ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ยอด~]

ด้วยน้ำใจ ไมตรี ที่มีให้
ผมเลื่อมใส ศรัทธา มีค่ายิ่ง
กลอนทุกบท กลเม็ด เด็ดจริงจริง
ท่านไม่หยิ่ง จริงใจ และเมตตา

อันคนดี มีน้ำใจ ใครก็รัก
ได้ประจักษ์ คำกลอน สอนภาษา
มีทีเด็ด  เพชรกวี  มีวิชา
หนึ่งนำหน้า...คนบ้ากลอน...อวยพรเธอ

[นักกวี...พเนจร~]

รักเเรกแท้ คือรักร้อน ซึ่งเปลี่ยน หัวใจ ให้ลุกซ่าน
แผร่รังศรีความร้อน ตรึงกายใจ
รักเธอคนนั่นจน หมดใจ
รักแรกพบ คือรักเย็น ที่เปลี่ยนหัวใจ ให้เยือกแข็ง จนไม่มีความรู้สึก
ความเยือกเย็น ทำให้เราไม่มีความรักที่แท้จริงกับคนทั่วไป~
...........เอาละคร๊าฟฟ~ยังไงก็ต้องฝากไปเม้นกระทู้Sweet Love~ด้วยนะครับ ขอบคุณครับ..............
  นักกวี...พเนจรTalK's....

[ยอด~]

ดวงเดือนเอ๋ย เคยเห็น ลอยเด่นฟ้า
เดือนเอ๋ยมา ซ่อนเร้น ไม่เห็นโฉม
ดาวเอ๋ยดาว พราวพร่าง กลางโพยม
ใจเอ๋ย โทมนัสหมาง ดาวร้างไกล

คืนเอ๋ยคืน ชื่นหวาน ปานน้ำผึ้ง
วันเอ๋ยซึ้ง วาบหวาม ความสดใส
กาลเอ๋ยกาล ผ่านเปลี่ยน เวียนผันไป
ใจเอ๋ยใจ ผูกพัน มิผันแปร

[ยอด~]

โอ้อ้อยเอ๋ยเคยกลืนชื่นคอหอย
หวานอร่อยรสชาดิประหลาดหลาย
ข้างต้นหวานพาลจะชืดไปจืดปลาย
เหมือนหญิงชายใจจางหมางอารมณ์

เมื่อแรกรักน้ำผักก็ว่าหวาน
ครั้นเนิ่นนานน้ำอ้อยก็พลอยขม
เหมือนคำพาลหวานนักมักเป็นลม
แต่ยังชมว่าดีมิใช่น้อย

โอ้กระต่ายหมายบุหลันถึงชั้นฟ้า
จันทร์ยังว่ามีกระจิตให้คิดสอย
สู้รับเงาเข้าสนิทติดเป็นรอย
มิให้น้อยใจกระต่ายที่หมายเชย

เรื่องใจมนุษย์สุดคำ ด้วยน้ำรัก
เห็นต่ำศักดิ์แล้วก็เบือนทำเชือนเฉย
ให้เจ็บช้ำคำประเทียบทั้งเปรียบเปรย
ไม่สิ้นเลยลมลวงให้ง่วงงม

[ยอด~]

บันทึกรัก และคิดถึง ซึ่งแต่งไว้
บรรยายใจได้เปรียบเปรย เฉลยก่อน
แล้วจดใส่ในกระดาษไม่ขาดตอน
เป็นคำกลอนที่พากเพียรเขียนส่งมา

ผมได้ปลูกต้นจริงใจไว้ต้นหนึ่ง
อยากจะพึ่งเธอผู้ใดใคร่อาสา
รดน้ำใจให้ชุ่มชื่นฟื้นชีวา
ช่างมีค่าพาแจ่มใสไม่ลืมเลือน

ความคิดถึงพร้อมห่วงใย ไว้ดั่งแสง
มีกำแพงแห่งรัก ถักเหมือนเขื่อน
เติมจริงใจ คนละนิด จิตย้ำเตือน
มิแชเชือน เชิญมาเติม เพิ่มเต็มใจ

ผมจะเก็บ น้ำใจ วันละหยด
ไว้คอยรด ต้นจริงใจ ให้เติบใหญ่
จะเจริญ งอกงาม เพราะทรามวัย
รอน้ำใจ..ไหลริน..ด้วยยินดี 

[kaya]

ความจริงใจ เธอปลูกไว้ ไม่ใสสด
ขาดน้ำใจ รินรด หมดราศี
โลกมายา ยากจน คนปราณี
มีชีวี อยู่รอด ก็ยอดแล้ว

