| 13 กุมภาพันธ์ 2009, 09:45:PM |
อัคนีรุทร์
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร
คะแนนกลอนของผู้นี้ 41
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 71
Nothing ventured, Nothing have.
|
 |
« ตอบ #60 เมื่อ: 13 กุมภาพันธ์ 2009, 09:45:PM » |
 ชุมชน
|
เสียงเพลงพิณยินแว่วเอื้อนแผ่วพลิ้ว เหมันต์พัดตวัดริ้วปลิวโยกไหว ดั่งกิ่งฟ้าระย้าย้อยค่อยแกว่งไกว โน้มกิ่งไล้ให้โลมดินถิ่นธรณี ดุจเพลงผ้าแพรสไบเส้นใยมัด แพรตวัดสัมผัสกายพรายฉวี นวลเนื้อผ้าพาอ่อนไหวในฤดี แล้วสะบัดสลัดลี้หนีจากลา ดั่งนกฟ้าเหนือเมฆินถิ่นสูงล้ำ โบยโบกต่ำยลกลิ่นบินถลา ให้ธุลียลโฉมโลมผกา แล้วจากลาลับถิ่นสิ้นสายใย  |
''เมื่อคุณเจ็บปวดที่จะมองกลับหลัง และ หวาดกลัวที่จะมองไปข้างหน้า เพียงคุณ มองไปข้างๆ เพื่อนที่ดีที่สุดของคุณจะอยู่ที่นั่น'
|
|
|
| 13 กุมภาพันธ์ 2009, 10:08:PM |
|
สารพัด*เพี้ยน
|
|
« ตอบ #61 เมื่อ: 13 กุมภาพันธ์ 2009, 10:08:PM » |
ชุมชน
|
พัดผ่าว เพียงแผ่วๆ
เปรียบดังเสียงแว่วของใครบางคน
ที่พร่ำเพ้อละเมอบ่น
ทนร่ำร้องแลเรียกหา
แต่....จะมีใครซักกี่คน ที่รู้ว่า
เสียงเพรียกหา.....ย่อมมีวันอ่อนล้า....แลสิ้นเรี่ยวแรงลง.....
เปรียบดังลมหนาว....ถึงคราวที่หมดพิษสง......
หากทว่า.....จิตใจนั้น....ยังคงยึดแน่วแน่แลมั่นคง
มิได้ยอมอ่อนลง.....ตามแรงแห่งลมหนาวนั้น.....
และในห้วงลึกของหัวใจ....ยังคงใฝ่ฝัน.....
ว่าคงซักวัน....ลมหนาวนั้น.....จะกลับมาเยือน......
|
::The liverpool FC::
"You will never walk alone"
*+The Kop "Am"+*
|
|
|
| 14 กุมภาพันธ์ 2009, 09:30:AM |
|
|
|
| 14 กุมภาพันธ์ 2009, 12:21:PM |
เพลงผ้า
Special Class LV3.9
นักกลอนหาทางกลับบ้าน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 215
ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 1,364
|
|
« ตอบ #63 เมื่อ: 14 กุมภาพันธ์ 2009, 12:21:PM » |
ชุมชน
|
o พลิ้วระลอกลมหวนขึ้นทวนฟ้า
จึง..เพลงผ้าพลิ้วกลับเพื่อรับขวัญ
รอบอาลัยหยิบยื่นช่างตื้นตัน
ถ้อยจํานรรหวานหูไม่รู้ลา
o ล้วนหอม-หวานผ่านห้วงให้ล่วงรู้
ยังหยัดอยู่เติมแต่งแห่งปรารถนา
เยื่ออาทรโยงใยผู้ไกลตา
พรรณนาเผยคําเพื่อรําบาย
o เถิด..จะเคียงคู่กันตราบวันไกล
พร้อมหัวใจงดงามด้วยความหมาย
กลิ่นไอรัก..ลมรํ่าจะกําจาย
ไม่เสื่อมคลายจืดจางแต่อย่างใด |
|
|
|
| 18 กุมภาพันธ์ 2009, 06:51:PM |
