ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[plaing_piu]

....ทรมาน...



หนาวโรยระโหยไห้ในอกเร่า
ฟ้าลบเงาดินสนิทไฉน
ขมคืนสะอื้นวันบีบคั้นใจ
แต่นี้จะมีใครให้คำนึง


มืด..ร้าวเดือนดาวเลือนหมือนใจหาย
ฟ้าเปล่าดายราวดินสิ้นใดพึ่ง
เจ็บรอยคำคอยบาดสวาทตรึง
เชือดเฉือนถึงเดือนดาวลับหนาวนาน


สลัววันมัวคืนชื้นลมเยียบ
มิกล้าเปรียบอาลัยนัยสงสาร
ใจคนจากฝากคำเป็นตำนาน
ทรมาน..นรกในอกทน


คือเงาจำเร่ารุมทุกมุมคิด
ถึงไร้สิทธิ์คิดล่วงห่วงทุกหน
ใจหาใช่ผาหินคงดิ้นรน
ใครหอมทนยอมพิรี้พิไร


ฝากใจมิใช่ซ้ำใครช้ำชอก
เจ็บ..คนบอกทนเก็บเจ็บ...รู้ไหม
จะซาบนวลหวนชื่นวันคืนใด
ตอบหัวใจใครได้...ไกลจริงจริง


ถนอมนวลอวลรักตระหนักจิต
อย่าพ่ายพิษฟา  ย น้ำตาจำนิ่ง
น้ำค้างพรมลมสงัดพัดไหวติง
อกใครมิได้ยิ่งอยากอิงรัก



          ๑๑๑๑๑

[เพลงผ้า]

หนาวโรยระโหยไห้ในอกเร่า
ฟ้าลบเงาดินสนิทไฉน
ขมคืนสะอื้นวันบีบคั้นใจ
แต่นี้จะมีใครให้คำนึง

มืด ..ร้าวเดือนดาวเลือนเหมือนใจหาย
ฟ้าเปล่าดายราวดินสิ้นใดพึ่ง
เจ็บรอยคำคอยบาดสวาทตรึง
เชือดเฉือนถึงเดือนดาวลับหนาวนาน

สลัววันมัวคืนชื้นลมเยียบ
มิกล้าเปรียบอาลัยนัยสงสาร
ใจคนจากฝากคำเป็นตำนาน
ทรมาน...นรกในอกทน

+1ค่ะ..กวีไพเราะ คมมาก ชื่นชมค่ะ

[plaing_piu]

ขอบคุณทุกท่านที่แวะชมครับ

[เพลงผ้า]

เมื่อสิ้นรักหักร้างเส้นทางคู่
จากเป็นผู้งดงามเปี่ยมความหมาย
เคยแน่นเหนียวกระชับก็กลับกลาย
เสมือนหนึ่งเส้นด้ายต้องขาดลง

ทรมา..สาหัสเกินปัดป้อง
เพราะเกี่ยวข้องเร้ารุมจนรุ่มหลง
ด้วยใจซื่อถือสัตย์อย่างมั่นคง
จึงบรรจงอดออมถนอมใจ

แม้รู้ว่ายากนักนํารักคืน
แต่ก็ฝืนดึงดันมิหวั่นไหว
ประกาศิตอําพรางฤๅอย่างไร?
กําหนดความเป็นไปคล้ายลงทัณฑ์

[กวีพเนจร]

ทรมานทุกข์ทนจนทางแก้
ใจเป็นแผลไร้ยารักษาหาย
จึงเป็นรอยแผลช้ำมากล้ำกลาย
เพื่อทำลายหัวใจให้ระทม

ทรมานยากนักจักเข้าถึง
เมื่อครั้งหนึ่งพิษรักทำขื่นขม
จึงเจ็บช้ำมากนักรักตรอมตรม
เข้าทับถมหัวใจให้...ทรมาน

<a href="http://media.imeem.com/m/FmOZbYPq8T/aus=false/" target="_blank">http://media.imeem.com/m/FmOZbYPq8T/aus=false/</a>

">พูดในใจ - Bodyslam</a>

[plaing_piu]

ตอบ 3....

คือคำนึงตรึงเล่ห์เสน่หา
คือใจใครค้างคาทุกข์ถวิล
คือคำบาดซ้ำนัยได้ยลยิน
คืออกดินสิ้นฟ้า...ตลอดกาล

[plaing_piu]

ตอบ 4..

พรากใดไม่ปรารถนาถวิล
ฟ้าจากดินสิ้นดาราเดือนไฉน
คนจากอกนรกทนทุกข์รนใน
ทรมาน..นานไยใครเงียบงำ

[สุภาพบุรุษทรชน]

..หนาวนี้ เหน็บหนาว จันทร์เจ้าเอ๋ย
..ไฉนเลย ทรมาน ซมซานสั่น
..หนึ่งชีวิต ร้าวราน สะท้านวัน
..หนาวความฝัน ทั้งตัว ขั้วหัวใจ.

[plaing_piu]

ตอบ.7..