ปลูกต้นรัก สักกอ ให้ก่อเกิด
ยังกำเนิด ตัวหนอน ชอนเป็นแถว
ความจริงใจ สมัยนี้ ไร้วี่แวว
สังคมแผ่ว สิ้นสุด ยุติธรรม

[ยอด~]

ไม่ว่าจะเป็นของขวัญชิ้นไหน
ก็หาค่าเทียบไม่ได้กับชิ้นนี้
แค่กำลังใจความห่วงใยที่เธอมี
ความทุกข์ใจ ล้นปรี่ ก็เบาบาง

ในโลกใหญ่ ใบกว้าง ของคืนนี้
ให้รู้สึก ดีๆ มีหลายอย่าง
ขอให้เธอ โปรดด้วย ช่วยนำทาง
หยดน้ำพร่าง...พรมกมล...ต้นจริงใจ

[นกฯ]

ที่ว่ารักหนักหนา........
ก็จงอย่าได้เชื่อเสียจนหมด
ถ้าผิดหวังพลั้งพลาดอาจรันทด
เขากล้าปดมดเท็จ เผ็ดร้อนชัวร์

พิสูจน์กันก็ได้ถ้าใครข้อง
โดยทดลองเอาถ่านไฟทิ้งใส่หัว
ลงอย่างนี้ไม่มีใคร ไม่รักตัว
จะไปมัวช่วยใครผิดไปละ

แล้วที่บอก..ว่ารักยิ่ง.......
นั่นก็ใช่เป็นจริงอยู่อีกหละ
จะรู้ได้อย่างไรกันเรื่องพันธะ
อย่าเชียวนะ อย่าหลงใหล ในคารม ฯ

[nontawit]

.....
      ถึงจะเย็น     จะร้อน         ก็กลอนรัก
      เขียนดีนัก    กลอนรักแท้  กลอนคิดถึง
      เมื่อเขียนไป ในใจก็          เพ้อรำพึง
      คิดคะนึง     ถึงเธอ          เพ้อรำพัน
 
      ฉันนึกถึง       สายลม        ที่ปลิวผ่าน
      ในวันวาน      อ่านกลอน    แสนสุขสันต์
      เห็นทะเล       เป็นคลื่นริ้ว  เป็นทิวพลัน
      แล้วต่อกลอน  แข่งกัน        กลางหาดทราย
...
นึกถึงตอนไปเที่ยวกับเพื่อนๆครับ
ด.ช.นนท์
    

[ยอด~]

ที่ว่ารักหนักหนา........
ก็จงอย่าได้เชื่อเสียจนหมด
ถ้าผิดหวังพลั้งพลาดอาจรันทด
เขากล้าปดมดเท็จ เผ็ดร้อนชัวร์

พิสูจน์กันก็ได้ถ้าใครข้อง
โดยทดลองเอาถ่านไฟทิ้งใส่หัว
ลงอย่างนี้ไม่มีใคร ไม่รักตัว
จะไปมัวช่วยใครผิดไปละ

แล้วที่บอก..ว่ารักยิ่ง.......
นั่นก็ใช่เป็นจริงอยู่อีกหละ
จะรู้ได้อย่างไรกันเรื่องพันธะ
อย่าเชียวนะ อย่าหลงใหล ในคารม ฯ

ที่ว่ารักจนเต็มทรวง...................
นั่นล่อลวงพอได้เชื่อเดี๋ยวขื่นขม
คำจากปากเป็นเสียงก็เพียงลม
หลงนิยมมีโทษประโยชน์ดาย

ที่ว่ารักนิรันดร..........................
ไม่แน่นอนเหมือนกันอย่ามั่นหมาย
ลองไปเชื่อต้องเจ็บช้ำจำจนตาย
ทั้งต้องอายคนอื่นด้วย ใครช่วยเรา ฯ

[ไอ้แกละ]

เย็นหรือร้อน ก็กลอนรัก ทักทายหน่อย
มาไม่บ่อย ร้อยส่ง คงไม่หวาน
กลอนซื่อบื่อ สื่อเล็ง เพ่งตำนาน
ต้องซมซาน หาถ้อย มาร้อยเรียง

เกิดอาการ วิตก รกความเบื่อ
ไม่น่าเชื่อ เหลือระอา มาออกเสียง
แต่งยังไง กลอนรัก ภักดิ์อยู่เคียง
มามองเมียง เสี่ยงมาก แต่งยากจัง...