เพลงผ้า
Special Class LV3.9
นักกลอนหาทางกลับบ้าน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 215
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,364
|
|
« ตอบ #64 เมื่อ: 18 กุมภาพันธ์ 2009, 06:51:PM » |
ชุมชน
|
o จักมีฤๅมนตราแรงอาถรรณ์
หมายโรมรันด้วยเล่ห์เสน่หา
รูปนิมิตเกิดห้วงขึ้นลวงตา
ปรารถนาห้อมห่มให้สมยอม
o คืออํานาจสํานึกเข้าทึกทัก
แสร้งว่ารักเบ่งบานนั้นหวานหอม
บริสุทธิ์รัญจวนให้ชวนดอม
สุดท้ายพร้อมดื่มพิษไม่คิดกลัว
o สั่งหัวใจเถิดหนอจงต่อต้าน
อย่าริอ่านกล้าแกร่งเมื่อแสงสลัว
หากอวดดีลําพองจักหมองมัว
คงไม่ต่างเช่นบัวในโคลนตม
o อํานาจใดไหนฤๅจักยื้อยุด
เหนี่ยวรั้งฉุดเราได้หากใจข่ม
เมื่อรูป-รอยมายาพร้อมคารม
ก็เพียงลมแปรปรวนให้รวนเร |
|
|
|
| 18 กุมภาพันธ์ 2009, 11:18:PM |
กวีพเนจร
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 119
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,481
ปิดบัง...ซ่อนเร้น...ตัวตน
|
|
« ตอบ #65 เมื่อ: 18 กุมภาพันธ์ 2009, 11:18:PM » |
ชุมชน
|
อำนาจใด...ใยทำ...ให้รวนเร
ด้วยร้อยเล่ห์...คำลวง...ชวนสลัว
เพียงอำนาจ...บาดลึก...ใจนึกกลัว
อย่าเมามัว...หลงอำนาจ...บาดอุรา
หากตริตรอง...มองสักนิด...จะเห็นผล
สิ่งบันดล...จะสลาย...หายไปหนา
เพียงเห็นรูป...อย่ามองสวย...ด้วยสายตา
เพียงวาจา...อย่าว่าเพราะ...เพียงคารม
อำนาจใด...ไหนเลย...หมายลวงหลอก
คนปลิ้นปลอก...หมายลวง...ให้ขื่นขม
หากพลั้งพลาด...อาจจะเจ็บ...ให้ช้ำตรม
นอนระทม...น้ำตา...พาไหลริน
|
|
|
|
| 19 กุมภาพันธ์ 2009, 04:40:PM |
|
|
|
| 19 กุมภาพันธ์ 2009, 07:38:PM |
เพลงผ้า
Special Class LV3.9
นักกลอนหาทางกลับบ้าน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 215
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,364
|
|
« ตอบ #67 เมื่อ: 19 กุมภาพันธ์ 2009, 07:38:PM » |
ชุมชน
|
o .."คีตะพัสตร์"..แผ่วพลิ้วด้วยนิ้วพรหม
ห้วงอารมณ์อัศจรรย์แห่งบรรหาร
สยายผืนแพรพรรณแต่วันวาน
ระล่องผ่านแผ่นฟ้าถึงวารี
o สดับถ้อยร้อยกรองให้ลองรัก
แต่กลัวนักเมื่อใดถอดใจหนี
นิรมิตงดงามก็ตามที
ฤๅจะมีพลังหยุดยั้งใจ
o พิษดอกรักรุนแรงสําแดงเดช
แม้โอสถวิเศษจากเขตไหน
ยังพ่ายแพ้พลาดพลั้งทุกครั้งไป
เมื่อรักใด..ออกฤทธิ์ด้วยพิษลวง |
|
|
|
| 19 กุมภาพันธ์ 2009, 09:03:PM |
|
|
|