ฟ้าเปลี่ยวเดียวดายสายหมอก
ใครชอกอกช้ำร่ำไห้
สิ่งดีมีเห็นเป็นไป
ร้างไกลใคร...ทรมาน

[plaing_piu]

ขอโทษ..หากโกรธคำนึงร่ำอก
มิขอยกโทษใดให้สงสาร
กลั่นจากใจไกลนักใช่รักราน
ทรมาน..ฉะนี้ฤดีดล

[plaing_piu]

แม้นจากพรากนัยใดจะจบ
มิใช่ทบใจนิ่งยิ่งหมองหม่น
รำลึกวันฝันคืนใช่ฝืนตน
ตระหนักหนทางใจ...ไม่เคยมี

[plaing_piu]

บาปตราอกนรกในใจรักแรก
มิเคยแปลกแยกคิดผิดเร้นหนี
กาลเวลา..อะไรไม่พอดี
รู้สึกนี้ลึกเร่า...ไม่เข้าใจ

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

ทรมาน...ปานดวงใจ...ใกล้จะดับ
ทุกวันคืน...ยังฝืนหลับ...กับน้ำตา
ทรมาน...นานเนิ่นไกล...ไม่ส่างซา
ทุกคืนวัน...ยังเหว่าว้า...น้ำตาคลอ

ทรมาน...นานแล้วหนอ...พอดีไหม
วันผันผ่าน...ร้าวรานใจ...ใยไม่พอ
ทรมาน...นานเกินทน...จนใจท้อ
วันผ่านพอ...ควรเลิกรอ...พอซะที

ทรมาน...เพราะต้องการ...วันผ่านคืน
ใจกล้ำกลืน...ฝืนไปใย...ในวิถี
ทรมาน...กาลเวลา....หาย้อนมี
ใจดวงนี้...เนิ่นนานปี...ที่หนาวใจ

ทรมาน...เพราะต้องการ...ผ่านใจตัว
เลือกจะอยู่...คู่ความกลัว...มัวหมองไหม้
ทรมาน..ผ่านและพ้น...ทุกข์ทนใย
เลือกจะเจ็บ...เลือกทำไม...ไม่รู้หรือไรว่ามันทรมาน

[plaing_piu]

ตอบ  12...

เลือกเจ็บได้ใคร่เก็บเจ็บลึกลึก
ขอรู้สึกผู้เดียวเคี่ยวกรำได้
แต่เจ็บแล้วเก็บวางปล่อยอย่างไร
อกเอ๋ยใครเลยละ...ทรมาน

[plaing_piu]

คือคำนึงตรึงเล่ห์เสน่หา
คือใจใครค้างคาทุกสถาน
คือคำหยาดบาดใครไม่ต้องการ
คือน้ำตาผสาน..ฟ้ารานดิน

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

ทรมาน...เนิ่นนานไกล...ในใจนี้
ยิ่งเจ็บแปลบ..แสบนานปี...มิมีห่าง
ใจยิ่งเจ็บ...เหมือนสเตป..การเดินทาง
ยิ่งทรมาน...ก็ยิ่งเผาผลาญ...ผ่านใจเรา

[plaing_piu]

ตอบ 15..

หวานใดให้ยิ่งคำนึงหวน
ขมใดครวญใครย้ำกล้ำกลืนเศร้า
อกดินถวิลฟ้าสิ้นเงา
ผ่านใจเปล่าดายนัก..รักลมลม

[plaing_piu]

...ขอโทษ...


ฟ้าเปลี่ยวเดียวดายสายหมอก
ใครชอกอกช้ำร่ำไห้
สิ่งดีมีเห็นเป็นไป
ร้างไกลใคร...ทรมาน


ขอโทษ..หากโกรธคำนึงร่ำอก
มิขอยกโทษใดให้สงสาร
กลั่นจากใจไกลนักใช่รักราน
ทรมาน..ฉะนี้ฤดีดล


แม้นจากพรากนัยใดจะจบ
มิใช่ทบใจนิ่งยิ่งหมองหม่น
รำลึกวันฝันคืนใช่ฝืนตน
ตระหนักหนทางใจ...ไม่เคยมี


บาปตราอกนรกในใจรักแรก
มิเคยแปลกแยกคิดผิดเร้นหนี
กาลเวลา..อะไรไม่พอดี
รู้สึกนี้ลึกเร่า...ไม่เข้าใจ


เลือกเจ็บได้ใคร่เก็บเจ็บลึกลึก
ขอรู้สึกผู้เดียวเคี่ยวกรำได้
แต่เจ็บแล้วเก็บวางปล่อยอย่างไร
อกเอ๋ยใครเลยละ...ทรมาน


คือคำนึงตรึงเล่ห์เสน่หา
คือใจใครค้างคาทุกสถาน
คือคำหยาดบาดใครไม่ต้องการ
คือน้ำตาผสาน..ฟ้ารานดิน



          ๑๑๑๑๑

[สุวรรณ]

อุระร่ำอุราร้องจนหมองไหม้
ระโหยไห้อาลัยครวญถึงนวลขวัญ
ด้วยนงนุชสุดสวาทบาดชีวัน
มีคู่ขวัญคนใหม่ข้างกายเธอ

รู้สึกแปลบแสบทรวงดวงใจร้าว
ด้วยขวัญเกล้าน้องพี่เล่นทีเผลอ
เจ้าทิ้งนาทิ้งไร่ไปแล้วเออ
ปล่อยพี่เก้อผิวขลุ่ยครวญคนึงนาง

แม้ระรื่นลมโชยโบกโบยพลิ้ว
แตะผิวเย็นแต่ใจรุ่มร้อนมิส่าง
คิดถึงน้องดังก้องใจครวญคราง
ใยน้อนางทำพี่ให้ช้ำใจ

[plaing_piu]

ตอบ 18...

เพียงเดียวดายเคียวกรำอกงำโศก
ยืนบนโลกเหว่ว้าชะตาด้อย
ขอนวลพร่างกระจ่างใจในรูปรอย
คือเทียนค่อยสว่าง....กลางใจล้า