ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[^VAlenTINE^]

เหลือเพียงรอยน้ำตา
รอยเดิมที่เคยไร้ค่า วันนั้น
ที่สุดก็เป็นได้แค่ เคยผูกพัน
เมื่อเราต่างรักไม่เท่ากัน จึงช้ำใจ

ฉันคงกลับไปจุดเริ่มต้น
จุดเดิมที่เคยสับสน หวั่นไหว
ทบทวนเรื่องการก้าวข้าม เส้นทางใคร
สุดท้ายคำตอบของหัวใจ คือไม่ควร

[มั่น แซลี้]

หัวใจใยจึงต้องช้ำชอก
เจอลวงหลอกรักช้ำมิเคยชิน
ยังเหมือนเดิมกับเจ็บครั้งใหม่ใจแทบสิ้น
ความเคยชินกับรักช้ำคงไม่มี


เจ็บครั้งใหม่ฟื้นภาพแห่งความหลัง
รักที่ชิงชังครั้งก่อนมาย้ำใจในครั้งนี้
ความเจ็บปวดมาย้ำเตือนภาพเก่าๆที่เคยมี
ตอกย้ำแผลที่มีให้มันเจ็บลึกลงไป

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

สิ่งที่เหลืออยู่...คือใจที่รู้...ว่าสู้ไม่ไหว
สิ่งเดียวที่เปล่าไร้...คือหัวใจ...ไร้รู้สึก
ต่อสู้กับความช้ำ...ตั้งใจจำ...ย้ำสำนึก
ยิ่งจำ...ยิ่งช้ำลึก...ใจยิ่งนึก...ก็ยิ่งจม

ถามตัวเองวันนี้...สิ่งที่ยังดี...มีอะไรบ้าง
นอกจากความทรงจำที่รกร้าง...และจืดจาง...ทางรักขม
นอกจากใจร้าวลึก...นึกดูแล้ว...แผ่วอารมณ์
ยิ่งนึกตรึกตรองตรม...ใจระบม...ซมซานไกล

[สารพัด*เพี้ยน]

สิ่งใดที่ยังเหลือ
ความรู้สึกคลุมเครืออย่างนี้
บอกหน่อยได้ไหมคนดี
ความรู้สึกที่มีคืออะไร

ปากบอกว่ารัก
การกระทำหักล้าง
ปล่อยให้เหงาอ้างว้าง
ปล่อยวางแล้วหรือ..สัมพันธ์

[^VAlenTINE^]

..สิ่งที่เหลืออยู่ เมื่อเลิกรา
สุดท้ายคือรอยน้ำตาที่รินไหล
เมื่อเราต่างหันหลังเดินจากไกล
ก็ไม่เหลือแม้เยื่อใยให้ผูกผัน

...ตอบแทนความรู้สึก เก่าก่อน
ครั้งยังเว้าวอน ก่อนนั้น
เคยชินกับการโอนอ่อนต่อกัน
คืนวันกลับกลายเหือดหายไป

...ทุกความรู้สึก หมดสิ้น
หยาดน้ำตาไหลริน หวาดไหว
ง่ายดายเพียงนี้หรือการตัดใจ
เคยบอกรักมากแค่ไหน ใยเธอลืม

[สารพัด*เพี้ยน]

ง่ายดายเหลือเกินคำลา
มากมายน้ำตาที่ให้
หยดแล้วหยดเล่าให้ไป
หยุดร้อง....แล้วกลับร้องใหม่เหมือนเดิม

ทุกค่ำคืนสะอื้นไห้
ปวดเหลือเกินใจรู้ไหม
ได้แต่ร้อง~ร้องอยู่อย่างนั้นร่ำไป
แต่ก็ไม่อาจเรียกใจเธอกลับคืน

ตะโกนบอกรักเป็นล้านครั้ง
เธอจะฟังจะได้ยินสักนิดไหม?
อยากให้เธอได้โปรดจงเห็นใจ
อย่ามีใครใหม่ได้ไหมเธอ

ขอละขอร้องเธอ
อย่าให้ฉันเพ้อหวั่นไหว
อยู่กับฉันอย่าเพิ่งเดินจากไป
รอฉันเข้มแข็งกว่านี้ก่อนได้ไหม?
แล้วหลังจากนั้นจะไป......ไม่ว่าเลย~