| 19 กุมภาพันธ์ 2009, 10:47:PM |
|
|
|
| 26 กุมภาพันธ์ 2009, 08:43:PM |
เพลงผ้า
Special Class LV3.9
นักกลอนหาทางกลับบ้าน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 215
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,364
|
|
« ตอบ #70 เมื่อ: 26 กุมภาพันธ์ 2009, 08:43:PM » |
ชุมชน
|
๐ ก ลั ว ๐
๐ รัตติกาลลอยลมขึ้นห่มสรวง
เพื่อสืบช่วง..ตะวันเริ่มหันหนี
ดุจประกาศศักดา..ทั่วธาตรี
นับแต่นี้จักครอบงํา..ด้วยกํามือ
๐ กระหวั่นใจเกินห้ามทุกยามคิด
ความมืดมิดลงทัณฑ์..กระนั้นหรือ
กลัวเหลือเกิน..รอบข้างดั่งอ้างลือ
เมื่อพลบคํ่า..จะยื้อทุกอย่างไป
๐ ทิวยอดไม้ไหวโยกคล้ายโศกเศร้า
ล้วนแต่เงาซ้าย-ขวาทิศาไหน-
ช่างวังเวงร้ายกาจ..แทบขาดใจ
เหตุอันใดบีบคั้น..ต่อกันนัก
๐ ขอเถอะนะ..อย่าพรากแม้ซาก-สุข
อย่าไล่รุกคืบคลานเข้าหาญหัก
อย่าช่วงชิงประลอง..แย่งของรัก
อย่ากุมกักจําตรุ..สกุณา
๐ มิเช่นนั้นความเหงา..คงเข้าถึง
ให้สะพรึงรอบทิศ..โดยปริศนา
กลัวภวังค์ร้อนรน..ร่ายมนตรา
กลัวจักต้องโทษา..ด้วยอารมณ์
๐ เมื่อความเงียบปกคลุม..เริ่มสุมซ้อน
เข้าริดรอนสําเนียงสิ้นเสียงขรม
เหมือนแหวกว่าย..เข้าหา..ธาราระทม
สุดท้ายจมกระแสเชี่ยว..แห่งเดียวดาย
๐ หากเผชิญชีวิตแล้วผิดหวัง
เกิดสักครั้งไร้ซึ้ง..ความผึ่งผาย
คงล้วนแต่สดับได้อับอาย
โอ้..อาจวายชีวา..เกินกว่าทน
๐ กลัวทุกอย่างสารพัด..เป็นบัดสี
เกรงวิถีผุดผ่อง..จักหมองหม่น
ว่าอกเอ๋ย..หยุดยั้งอย่ากังวล
เฝ้าแต่คอยปลอบตน..อยู่คนเดียว |
|
|
|
| 27 กุมภาพันธ์ 2009, 01:46:AM |
กวีพเนจร
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 119
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,481
ปิดบัง...ซ่อนเร้น...ตัวตน
|
|
« ตอบ #71 เมื่อ: 27 กุมภาพันธ์ 2009, 01:46:AM » |
ชุมชน
|
เสียงทิวไผ่ไหวเอนในสายลม
เหมือนหัวใจ ที่ขื่นขม ให้โหยหา
เสียงบรรเลงจากยอดไผ่ ไหวอุรา
ดั่งคีตาบรรเลงเพลงช้ำใจ
ในราตรีที่เงียบเหยียบความคิด
ในห้วงจิตหนึ่งดวงระทมไห้
ในความมืดที่ยาวนานกว่าช่วงใด
ในหทัยที่เปลี่ยวเหงาเศร้าระทม
ใช่ว่าเธอ...ตัวคนเดียวในโลกนี้
แต่ว่าเธอ...ยังมีความรักห่ม
ใช่ว่าเธอ...จะคงเศร้าร้าวอกตรม
แต่ว่าเธอ...ไม่ขื่นขมเพียงเดียวดาย
อยู่นี่ไง...คนที่คอยดูแลเธอ
อยู่นี่ไง...ใช่พร่ำเพ้อฝันสลาย
อยู่นี่ไง...ใครคนหนึ่งในจุดปลาย
อยู่นี่ไง...มิใช่คนสุดท้าย....ที่ห่วงเธอ
|
|
|
|
