ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุวรรณ]

กำมะหยี่ผืนใหญ่ในฟากฟ้า
คลี่นภาจันทราแต้มแซมแดนสรวง
สลับเหลื่อมพราวระยิบกระพริบพวง
ดูเด่นดวงโชติช่วงปวงดารา

ต่างระบายร่ายแสงเปล่งสุกใส
งามไสวทั่วถาดหาดเวหา
ระยิบระยับสวยทาบจับนภา
งามราตรีผืนฟ้าช่างงดงาม

ยืนยิ้มใต้แสงแห่งฟ้าไกล
สุขดวงใจหวนคิดถึงพี่งามขำ
ครั้งกระโน้นเราเคยเล่นต่อคำ
เป็นประจำเขียนกลอนอ้อนคารม

คิดถึงมากฝากลมบอกกระซิบ
ผ่านม่านทิพย์ฟ้ามืดราตรีห่ม
ในยามนี้ขอพี่ชื่นภิรมย์
หลับสุขสมในผืนผ้าอุ่นดวงมาน
 

[Khondoendin]

แสนดีใจน้องสุวรรณนั้นเยี่ยมพี่
แสนเปรมปรีที่น้องมาหาอีกหน
แสนคิดถึงคนึงหาแม่หน้ามล
น้องสาวคนเมืองใต้ดีใจจ้ง

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

คิดถึงแม่..แลน้องพี่...ที่อยู่บ้าน
คิดถึงหลาน...หลานตัวน้อย...ค่อยๆก้าว
คิดถึงนัก...รักและห่วง...ช่างว่างเปล่า
มาปวดร้าว...เปล่าเดียวดาย...อยู่ห่างกัน

คิดถึงฝีมือแม่...แลบ้านน้อย...ไม่ด้อยรัก
คิดถึงรัก...คิดถึงนัก...รักของฉัน
เมื่อไหร่หนอ...จะได้กลับ...ไปรับขวัญ
ทั้งๆที่จากกัน...มาแค่ไม่กี่วัน...เท่านั้นเอง

[lookgaow]

ตั้งแต่วันนั้น...จนถึงวันนี้
ยังจดจำทุกช่วงวินาที...ที่มีค่า
จะนานสักเท่าไร..." รัก " ไม่เคยจางหายไปตามเวลา
ที่สุดของความปรารถนา...คือการกลับมารักกัน

สองมือ...ของคุณ
ที่เคยมอบความอบอุ่น...ในวันนั้น
ริมฝีปากบาง - บาง...ที่ลบความอ้างว้างให้แก่กัน
รอยจุมพิศยังติดอยู่ตรงนั้น...เพราะจดจำมันด้วยหัวใจ

ทุกครั้ง....ที่หลับตา
ฝันว่าคุณมายืนอยู่ตรงหน้า...ไม่ได้ไปไหน
แต่ ! โลกแห่งความจริง...คุณไปพักพิงณ. ดินแดนใด
นับจากวันที่คุณเดินจากไป...ไม่เคยมีวันใด
" ไ ม่ คิ ด ถึ ง คุ ณ "

( คุณอยู่ไหน  ที่ รั ก  ... กลับมาได้ไหม ? รอคุณเสมอ )

[แค่คนคนนึง]

ไดอารี่...ของคนเหงา
ยังมีรูปภาพของเรา...อยู่ทุกหน้า
คำบรรยายใต้ภาพ...ที่ถูกขีดเขียนจากปลายปากกา
ความรู้สึก ยังบ่งบอกว่า..."คิดถึงนะ" หัวใจ

ห่างกัน...ไม่กี่องศา
แต่กลับไม่อาจไขว่คว้า...เธอได้
เจ็บปวดเหลือเกิน... กับความรักที่ไม่อาจครอบครองหัวใจ
เหงาเหมือนกันบ้างไหม...เผื่ออะไร - อะไรจะตรงกัน

ความทรงจำ...ของวันเหงา
ร้อยล้านวินาทีระหว่างเรา...ช่างแสนสั้น
อยากให้มันมากกว่านี้ได้ไหม...เวลาที่เรา..รักกัน
ฉันอยากรักเธอให้นานกว่านั้น...ตราบสิ้นลมหายใจของฉัน..หมดลง..

[ปาระ]

คิดถึงคิดถีงคิดถึงเธอรู้ไหม
ในหัวใจคิดถึงคิดถึงนี้
มีแต่คิดถึงคิดถึงเธอนะคนดี
มาช่วยทีฉันไม่อยากคิดถึงเธอ(มาหาหน่อยนะ..อิอิอิ)

[Khondoendin]

บรรจงจัด...คัดอักษร...เป็นกลอนหวาน
เข้าสู่บ้าน...กลอนไทย...ดังใจฝัน
มีพี่น้อง...ผองเพื่อน...เอื้อนสัมพันธ์
แสนสุขสันต์...แสนสุขขี...ที่เข้ามา

[Khondoendin]

