นี่คือเสียงของความเหว่หว้า...กับอุราที่ช้ำตรม (กลอนเปล่า)
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
02 พฤศจิกายน 2024, 01:17:AM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: นี่คือเสียงของความเหว่หว้า...กับอุราที่ช้ำตรม (กลอนเปล่า)  (อ่าน 2581 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
04 กุมภาพันธ์ 2009, 07:44:PM
กวีพเนจร
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี

****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 119
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,481


ปิดบัง...ซ่อนเร้น...ตัวตน


« เมื่อ: 04 กุมภาพันธ์ 2009, 07:44:PM »
ชุมชนชุมชน




ในราตรีที่เหว่หว้า...อุราเศร้า

มีแต่ความเงียบเหงา...ที่คอยท่า

เสียงหรีดหริ่งเรไร...ในพนา

ช่วยตอกย้ำความเหว่หว้า...ที่ข้ามี



เงยหน้ามองท้องฟ้า...ยามพลบค่ำ

เมฆหมอกดำปกคลุม...เดือนดาวหนี

แม้แต่ฟ้าพาใจเศร้า...ยามราตรี

ดวงชีวีที่สดใส...ใยตรอมตรม



เงียบเหลือเกินคืนนี้...ในห้องว่าง

ความอ้างว้างแวะมา...พาขื่นขม

มาทักทายทายทัก...ใจระทม

ให้ดิ่งจมในห้วง...แห่งน้ำตา



เสียงของความเดียวดาย...ที่ลอยผ่าน

พร้อมห้วงกาลแห่งความเหงา...ที่เพรียกหา

ที่อัดแน่นด้วยความเหงา...ในอุรา

จึงมีความเหว่หว้าในหัวใจ...ที่ช้ำตรม


โพสอยู่ที่ http://www.oknation.net/blog/Theerayutt/2009/02/04/entry-1
ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า


กวีพเนจร...นักกลอนเร่ร่อนแห่งโลกอักษรา
04 กุมภาพันธ์ 2009, 07:46:PM
กวีพเนจร
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี

****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 119
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,481


ปิดบัง...ซ่อนเร้น...ตัวตน


« ตอบ #1 เมื่อ: 04 กุมภาพันธ์ 2009, 07:46:PM »
ชุมชนชุมชน




ที่ตรงนี้กับตรงนั้นต่างกันไหม

ที่ตรงไหนไกลห่างหนทางหรือ

ที่ตรงนี้กับตรงนั้นต่างก็คือ

ที่ยึดถือคือความจริงสิ่งนิรันดร์



หากตรงนั้นมันห่างขวางทางไว้

เพียงหัวใจเรามีกันวันแห่งฝัน

ที่ตรงนี้ยังคิดถึงซึ่งชีวัน

ที่ตรงนั้นยังคิดถึงหรือร้างลา



ที่ทั้งสองมองผ่านยังว่าห่าง

แม้หนทางอุปสรรคมักเหว่หว้า

หากตรงนี้กับตรงนั้นคือชีวา

คงมีฟ้าเป็นปัญหาให้ฝ่าไป



แม้เส้นทางขวางกั้นทางแห่งฝัน

ทุกข์นิรันดร์ถาโถมโรมรันใส่

ที่ตรงนี้กับตรงนั้นที่ว่าไกล

แต่มีใจสองดวงห่วงนิรันดร์

โพสอยู่ที่เดียวกันกับอันแรก
บันทึกการเข้า


กวีพเนจร...นักกลอนเร่ร่อนแห่งโลกอักษรา
04 กุมภาพันธ์ 2009, 07:48:PM
กวีพเนจร
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี

****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 119
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,481


ปิดบัง...ซ่อนเร้น...ตัวตน


« ตอบ #2 เมื่อ: 04 กุมภาพันธ์ 2009, 07:48:PM »
ชุมชนชุมชน


ยามอาทิตย์อัสดงลงตรงเขา

นั่งจับเจ่าเหม่อมองท้องฟ้าไกล

เห็นฝูงนกวิหคผกผินไป

พร้อมหัวใจใครบางคนทนเฝ้ารอ


สุริยันลาลับดับจากฟ้า

ดวงจันทราดาราใครร้องขอ

ฟ้าคืนนี้มีจันทร์ดาวพราวไม่พอ

มีคนท้อคิดถึงจึงอ่อนใจ


นั่งฝากใจกับฟ้าค่ำคืนนี้

ให้คนดีมีให้ไม่ไปไหน

แม้วันนี้คนดีอยู่แสนไกล

จะส่งไปให้ใจที่เฝ้ารอ



อยู่ที่เดียวกัน
บันทึกการเข้า


กวีพเนจร...นักกลอนเร่ร่อนแห่งโลกอักษรา
04 กุมภาพันธ์ 2009, 08:50:PM
สุภาพบุรุษทรชน
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 147
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 781


"ถ้อยคำ...คือน้ำเสียงของหัวใจ"


« ตอบ #3 เมื่อ: 04 กุมภาพันธ์ 2009, 08:50:PM »
ชุมชนชุมชน

..ได้ยินเสียงเหว่ว้าอุราเศร้า
..ก็ทำเอาหงาลึกนึกเพื่อนเอ๋ย
..ปล่อยตัวเองร้องร่ำพร่ำรำเพย
..ไฉนเลยเคยเศร้ามาเฝ้าคอย

..ที่ตรงนี้ปัจจุบันพลันปรากฏ
..อดีตใช่กำหนดให้ถดถอย
..อนาคตที่พบเห็นเป็นร่องรอย
..ยังเฝ้าคอยคนกล้าให้ท้าทาย.

 หัวเราะยิ้มๆ...................................... หัวเราะยิ้มๆ
ข้อความนี้ มี 1 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

"รักษาตัวไม่เท่าไหร่..รักษาใจไม่ได้เลย"
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s