ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[lookgaow]

แบ่งความรัก...ให้ฉันบ้างได้ไหม
แบ่งกำลังใจ...ให้คนร้องไห้หัวใจอ่อนล้า
แบ่งเยื่อใย...บ้างได้ไหมในแววตา
แบ่งเศษเสี้ยวเวลา...ให้คนไร้ค่า"ก่อนตาย"

รู้ตัวดีว่าอยู่ในฐานะอะไร
ก้อแค่คนที่อยู่นอกใจ...ไร้ซึ่งความหมาย
ผู้หญิงคนนี้...มีค่ากับเธอแค่เพียงร่างกาย
ต้องการก้อเรียกมาระบาย...แล้วสุดท้ายก้อจากไป

ไม่ได้โกรธเธอ
แต่เจ็บที่ใจโง่งมหลงละเมอ...เพ้อ...ฝันใฝ่
รู้ทั้งรู้...เทน้ำรดกองทรายไม่ได้อะไร
ให้ความรักกับคนไม่มีหัวใจ...สมแล้วที่ไดความใคร่กลับมา

[lookgaow]

ไม่เคย...เอ่ยบอกเธอว่า "รัก"
กลัวนะกับการเป็นคนอกหัก...หัวใจไร้ค่า
ความสัมพันธ์ระหว่างเรา...เรียกว่าอะไรนะที่ผ่านมา
คนคั่นเวลา...แค่นี้หรือเปล่านะที่เธอให้เป็น

แล้วฉันควรทำตัวอย่างไร
ช่วยแนะนำได้ไหม...ช่วยออกความเห็น
ไม่มีสิทธิ์เรียกร้องใดใด...กับสิ่งที่เธอให้เป็น
ต้องทำตัวซ่อนเร้น...ดั่งคนเลือดเย็นไร้หัวใจ

ก้อแค่คนนอกใจของเธอ
ความสัมพันธ์ที่พลั้งเผลอ...ของอารมณ์ที่อ่อนไหว
ความผูกพันธ์ทางร่างกาย...ใช่หัวใจ
คำว่ารักสะกดอย่างไร..เธอรู้สึกไหม...หรือใช้ไม่เป็น

[lookgaow]

งานยุ่งนักหรือไงคนดี
เพียงเศษเสี้ยววินาที...ของคนคนนี้ถึงไม่มีค่า
งานของเธอสำคัญเท่าใด...ฉันถึงไม่มีความหมายในสายตา
เพียงแค่เศษเสี้ยวของเวลา...เธอไม่เคยแบ่งมาให้กันเลย

ฟังเสียงเพลงรอสาย
ความหมายลึกซึ้งกินใจ...แต่น่าเสียดายเธอยังคงชาเฉย
ใช่ล่ะสิ...ผู้หญิงอย่างฉันคงไม่มีค่ากับเธอเลย
ถึงได้ทำเย็นชา...เฉยเมย...ไม่เคยจะใส่ใจ

เบื่อกันแล้วหรือยัง
อย่างน้อยก้อช่วยบอกเลิกสักครั้ง...ได้ไหม
ย้ำชัด ๆ ดัง ๆ ให้เจ็บช้ำเข้าไปกลางหัวใจ
จะได้จำใส่สมองไว้...เราน่ะไม่มีความหมาย
" แค่ของตาย...เท่านั้นเอง "

[lookgaow]

คนธรรมดา
แต่ช่างห่างไกลเกินเอื้อมคว้ามาชิดใกล้
กลิ่นกรุ่นร่างกาย...ยังชัดเจนเสมอไป
แน่ล่ะสิ...ก้อแค่ความใคร่...ใช่รักจากใจอย่างเอ่ยมา

"ไม่เคย...มองเธอ...ต้อยต่ำ"
ช่างน่าขำ...ไม่ต้อยต่ำ...แต่ไม่เคยมีค่า
คำพร่ำรำพันมากมาย...ไม่อาจโกหกได้ทางสายตา
ก้อแค่ลมปากที่พ่นออกมา...หาใช่วาจาที่จริงใจ

"ฝากไว้...ให้ใครสักคน"
อยากให้เขารับรู้ถึงความทุกข์ทน...ว่าทรมานแค่ไหน
ใครคนหนึ่ง...ซึ่งเขาไม่มีหัวใจ
แล้วเธอจะเดือดร้อนไปทำไม...ฉันแค่ฝากไว้...ให้ใครสักคน

