ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ฝูงบินต่ำ]

สุดท้าย...ฉันก็เหลือแค่น้ำตา
เมื่อได้ยินคำบอกลา..ของเธอคำนั้น
สิ่งดีดีที่เคยทำ..ร้อยพัน
สิ้นสุดลงที่ฉัน..เสียน้ำตา

หมดฝัน..หมดแรงใจ
ที่เธอยื่นให้คือความเหว่ว้า
อนุสรณ์แห่งรัก..คือขวดน้ำตา
จะจดจำไว้ว่า..สุดท้ายของคำร่ำลา
.........คือเสียใจ...........

[ฝูงบินต่ำ]

แววตาที่ไร้เยื่อใย
ท่าทางที่เมินใส่..อย่างนั้น
นี่ฉันคงหมดความสำคัญ
ถ้าดื้อรั้น..เธอคงรำคาญ

สุดท้ายฉันคงต้องลา
ไม่อยู่ให้เวทนาหรือสงสาร
เมื่อคนนี้..ใจเธอไม่ต้องการ
แล้วจะดึงดันอยู่..เพื่ออะไร

เก็บหัวใจใส่กล่อง
ล็อคห้องหัวใจเอาไว้
จะจำสายตาเธอ..ที่มองอย่างไร้เยื่อใย
เขาทำเราเจ็บแค่ไหน..นะหัวใจจำไว้ให้ดี

[ฝูงบินต่ำ]

สุดท้ายก็เหลือแค่ฉัน
กับคืนวันที่ไร้ความหมาย
ท้อใจ..ท้อกาย
เปล่าดาย...เพียงลำพัง

สุดท้ายคงจมกับความเหงา
หัวใจซบเซา..อย่างคนหมดหวัง
ทุ่มเทมากไปหัวใจจริงจัง
สุดท้ายต้องนั่ง..ร้องไห้คนเดียว

 

[bourana]

สุดท้าย..เหลือเพียงหัวใจที่เหว่ว้า
ต้องจมอยู่กับน้ำตา..อย่างเหงา-เหงา
เมื่อคนที่เคยอยู่ใกล้คล้ายเป็นเงา
มาทิ้งร้างให้ต้องเศร้า..ต้องเสียใจ

ไม่อยากคิดว่าใครเป็นคนผิด
เพราะถึงคิดก็คงไม่สามารถช่วยอะไรได้
ถึงยังไงเธอก็คงจะจากไป
และสุดท้าย..ฉันก็ยังต้องร้องไห้..เสียน้ำตา

[สารพัด*เพี้ยน]

เธอมาเขียนคำว่า"รัก"ลงใจฉัน
สร้างความผูกพันอันสูงค่า
ใส่ใจกันทุกวันเวลา
วันนี้มา.......เธอบอกให้ลืมมันไป


จะลบลืมได้ยังไง
บอกทีใครที่ไหนเขาทำได้
อยู่ๆให้ลืมกันไป
นี้หัวใจ.....ไม่ใช่กระดาษ

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

สุดท้าย...ได้แต่หวัง...ให้มันจบ
จบคือจบ...อย่าทบทวน...หวนมาใหม่
หากฉลาด...ก็มาดหมาย...อย่าร้ายใกล้
จบกันแล้ว...แผ่วใจไป...อย่าริย้อนใจมาทำร้ายกัน

สุดท้าย...หมายใจยิ่ง...ให้นิ่งเถิด
อย่าเปิดศึก....คึกคะนอง...หมายปองหวั่น
ฉันมีใจ...ไม่แค้นเคือง...เปลืองชีวัน
หวังเช่นกัน....ว่าเธอนั้น....ไม่รั้นเกิน

[ฝูงบินต่ำ]

สุดท้าย...ได้แต่หวัง...ให้มันจบ
จบคือจบ...อย่าทบทวน...หวนมาใหม่
หากฉลาด...ก็มาดหมาย...อย่าร้ายใกล้
จบกันแล้ว...แผ่วใจไป...อย่าริย้อนใจมาทำร้ายกัน

สุดท้าย...หมายใจยิ่ง...ให้นิ่งเถิด
อย่าเปิดศึก....คึกคะนอง...หมายปองหวั่น
ฉันมีใจ...ไม่แค้นเคือง...เปลืองชีวัน
หวังเช่นกัน....ว่าเธอนั้น....ไม่รั้นเกิน

อ่ะถูกกกกกกก

บางสิ่ง บางอย่าง
อาจรั้งใจไว้
รู้ไหมว่าอะไร
ความผูกพันไง..
..เข้าใจไหมคนดี

สุดท้าย คือความทรงจำ
ที่คอยย้ำกับรักนี้
เข้าใจยาก..สิ้นดี
อยากตัดให้ขาดสักที..ทำไง?   

