ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[นายขี้เหร่ดำปืด]

ทำไมต้องเจอสิ่งเดิมๆซ้ำๆ               
ทำไมต้องเจอกับความทรงจำที่เลวร้าย
ทำไมต้องจ็บปวดมากมาย               
ทำไมสุดท้ายฉันต้องปวดร้าวทุกที

[พลอยชมพู]

หน้าต่างในห้อง
ฉันเคยยืนมอง....ดูเธอยิ้มหวาน
โต๊ะกินข้าว....เล่าเรื่องยาวนาน
ว่าในวันวาน....มีเธอนั่งด้วยกัน   

สนามหญ้าหน้าบ้าน
ภาพเราสวีทหวาน....ผุดมาในความฝัน
ทีวีที่เราดูอยู่ทุกวัน
ย้อนภาพวันนั้น....ที่เรานั่งเคียง

หาดทราย...ชายทะเล...เงียบสงบ
ที่ๆเรามาพบ.....มาเห็นหน้า....มาได้ยินเสียง
โขดหินริมน้ำรายเรียง
เราเคยนั่งเคียง....นั่งอยู่ด้วยกัน

เธอจากไปนานแล้วนะ
ทำไมกันล่ะ....ภาพเดิมๆเหล่านั้น
ทำไม....ทำไมฉันต้องพบ...ต้องเห็นทุกวัน
ทำไมเรื่องเดิมๆเหล่านั้น....มันไม่หายไปกับเธอ

[สุภาพบุรุษทรชน]

..แค่เคว้งคว้าง อ้างว้าง สับสน
..แค่หนึ่งคน หมองหม่น ปนเหงา
..แค่วันนี้ ไม่มี สองเรา
..แค่ภาพเก่า หวนมา ก็ซาไป.

 .............................

[Hikari]

ฤดูฝนพัดพาความว่างเปล่า
ฤดูหนาวมีความเหงาคอยเป็นเพื่อน
ฤดูร้อนความสุขสันต์ช่างลางเลือน
คอยย้ำเตือนความเจ็บปวดให้กับเรา
 

[สุภาพบุรุษทรชน]

ฤดูฝนพัดพาความว่างเปล่า
ฤดูหนาวมีความเหงาคอยเป็นเพื่อน
ฤดูร้อนความสุขสันต์ช่างลางเลือน
คอยย้ำเตือนความเจ็บปวดให้กับเรา
 

..เพราะความรัก ที่ให้ ไร้ฤดู...
..จึงต้องทน หยุดอยู่ กับความเหงา
..ฤดูหนาว ปวดร้าว มาบางเบา
..เล่นทำเอา เหงาสุด..หยุดฤดู

..ฤดูร้อน ก็ร้อนเหลือ เมื่อไม่พบ
..ไม่รู้จบ พบหน้า พาหดหู่
..ฤดูฝน ปนเหงา เขาเฝ้าดู
..หมดฤดู กู่ไม่กลับ ใจยับมา.

. .......................

[++ แตง ++]

เรื่องแบบเดิมเจอบ่อยบ่อยเลยกล้าแกร่ง
เหมือนเปลวแสงที่เคยหรี่กลับสว่างไสว
ต่อจากนี้ไม่ว่าเจอเรื่องร้ายเพียงใด
แม้เป็นเรื่องเดิมเดิมไซร้ไม่หวั่นเกรง

[love u]

ก็นั่งคนเดียวที่เดิมมุมเก่า

อยากทบทวนเรื่องราวภายในใจ

ทั้งๆที่มีผู้คนมากมาย

แต่หัวใจเหงาเกินจะทน

แอบเห็นเธอมากับใครคนหนึ่ง

หยอกล้อกันหัวเราะสบายใจ

ลึกๆในใจอยากยิ้มทักทาย

แต่ต้องยอมข่มใจไม่หันมอง

ไม่อยากรบกวนความสุขของเธอ

เพื่อนคนเก่าที่ฉันผูกพันกำลังมีใคร

ไม่อยากรบกวนไม่อยากวุ่นวาย

แค่เพียงส่งยิ้มให้ข้างใน

และทักทายในใจก็พอ

[Hikari]

ฤดูฝนพัดพาความว่างเปล่า
ฤดูหนาวมีความเหงาคอยเป็นเพื่อน
ฤดูร้อนความสุขสันต์ช่างลางเลือน
คอยย้ำเตือนความเจ็บปวดให้กับเรา
 

..เพราะความรัก ที่ให้ ไร้ฤดู...
..จึงต้องทน หยุดอยู่ กับความเหงา
..ฤดูหนาว ปวดร้าว มาบางเบา
..เล่นทำเอา เหงาสุด..หยุดฤดู

..ฤดูร้อน ก็ร้อนเหลือ เมื่อไม่พบ
..ไม่รู้จบ พบหน้า พาหดหู่
..ฤดูฝน ปนเหงา เขาเฝ้าดู
..หมดฤดู กู่ไม่กลับ ใจยับมา.

