ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[มานพ]

คิดถึงเธอนะคนดีพี่คิดถึง
พี่นี้จึงเขียนกลอนซ่อนเอาไว้
ไว้ที่นี่ที่ตรงนี้นะดวงใจ
ด้วยห่วงใยยิ่งนักรักหน้ามน

พี่นี้อายน้องจังไม่กล้าเอ่ย
ไม่กล้าเผยบอกความจริงกลัวสับสน
เพราะตัวพี่นี้คือคนจนจน
กลัวไม่พ้นข้อหาพาหลอกลวง

ขออยู่อย่างเงียบเงียบนะน้องนะ
พี่นี้จะคอยดูแลและแสนหวง
เพราะคิดถึงคนดีพี่จึงห่วง
ขอพุ่มพวงอย่ามาสนเลยคนดี

คิดถึงน้องจังเลยนะนวลน้อง
พี่ขอร้องน้องเอยน้องของพี่
จงปลอดภัยไร้ทุกข์สุขฤดี
ส่วนพี่นี้ขอคิดถึงตลอดไป

[Khondoendin]

คิดถึงเธอนะคนดีพี่คิดถึง
พี่นี้จึงเขียนกลอนซ่อนเอาไว้
ไว้ที่นี่ที่ตรงนี้นะดวงใจ
ด้วยห่วงใยยิ่งนักรักหน้ามน
ข้อความโดย: manop

คิดถึงเธอคนดีนี้หนักหนา
เพียงผ่านมามิกล้าจะให้เห็น
ด้วยรู้ว่าพี่คิดถึงเขาทุกเช้าเย็น
เราจึงเป็นแค่ส่วนเกินเขาเมินมอง

[มานพ]

คิดถึงเธอคนดีนี้หนักหนา
เพียงผ่านมามิกล้าจะให้เห็น
ด้วยรู้ว่าพี่คิดถึงเขาทุกเช้าเย็น
เราจึงเป็นแค่ส่วนเกินเขาเมินมอง
[/quote]
เขาคนนั้นคือใครพี่ไม่รู้
คนเคียงคู่อยู่ตรงนี้ใบหน้าหมอง
ก็เธอไงที่คิดถึงดูทำจ้อง
คิดถึงน้องคนดีเพียงคนเดียว

[มานพ]

คิดถึงเธอที่สุดสุดหัวใจ
ทำยังไงจะให้หายคิดถึง
เขียนกลอนฝากไว้แล้วรำพึง
ว่าคิดถึงคิดถึงทุกเวลา

โอ้เธอจ๋าดวงใจใยเมินหน้า
หรือแก้วตาลืมพี่ที่บ่นหา
พี่รอน้องตรงนี้รอเธอมา
ให้เห็นหน้าหายคิดถึงน้องสักที
 

[เพลงผ้า]

บนพื้นที่หัวใจใครคนนี้
ถูกอัดแน่นล้นปรี่ด้วยคิดถึง
ทุกตารางทุกซอกถูกตอกตรึง
ลิ่มหวานซึ้งแหลมคมจึงสมยอม

หากวันไหนไม่พบก็ขบคิด
ว่าเราผิดเรื่องใดจนผ่ายผอม
กระวนกระวายว้าวุ่นตรมตรอม
กลัวความหอมจืดจางต้องร้างไกล

[tna]

คิดถึงเธอสุดหัวใจ
----------
สุดหัวใจ ไม่มี ที่ให้ใคร
ไม่มีให้ ผู้ใด ได้คิดถึง
มีเพียงเธอ เพ้อรัก ปักตราตรึง
เฝ้าคิดถึง ซึ้งอยู่ คู่ดวงใจ

ไม่เคยลบ จบความ ตามความฝัน
ทุกคืนวัน เวียนวน ค้นเงื่อนไข
สิ่งที่เสก สรรสร้าง หมางดวงใจ
น้ำตาไหล รินหลั่ง ทุกครั้งครา

เฝ้าเวียนวน ค้นความ ตามหารัก
ที่ร้อยถัก หักไกล หัวใจหา
เฝ้าแอบมอง ปองรัก ปักอุรา
ไม่กล้าพา ตัวตน พ้นทางใจ

ยังคงรัก ภักดี ไม่มีส่าง
ดังน้ำค้าง ว่างร้าง ห่างไฉน
จากยอดหญ้า คราเช้า เคล้าคลอใจ
ไม่เคยไกล ไปลับ เวียนกลับมา

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

[มานพ]

