ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

เปลวไฟส่อง...คอยจดจ้อง...มองคนหลง
เพื่อมั่นคง...ในเส้นตรง...มิโค้งคด
ยังศรัทธา...ในไฟกล้า...มิมีหมด
ไม่คิดถด..ลดและถอย...ให้ด้อยใจ

เป็นดั่งแสง...เพียงรำไร...ในทางนั่น
คอยปลอบขวัญ...ทุกชีวัน...คลาหวั่นไหว
เทียนเล่มน้อย...ยังเฝ้าคอย...เรียงร้อยใจ
ให้ศรัทธา...วิชาไกล....ในเส้นทาง

แลเมื่อถึง...ซึ่งแสง...แรงสว่าง
แสงเทียนจาง...แลพลันร้าง..ทางเคว้งคว้าง
เมื่อสิ้นเทียน...เปลี่ยนเป็นดับ...กลับปล่อยวาง
อยู่เคียงข้าง...ไม่ลืมจาง...ร้างเวลา

[น้องติ๋ว]

เทียนเปลี่ยนสี มีแสงทอง ส่องผืนหล้า
วาววับตา สว่างใสว  ในอักษร
ช่วยนำทาง สร้างสรรค์ ผลงานกลอน
ขอยอกร  เป็นศิษย์ คิดเมตตา

ต้องมนต์กลอน อักษรงาม ติดตามอ่าน
มีผลงาน เกลื่อนกล่น  มากล้นค่า
ยกนิ้วให้   เชิดชู ท่านครูบา
เปลวเทียนเปล่ง แสงมา...พางดงาม

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

เปลวเทียนไหว...ไฟต้องเสียง...สำเนียงหนอ
ใคร่ยกยอ...เลยขอเขิน...เดินเป๋ไซร้
แต่ขอถ่อม...ด้วยนอบน้อม...ค้อมดวงไฟ
ไม่ใช่ใคร...ที่แห่งไหน...ไกลเกินควร

ไม่มีจิต...คิดยกฟ้า...มาข่มดิน
จึงหวั่นจินต์...แลผกผิน...สิ้นสำนวน
กลิ่นรสกลอน...ล้วนคำสอน....กลอนหอมหวน
ใจเรรวน...หายปั่นป่วน....สำนวนกลอน

จักซึ้งใจ...ในวจี...พี่ท่านกล่าว
เทียนวับวาว....คลายรวดร้าว...ราวไหวอ่อน
ทุเลาลม...ที่ขมขื่น...สะอื้นร้อน
ให้จากจร...ด้วยกลอนใจ...ในไมตรี

[มั่น แซลี้]

คนเก่าก่อนจากจรยังคอยหา
รอในทุกเวลากลับคืนมาเก่าก่อน
รอทุกค่ำคืนแม้แต่ยามจะหลับนอน
เฝ้าขอวอนคนดีกลับคืนมาที่ของใจ

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

มั่นในรัก...เนิ่นนานนัก...ไม่ยักเห็น
มาวันนี้...พี่เยือกเย็น...เข็ญกลอนแข่ง
โอ้ไฉน...มั่นในรัก...จักเปลี่ยนแปลง
ที่ผ่านมา...หรือราแรง...แห่งสังขารฤาพี่ยา

[น้องติ๋ว]

ขอขอบคุณหนุนนำคำเปรียบเปรย
ยังตามเอ่ยทอถักรักงานศิลป์
ทุกทุกคำพี่จาร อ่านจากจินต์
เหมือนน้ำรินไหลหยดราดรดใจ

อ่านเย็นรื่นชื่นชอบตามกอบเก็บ
แล้วค่อย SAVE ลงกล่องจิตผ่องใส
พี่แสงเทียนเปลี่ยนสี  กวีไทย
ดุจดังเพชร เจียรนัย น้ำใจงาม

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

....

ขอขอบคุณหนุนนำคำเปรียบเปรย
ยังตามเอ่ยทอถักรักงานศิลป์
ทุกทุกคำพี่จาร อ่านจากจินต์
เหมือนน้ำรินไหลหยดราดรดใจ

อ่านเย็นรื่นชื่นชอบตามกอบเก็บ
แล้วค่อย SAVE ลงกล่องจิตผ่องใส
พี่แสงเทียนเปลี่ยนสี  กวีไทย
ดุจดังเพชร เจียรนัย น้ำใจงาม

บ้ายอซะแล้วสิเรา...ขอน้อมรับด้วยความถล่มตัวจ้าพี่น้อง...อิอิ

[น้องติ๋ว]

ราตรีสวัสดิ์จำพลัดพราก
ก่อนลาจากฝากคำย้ำบอกพี่
เมื่อยามนอน ตอนหลับนั้นจงฝันดี
ฝันเห็นน้องของพี่ นี้บ้างนะ....อิอิ   บายก่อนจ้ะ พี่ๆ  ฝันดี ราตรีสวัสดิ์จ้ะ..

