ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ดวงไฟ]

เดินบนทางย่างก้าวทุกหนาวร้อน
จะดีร้ายผันผ่อนคอยอ่อนให้
มีเรื่องเล็ก-เรื่องใหญ่ ไม่เป็นไร
คิดซะว่ายังไงก็รักกัน

มาวันนี้ที่หนาวถึงคราวร้อน
ระอุอยู่ทุกตอนของฉากฝัน
ทึ่เคยหวงห่วงใย ให้แบ่งปัน
และแล้วก็ทำฉันไม่เหลือเลย

ที่เคยแนบแอบสนิทคอยชิดใกล้
อยู่ในห้วงแห่งใจมิเปิดเผย
อุตส่าห์สู้รู้รักประจักษ์เชย
ว่าไม่มีใครเลยจะเทียมทัน

จนมาถึงหนึ่งตอนในก่อนจาก
ใช่เวลาพาพราก หรือลากฝัน
แต่เป็นเพราะตัวตนล่องหนทัน
แล้วเมื่อในสักวันมันเปิดมา

ในหนึ่งตัวแห่งตนของคนนี้
ที่ฉันว่าแสนดีเสียหนักหนา
ในหนึ่งเสี้ยวเคี้ยวคดเกินลดลา
ก็ต้องเอ่ยคำว่า "มิหน้าเลย"

[ฝูงบินต่ำ]

ใบหน้าใสใส
บดบังหัวใจไม่ให้เห็น
หลายสิ่งหลายอย่าง..ซ่อนเร้น
เหมือนดังเช่น..น้ำผึ้งเคลือบยา

เข้าใจยากหนอใจคน
ลึกลับสับสนเกินค้นหา
แม้ม่านใจ..คือแววตา
อ่านออกไม่ได้สักนิดเลยว่าเป็นเช่นไร

กว่าจะรับรู้ความจริง
ทุกสิ่งก็เกินแก้ไข
จึงสบถคำนี้ออกไป
โธ่หัวใจ"มิหน้าเลย"

แค่ตามอารมณ์กลอนนะ...ขอรับ

[ข้าน้อยขอฝากตัว]

ใบหน้าเจ้าใสใส                          แต่หัวใจแสนมืดดำ
พลิกลิ้นล่อลวงคำ                        ที่เคยให้สัญญาใจ
เสียแรงที่เคยรัก                          เสียแรงฝากหัวใจไว้
เสียแรงที่ห่วงใย                         สุดเสียใจที่รักเธอ
ถ้าย้อนเวลาได้                             คงไม่มีวันพลั้งเผลอ
คงไม่นอนละเมอ                         คิดพร่ำเพ้อเสียเวลา     
จากวันนี้สิ้นสายใย                       สิ้นเยื่อใยที่ห่วงหา
สิ้นรักที่มีมา                                 สิ้นมนตราที่มัดใจ                                     
                                                     

[/size]

[ดวงไฟ]

ใบหน้าอันอ่อนโอน
ที่ช่วงโชนจนหวั่นไหว
คารมคมหัวใจ
ไม่มีใครจะเทียมทัน

วาจาที่ว่าหวาน
ซึมซับซ่านในห้วงฝัน
ละเมอเพ้อรำพัน
ว่ารักกันมิเลือนลา

จากคำที่วจี
มาวันนี้ทำโหยหา
ไม่รักก็บอกมา
มิใช่ว่าคอยหลอกกัน