[lookgaow]

ฝุ่นควันที่ช่างมีค่า
เพียงลมพัดเข้าตา...น้ำใสก้อไหลอาบหน้าเกินกว่าจะทนไหว
ฝากไว้ให้ใครสักคน...ที่ทำฉันทุกข์ทนทั้งหัวใจ
ฝุ่นควันที่เกาะกินไป...ไม่รู้เมื่อไหร่จะหายเคืองตา

ใครสักคน...ที่ทำฉันร้องไห้
ฝุ่นควันบางใส...ที่ทำหัวใจให้ปวดปร่า
ใครสักคน...ที่ทำให้ฉันเสียน้ำตา
ใครกันนะที่เปรียบตัวเองไร้ค่า...ดั่งฝุ่นควัน

[lookgaow]

รักมากขนาดไหน
มือที่ช่วยเช็ดหยาดน้ำใส - ใส...ไม่เคยสักครั้ง
การกระทำใดของเธอ...ที่ยื่นเสนอรักจริงจัง
คำว่ารักไม่อยากฟัง...ถ้าไม่มีเลยสักครั้งที่ออกจากใจ

ฝุ่นควันที่พร่ามัว
เก่งแต่ทำให้ฉันปวดหัว...และร้องไห้
คำว่ารักของเธอ...อยากรู้นักสะกดอย่างไร
เราพูดกันคนละภาษาใช่ไหม...ถึงไม่เคยเข้าใจกันสักที

[lookgaow]

จะให้ใช้ใจสัมผัสกับอะไร
เธอเคยมีหัวใจบ้างหรือเปล่า
คนรักกันประสาอะไร...สัมผัสได้แต่เพียงเงา
ไขว่คว้าได้แค่ความว่างเปล่า...ตลอดมา

ดีนะที่เธอยังเป็นฝุ่นควัน
อย่างน้อยฉัน...ก้อยังได้รู้ว่าเธอยังมีค่า
สัมผัสได้บ้าง...ก้อแค่ความอ้างว้างเฉยชา
อย่างน้อยตอนที่ฉันมีน้ำตา...ยังได้รับรู้ว่าเธอมีอยู่จริง

[lookgaow]

ความรักไม่เคยลดน้อยลง
แต่ฉันไม่อาจปล่อยปลงหัวใจต่อไปไหว
ความเจ็บทิ่มแทงตามาจากข้างใน
และแล้วก้อทนต่อไปอีกไม่ไหว...ร้องไห้ออกมา

เมื่อฝุ่นควันเกาะกินหัวใจ
ดวงตาที่สดใสก้อกลับมัวพร่า
ความรักที่เธอมี...ปิดหัวใจให้มืดมิดสนิทดวงตา
มีแต่หยดน้ำที่ไหลอาบหน้า...ยังไม่รู้เลยว่าจะหยุดวันใด

[lookgaow]

จะลอยจากไปที่ใด
หมดเยื่อใยแล้วใช่ไหม...ถึงร้างลาไกลเช่นนี้
ฝุ่นควัน...อาจทำให้เจ็บปวดอยู่บ้างบางที
แต่ก้อไม่เคยลบความรักที่มี...ออกไปจากใจ

เพียงละอองฝุ่นควัน
หากฉันต้องการทำลายมัน...เมื่อไหร่ก้อได้
คงไม่ปล่อยไม่ยื้อเวลา..เพื่อให้เธอมาทำร้ายใจ
แต่พอรักเกินทำร้ายได้...จึงเก็บเธอไว้ตลอดมา

ยอมให้คนเจ็บเป็นเพียงฉัน
เพราะฉะนั้น...ได้โปรดเถิดนะอย่าร้างไกลกันเกินไขวคว้า
ถึงฝุ่นควันจะเกาะกินหัวใจ...ถึงเธอทำให้ฉันเสียน้ำตา
แต่ก้อยังดีกว่า...ในวันข้างหน้าต้องเสียเธอไป