[anek]

 
ถึงเปลวเทียน   เปลี่ยนสี   กวีเก่ง
ไม่อวดเบ่ง       แต่ถ่อมตน   หาคนเหมือน
เพื่อนซาบซึ้ง   ใจเจ้าจริง     หญิงแห่งเมือง
ขอนแก่น  เรื่องชื่อเสียง  กวีไกล

เมื่อคืนนี้   ใช้POCKET  PC  อ่านกลอนเจ้า
อ่านไปมา   กลายเป็นเรา   นอนไม่หลับ
เจอกลอนเพื่อ   บอกค่าด้อย  น้อยเกินนับ
ตอบเพื่อนกลับ   ว่ามีค่ายิ่งกว่าสิ่งใด(นะจ้าๆๆๆๆๆ)

[โรแมนติค]

ครูคือคน ชนชั้น ปัญญาเลิศ
ผู้โลกเทิด คุณค่า ว่ายิ่งใหญ่
กอปรด้วยเกียรติยศปรากฏไกล
เฉกพระไตรปิฎก..............สาวกซึ้ง.....

[anek]

 
ได้อ่านกลอน   ชมเชยครู       ผู้สูงค่า
แสดงว่า         ผู้เขียน    เพียรใจสูง
พระคุณครู   ผู้สอนสร้างและลากจูง
ทำให้ศิษย์   ชีวิตสูง  ใจดีงาม

[โรแมนติค]

ถิ่นไทยในป่ากว้าง        ห่างไกล
แสงวัฒนธรรมใด         ส่องบ้าง
เห็นเทียนอยู่รำไร         เล่มหนึ่ง
ครูนั่นแหละอาจสร้าง    เสกให้ชัชวาลย์...

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

ใครเขาเปรียบ..เปรยครู...ผู้รู้ทิศ
ชี้ถูกผิด...ให้ผองศิษย์....คิดเติมแต่ง
ด้วยในมั่น...ไม่แม้หวั่น...วันราแรง
เปรียบดังแสง...แห่งเปลวเทียน...เพียรร่ำไป

เปรียบใจครู....เคียงคู่ศิษย์...ไม่คิดต่าง
บนเส้นทาง...ห่างรกร้าง....ทางหวั่นไหว
ยังมีแสงแห่งเทียงส่อง...ครรลองใจ
แม้เพียงเทียน...แสงรำไร...แต่ใจเกิน

บ้างก็เปรียบ...เทียบครู...ครูเรือจ้าง
พาศิษย์ข้าม...ห้วงลำน้ำ...ยามหกเหิน
เป็นเรือแจว....แว่วเปลวเทียน...เพียรเผชิญ
พาลูกรัก...จักก้าวเดิน...เพลินชีวา

เมื่อศิษญ์รัก...ที่ฟูมฟัก...ผลักถึงฝั่ง
เรืออาจพัง...พลังเทียน...อาจเปลี่ยนค่า
อาจดับแสง...อาจอ่อนแรง...แสงโรยรา
แต่ก็นับว่าคุ้มค่า...เมื่อสิ่งที่ได้มา...ไม่อาจหาค่าใดเปรย

[โรแมนติค]

มือเอ๋ยมือครู
อุตส่าห์สู้ทนสั่งและทนสอน
เพื่อให้ศิษย์มีวิชาเป็นอาภรณ์
ดับทุกข์ร้อนที่ตั้งท่า มาราวี

ส่งเสริมศิษย์ให้ดีมีคุณค่า
เติบโตมามีความรู้เชิดชูศรี
เป็นดวงตาของชาติปราศไพรี
คุณข้อนี้ ควรจำไว้...ไม่ลืมเอย....

[anek]

 
ใครจะเปรียบ   ครูเป็นอะไร    ใจก็ช่าง
เป็นเรือแจว   เรือจ้าง    เรือสินค้า
เรือเอี๊ยมจุ้น  เรือลากทราย   เรือพายธรรมดา
ก็เรือลำนี้   แหละหนา   จะพาไป
 
ด้วยรักศิษย์         ห่วงใย    ชีวิตเจ้า
ดั่งลูกน้อย        ในอกเฝ้า    ฟูมฟักใกล้
มิให้เหลือบ     ความชั่วช้า   พาเจ้าไกล
จะไม่ยอม    ให้สิ่งร้าย   มานำพา
 
สองมือนี้   ของครู    จะชูชั่ง
พาไปส่ง    ถึงฝั่ง    แห่งศักดิ์ศรี
แม้นบางครั้ง   ศิษย์ไม่เข้าใจ ความหวังดี
ใช้วจี     ส่อเสียด    รังเกียจครู
 
แต่จะขอ    ทำต่อไป   ไม่คิดเลิก
สักวันหนึ่ง     คงบรรเจิด  ในจิตเจ้า
เมื่อมองมา    ย้อนหลัง     คงเข้าใจเรา
แม้วันนั้น      ฉันเป็นเถ้า   ก็ยังเป็นครู  

