ลาแล้วเพื่อนร๊ากกกกกก

พรุ่งนี้แล้วสินะ จะต้องแยกย้ายกันไป..
พบเจอสิ่งใหม่ใหม่ ของวันข้างหน้า
รู้ไหม นอกจากใบ รบ.หนึ่งใบที่ได้มา
ยังมีมิตรภาพล้ำค่า ที่วันเวลาแถมมาแบบไม่รู้ตัว
เร็วนะเทอว่ามั้ย? ไม่น่าเชื่อเลยว่าเวลาจะผ่านไปเร็วแบบนี้
เรียน เล่น เที่ยว เผลอแผล็บเดียว สามปี
แต่คล้ายกับว่า วานนี้เราเพิ่งเจอกัน
เทอรู้สึกอย่างไรฉันรู้ เพราะที่เทอกำลังรู้สึกอยู่คงเหมือนกับฉัน
ไม่เป็นไรหรอกนะ ถึงเราจะต้องจากกัน
แต่เชื่อสิ ความเป็นเพื่อนของเรานั้น
จะอยู่ข้างกันตลอดไป ไม่ต้องรีบลุกเหมือนทุกเช้า
เสื้อนักเรียนตัวเก่าแขวนข้างฝา ได้ปิดเทอมก็ดีแล้วนินา
อุตส่าห็รอวันนี้มาตั้งหลายปี แต่ทำไมหัวใจกลับเหงาเหงา
เสื้อนักเรียนตัวเก่าเปรอะเปื้อนสี ลายมือใครเป็นใครยังจำได้ดี
เมื่อวานนี้ยังเฮฮาร่ำลากัน กลายเป็นเช้าที่เหว่ว้ากว่าทุกเช้า
เสื้อนักเรียนตัวเก่าเหงาเท่าฉัน เคยหยอกล้อเล่นสนุกอยู่ทุกวัน
กว่าจะรู้ว่าผูกพันก็วันลา อยากให้วันที่ผ่านลับกลับย้อนมา
ไม่อยากเหงาเหว่ว้าอย่างนี้เลย พรุ่งนี้จะไม่มีเสียงกระดิ่งดังกริ่งๆ
ตอนแปดโมงเช้า ไม่มีใครมาตรวจเรื่องแต่งกายเรา
ไม่มีภาพเก่าๆ ของวันวาน ไม่มีเสียงหยอกเย้า
ไม่มีข้าวแกงร้านเก่าในโรงอาหาร ไม่มีกีฬาสี
ไม่มีนิทรรศการ ไม่มีกระดาน
ไม่มีการบ้านของใคร(ให้เราลอกอีกแล้ว) คงมีแต่คำว่าเพื่อน
ที่จะไม่ถูกลบเลือนไม่ว่าวันไหน วันนี้ วันพรุ่งนี้ และตลอดไป
จะถูกบันทึกไว้ในความทรงจำ ในห้องเล็กเล็ก ห้องนี้
มีความรู้สึกดีดีซ่อนอยู่ อบอุ่น สดใส ไปทุกอณู
ฉันเชื่อว่าเทอก็รู้ เพราะเราอยู่ห้องเดียวกัน
สำหรับคนอื่น มันอาจเป็นแค่ห้องเรียนเก่าเก่า
แต่สำหรับเรา ความหมายมันมากกว่านั้น
โต๊ะ เรียน กระดานดำ ความผูกพัน
จนอยากบอกเทอว่า...."ห้องเดียวกัน..สำคัญเสมอ" น้ำตาไหล พรากๆ

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ลาแล้วเพื่อนร๊ากกกกกก (อ่าน 4704 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้