[น้ำหวาน]

เธอเดินจากฉันไป
ไม่หลงเหลืออะไรนอกจากความเหงา
ความเดียวดายคือสิ่งสุดท้ายที่เธอทิ้งไว้กับคำว่าเรา
มีเพียงเเค่ภาพวันเก่า ๆ ที่เคยเคียงคู่กัน

สิ่งสุดท้ายที่เหลืออยู่
คือความหดหู่ที่เธอมอบให้ฉัน
เธอทิ้งไปไม่เหลือไว้ซึ่งความผูกพัน
สำหรับฉันคงทำได้เเค่ฝันรอวันเธอกลับมา

[>>ซาตาน..เดียวดาย<<]

จะเหลืออะไรนอกจากน้ำตา...

เมื่อคนที่เธอปรารถนาไม่ใช่ฉัน

รู้แล้ววันนี้ความรู้สึกดีๆที่ผูกพัน

ไม่อาจทำให้ใครรักกันอย่างเข้าใจ

ที่เหลือจึงเป็นแค่ความว่างเปล่า

กับรอยร้าวที่เป็นเงาของความหวั่นไหว

ไม่อาจโกหกว่าไม่รู้สึกรู้สาอะไร

ตั้งแต่เธอจากไป....

ฉันจึงยังคงร้องไห้มากมายเหมือนเดิม

[^VAlenTINE^]

แค่ในความฝัน
เท่านั้นที่ฉันยังคงเหลืออยู่
กับหยดน้ำตาที่ไหลพร่างพรู
เธอคงไม่เคยรับรู้ เมื่อเราเลิกรา

แค่ในความฝัน
แค่จินตนาการเท่านั้นที่ฉันห่วงหา
ไขว่คว้าเธอได้แค่ตอนหลับตา
ตื่นขึ้นมาก็จางหาย เหมือนสายลม

[สารพัด*เพี้ยน]

ยังเดินผ่านทุกวัน
ของสำคัญที่ให้ยังอยู่
ภาพที่ถ่ายด้วยกันยังเปิดดู
วันนั้นเดินเคียงคู่.....วันนี้มองข้างๆไม่เห็นมี

ต้องยอมรับความจริงสินะ
ไม่รู้จะทำใจได้ตอนไหน
ก็มันรักเธอไม่คิดจะเผื่อใจ
ไม่เคยคิดมองคนใหม่หรือใครเผื่อไว้เลย....

คิดถึงเรื่องราวเดิมๆ
เพื่อต่อเติมชีวิตนี้
ให้อยู่ได้โดยไม่มี
เธอคนดี......ที่เคยเป็นของเรา

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

สิ่งที่เหลืออยู่...คือรู้...อยู่แก่ใจ
เหลือหน้าที่...พันธะไว้...ในความห่าง
ที่เหลือไว้...ไม่ใช่ใจ...ให้ใครทิ้งขว้าง
แต่เหลืออยู่...อย่างจืดจาง...ทางร้างลา

แต่หน้าที่..ที่มีอยู่...ก็รู้ดี
จึงทำดี...ต่อหน้าที่...ที่มีหนา
แม้สัมพันธ์..มันจบลง...ตรงร้างลา
แต่พันธะ...จะไร้ค่า...น่าละอาย

[^VAlenTINE^]

ไม่มีสิ่งใดหลงเหลือ
เมื่อรักที่เคยจุนเจือเหือดหาย
คำออดอ้อนหวานใด-ใด
กลับไม่ซึ้งใจเหมือนเคย

[^VAlenTINE^]

มันยังเหลืออยู่อีกไหม
ความรักและความเข้าใจต่อจากนี้
ยังมีเหลืออยู่อีกไหม คำพูดดีๆ
ระหว่างเราที่ตอนนี้ ต้องเลิกรา

ยังมีอะไรเหลืออยู่บ้าง
หรือว่ามีแค่ฉันที่อ้างว้าง อ่อนล้า
เธอหมดเยื่อใย เดินหันหลังจากไป ไร้คำลา
ในขณะที่ฉันเหลือเพียงน้ำตา
...ความว่างเปล่าก็ก้าวเข้ามาพร้อมความช้ำใจ...