ความรักที่เรามีต่อกัน
มันไม่อาจบรรยายเป็นคำพูดได้
ไม่รู้ว่า...
เวลาผ่านมานานแค่ไหนแล้ว
ตั้งแต่เราพบกันครั้งแรก
ฉันไม่เคยใส่ใจ...
ในความรู้สึกของฉัน
เหมือนเราเพิ่งพบกันเมื่อวานนี้
วันนี้...
เรามีเวลาแค่ 24 ชั่วโมง
วันวาน เรามีเวลามากมาย
ยิ่งเราผ่านพ้นกาลเวลามามากเท่าไหร่
เวลาในวันวานก็ยิ่งมีมากขึ้นเท่านั้น
แล้วเธอ...
ลืมสิ่งดี-ดีได้อย่างไร
สำหรับฉัน... มันไม่ง่ายเลย
ไม่ว่าจะหันไปทางไหน
ก็เห็นแต่ภาพของเธอ
ผ้าห่มที่เธอเคยห่ม...
หมอนที่เธอเคยหนุน...
หนังสือเล่มเก่า... ที่เราเคยอ่าน
ความทรงจำ...
พร่างพรูออกมา... ไม่ขาดสาย...
พรุ่งนี้... ฉันจะอยู่ต่อไปอย่างไร
ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกัน
ความรู้สึกที่ตื่นมาแล้วไม่มีเธอตลอดไป...
ช่วยบอกฉันทีได้ไหม
ฉันควรทำอย่างไร...
ถึงจะลืมเธอได้หมดใจ
และทำได้... อย่างที่เธอทำ
ขอบคุณ kapook.com ครับ
