ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[>>ซาตาน..เดียวดาย<<]

ได้ยินไหมเสียงร้องไห้ของหัวใจ
ที่ไม่เคยออกจากประตูที่ปิดตายในความเหงา
ในห้องวังเวงที่มีเพียงตัวเองกับรอยเงา
กับเสียงกระซิบของความเหงา..ถึงน้ำตา

เสียงร้องไห้ในความเหงา..ของคนเหงา
เงียบเหมือนเสียงกระพริบของดวงดาวบนท้องฟ้า
เสียงร้องไห้ที่ไม่มีหยดน้ำใด-ใดในแววตา
แต่ถ้าลองนับดาวหนึ่งถึงล้านทั้งราวฟ้า
ยังน้อยกว่าทั้งหมดของหยดน้ำตา..ที่พล่าริน

นู๋ซาตานกลับมาแล้วน่ะค่ะ  ไม่รู้ว่าคนแถวนี้ลืมเค้าหมดแล้วหรือยัง

[webmaster]

หวัดดี สมาชิกรุ่นเดอะ แต่ตัวน่อย

ว่าแต่ ม.ปลายเดี๋ยวนี้เรียนหนักป่าวจ๊ะ   

[>>ซาตาน..เดียวดาย<<]

หนักค่ะ  หนักมากมากเลย

สายวิทย์ด้วย จาขาดใจแล้ว

แต่ก้อยังไม่ลืมบ้านกลอนของเราหรอกน่ะ

[มั่น แซลี้]

จะขาดใจเหมือนกัน แต่คิดถึงจะขาดใจน่ะ

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

ยิ่งเหงายิ่งร้องไห้....อะไรชีวิตมันจะร้ายย่ำแย่ขนาดนั้นเนี่ยพี่น้องง..เฮ้อ....

[>>ซาตาน..เดียวดาย<<]

จะขาดใจเหมือนกัน แต่คิดถึงจะขาดใจน่ะ

แหม ถ้าขาดใจแล้ว จาเอาอะไรไว้ให้คิดถึงละคะ

[>>ซาตาน..เดียวดาย<<]

ยิ่งเหงายิ่งร้องไห้....อะไรชีวิตมันจะร้ายย่ำแย่ขนาดนั้นเนี่ยพี่น้องง..เฮ้อ....

นั่นสิค่ะ เหงาแล้วต้องร้องไห้ทุกที
ไม่รู้เมื่อไหร่จะยิ้มรับความเหงาได้

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

เสียงร่ำไห้...จากใจเหงา...เศร้าหนักหนา
เอ่อนองใจ...ไหลเอ่อมา...น้ำตาคลอ
ถ้อยสำเนียง...เสียงใจช้ำ...ซ้ำเกินพอ
โอ้ดวงใจ...ใยนึกท้อ...รอผ่านผัน

เสียงร่ำไห้...ในความเงียบ...เหยียบย่ำใจ
ความมืดมิด...ปกปิดใจ...ให้เงียบงัน
เสียงของฉัน...มันคงเบา...เศร้ากว่านั้น
จึงเพียงฝัน...ที่สักวัน...ควันจะจาง