มีตัวอย่าง...การเขียนกลอน....จากเพื่อนพี่
ตัวอย่างที่...สมบูรณ์แบบ....แยบยลหนา
ดีใจที่....ตัวเรา...หลงเข้ามา
อยากบอกว่า...อบอุ่นยิ่ง....เหนือสิ่งใด

[Khondoendin]

ขอขอบคุณ....บ้านกลอนไทย....ที่ต้อนรับ
ขอบคุณกับ....ทุกไมตรี....ที่มีให้
ขอขอบคุณ....ในไมตรี....และน้ำใจ
เพื่อนมอบให้แสนปลาบปลื้มไม่ลืมเลือน

[Khondoendin]

เจ้านกน้อยในกรงทองของเศรษฐี 
ทุกวันนี้มีแต่ทุกข์ไร้สุขสันต์ 
อยากจะบินสู่โลกกว้างกลางไพรวัลย์ 
เจ้านกนั้นออกไม่ได้อยู่ในกรง

[Khondoendin]

เจ้านกน้อยในกรงทองของเศรษฐี 
ทุกวันนี้มีแต่ทุกข์ไร้สุขสันต์ 
อยากจะบินสู่โลกกว้างกลางไพรวัลย์ 
เจ้านกนั้นออกไม่ได้อยู่ในกรง
         ได้แต่มองออกมานอกหน้าต่าง
ช่างอ้างว้างเหว่ว้าน้ำตาไหล
แม้มีปีก บินไม่ได้สมดังใจ
ติดอยู่ในกรงทองต้องจำทน...novemcool

เจ้านกน้อยในกรงทองของเศรษฐี 
ทุกวันนี้มีแต่ทุกข์ไร้สุขสันต์ 
อยากจะบินสู่โลกกว้างกลางไพรวัลย์ 
เจ้านกนั้นออกไม่ได้อยู่ในกรง

แสนสงสารเจ้านกน้อยเจ้ากลอยเจ้า
ทุกวันเฝ้าแต่ชะแง้คอยแลหา
อยากจะบินสู่โลกกว้างกลางพนา
ตัวพี่ยาจะช่วยเจ้าจึงเฝ้ากรง

ฮิๆๆๆมาเฝ้ากรงทองนะจ๊ะ...ต้นครับ

เจ้านกน้อย...ขอขอบคุณ...อุ่นใจนัก
ที่เพื่อนรัก...คิดช่วย...ด้วยเกื้อหนุน
มีกรงทอง...ของกำนัล...นั้นเป็นทุน
แสนอบอุ่น...ด้วยเพื่อนเฝ้า...เราหน้ากรง...Khondoendin

[Sweft_Life]

อ๊ากกกกก

มาปั่นกันอีกแล้วสินะ - - **  

คิดถึง ...และ... คิดถึง
จนคำนึง...รู้จักบ้างไหม
คิดถึงคนอื่นด้วย...ไม่ใช่ว่าคิดถึงตัวเอง...มากเกินไป
คนอื่นก็เป็นมนุษย์....ก็มีหัวใจ...รู้เอาไว้ เ จ็ บ เ ป็ น

คิดถึงพี่ ? พี่ทั้งสอง
ลองเว้นระยะห่างโพสต์กลอนดู ...ดีไหม
มันถี่กัน ..สับสนเกินไป
อ่านไปงงไป .. ยังไงดี

[Khondoendin]

อ๊ากกกกก

มาปั่นกันอีกแล้วสินะ - - **  

คิดถึง ...และ... คิดถึง
จนคำนึง...รู้จักบ้างไหม
คิดถึงคนอื่นด้วย...ไม่ใช่ว่าคิดถึงตัวเอง...มากเกินไป
คนอื่นก็เป็นมนุษย์....ก็มีหัวใจ...รู้เอาไว้ เ จ็ บ เ ป็ น

คิดถึงพี่ ? พี่ทั้งสอง
ลองเว้นระยะห่างโพสต์กลอนดู ...ดีไหม
มันถี่กัน ..สับสนเกินไป
อ่านไปงงไป .. ยังไงดี

ขอขอบคุณน้องคนดีที่เตือนพี่
มีบางทีพี่ห่างบ้านนานนักหนา
นานนานทีพี่นี้ถึงเข้ามา
หากขัดหูขัดตาอภัยกัน

ใช่มาปั่นบ้านกลอนให้ร้อนรุ่ม
ใช่มาซุ่มปั่นบ้านเลยจอมขวัญ
อยากโพสถ์กลอนที่เขียนก็เท่านั้น
ขอจอมขวัญอภัยด้วยช่วยเข้าใจ

[Khondoendin]

ด้วยพี่มีกลอนเก่าเราเขียนไว้
พี่ตั้งใจจะเก็บใส่ไว้ที่นี่
เก็บที่บ้านกลอนไทยด้วยไมตรี
มิได้มีเจตนามาปั่นกลอน

[Khondoendin]

ขอน้องสาวเข้าใจพี่นี้เถิดหนา
มิได้มาปั่นป่วนชวนลุ่มหลง
ขออภัยนะคนดีที่ทำ(ให้)งง
ขออนงค์โปรดเข้าใจในตัวเรา

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

ความคิดถึง...
ใจดวงหนึ่ง...เฝ้าคิดถึง...ซึ้งบ้างไหม
ไม่ส่งข่าว...ว่างเปล่าร้าว...เกินเข้าใจ
เหตุผลใด...จึงเงียบไป...ไม่คิดถึงกัน?