บนพื้นที่หัวใจใครคนนี้
ถูกอัดแน่นล้นปรี่ด้วยคิดถึง
ทุกตารางทุกซอกถูกตอกตรึง
ลิ่มหวานซึ้งแหลมคมจึงสมยอม

หากวันไหนไม่พบก็ขบคิด
ว่าเราผิดเรื่องใดจนผ่ายผอม
กระวนกระวายว้าวุ่นตรมตรอม
กลัวความหอมจืดจางต้องร้างไกล

ช่างหวานจังวาจาของเพลงผ้า
ดูลีลากลอนรักหวานเข้าใส้
เข้ามาเม้นท์รู้ไหมพี่ดีใจ
กลอนทรามวัยหวานซึ้งตรึงติดตา

ด้วยอักษรกลอนหวานพาหวั่นไหว
หวานจับใจจริงนะกลอนนี้หนา
อยากจะเห็นคนเขียนที่เข้ามา
อยากรู้ว่าเขียนอย่างไรจับใจจัง

[เพลงผ้า]

บนพื้นที่หัวใจใครคนนี้
ถูกอัดแน่นล้นปรี่ด้วยคิดถึง
ทุกตารางทุกซอกถูกตอกตรึง
ลิ่มหวานซึ้งแหลมคมจึงสมยอม

หากวันไหนไม่พบก็ขบคิด
ว่าเราผิดเรื่องใดจนผ่ายผอม
กระวนกระวายว้าวุ่นตรมตรอม
กลัวความหอมจืดจางต้องร้างไกล

ช่างหวานจังวาจาของเพลงผ้า
ดูลีลากลอนรักหวานเข้าใส้
เข้ามาเม้นท์รู้ไหมพี่ดีใจ
กลอนทรามวัยหวานซึ้งตรึงติดตา

ด้วยอักษรกลอนหวานพาหวั่นไหว
หวานจับใจจริงนะกลอนนี้หนา
อยากจะเห็นคนเขียนที่เข้ามา
อยากรู้ว่าเขียนอย่างไรจับใจจัง

"สวัสดี"..ทักทายเป็นลายลักษณ์
ยินดีได้รู้จักร่วมอักษร
"ขอบคุณค่ะ"..คําชมอารมณ์กลอน
ที่เว้าวอนตอบกลับได้รับรู้

กลอนเพลงผ้าเขียนไปตามใจนึก
ยังต้องฝึกต่อไปใช่เลิศหรู
อาศัยจําคํากลอนอักษรครู
ที่ท่านปูแนวทางมาอย่างดี

กลอนเพลงผ้าว่าหวานจักปานเปรียบ
คงไม่เทียบเท่าถึงซึ่งกลอนพี่
ร้อยคําคมเข้มข้นด้นวลี
อ่านกี่ทียังหวั่นกลัวฝันตาม
 

[มานพ]

คิดถึงเธอสุดหัวใจ
----------
........................................

ยังคงรัก ภักดี ไม่มีส่าง
ดังน้ำค้าง ว่างร้าง ห่างไฉน
จากยอดหญ้า คราเช้า เคล้าคลอใจ
ไม่เคยไกล ไปลับ เวียนกลับมา

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

 

โอ้ยอดรักคนดีที่คิดถึง
เป็นที่หนึ่งในใจของพี่จ๋า
คิดถึงจังขอบอกนะแก้วตา
วันพรุ่งนี้ปีหน้ามาพบกัน
 
สวัสดีปีใหม่ครับ
 

[กวีพเนจร]

คิดถึงจังยังคิดถึงไม่ห่ายหาย
ไม่เสื่อมคลายความคิดถึงตรึงฝันหา
อยู่ตรงนี้มีความรักตลอดเวลา
ไม่พบหน้านานวันไม่ลืมเลือน

[มานพ]

.........................................

กลอนเพลงผ้าว่าหวานจักปานเปรียบ
คงไม่เทียบเท่าถึงซึ่งกลอนพี่
ร้อยคําคมเข้มข้นด้นวลี
อ่านกี่ทียังหวั่นกลัวฝันตาม
 

ขอให้อ่านทุกตอนกลอนของพี่
ขอคนดีเพลงผ้าอย่าอ่านข้าม
หากสงสัยตรงไหนให้สอบถาม
หากฝันตามยิ่งดีพี่ขอบใจ

กลอนของน้องอ่านเมื่อไหร่ให้คิดถึง
จิตคะนึงถึงคนเขียนเจียนหวั่นไหว
เป็นเพราะรูปแน่แท้แม่ทรามวัย
พี่จึงได้อ่านทุกครั้งที่เข้ามา
 