   

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

อยากตัดใจ...ให้ไร้รัก...รักเพียงเธอ
ให้ใจเผลอ...ไม่พร่ำเพ้อ...ละเมอหา
อยากตัดขาด...สายสวาท...บาดชีวา
แต่ก็ไร้...ใจเยียวยา...รักษาทัน

อยากตัดใจ...ให้ไร้สิ้น...กลิ่นกรุ่นรัก
อยากจะหัก...ผลักดวงจิต...ให้คิดบั่น
แต่สายใจ...รั้งสายใจ...ให้ผูกพัน
สุดท้ายแล้ว...แว่ววานวัน...อย่ารั้นอีกเลยใจ

[เพลงผ้า]

๐ชิ้นของขวัญสุดท้ายที่ได้รับ
ช่างประทับใจจนเกินทนไหว
นี่หน่ะหรือคําตอบแทนขอบใจ
ก็จวงแทงเลยเป็นไรจะไม่ร้อง

๐ใช่คนเก่าคนนั้นของฉันหรือ
แล้วคนซื่อหน้าใสจิตใจผ่อง
อยู่ที่ไหนกันเล่าคอยเฝ้ามอง
ฤๅรูปทองหมดฤทธิ์จนผิดไป

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

ท้ายที่สุด...สุดที่รัก...ผลักซะห่าง
แม้ใจกว้าง..ก็ยังห่าง...ขวางใจอยู่
ที่สุดแล้ว...แคล้วกันเถิด...เปิดประตู
อย่าอดสู..คู่เคียงใจ...ให้ร้าวราน

จาบจ้วงแทง...แทรกแซงใจ...ไร้ปราณี
นี่หรือ...คือวจี...ที่หวานหวาน
ฟาดฟันใจ...ไม่ยั้งมือ...คือเช่นมาร
ดั่งซาตาน...มาประหาร...ซ่านชีวี

ท้ายที่สุด..ก็หยุดรัก...ปักดวงจิต
ที่เหลืออยู่..คู่เคียงพิษ...ผิดเช่นนี้
คำสุดท้าย...ที่จะหมาย...กลายฤดี
จบตรงนี้...ที่วิถี..ไม่มีกัน

[anek]

 
สุดท้าย    ตัดสายน้ำ   ไม่สะบั้น
ตัดสัมพันธ์     กับเธอ     ก็ไม่ได้
ตัดสายบัว      ยังกลัว     เหลือเยื่อใย
ตัดสายใจ      ตัดสวาท    ไม่ขาดลง

ในที่สุด       ยอมจำนน    ว่ารักเธอ
ในความดี     ที่เสนอ       ให้แก่ฉัน
ไม่สมบูรณ์     ไม่เลิศเลอ     ไม่ว่ากัน
สุดท้ายนั้น     หัวใจฉัน      ก็เพรียกเรียกแต่เธอ

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

จักเพรียกหา..เมื่อเวลา...ไขว่คว้ารัก
ใจตระหนัก...รักยิ่งกว่า...ฟ้ากว้างๆ
เมื่อเวลา...มีแววตา...หารักคว้าง
สิ่งใดขวาง...ฤาจะกว้าง...พอขวางใจ

สุดท้ายแล้ว...ใจก็แผ่ว...ก็แผ้วผ่าน
ทรมาน...เมื่อสิ้นกาล...หวานหวั่นไหว
ตัดสายใย...ไม่เหลือไว้....ในสายใจ
แต่สุดท้าย...ร้ายฉไน..ใยยังจำ

[anek]

 

เหมือนสลัก    รอยลึก    บนศิลา
กาลล่วงเลย    ลับลา     มิเลือนหาย
เป็นรอยลึก    ฝังแน่น    ศิลาใจ
ตราตรึงจิต    ตรึงใน    ใจศิลา


ใช่ผืนทราย       ที่บรรจง      กวีวาด
เพียงแค่คลื่น      ซัดสาด       ก็จางหาย
แต่นี่คือ          ศิลา          แห่งดวงใจ
สลัก ชื่อ  หน้า  คำพูด  เธอไว้   ความทรงจำ emo_57

