ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ป้ากันนา]

รักมักเกิดจากความสะดุดใจและพึงพอใจ
รักมักเกิดจากชื่นชมประทับใจ
รักมักเกิดจากการเรียกร้องของใจ
รักมักเกิดจากความใกล้ชิด ความเป็นเพื่อน
รักมักเกิดจากความเข้าใจ
รักจะแน่นอนมั่นคงแค่ไหน
รักเหมือนต้นไม้ต้องการดูแลใส่ใจ
รักจะเจริญมั่นคงหากดูแลดี
รักไม่ได้คิดทำร้ายใคร
รักเป็นเพียงเครื่องมือ
คนต่างหากใช้รักทำร้ายกัน
ด้วยไม่รู้เท่าทันธรรมชาติของรัก

คือเหมือนสรรพสิ่งอื่นใด
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป
มีการเปลี่ยนแปลง ตั้งแต่
เริ่มต้น ท่ามกลาง และสุดท้ายปลายทาง
เป็นธรรมดา หากเข้าใจ คงทำใจได้
และไม่เจ็บปวดเพราะรักเสียมากมายเช่นนี้

สิ่งใดมีคุณอนันต์ย่อมมีโทษมหันต์
ดังเช่นพลังงานนิวเคลียร์ปรมาณู
หากไม่รู้จักใช้ในทางสร้างสรรค์
พลังอำนาจก็ย้อนกลับมาทำร้าย

พลังรักก็เช่นกัน ......................

 

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

( emo_45ธรรมชาติ...ของความรัก...ใจจักรู้
แต่อดสู...ที่ไร้คู่...ดูความหมาย
รักงดงาม..ตามคำกล่าว...หรือข่าวร้าย
มิอาจรู้...ดูให้ง่าย...ร้ายหรือดี )
...............................................................

ธรรมชาติ...ของความรัก...งดงามยิ่ง
แต่ใจเรา..เฝ้าละทิ้ง...ความจริงนี้
ธรรมชาติ...ปารถนา...หารักดี
แต่ใจเรา...ทีราคี...ดีอย่างไร

ธรรมชาติความรัก...งดงามใช่
แต่หัวใจ..ไฝ่รัก...มักคว้าไว่
ธรรมชาติ...แปรขาดรัก...เลยคล้อยไป
แปรเป็นคำ...ให้ช้ำใจ...รักร้ายดี

[Alpha]

ธรรมชาติของความรัก...
ยิ่งไขว่คว้า นั้นจัก ยิ่งจางหาย
ยิ่งตามหา ล่าไล่ ยิ่งไกลกาย
ยิ่งต้องการ มั่นหมาย ยิ่งร้างลา

ยิ่งวิ่งหนี กลับเจอ ยิ่งตอกย้ำ
ยิ่งอยากลืม กลับจำ ทำห่วงหา
คนจึงเจ็บ จึงช้ำ ชอกอุรา
นี่แหละหนา ธรรมชาติ ของความรัก
********************

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

ธรรมชาติของความรัก..จักธรรมดา
ธรรมชาติ...สร้างมา...ว่าคงอยู่
ธรรมดา...เมื่อหารัก...มาเคียงคู่
ธรรมดา...กาลฤดู...ที่เปลี่ยนไป

ในหนึ่งปี...มีฤดู...อยู่หลายหลาก
ร้อนหนาวมาก...จนไม่อยาก...ทำอะไร
ร้อนหนาวลา...ฝนก็มา...เปียกปอนใจ
ต่างอะไร...ในหัวใจ...ในฤดูกาล

ธรรมชาติ...สร้างวัน...มั่นในรัก
งดงามนัก..ความรัก...ที่พัดผ่าน
เหลือเพียงใจ...ในมุมมอง...ตรองความงาม
จักมองข้าม...ตามฤดู...สู้กันไป

[รัศมีธรรมส่องทาง]

ธรรมชาติ  แห่งรัก  มักจะเศร้า
มักคลุกเคล้า  ด้วยสุขทุกข์  อยู่เสมอ
ไม่แน่นอน  เที่ยงแท้  นะเพื่อนเกลอ
ต้องพบเจอ  เกิดแล้วดับ  ล่วงลับไป

อันความรัก  มักตาม  ด้วยความทุกข์
แม้สมสุข  อยู่ร่วมกัน  นานแค่ไหน
สุดท้ายก็  ต้องพลัดพราก  จากกันไป
ย่อมทุกข์ใจ  ในที่สุด  กันอยู่ดี