. .......................

ฤดูหนาวเมื่อมาถึงใจเริ่มสั่น
ต้องคอยกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหล
ฤดูร้อนน้ำตาเริ่มเหือดแห้งไป
เพราะหัวใจนั้นเริ่มชินกับเวลา
ฤดูฝนพาหัวใจให้เริ่มเหงา
เริ่มอยากมีคำว่าเราในวันหน้า
ในวันนี้ก็คงต้องรอก่อนนา
ว่าจะมีใครไหมมาดูแลกัน
 .................

[kradan]

เป็นเพียงเรื่องเดิมเดิม
ที่คอยเติมหยาดน้ำตาแก่ชีวิต
ไม่รู้ว่าใครคอยลิขิต
ให้ต้องคิดถึงแต่คนที่ไม่รักกัน

คนเดิมเดิมที่ชอกช้ำ
จดและจำรักที่ไม่เป็นดังฝัน
ต้องปวดร้าวอีกนานเท่าไรกัน
จึงลืมวันคืนเก่าๆไปจากใจ

ที่เดิมเดิมที่ยืนอยู่
ก็ไม่รู้จะหยุดยืนที่ตรงไหน
เมื่อตรงนี้ภาพเธอยังไม่ลบเลือนไป
เก็บอยู่ในความทรงจำของคนเดิมเดิม

[มั่น แซลี้]

มันก็เป็นเพียงแค่เรื่องเดิมๆ
ไม่ได้เพิ่มเติมใจทุกเรื่องราว
มันก็เป็นเรื่องที่ฉันคนนี้ต้องปวดร้าว
ในทุกคราวที่ความรักนั้นมาเยือน

ก็เปลี่ยนเพียงแค่คนแสดง
ถ้าแจกแจงปัจจุบันกับอดีตแสนจะเหมือน
เป็นความเจ็บที่ยากจะเอ่ยเอื้อน
ไม่เคยลบเลือนความเจ็บปวดในเรื่องเดิมๆที่ได้เจอ

[ฝูงบินต่ำ]

ซ้ำๆเรื่องเดิมๆ
เธอมีใครมาเพิ่ม..ให้ใจร้าว
คงดีกว่าฉัน..คนเก่า
วันนี้คงหันหลังและก้าว..ออกไป

เรื่องเดิม เรื่องเก่า
รักของเราคงเป็นไปไม่ได้
ทนอยู่อย่างนี้ ไม่ไหว
ต่างคนต่างไป ดีกว่าไหมเธอ

  แค่อารมณ์กลอนนะจ๊ะ

[น้องติ๋ว]

เรื่องเดิมเดิม เสริมสร้าง หนทางฝัน
มาแบ่งปัน ฝันเฟื่อง เรื่องอักษร
มานอบน้อม พร้อมภักดิ์ สลักกลอน
มาอวยพร ให้ทุกท่าน หลับฝันดี....

มาขอบคุณ  เวปกลอน ที่สอนสั่ง
ติ๋วผิดพลั้ง เรื่องกฎ  งดตอนนี้
ไม่ยกนิ้ว ให้ใคร  ด้วยไมตรี
คะแนนติ๋ว ไม่มี ไม่เป็นไร

ขอแค่ได้แต่งกลอน อักษรศิลป์
ก็แสนยิน-ดีล้ำ คำใสใส
รักที่นี่ รักอักษร บ้านกลอนไทย
ด้วยดวงใจ....ซื่อใส.....ไอเลิฟยู......ฯลฯ   

[anek]

เรื่องเดิมๆ     ผ่านไป     แล้วผ่านมา
แต่จิตใจ      หาญกล้า    ต้องคงมั่น
รับเรื่องดี     เรื่องร้าย     รักษ์ใจกัน
ขอเพื่อนฝัน   ในสิ่งดี      มีแก่กัน

ไร้คะแนน    ไม่ไร้     ก็ใช้ได้
ทุกบทกลอน   ที่วาดไว้   ไพเราะนั่น
ยังย้อนอ่าน    รำลึกถึง   ทุกคืนวัน
ถ้อยอักษร    เรียงร้อยนั้น  รัญจวนใจ