ปล่อยให้ตาพร่ามัวอยู่อย่างนั้น
ปล่อยให้ฉันรัก รัก รัก อย่าผลักไส
ปล่อยให้ฉันเสียน้ำตา...ขอเพียงอย่าจากกันไป
ปล่อยให้ฉันยืนร้องไห้...แค่มีสองแขนเธอโอบไว้ก้อพอ

[lookgaow]

ไม่สนหรอกนะว่าเธอจะเป็นสิ่งใด
ขอแค่รับรู้และสัมผัสได้...ว่าอยู่ใกล้ ๆกับฉัน
ละอองฝุ่นมากมายเท่าใดนับร้อยนับพัน
แม้ดวงตาจะพร่าเลือนไหวสั่น...แค่เธออยู่ข้างฉันก้อพอใจ

หยาดน้ำตา
ที่สะท้อนออกมา...เพราะความหวั่นไหว
ทนเจ็บมานานแสนนาน...จะเจ็บอีกสักนิดจะเป็นไร
ขอแค่ยังมีเธออยู่ใกล้ ๆ...คอยมอบอุ่นไอให้ก้อพอ

[lookgaow]

ไม่ต้องบอกรัก...ทุกวัน
ขอแค่เธอยังคงมั่น...ไม่เปลี่ยนใจจากฉันไปไหน
ขอแค่สองมือเธอ...ยังคงโอบรัดหัวใจ
ขอแค่เยื่อใย...ที่เธอถ่ายทอดไว้ผ่านดวงตา

สัญญาแล้วนะคนดี
นับจากวันนี้...เธอจะไม่ห่างร้างหน้า
สัญญาด้วยใจ...ต้องให้หัวใจแทนคำสัญญา
เราจะรักกันตราบสิ้นดินฟ้า...นานเท่านาน

[มั่น แซลี้]

แหม...ไม่ได้มาสะนานแต่งสะชุดใหญ่เลยน่ะ
จะฝากไว้ให้พี่ก็ไม่บอกน่ะ
 
 

[ฝูงบินต่ำ]

ขอได้ไหมหัวใจโทรมๆของเธอ
ให้หัวใจเซอร์ๆของฉันได้รักษา
ใครทำให้เธอเจ็บจากที่ใดมา
สัญญานะสัญญาจะดูแลรักษาอย่างดี

ใกล้วันแห่งความรัก
อยากจะรู้จักเธอให้มากกว่านี้
ฝากกลอนหวานส่งผ่านแทนวจี
อยากให้เธอคนดี..ได้สุขใจ

[สารพัด*เพี้ยน]

ฝากไว้....ให้ใครสักคน
ร้อนรนสับสนอย่างนี้
รับรู้หน่อยได้ไหมคนดี....
ความรู้สึกที่...ส่งไป

ได้โปรดอย่าทำเป็นเมินเฉย
ปล่อยปะละเลยอย่างนี้
ไม่สนใจใยดี
ความรู้สึกที่มี....สูญเปล่า

[lookgaow]

ตะวันรอนอ่อนแรง...แต่งแต้มฟ้า
สายลมเหงาพัดมา...พาใจหวั่น
ใครนะใครฝากความรัก...ฝากสัมพันธ์
เสียงกระซิบ "คิดถึงกัน"...ดังในใจ

ดวงจันทร์สะท้อนเงา
เธอกำลังนั่งเหงา...เศร้าร้องไห้
ขอโทษนะคนดี...ที่วันนี้ต้องห่างไกล
แต่ยืนยันนะว่าความรักในหัวใจ...ยังอยู่ใกล้ ๆ ที่เดิม

หลับตาเถิดนะที่รัก
อยากให้เธอนอนหนุนตัก...อย่างตอนแรกเริ่ม
แต่ทำได้เพียงส่งความคิดถึงกลับไปแต่งเติม
สัญญาว่าจะคงเดิม...และเพิ่ม เพิ่มขึ้นทุกวัน

[lookgaow]

หลับตาลง...หัวใจโปรดมั่นคงอย่าอ่อนล้า
พรุ่งนี้ถ้าเธอตื่นขึ้นมา...สัญญาจะมีฉันอยู่ใกล้ - ใกล้
สายลมแห่งความคิดถึง...จะนำฉันกลับมาหาดวงใจ
จะโอบกอดเธอไว้...ด้วยสายใยแห่งความผูกพันธ์