ธรรมชาติ  ย่อมเปลี่ยนแปลง  ไม่คงอยู่
ขอให้ดู  เห็นความจริง  มิอาจหนี
แม้รักก็  แปรเปลี่ยนไป  ไม่ใยดี
คงไม่มี  รักนิรันดร์  กันหรอกนา

สัตว์โลกย่อม  เป็นตามกรรม  ท่านพร่ำบอก
ถูกลวงหลอก  ด้วยอวิชชา  ที่มืดหนา
จึงยึดยื้อ  ถือมั่น  ตามกันมา
เวียนสังสาร์  ยืดยาว  มานานนม

อันธรรมะ  คือกฎแห่ง  ธรรมชาติ
องค์พระศาส-  ดาสอนไว้  ให้เหมาะสม
ให้รู้ทัน  ธรรมชาติ  ของอารมณ์
ไม่ระทม  ทุกข์เศร้า  ด้วยเห็นจริง

ให้เข้าใจ  ธรรมชาติ  ของความรัก
และตระหนัก  กฎไตรลักษณ์  ทั้งชายหญิง
เมื่อไม่รัก  ย่อมไม่ทุกข์  เป็นระวิง
เจริญยิ่ง  ในเมตตา  ปรารถนาดี

เมื่อเมตตา  เผื่อแผ่กัน  ทั่วทั้งโลก
หมดทุกข์โศก  สุขสันต์  พลันสุขี
เพราะมอบรัก  เมตตา  ปรารถนาดี
ได้ทวี  อบอุ่นไป  ในดวงมาน

 

[Duangjai]

ธรรมดา ธรรมชาติ ของความรัก
ได้ประจักษ์ ให้เห็น เป็นคู่สม
เคียงคู่ชิด สนิมใกล้ เคล้าอารมณ์
เป็นเหมือนคม ของชีวิต ที่ใช้ใจ

มีทั้งสุข ทั้งทุกข์ เคล้าไปบ้าง
เป็นแรงสร้าง อนาคต ที่ยิ่งใหญ่
คือบุพเพ สันนิวาส ลิขิตไว้
ใจสื่อใจ สร้างรัก นิรันดร์กาล

[เพรางาย]

เมื่อรักมาทักทาย
หัวใจคล้ายจะเริงโรจน์
จังหวะเหมือนกระโดด
เดี๋ยวสุข  หมอง  ไตร่ตรองช้า

เปลี่ยนมาแล้วเปลี่ยนไป
ดึงผลักไปในเวลา
นานนักชักระอา
จึงรู้รักช่างหนักใจ

ไม่อาจสงบคิด
สงบจิตไม่หวั่นไหว
แปลกแท้แค่เพียงใคร
กลับทำให้ใจรนร้อน

เพิ่งเข้าใจในความรัก
เปลี่ยนง่ายนักไม่แน่นอน
ในหวานมีขมซ่อน
ในมั่นหวังยังโลเล

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

รักหนอรัก...รักไม่จริง..ทิ้งให้คว้าง
โลกกว้างๆ....ใยร้างรัก...ให้หนักหนา
รักเจ้าเคย...ใยไม่เคย...เลยสักครา
จะแน่ว่า...คว้ารักจริง...ไม่ทิ้งไป

เมื่อมีรัก...มักจะทุกข์...รุกรานร้าว
รักว่างเปล่า..ยากเข้าใจ...ให้หวั่นไหว
รักเอยรัก...รักที่แท้...แน่กว่าใคร
ไม่อาจแล...ให้แน่ใจ...ว่าใช่ชัวร์

ความรักเอย...เลยผ่านมา...คราลาจาก
บ้างรักมาก...หากบ้างน้อย...พลอยให้กลัว
รักทักทาย...รักดีร้าย...ลายสลัว
รักเมามัว...กลัวใจตน...จนใจเอง

[hort39]

ความไม่รักนั้นดีไม่มีทุกข์
ไม่มีสุขไม่ตรมไม่ขมขื่น
ความรักสิสุขล้ำแล้วกล้ำกลืน
สุดจะฝืนไม่รักสุดหักใจ

[นักกวีพลัดถิ่น]

kinds of love 愛の種類

รักแท้จริง พิงพึ่ง คำนึงหา         ยากร้างรา จากพราก มากสายใย
ยามใกล้ ไออุ่น นุ่มละไม         ยามห่างไกล ใจรัก ปักอุรา

ลวงรัก หนักอก ช้ำกายา         ยากพึ่งพา ยามยาก มากปัญหา
รักให้ตาย หาคุ้ม ควรเวลา         รักลวงมา คราไหน ไร้ใยดี