| 28 มีนาคม 2009, 08:38:PM |
เพลงผ้า
Special Class LV3.9
นักกลอนหาทางกลับบ้าน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 215
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,364
|
|
« ตอบ #72 เมื่อ: 28 มีนาคม 2009, 08:38:PM » |
ชุมชน
|
พิศพิลาส ชาติหงส์ เมื่อหลงฟ้า
ย่อมยะถา ตีกรอบ โดยรอบฝัน
เพียงอํานาจ ผิด-ถูก ใช่ผูกพัน
ที่แบ่งปัน ทั้งผอง ใครต้องการ
หลากอาภรณ์ เนื้อดี มณีแดง
ระยับแสง สีสัน เข้าบรรสาน-
ต่อรู้สึก ว่างเปล่า อีกเท่านาน-
ผลก็เพียง นํ้าผ่าน ลงผืนทราย
เมื่อชาติหงส์ โดยศักดิ์ ใช่ลักลอบ
สนองตอบ ไขว่คว้า นั้นอย่าหมาย
ทุกแพรพรรณ อาจอวด เผยลวดลาย
ทุกงามฉาย พลอยสี ไม่มีมนต์
แห่งจริต ท่วงท่า ลีลาเหิน
หรือลงเดิน กรีดกราย สยายขน
ที่งดงาม สง่า ต้องตาคน
แต่จักพ้น ได้ฤๅ อุ้งมือมาร
จงตีปีก เหินไป ดั่งใจคิด
ดํารงสิทธิ์ สืบไป ด้วยใจหาญ
ถ้วนธาตรี ล้วนคํา ผู้ชํานาญ
ประสบการณ์ แม้นจํา จักนําทาง
เห็นฟ้าสูง รู้ค่า ของฟ้าสูง
มิใช่ยูง อย่าแค่น รําแพนหาง
เมื่อรู้มอบ ตอบกลับ ไม่อับปาง
นรชาติ ฤๅร้าง สดุดี |
|
|
|
| 28 มีนาคม 2009, 09:45:PM |
|
สุวรรณ
|
|
« ตอบ #73 เมื่อ: 28 มีนาคม 2009, 09:45:PM » |
ชุมชน
|
|
|
|
|
|
|
|
| 01 เมษายน 2009, 05:58:PM |
เพลงผ้า
Special Class LV3.9
นักกลอนหาทางกลับบ้าน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 215
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,364
|
|
« ตอบ #75 เมื่อ: 01 เมษายน 2009, 05:58:PM » |
ชุมชน
|
๐ รวยระรินกลิ่นโมกเจ้าโยกดอก
เมื่อละลอกริ้วลมขึ้นห่มหาว
รัศมีผ่องพรรณแห่งจันทร์-ดาว
ร่วมพรางพราวยื่นตอบแต้มขอบฟ้า
๐ จึงใจเอย..สดชื่นก็คืนกลับ
ขึ้นประดับสืบฝันด้วยหรรษา
เรียงถ้อยพจน์มธุรสวาจา
ชื่นบุปผาแห่งจินต์ด้วยยินยอม
๐ งามเยี่ยงนี้มีฤๅละมือจาก
เว้นแต่หาก..เมื่อใดเจ้าไร้หอม
สิ้นกําจายกลิ่นไอมิให้ดอม
ก็จักพร้อมจํานนเพื่อพ้นทาง
๐ แต่บัดนี้อาวรณ์ยังซ้อนสุม
เข้าเกาะกุมเพื่อรู้ทุกตรู่สาง
รัญจวนใจเช้า-เย็นไม่เว้นวาง
มี ฤ ร้างถวิลผองยิน-ยล
๐ ละครั้งทัดใบหูก็รู้ว่า
อันคุณค่าโมกนั้นคอยปันผล
ดับภวังค์ซับซ้อนแห่งร้อนรน-
จนผ่านพ้นเชื้อไฟด้วยไอเย็น
๐ ยิ่งเพ่งพิศพวงขาวใต้ดาว-เดือน
ยิ่งเสมือนช่อชูให้รู้-เห็น
ถึงขาวนวลสะอาดเมื่อสาดเพ็ญ
อย่าเคี่ยวเข็ญเปลี่ยนสีอันมีมา
๐ ว่าหอมเอย..หอมโมกที่โยกดอก
รําบายบอกไขจิตแห่งปริศนา
