ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เพลงผ้า]

๐ ไม่ใช่ดาว วาววับ ประดับฟ้า
หรือจันทรา งดงาม เมื่อยามฉาย
ไม่ได้มี สีสัน พรรณราย
ทอประกาย เรืองรอง ดั่งทองทา

๐ เพียงก้อนดิน ก้อนหนึ่ง ที่เพิ่งเกิด
ดูเอาเถิด..อย่างไร..ก็ไม่ประสา
จะหยิบปั้น ก็เหยเก เสียเวลา
ป่วยการ..ที่จะมา คอยใส่ใจ

๐ เมื่อไขว่คว้า หาดาว ที่พราวแสง
สํานึกแห่ง โหยหา หยุดสาไถย
จะมัวก้ม เบื้องตํ่า อยู่ทําไม ?
เบื้องฟ้าสูง ยิ่งใหญ่ คงได้เจอ

๐ อย่าหมายมั่น ปั้นดิน ให้เป็นดาว
ดั่งนิยาย เรื่องยาว นําเสนอ
เมื่อผิดรูป ย่อมไม่เกิด ความเลิศเลอ
รังแต่ให้ พรํ่าเพ้อ เพียงลําพัง

๐ คือกฎเกณฑ์ สากล ทุกคนรู้
ดินนั้นอยู่ เบื้องตํ่า ด้วยคําสั่ง
ให้มืดมน หม่นสี อย่างจีรัง
หากแต่เปี่ยมพลัง..แห่งทรนง

๐ จึงฟ้าสูง..เปรียบเรือน ของเดือนดาว
สุกสกาว..ยามพิศ ให้จิตหลง
เมื่อดอกสรวง เริงร่าย ยักย้ายองค์
ก็เมื่อนั้น..ใครคง บรรจงรับ

๐ ข้อแตกต่าง ชี้ชัด บรรทัดฐาน
แม้ล่วงกาล เพียงใด ก็ไม่ดับ
ดินไม่อาจสําแดง..ทอแสงระยับ
เสมือนกับ จันทรา-ดาราราย

๐ แต่ยินยอม เป็นดิน อยู่ถิ่นตน
คิดอาจเอื้อม เวหน ไม่ขนขวาย
แม้ไร้แสง ไร้กลิ่น ประทินกาย
ฉากสุดท้าย..ใครเล่า..ไม่เฝ้าดิน

[กวีพเนจร]

ดินคือดินใช่ดาวพราวบนฟ้า
รัตนามีค่าก็หาไม่
ดินคือดินด้วยค่าอยู่ร่ำไป
มิหวังใครมองเห็นเช่นดาวเดือน

ใช่คิดฝันวันหน้าค่าก่อเริ่ม
ใช่หวังเติมค่าตนคิดเสมือน
ดินคือดินทุกวันยังย้ำเตือน
มิแชเชือนยกค่ามีราคา

ใช่ฝันไกลให้ใจทะยานอยาก
คิดตีจากปฐพีไปบนฟ้า
มิได้คิดเป็นดาวบนนภา
ขอมีค่าเพียงดินนิจนิรันดร์

[สุวรรณ]

เป็นเพียงดินถิ่นทุ่งบ้านไพรป่า
มิใช่ดวงดาราสว่างไสว
เกิดเป็นดินก็คือดินอยู่ร่ำไป
มิหวังไกลสู่สรวงห้วงนภา

ดินเจียมตนเสมอว่าฟ้าสูง
หวังเพียงแค่จรุงปรุงพฤกษา
ให้ต้นไม้เติบใหญ่ในพนา
สร้างสีสันโสภาสู่พงไพร

หวังให้มวลสรรพสัตว์มีอาหาร
หวังกรองน้ำลำธารมีสีใส
เป็นแหล่งพักพำนักเพื่อหลบภัย
ของมวลชีพมากมายที่เกิดมา

