ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[น้องติ๋ว]

ถ้าเธอนั้น ยืนยง คงสดใส
จูนหัวใจ ให้กัน พลันส่งเสริม
สายใยรัก จะสมาน  หวานเหมือนเดิม
เอารักเติม เต็มใจ  ไว้ทุกวัน

ทำไมหนอ รักเรา  เท่ากับศูนย์
เธออาดูร  พูนทุกข์ ไม่สุขสันต์
ขาดอะไร ไตร่ตรองดู รู้เท่าทัน
เธอหันหลังให้กัน...ไม่มั่นคง

[สายใย]

ทำไมรักเราเท่ากับศูนย์
ยิ่งคิดยิ่งอาดูร ทุกข์พูนเพิ่ม
ต้องโทษจิตใจเราเฝ้าเหิมเกริม
เพียงแค่เริ่ม อกหัก รักมลาย

ไม่ได้โทษ เขาหรอก ฟอกใจแล้ว
ทำไร่แห้ว ไว้ทาน ประมาณหลาย
เพียงอยากแต่ง กลอนกล บ่นทักทาย
นำแห้วแบ่ง พี่สายใย  เก็บไว้ทาน....................อิอิ สบายดีนะครับท่านพี่......

สบายกายแต่ใจไม่คลายเจ็บ
จะขอเก็บแห้วน้ำมนต์เป็นของหวาน
รักเราเท่าศุนย์พลันแต่วันวาน
ทรมานรานร้าวหนาวอุรา.....อิ อิ...สวัสดีครับ

....

[(ฟ้า) มารสุรา]

     ความรักฉัน................นั้นมี.................ค่าแค่ศูนย์

1ศูนย์กลาง......................ส่งคลื่นใจ.........ใส่ความหวาน
2.ศูนย์กลาง.....................ส่งผ่าน.............ความห่วงหา
3.ศูนย์กลาง.....................ส่งความรัก.......ให้แก้วตา
4.ศูนย์กลาง.....................ส่งความบ้า........เพราะรักเธอ
5.ศูนย์กลาง.....................รวมใจ...............เราทั้งสอง
6.ศูนย์กลาง.....................รวมความห่วง....หาเสมอ
7.ศูนย์กลาง.....................รวมความคิด......ถึงอยากเจอ
8.ศูนย์กลาง.....................รวมฉันเธอ.........เป็นหนึ่งเดียว

[น้องติ๋ว]

ศูนย์กลาง  ห่างเกินไป  จึงไร้คลื่น
ศูนย์กลาง  ยื่นรักไป ไม่สมหวัง
ศูนย์กลาง  รักระหว่างใจ ไกลเกินจัง
ศูนย์กลาง  ใจไร้พลัง ยังห่วงใย
อยู่ห่างห่าง      อย่างห่วงห่วง ไม่ทวงสิทธิ์
อยู่อย่างมิตร    เหมือนเดิม  เติมสดใส
อยู่อย่างเพื่อน   เยือนกัน ฝันอำไพ
มิตรภาพ         ตราบสิ้นใจ ฉันให้เธอ.....
 

[น้องติ๋ว]

หนึ่งค่ำคืน ทรมาน เกินต้านไหว
หนึ่งหัวใจ อ่อนแอ แพ้ความเหงา
แอบคิดถึงใครคนหนึ่ง ใต้แสงดาว
แอบคิดถึง ภาพเก่าเก่า ที่แสนดี

คิดถึงมาก ก็เจ็บมาก เป็นธรรมดา
ทั้งทั้งที่ รู้ว่า เจ็บอย่างนี้...
สุขบนความ ทรมาน หวาน ขม มี
ร้าวฤดี  รักลา  ค่าเท่าศูนย์

[นกฯ]

เมื่อความรัก ปลุกเสก ได้เลขศูนย์
ขาดคนจูน กูลเกื้อ เรือรักล่ม
โดนพายุ ไม่เหลือ เรือเลยจม
สำลักน้ำ สำลักลม จนซมซาน

เจ็บปวดนัก รักเรา เท่ากับศูนย์
ความอาดูร รุมเร้า มาเผาผลาญ
ใจเอ๋ยใจ  ชำรุด สุดทรมาน
ปิดประตู ลั่นดาน อยู่คานทอง