ดวงจันทร์สะท้อนเงา
จะเห็นภาพของเรา...อยู่บนนั้น
กระซิบบอกว่ารัก...และยังคงคิดถึงอยู่ทุกวัน
พร่ำบอกเธออยู่อย่างนั้น...เราจะมีกันและกันตลอดไป

สัญญาในคราเก่า
เรื่องของเรา...ยังคงจำได้
ภาพของเธอยังชัดเจนในดวงตา...และหัวใจ
ความรักถักทอสายใยผูกพันธ์ฉันไว้...ให้กลับมา

[lookgaow]

หลับตาเถิดนะที่รัก
ถ้าเธอเหน่อยหนัก...กับการรอฉันกลับมาในวันนี้
หยดน้ำตาที่ไหลอาบหน้า...ปนเปื้อนความอ่อนล้าที่เธอมี
ขอโทษจริง - จริงคนดี...ที่ในวันนี้ฉันไม่กลับมา

แต่รู้สึกดีนะที่หัวใจ
แม้จะอยู่ห่างไกล...ก้อยังมีใครคอยห่วงหา
วันนี้ฉันยังไม่อาจกลับไปซับรอยน้ำตา
แต่คำว่าสัญญา...มั่นใจเถิดนะว่าไม่เคยลืม

ยังรัก...และมั่นคงเสมอ
ถึงในวันนี้อาจทำตัวให้เธอไม่ปลื้ม
แต่ภาพของเรา...ยังอยู่ในความทรงจำไม่อาจลบลืม
เมื่อใดที่เธอเศร้าซึม...ขออย่าให้ลืมภาพของเรา

[ฝูงบินต่ำ]

ฝากไว้ให้เธอนะ..หน้ามน
อย่าทำตกหล่นจมหาย
ดูแลด้วยนะ..หัวใจ
ใส่กล่องใจเธอไว้ให้ดี

สัญญานะสัญญา
อย่าร้างลาหรือหน่ายหนี
ได้ไหม..คนดี
อยากให้เธอโอบกอดใจดวงนี้..ด้วยรักจริง

 

[ฝูงบินต่ำ]

จะรอคอยการกลับมา
ไม่รู้ว่าจะนานสักแค่ไหน
วุ่นว้าหัวใจ
กลัวเธอมีใครแล้วไม่กลับมา

ไม่อยากซับน้ำตาตัวเองที่ไหล
อยากปล่อยให้มันแห้งอย่างช้าๆ
ให้มันชินชา
กับการจากลา..ของใคร

รอยยิ้มคงไม่เต็มใบหน้า
ไม่รู้ว่าเธอจะกลับมาเมือ่ไหร่
โปรดอย่าให้ความหวังหรืออะไร
เพราะฉันไม่มั่นใจ..ในสัญญา

[lookgaow]

ความรักไม่เคยต้องการสิ่งใด
มีเพียงความรู้สึกจากหัวใจ...ก้อมากค่า
ความรักไม่อาจนับได้เช่นดวงดารา
บางครั้งไม่อาจเห็นได้ด้วยตา...แต่ยังรับรู้ว่าอยู่ไม่ไกล

เฉกเช่นความรักจากฉัน
ถึงเธอไม่เห็นคุณค่ากัน...แต่ยืนยันจะอยู่เคียงใกล้
โอบกอดด้วยความผูกพันธ์...ต่อความฝันให้หัวใจ
นำความรักถักทอสายใย...เชื่อมหัวใจไปสู่กัน



ไต่ข้ามสะพานดาว
ก้าวผ่านคืนหนาว...น้ำค้างพร่างพราว...สายหมอกแห่งความฝัน
สามลมสัมผัสกาย...อบอวลไปด้วยความผูกพันธ์
ความรักยังชัดเจนอยุ่เช่นนั้น...ไม่มีวันเปลี่ยนไป

ความรักของฉันนั้น...มีเพื่อเธอ
ขอหยิบยื่นเสนอ...ความจริงใจดีดีที่มีให้
เธอจะรับรู้บ้างหรือเปล่า...ไม่เคยคิดเสียใจ
หน้าที่ของฉันคือรักหมดทั้งหัวใจ...รักของฉันเก็บไว้..."เพื่อเธอ"