ความคิดถึง....
ใจอีกดวงเคยซึ้ง...หวั่นไหว..หรือไหวหวั่น?
เคยหรือไม่...ในนาที..ที่คิดถึงกัน
ถ้าคิดถึงแล้วทำไมเงียบหายไปอย่างนั้น..ฉันไม่เข้าใจ

ความคิดถึง...
ความหวั่นไหว...มันตราตรึง...ความคิดถึงมันสั่นไหว
อยากจะมั่นคง...แต่ติดตรง...มั่นคงแบบหวั่นใจ
เธอห่างฉันไป...เงียบหายนานไปมั๊ย...ใจฉันไม่อาจทน?

ความคิดถึง...
หากใจอีกดวงหนึ่ง...ยังคงซึ้ง...ไม่สับสน
โปรดตอบใจ...ให้กลับมา...ในบัดดล
ให้ใครบางคน...ที่เฝ้าทน...ได้รับรู้ถึงความแน่ใจ?

[จ้อง เจรียงคำ]

สุดคิดถึง ถึงคิดไป คงไม่ถึง
สุดจะดึง ดึงรักกลับ เพราะลับหาย
สุดจะยื้อ ยื้อยุด สุดเสียดาย
สุดจะคลาย คลายรัก ไปจากกัน

อยากจะถอน ถอนหัวใจ ไว้คืนกลับ
อยากจะหลับ หลับตาลง ที่ตรงนั้น
อยากจะตื่น ตื่นมาเจอ เธออีกวัน
อยากจะให้ ให้บอกกัน ว่าฝันไป

[ชมพูไพร]

นานเท่าไหร่แล้วนะที่เราเดินผ่านทางแยกนั้นมา

ถนนสายความฝัน...สิ้นสุดลง

ทางแยกแห่งนั้น  คือถนนที่ทอดยาวสู่โลกของความเป็นจริง

สิ่งที่เราต่างต้องอยู่กับมันและชีวิตที่ต้องดำเนินไป

 

ความฝัน...พร่าเลือน แต่ไม่เคยจางหาย

ทุกถ้อยคำแห่งเธอ...เสมอเสียงเต้นของหัวใจ

อยู่ในร่างกายฉัน...เท่าที่มีชีวิต

ทุกรอยยิ้มแห่งเธอ...เสมือนหนึ่งลมหายใจ

อยู่ในวิญญาณฉัน...ผ่านโมงยามอันมิอาจนับค่า

 

คิดถึง....ฉันพร่ำบอก

เป็นเพียงถ้อยคำที่เงียบงัน

มิอาจเดินทางไปถึงเธอ....

 

ฉันดิ่งลงสู่ห้วงแห่งความคิดถึงเธอ  ชั่วนิรันดร์

[สายใย]

คิดถึงและคิดถึงตรึงดวงจิต
ฝากจุมพิตลอยลมที่พรมผ่าน
ฝากกระแสซ่านซึ้งถึงดวงมาน
ฝากหัวใจไหวหวานประสานทรวง

คิด ถึงมากฝากใจส่งไปหา
ถึง สุดคว้าฝันใฝ่ใจยังห่วง
และ คำรักอยากบอกไม่หลอกลวง
คิดถึง ดวงใจเจ้าเฝ้ารอคอย

คิดถึงเธอคนดีมากที่สุด
คิดถึงนุชฉุดใจให้เหงาหงอย
คิดถึงเจ้าเศร้าใจมิใช่น้อย
คิดถึงถ้อยน้ำคำลำนำรัก

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

คิดถึงวันวาน..
ความทรงจำวันหวาน...วันวานที่คิดถึง
ภาพความสดใส...ในหัวใจไร้คำนึง
วันเก่าๆตราตรึง...ขีดขึงซึ่งเวลา

คิดถึงวานวัน...
วันที่ใจสุขสันต์...ทุกๆวัน..ลั่นหรรษา
ทุกเวลา...มีร้อยยิ้ม...ปริ่มดวงหน้า
ความสุขใจ..เต็มดวงหน้า...มากเพียงใด

คิดถึงเวลาผ่าน...
ภาพวันวาน...ซ่านดวงจิต...คิดอ่อนไหว
แม้อยากกลับ...นับเวลา...เดินกลับไป
ก็คงไม่อาจเป็นไป...เมื่อฟ้ากำหนดไว้..ไม่ให้ใจย้อนกลับทาง

เก็บความคิดถึง..ตรึงใจไว้
เก็บความหวานใจ...ไว้ในปัจจุบันที่เคว้งคว้าง
เก็บไว้เติมหัวใจ...วันที่ไร้..แสงไฟในเส้นทาง
เก็บไว้เติมช่องว่าง..ให้ความคิดถึงกั้นกลาง...ระหว่างวันวานกับกาลปัจจุบัน