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

สิ้นสายใย...ในตอนสุดท้าย
หมดความหมาย...รักมากมาย...ได้เพียงห่าง
สิ้นสุดแล้ว...แผ่วใจนัก...รักมาจาง
สิ้นสุดทาง...ฝันเคว้งคว้าง...ว่างเปล่าใจ

[tna]

คำสุดท้าย
------------
คำสุดท้าย คล้ายคำ รำพันจาก
คำที่ถาก ดวงใจ ให้ถวิน
คำที่แนบ แอบไว้ ใจเยือนยิน
คำที่สิ้น ความหมาย ใยจดจำ

พันหมื่นแสน ถ้อยถัก ปักใจร้อย
ยังเคลื่อนคล้อย พลอยร้าง จางห่างหา
เหตุอันใด คำสุดท้าย ไม่ร้างรา
กลับตรึงตรา ติดแน่น แก่นดวงใจ

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

[u-sun]

ท้ายที่สุดก็เหลือเพียงแค่ฉัน
เจ็บจมทรมานจากรักร้ายร้าย
เธอทำกับฉันอย่างไม่มีเยื่อใย
ถามหน่อยได้ไหม...มีหัวใจหรือเปล่าคนดี
ท้ายที่สุดแล้วความรัก
ถูกเธอหาญหักหัวใจให้เจ็บขนาดนี้
ทำร้ายฉันโดยไม่มีความเมตตาปราณี
หัวใจเธอคงไม่มี...แต่ที่เต้นอยู่ตอนนี้เป็นแค่ก้อนเนื้อสีดำ

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

สิ่งสุดท้าย...ที่ได้รับ...กลับคืนมา
คือน้ำตา...ที่ไร้ค่า...วันลาจาก
เคยแสนดี...มาวันนี้...ที่พลัดพราก
ก็พูดยาก...มากเหลือเกิน...ห่างเหินไกล

สิ่งสุดท้าย...เกินรับได้...ร้ายเกินกว่า
หมดปัญญา...สิ้นศรัทธา...ฆ่าหัวใจ
ไม่เหลือเลย...เคยมีใจ...ให้หรือไร
จบกันไป...ไร้อาลัย...ไร้จดจำ

[มั่น แซลี้]

สุดท้ายก็เหลือเพียงเรา
กับความเหงากับความเศร้าที่หลอนหลอก
สุดท้ายก็มีเพียงอดีตอันช้ำชอก
สุดท้ายได้แต่บอกตัวเองว่าปล่อยวาง

สุดท้ายก็ไม่เหลือแม้เยื่อใย
ทิ้งรอยแผลช้ำไว้เตือนย้ำให้อ้างว้าง
สุดท้ายต้องสิ้นไร้ต่อไปก้าวเดินทาง
สุดท้ายเหลือเพียงช่องว่างของความสุขที่ทิ้งไว้กับคำว่าเลือนลาง

[bourana]

ขอฝากความอาลัยเป็นครั้งสุดท้ายให้กับเธอ
จากวันที่จากไป..ครั้งใดที่ได้เจอ..ฉันเจ็บช้ำ
ยังจำได้ถึงบาดแผล..ที่เจ็บร้าวในความทรงจำ
แต่ฉันจะไม่ยอมให้มันกลับมาย้ำ..ซ้ำเติมใจเหมือนเช่นเคย

จากนี้..ฉันจะต้องลบเธอออกไปจากความทรงจำของฉันให้ได้
ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้าย..ที่ฉันจะยอมให้ความช้ำมันทำร้าย..ใจเอ๋ย
อย่าไปจดจำเขาอีก..ลบภาพเขาออกไปให้ได้นะ..ใจเอย
จะได้ไม่ต้องเจ็บอย่างเช่นเคย..นะใจ

[ฝูงบินต่ำ]

ถ้อยคำสุดท้าย
ก่อนจากไป..ไกลตา
ขอให้รับรู้เสมอว่า
สุดใจนะ"รักเธอ"

พรุ่งนี้คงเหลือเพียงเงา
และความเศร้าเป็นเพื่อนที่ดีกับฉันเสมอ
แม้ไม่อยากเจอ
แค่ใจเผลอ..ก็เข้ามา

สุดท้าย..
ิ่สิ่งที่ใจได้ค้นหา
คงเป็นเพียงแค่น้ำตา
และความทรงจำที่ปวดปร่า..เป็น"แผลใจ"