[tna]

คิดถึงอยู่ รู้ไหม ใจแทบขาด
นภาวาด สาดสาย พรายฉวี
ยามได้พบ สบขวัญ หวั่นฤดี
เปลี่ยนจากที่ ได้เห็น เคยเป็นไป

อกประหวั่น สั่นไหว หัวใจจิต
นิ่งสนิท จิตสั่น ให้หวั่นไหว
หัวใจเต้น เข่นขาม โคมคามไกล
เป็นอะไร ไปเรา เฝ้างวยงง

พูดไม่ออก บอกไม่ถูก ลูกผู้ชาย
ดูกลับกลาย เป็นเด็กน้อย ด้อยพิษสง
เมื่อได้พบ สบเธอ เพ้อพะวง
กลายเป็นหลง สั่นไหว หัวใจตน

ดั่งลูกนก ตกน้ำ คร้ามหนาวสั่น
ให้ไหวหวั่น ดวงใจ คล้ายสับสน
โถดวงใจ ใยเล่า เจ้าชอบกล
ได้เยือนยล กับเหนียม เจียมหัวใจ

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน
 

[มานพ]

พูดไม่ออก บอกไม่ถูก ลูกผู้ชาย
ดูกลับกลาย เป็นเด็กน้อย ด้อยพิษสง
เมื่อได้พบ สบเธอ เพ้อพะวง
กลายเป็นหลง สั่นไหว หัวใจตน

ดั่งลูกนก ตกน้ำ คร้ามหนาวสั่น
ให้ไหวหวั่น ดวงใจ คล้ายสับสน
โถดวงใจ ใยเล่า เจ้าชอบกล
ได้เยือนยล กับเหนียม เจียมหัวใจ
เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

 

ต้องศึกษาวิชาว่าด้วยรัก
แปลกยิ่งนักต้องศึกษาปัญหาใหญ่
แปลกหนักหนาหาสาเหตุของหัวใจ
เป็นอะไรจึงหวั่นไหวในทันที

มาคิดดูตัวเรานี่คงแย่
เจอรักแท้แน่แล้วใจเต้นถี่
จะบอกรักยังไม่กล้าเอ่ยวจี
บอกคนดีพี่นี้คิดถึงจัง
 

[เพลงผ้า]

คิดถึง...แทบขาดใจเมื่อไกลกัน
เป็นกังวนสารพันรู้บ้างไหม
กลัวเหลือเกินถ้าหากต้องจากไป
แล้วจะทําอย่างไรช่วยตอบที

คิดถึง...แทบขาดใจถ้าไม่มา
ห่วงแต่ว่าเธอจบแล้วหลบหนี
ช่างไม่รู้บ้างเลยหรอคนดี
ว่าตอนนี้ใจคนสุดทนทาน

[มานพ]

คิดถึง...แทบขาดใจเมื่อไกลกัน
เป็นกังวนสารพันรู้บ้างไหม
กลัวเหลือเกินถ้าหากต้องจากไป
แล้วจะทำอย่างไรช่วยตอบที

คิดถึง...แทบขาดใจถ้าไม่มา
ห่วงแต่ว่าเธอจบแล้วหลบหนี
ช่างไม่รู้บ้างเลยหรอคนดี
ว่าตอนนี้ใจคนสุดทนทาน

คิดถึงจริงไม่ยากหากคิดถึง
ศูนย์แปดหนึ่งโทรหานะตาหวาน
ใครจะกล้าจากน้องไปล่ะดวงมาลย์
เพราะพี่นั้นก็คิดถึงนะคนดี

แม้ตัวพี่อยู่ไกลใจคิดถึง
ใจคะนึงถึงน้องไม่คิดหนี
เพราะพี่รักทูนหัวชั่วชีวี
แม้ตอนนี้ยังมองจ้องรูปเธอ

[มานพ]

คิดถึงแทบขาดใจเมื่อไกลกัน
แล้วเธอนั้นคิดถึงฉันบ้างไหม
หรือว่าไม่เหลือเลยเคยเยื่อใย
มีสิ่งหนึ่งอยากบอกไว้ตั้งใจฟัง

ทุกครั้งที่พี่หลับตาทรมาน
คิดถึงวันเคยรักมีความหลัง
เธอไม่รู้ใจพี่เจียนจะพัง
บางครั้งก็กลัวเธอจะจากไป

คิดถึงครับคิดถึงน้องมากที่สุด
หัวใจหยุดที่เธอเธอรู้ไหม
คนอะไรสวยซึ้งถึงทรวงใน
สวยบาดใจพี่จริงจริงนะเธอ