จึงแจ้งใจแน่ชัด..เพียงศรัทธา-
ในคุณค่าผองตน..จักพ้นภัย |
|
|
|
|
|
| 01 เมษายน 2009, 06:45:PM |
เพลงผ้า
Special Class LV3.9
นักกลอนหาทางกลับบ้าน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 215
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,364
|
|
« ตอบ #77 เมื่อ: 01 เมษายน 2009, 06:45:PM » |
ชุมชน
|
กลิ่นโมกหอม
----------------------
กลิ่นโมกหอม ดอมดม ชื่นชมหา
สีขาวกล้า ทิ้งช่อ กอไสว
รัตติกาล ผ่านมา ทิวาไกล
กลิ่นอำไพ หอมหวน ชวนดมดอม
บริสุทธิ์ ผุดผ่อง ละอองกลิ่น
ให้ถวิน ดวงใจ กระไรหอม
ราตรีแย้ม แซมกลิ่น ถวินดอม
บุบผาหอม หลอมฝัน สัมพันธ์ใจ
อยากจะแนบ แอบฝัน รำพันหอม
กลิ่นกำจร โมกขาว สาวไสว
ลมรำเพย เชยหวน ทวนกลับไป
เล้าโลมไล้ โมกขาว หายร้าวราญ
เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน
๐ สะพรั่งโมกโยกดอกเหมือนบอกว่า
คําสัญญาชาวดินเคียงกลิ่นฉม
แม้จะนานวัน-คืนที่ชื่นชม
ยังฟุ้งกลิ่นลอยลมคิดถึงกัน.
๐ คงช่อนั้นช่อเดียวพี่เหนี่ยวน้าว
เด็ดโมกขาวให้น้องเพื่อคล้องขวัญ
แม้แผ่นฟ้าสําแดงมิแบ่งปัน
จะลืมฤๅสัมพันธ์แห่งวันวาน |
|
|
|
|
|
| 03 เมษายน 2009, 05:50:PM |
เพลงผ้า
Special Class LV3.9
นักกลอนหาทางกลับบ้าน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 215
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,364
|
|
« ตอบ #79 เมื่อ: 03 เมษายน 2009, 05:50:PM » |
ชุมชน
|
๐ ครั้นพิลาสเวหนหมายยลจันทร์
พบเทวัญ-อัปสรร่ายกลอนหวาน
คือดอกสรวงแย้มผลิก็มิปาน
เยาวมาลย์-เทพบุตรพิสุทธิ์นัก
๐ เริงระบํารําร้องทํานองเสนาะ
ความไพเราะวาทะย่อมประจักษ์
ควรแล้วซึ่งงามปวงแห่งดวงพักตร์
จึงหลงรักคํ่านี้ราตรีดาว
๐ เมื่อเยื้องกายเยาวเรศสองเนตรพิศ
ล้วนมิ่งมิตรอุ่นไอขับไล่หนาว
บริบทสรรค์สร้างอย่างพร่างพราว
หลากเรื่องราวร้อยรสแห่งบทกลอน
๐ ดุจคีตคนธรรพ์มาบรรเลง
ฝากมนต์เพลงแห่งรักด้วยอักษร
ประโลมโลกพรรณนาเอื้ออาทร
ล้วนคําพรแห่งกวีวัจนา
๐ แล้วไหนเลยจักสิ้นลืมถิ่นฐาน
ลืมถ้อยพจน์รสหวานที่ปรารถนา
แม้นตัวไกลอยู่ยังอีกฝั่งฟ้า
แต่ภาษาชาติไทยมิไกลเลย
๐ หมายสืบสานจารีตประเพณี
เทิดศักดิ์ศรีไทยชาติที่อาจเอ่ย-
ถึงความอ่อนละมุนอันคุ้นเคย
จักนําเผยเรียงรายสู่สายตา
๐ ให้ผองชนชาวฝรั่งพวกดั้งขอ
ปฏิพัทธ์เกิดก่อ..สิ้นข้อหา-
ว่าไทยรึ..เพียรพบแต่รบรา
จํานรรจาเรียบเย็นก็เป็นความ |
|
|
|
|