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

ทั้งชีวิต...รู้ถูกผิด...ล้วนศิษย์ครู
ตั้งแต่ครั้ง...ยังเยาว์รู้...ครูพร่ำบ่น
ครูพร่ำบ่น...แต่ก็ทน...ด้วยซุกซน
ศิษย์เรียนรู้...ชีวิตครูสู้และทน...บนเส้นทางนี้มากเพียงใด

หากไร้ครู...ศิษย์คงรู้...สู้ไม่ไหว
โลกกว้างใหญ่...คงสิ้นไร้...ในแรงไซร้
โลกใบนี้...มีนาที...ที่สดใสไกล
เพราะครูเพาะบ่ม...อมรมใจ...ให้ก้าวเดิน

[โรแมนติค]

 
ครูจริงไซร้ ใช่แต่ เพียงแค่สอน
หากอาทรทุกทางไม่ห่างเห
เหมือนพ่อแม่แผ่คุ้มยอมทุ่มเท
มิให้เหว่ว้าไหวด้วยใจจริง

  ยกศิษย์ตน พ้นสัตว์ กำจัดชั่ว
ประพฤติตัว เต็มมนุษย์ พุทธิยิ่ง
รู้คิดทำ นำแสดง รู้แต่งติง
ไม่ทอดทิ้ง ทางควร ในส่วนคุณ

  แม้นเป็นครู รู้แต่ แค่สอนวิทย์
ไม่นำคิด นำประพฤติ ยึดธรรมหนุน
รับค่าจ้าง อย่างเดียว ไม่เกี่ยวบุญ
ก็เหมือนรุน เรือจ้าง แล้วต่างจร

  ครูเข่นนี้ มีเห็น ไม่เป็นท่า
คล้ายสินค้า ความรู้ ใช่ครูสอน
ขาดวิญญาณ การเป็นครู ผู้อาทร
พอจบตอน ต่างตัด สะบัดไป............

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

ครูจริงไซร้ ใช่แต่ เพียงแค่สอน
หากอาทรทุกทางไม่ห่างเห
เหมือนพ่อแม่แผ่คุ้มยอมทุ่มเท
มิให้เหว่ว้าไหวด้วยใจจริง

  ยกศิษย์ตน พ้นสัตว์ กำจัดชั่ว
ประพฤติตัว เต็มมนุษย์ พุทธิยิ่ง
รู้คิดทำ นำแสดง รู้แต่งติง
ไม่ทอดทิ้ง ทางควร ในส่วนคุณ

  แม้นเป็นครู รู้แต่ แค่สอนวิทย์
ไม่นำคิด นำประพฤติ ยึดธรรมหนุน
รับค่าจ้าง อย่างเดียว ไม่เกี่ยวบุญ
ก็เหมือนรุน เรือจ้าง แล้วต่างจร

  ครูเข่นนี้ มีเห็น ไม่เป็นท่า
คล้ายสินค้า ความรู้ ใช่ครูสอน
ขาดวิญญาณ การเป็นครู ผู้อาทร
พอจบตอน ต่างตัด สะบัดไป............

สุดยอดจริงๆครับพี่น้อง...ยังกะคุณคครูตัวจริงเลยนะเนี่ย....(รึว่าใช่จริงๆคะเนี่ย)

[anek]

 
บอกเปลวเทียน   เปลี่ยนสี     และพวกพ้อง
ท่านก็เป็น      ครูตามครรลอง    ชีวิตท่าน
เป็นชีวิต        ให้คนเห็น     เป็นพลัง
ชีวิตดัง     กว่าคำพูด    พิสูจน์เลย
  
เธอเล่มหนึ่ง   เราเล่มหนึ่ง  เพื่อนเล่มหนึ่ง
หลอมรวมกัน   นำมาซึ่ง    เพลิงมากหลาย
ส่องส่งแสง       สีสว่าง       สร้างสรรพรรณราย
เป็นเปลวเพลิง    ที่ยิ่งใหญ่    เปลี่ยนสังคม

[โรแมนติค]

  อาชีพครู รู้เถิด ประเสริฐสุด
ปั้นมนุษย์ นำวิญญาณ ให้กร้านแกร่ง
ให้รักดี หนีชั่ว ไม่มัวแคลง
และให้แสง ปัญญา เกิดกล้ามี

  เมื่อเป็นครู รู้ตน ต้องขวนขวาย
ทั้งใจกาย กอปรเกื้อ อย่าเบื่อหนี
แสวงวิทย์ ประสิทธิ์ศิษย์ ทำกิจดี
เป็นศักดิ์ศรี สมสมัย อย่าให้ล้า....

ครับผม  ขอบคุณครูแอ๋ว  ทายแม่น...ถูกต้องครับ...อิอิ