บอกได้เลยว่ารักและคิดถึง
เป็นที่หนึ่งในใจพี่เสมอ
นอนหลับครั้งใดใจละเมอ
ต้องพร่ำเพ้อถึงเธอไปทุกคืน

[tna]

แสนคิดถึง ตรึงจิต สนิทฝัน
ดั่งตะวัน ฝันหา จันทราฉาย
เฝ้าเวียนวน ค้นหา ทิวาวาย
ราตรีพราย ไม่พบ ประสบเจอ

เฝ้าเวียนวน ค้นกลอน ย้อนเวลา
จำนรรจา หาอ่าน ขานเสนอ
ทุกคืนวัน ฝันอยู่ คู่ละเมอ
เฝ้าพร่ำเพ้อ เธอหมาย คล้ายจันทรา

อยากกลบรอย รักสิ้น ถิ่นกายใจ
เมื่อหลับใหล ใจหวั่น กระสันหา
คิดถึงเธอ สุดใจ เมื่อไกลตา
ดั่งทิวา วนหา ราตรีกาล

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

[กอบรัก]

คิดถึงใครคนหนึ่งซึ้งสุดสุด
เป็นมนุษย์ผู้ชายคนในฝัน
เฝ้าห่วงใย ในจิตคิดผูกพัน
เขาคนนั้น จากไป จนไกลตา

มาวันนี้ หวังใจ ได้มาพบ
อยากประสบ พบพักตร์ เป็นหนักหนา
จึงฝากกลอน อ้อนคำ จำนรรจา
ฝากมาลา  แทนคิดถึง..ซึ้งไมตรี........

[เพลงผ้า]

คิดถึงแทบขาดใจ....เมื่อไกลกัน
แล้วเธอหล่ะ....คิดถึงฉันบ้างไหม?
หรือว่าไม่เหลือเลย....ความคุ้นเคยเยื่อสายใย
มีสิ่งหนึ่งอยากบอกไว้....ตั้งใจฟัง

ทุกครั้งที่หลับตา....ทรมาทุกที
ไม่เคยจะหลบหลีกหนี....ให้พ้นความหลัง
เธอคงไม่รู้....ใจฉันที่มีอยู่...มันภินท์พัง
บางทีอยากต้องร้องดังๆ....ให้เธอได้ยิน

คิดถึงก็คือคิดถึง....
ไม่ได้จะมาหวานซึ้ง....แค่หอมกลิ่น
เพราะยังทนไม่ได้...ทําหัวใจให้ชาชิน
หรือกลบรอยความรักให้สิ้น...ไปจากใจ

[กวีพิจิก]

คิดถึงแทบขาดใจ....เมื่อไกลกัน
แล้วเธอหล่ะ....คิดถึงฉันบ้างไหม?
หรือว่าไม่เหลือเลย....ความคุ้นเคยเยื่อสายใย
มีสิ่งหนึ่งอยากบอกไว้....ตั้งใจฟัง

ทุกครั้งที่หลับตา....ทรมาทุกที
ไม่เคยจะหลบหลีกหนี....ให้พ้นความหลัง
เธอคงไม่รู้....ใจฉันที่มีอยู่...มันภินท์พัง
บางทีอยากต้องร้องดังๆ....ให้เธอได้ยิน

คิดถึงก็คือคิดถึง....
ไม่ได้จะมาหวานซึ้ง....แค่หอมกลิ่น
เพราะยังทนไม่ได้...ทําหัวใจให้ชาชิน
หรือกลบรอยความรักให้สิ้น...ไปจากใจ

คิดถึงแทบขาดใจ...เมื่อไกลกัน
ส่วนตัวฉันนั้นคิดถึงซึ่งเสมอ
ยังมีรักมั่นคงตรงต่อเธอ
ไม่เคยเผลอลืมวันเราฝันเคียง

ทุกทุกครั้งนั่งหลับตา..พาคิดถึง
ห้วงคำนึงตรึงจิตใจในน้ำเสียง
ที่เธอบอกออกจากถ้อยมาร้อยเรียง
เปล่งสำเนียงแม้เพียงคำฉ่ำชื่นใจ

คิดถึงนะ...คิดถึงมากอยากให้รู้
ถ้าฟังอยู่รู้เถอะนะอย่าหวั่นไหว
คิดถึงเธอ...คิดถึงยิ่งกว่าสิ่งใด
บทส่งท้ายบอกอีกครา...ว่ารักเธอ

ตามนั้น...