หวังแค่นี้คงไม่มากไปใช่ไหม
ไม่หวังใครเจียระไนจนเลอค่า
ขอเป็นดินอยู่อย่างนี้ชั่วชีวา
อยู่อย่างธรรมดาค่าของดิน

[tna]

ดาวคือดิน ถิ่นเดิม เสริมกำเนิด
ดาวพราวเพริด นภา น่าหวั่นไหว
ดาวสูงล้ำ เกินค่า มากกว่าใคร
แล้วเหตุใด ดินต่ำ เกินจำทน

ในเมื่อดาว คือดิน ดินคือดาว
เมื่อเพริดพราว อย่าหมาย ได้สับสน
ดินไม่ลับ ดับหมาย ในตัวตน
ถึงวันหล่น ร่วงฟ้า มาสู่ดิน

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

[ชีวิตติดปีก]

ฉันเป็นดินใช่เป็นดาวสกาวฟ้า
ก็เป็นเพียงแค่ต้นหญ้าบนผาสูง



 ............แต่งต่อไม่ได้  นึงไงก็นึงไม่ออกจ้า

[เพลงผ้า]

ฉันเป็นดินใช่เป็นดาวสกาวฟ้า
ก็เป็นเพียงแค่ต้นหญ้าบนผาสูง



 ............แต่งต่อไม่ได้  นึงไงก็นึงไม่ออกจ้า

ฉันเป็นดินใช่เป็นดาวสกาวฟ้า
ก็เป็นเพียงแค่ต้นหญ้าบนผาสูง....(seefa_club)

จะเทียมฤๅ..แค่วิหคใช่นกยูง
กรุ่นนํ้าหอมนํ้าปรุง..ก็ไม่มี....(เพลงผ้า)

ป.ล มาต่อให้สมบูรณ์ค่ะ....ลงด้วยสระ สูง..ก็หาคํายาก ธรรมดาหล่ะค่ะ...อิอิ

[ฝูงบินต่ำ]

แค่เพียงคน ดินดิน
แต่ไม่ เคยคิด สิ้นไร้
อดทน เข้มแข็ง..ที่ใจ
ต่อสู้ เรื่อยไป ไม่ท้อ

สองมือ หนึ่งใจ ดวงนี้
ไม่มี ไม่คิด ร้องขอ
ลิขิต ชะตา ไม่ง้อ
เติมต่อ ด้วยใจ ตัวเอง

ไร้แสง ประกาย เช่นดาว
หาใช่ ว่าเรา อวดเก่ง
แค่ดิน ที่พึ่ง ตัวเอง
ไม่คิด โม้เบ่ง กับใคร

ก้อนดิน ใครมอง ไร้ค่า
แต่ว่า ฉันสน ซะเมื่อไหร่
ใจใคร มันก็ ใจใคร
ไม่ใฝ่ ขอเป็น เช่นดาว

บางครั้ง ใครมอง เด๋อด๋า
ดูว่า ฉันทำ งี่เง่า
แต่นี่ มันสิทธิ์ ของเรา
ใครเล่า เข้าใจ ดินดิน

 

[tna]

ยูงสูงฟ้าค่าเพียงดิน
--------------
ฉันเป็นดิน ใช่ดาว สกาวฟ้า
เป็นเพียงแค่ ต้นหญ้า บนผาสูง
เป็นเพียงทาง รกร้าง ห่างคนจูง
เป็นดั่งยูง สูงฟ้า หาใครชม

เดินอยู่เดี่ยว เดียวดาย หมายไขว่คว้า
ท้องนภา กว้างไกล หมายสุขสม
ให้หนาวเหน็บ เจ็บใน ใจระทม
ต้องขื่นขม ไร้คู่ ผู้นำทาง

เจ้ายูงทอง ร้องกู่ คู่เคียงขัน
เนิ่นนานวัน ขันอยู่ ไม่รู้สาง
เฝ้ารอแล้ว รอเล่า เคล้าอำพราง
เสียงเลือนราง ขันตอบ มอบดวงใจ

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน