็นต้องลืม แต่ต้องเข้าใจความจริง แล้วคุณจะมีอดีตที่สวยงาม มีปัจจุบันที่น่าอยู่ และมีอนาคตที่สวยหรูครับ อย่าท้อใจกับการเดินทางของชีวิต ภายหลังจากค่ำคืนแห่งพายุ คงเป็นเช้าที่สดชื่น แจ่มใสเสมอ จงต่อสู้ และรอวันแห่งความสำเร็จด้วยการเข้าใจตนเอง และเข้าใจผู้อื่นครับ?
เอาละครับ นี่คือทั้งหมดของแง่มุมดีดีของนิยามคำว่า ?แฟนเก่า? ของตัวผู้เขียน เชื่อว่าทั้งหมดนี้คงพอทำให้ท่านผู้อ่าน ได้เข้าใจคำว่า ?แฟนเก่า? ได้มากขึ้น และทำให้ท่านผู้อ่านได้ใช้ชีวิตภายใต้การเป็นแฟนเก่าของใครบางคนได้อย่างมีความสุข ขอเป็นดั่งหนึ่งกำลังใจให้กับท่านผู้อ่านทุกทุกท่านกับการเดินทางสู่จุดมุ่งหมายของชีวิต ด้วยความหวัง และความภาคภูมิใจในตัวเอง ผู้เขียนเชื่อมั่นอย่างมากว่า ท่านผู้อ่านคือผู้กล้า กล้าที่จะทำในสิ่งที่ถูกต้อง ด้วยความองอาจ และความผยองในเกียรติและศักดิ์ศรีของตน ภายใต้ความถูกต้องและเป็นไปตามกรอบจารีตประเพณีอันดีงามของสังคมเราครับ...