ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[nineten]

ยากนะ..กว่าจะพูดว่าลาก่อน
ทั้งที่ใจยังอาวรณ์..มากมาย
แต่จะให้ฉันทำอย่างไรได้
เพราะลึกๆในใจเธอเองก็ต้องการ

ถึงไม่บอกฉันก็รู้
เพราะการกระทำมันฟ้องอยู่อย่างนั้น
เจ็บมากแค่ไหน...กับการตัดสัมพันธ์
ปวดใจอยู่ทุกวันกับอาการที่ต้องเผชิญ

ความรู้สึกลบเลือนไม่ได้ง่ายๆ
ไม่รู้จะปวดร้าวอีกแค่ไหนที่ต้องห่างเหิน
เมือชีวิตก็ต้องก้าวเดิน
แม้ต้องเจ็บปวดเหลือเกิน..กับการจากลา

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

การจากมา...ด้วยน้ำตา...เอ่ยลาเธอ
เป็นเหมือนสิ่งสุดท้าย...ที่ใจหมายเจอ....ให้เผลอใจ
เป็นสิ่งสุดท้าย....ที่ฉันอยากจะชิดใกล้
การเอ่ยลา...ด้วยน้ำตาตกใน....เพราะหัวใจไม่คุ้นเคย

แต่การกระทำ...ทุกถ้อยคำ...ที่พร่ำบอก
ฉันจึงรู้ว่าเธอ....ไม่ได้หมายหลอก....ให้ช้ำชอกเลย
ทุกสิ่งที่เธอแสดง...ล้วนแจ้ง...อย่างเปิดเผย
ฉันเองยากเมินเฉย...และละเลยความเป็นจริง

การจากลา...เพราะห่วงหา...ยังมีอยู่
การลาจาก...ยากพอดู....หดหู่ยิ่ง
การจากลา...ทั้งที่ใจ...ยังพักพิง
แต่เพราะใจ...ไม่หมายแอบอิง...ความเป็นจริง...ยิ่งร้าวราน

[^VAlenTINE^]

สิ่งมีชีวิตทั่วไป
แค่คนเคยใกล้ ห่างไกลก็ไร้ค่า
ถ้อยคำน้ำเสียงที่เอ่ยมา
เมื่อไม่ได้อยู่ในสายตา ก็รู้ว่าไม่มีค่าในหัวใจ

แค่คนไม่เคยมีดี
ก็สมควรจะอยู่ แบบไม่มีใครให้ได้
ตั้งใจไม่เจ็บ ไม่รู้สึก กับเรื่องใด-ใด
ไม่ได้หวังจะเสาะหาใคร มานานปี

รู้ตัวเองเป็นยังไง
ไม่เคยอยากให้ใคร มาเข้าใจมากกว่านี้
พอแล้วที่ฝืนทนกันมา จะต้องเสียน้ำตาอีกกี่ที
เมื่อรู้แก่ใจว่าฉันไม่ดี ก็อย่าทนฝืนมีกันอีกต่อไป

[สุภาพบุรุษทรชน]

..อาจมองเห็นเป็นสิ่งมีชีวิต...
..น้อยค่านิดชีวิตคิดถึงเขา
..เคยได้ยินทุกค่ำคำว่าเรา
..แต่วันนี้..มีความเหงาเข้ามาแทน

..ไม่มีแล้ววันเริ่มเติมเต็มรัก
..คงหยุดพักสักช่วงไม่หวงแหน
..ปล่อยเขาไปไม่อยู่ให้ดูแคลน
..คำว่าแฟนสิ้นสุด..หยุดเพราะเรา

. ...............................

[^VAlenTINE^]

และแล้วก็เหลือแค่ความว่างเปล่า
สุดท้ายความเป็นเราก็ต้องหวั่นไหว
และแล้วในวันนี้ก็เงียบเหงาไร้เสียงใดๆ
สุดท้ายความรักก็กลับกลายเป็นไม่มี

และแล้วก็เป็นได้แค่คนเคยรัก
สุดท้ายก็ได้สมญานาม อกหัก มาแทนที่
และแล้วก็ไม่มีคำพูดระหว่างเราที่เคยดี
สุดท้ายเมื่อกลับมาเจอกันทุกที ก็เงียบงัน...

[anek]

วาเอ๋ย.................วาเลนไทน์    วันแห่งความรัก
ฉันประจักษ์    ความรัก      ในใจฉัน
รักแสนหวาน   คุณค่าล้ำ      รำพัน
ต้นรักก่อ      กำเนิดเกิดพลัน  เพราะว่าฉันรักทุกคน ....ด้วยหวังดี

[++ แตง ++]

โชคชะตาพาเรามาพบเจอ
โชคชะตาก็พาเธอไปจากฉัน
โชคชะตาทำไมต้องให้เจอกัน
ทั้งรู้ว่าไม่มีวันได้คู่ครอง

บางทีอาจเป็นกรรมแต่ปางก่อน
ที่ได้ย้อนมาทำลายรักเราสอง
รักที่มุ่งหมายมั่นตีตราจอง
แต่ท้ายสุดน้ำตานองเศร้าอกตรม

ความรักมีทั้งทุกข์และสุขสันต์
ทั้งหวานมันฝาดเฝือดและขื่นขม
ทั้งเริงรื่นครื้นเครงร้าวระทม
ถึงอย่างไรยังชื่มชมวาเลนไทน์

วาเลนไทน์คือการให้เสียสละ
ฉันได้ผละเธอให้เขาพิสมัย
ให้เธอได้เคียงคู่เขาอย่างสมใจ
แต่อยากให้รู้ไว้...ฉันรักเธอ

[สารพัด*เพี้ยน]

.......~*+*เจ็บกับคำลา
หยดน้ำตาที่รินไหล
เมื่อเธอด่วนจากไป
ไกลแสนไกล.......มิอาจคืน

........~*+*เจ็บกับการต้องลืม
มิอาจขื่นข่มใจให้ห่วงหา
ไม่อาจลืม....ความทรงจำช่วงเวลา
ที่มีค่า.....ระหว่างเรา~ทั้งสองคน

[ฝูงบินต่ำ]

หลายบทบาทของชีวิต
ฟ้าลิขิตหรือเราใฝ่หา
ในเมื่ออยากได้สิ่งที่ต้องการมา
ต้องไขว่ขว้าใช่ฟ้าส่งมาให้..เรา

ต้องมีสุขสมหวัง
หรืออาจต้องสู้ลำพังในวันเหงาๆ
มากมายเรื่องราว
บนหนทางชีวิตที่ต้องก้าวเดิน

 

[มั่น แซลี้]

มีความรู้สึกดีๆที่มอบให้
มีหัวใจที่เฝ้าบอกว่าคิดถึง
จะขอมองแต่เธอเป็นที่หนึ่ง
และจะขอตราตรึงรักมั่นเสมอแต่เธอ

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

 
รักเสมอ...มั่นเพียงเธอ..ไม่เผลอเปลี่ยน
ไม่มีเพี้ยน...เรียนรู้ไป...ใจฉันนี้
ว่ารักเธอ....ใช่ละเมอ...เผลอวจี
ไม่มีแม้...แต่นาที...ที่ลืมเลือน