ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Khondoendin]

เธอลืมฉันใช่ไหมไม่ส่งข่าว
หรือเรื่องราวพร้อมจดหมายได้ห่างเหิน
เธอเงียบไปใจฉันนั้นเศร้าเกิน
เธอหมางเมินบอกบ้างอย่าร้างรา
                               
ไหนเธอบอก...ว่าไม่ลืม?ไม่ลืมฉัน
สัญญามั่น....สัญญาใจ...ไม่หนีหน้า
แต่บัดนี้เธอจากไกลไม่หวนมา
โอ้แก้วตา?ลืมแล้วหรือ?สื่อสัมพันธ์

[มานพ]

ยังไม่ลืมคนดีคนนี้ดอก
จะมาบอกว่าคิดถึงอยู่เสมอ
คินถึงจนเอบจะกลายเป็นรักเธอ
นอนระเม้อเพ้อหาทุกค่ำคืน

[Khondoendin]

แสนยินดีที่มีเพื่อนเอื้อนอักษร
มาต่อกลอนกันยามว่างช่างสุขสันต์
ขอขอบคุณในไมตรีมีให้กัน
มิตรสัมพันธ์เพื่อนมอบให้ฉันไม่ลืม

[Khondoendin]

จากเด็กน้อยอ่านกลอนตอนมาใหม่
ตอนนี้ได้ตำแหน่งใหม่ในบอร์ดนี้
นักเลงประจำหมู่บ้านนั้นเข้าที
แสนเปรมปรีย์ยินดียิ่งจากจริงใจ

[Khondoendin]

ขอขอบคุณในไมตรีที่มีให้
กำลังใจมีให้ได้เสมอ
แสนดีใจได้รูจักทักทายเธอ
ได้พบเจอในบ้านกลอนตอนออนกัน

[nineten]

เเต่งกลอนได้เยี่ยม
เต็มเปี่ยมไปด้วยอักษรศรี
สัมผัสด้วยคำของกวี
แล้วอย่างนี้จะชี้แนะได้อย่างไร
.................................................

 

แต่งเก่งกว่าผมตั้งเยอะอ่ะครับ

[Khondoendin]

เเต่งกลอนได้เยี่ยม
เต็มเปี่ยมไปด้วยอักษรศรี
สัมผัสด้วยคำของกวี
แล้วอย่างนี้จะชี้แนะได้อย่างไร
.................................................

 

แต่งเก่งกว่าผมตั้งเยอะอ่ะครับ

ยังอ่อนหัดไม่เจนจัดด้านอักษร
ด้านบทกลอนไม่สันทัดจึงหัดเขียน
ให้เพื่อนช่วยติต่อขอพรากเพียร
จะแอบเรียนแอบรู้ดูเพื่อนเรา

[Khondoendin]

ฉันไม่ใช่นักกวีที่เก่งกาจ
ฉันอาจพลาดด้วยพรากเพียรเรียนมาน้อย
ฉันไม่ใช่คุณครูผู้เลิศลอย
ฉันจึงค่อยหมั่นเขียนหมั่นเรียนดู

[Khondoendin]

กว่าจะรู้ความจริงใจในวันนั้น
ทำเอาฉันกลั้นสะอื้นสุดขื่นขม
ถึงวันที่เธอจากไปใจตรอมตรม
สุดจะข่มกลั้นสะอื้นกลืนน้ำตา

ถ้าฉันรู้ความจริงใจก่อนวันนี้
คงเปรมปรีสุขสันต์และหรรษา
คงไม่ต้องกลั้นสะอื้นกลืนน้ำตา
อนิจจารู้ความในสายเหลือเกิน

[Khondoendin]

ถ้าฉันรู้ความจริงใจในวันนั้น
เธอและฉันคงสุขไร้ทุกข์หนอ
คงไม่ต้องกลั้นสะอื้นน้ำตาคลอ
ดวงใจหนอกว่ารู้ใจก็สายเกิน

[มานพ]

กว่าจะรู้ความจริงใจในวันนั้น
ทำเอาฉันกลั้นสะอื้นสุดขื่นขม
ถึงวันที่เธอจากไปใจตรอมตรม
สุดจะข่มกลั้นสะอื้นกลืนน้ำตา

ถ้าฉันรู้ความจริงใจก่อนวันนี้
คงเปรมปรีสุขสันต์และหรรษา
คงไม่ต้องกลั้นสะอื้นกลืนน้ำตา
อนิจจารู้ความในสายเหลือเกิน

ยังไม่สายหรอกคนดีนี่ยามค่ำ
หากเธอจำความหลังจะสรรเสริญ
พี่แอบอ่านกานต์น้องแสนเพลิดเพลิน
พี่ยังเขินกลอนหวานอ่านทุกวัน

[Khondoendin]

      ฉันพึ่งรู้...ความในใจ...ในวันนี้     
      ดวงฤดีฉันคิดถึงคะนึงหา
      ฉันพึ่งรู้ว่าฉันรักปักชีวา                 
      กว่าจะซึ้งถึงคุณค่าน้ำตาริน
                                             
      ด้วยเธอจากโลกไปไม่คืนกลับ         
      ร่างเธอลับดับไปใจถวิล
      ทิ้งความเหงาเศร้าหทัยในชีวิน       
      ฉันต้องกินน้ำตาทุกนาที
     
      ด้วยฉันเคยเอ่ยวจีที่เย้ยหยัน         
      คราพบกันฉันหยิ่งเกินเมินหน้าหนี
      ทั้งพูดจาปราศรัยไม่ใยดี               
      แม้นเธอมีความจริงใจฉันไม่มอง
                                               
      เด็ดดอกรักวางลงตรงหลุมศพ       
      พื้นดินกลบไม่พบหน้าพาเศร้าหมอง
      ถ้าชาติหน้ามีจริงสิ่งหมายปอง     
      ขอเราสองได้ครองคู่อยู่นิจรันดร์
     
      ฉันพึ่งรู้...ความจริงใจ...ในวันนี้         
      ก็วันที่เธอจากโลกวันโศกศัลย์
      ฉันพึ่งรู้?ว่าฉันรัก?ปักชีวัน   
      แต่ว่าฉัน?.สายเกินซึ้ง?จึงตรอมตรม   

[Khondoendin]

ยามที่เธออยู่ใกล้ฉันไม่ซึ้ง
ฉันนี้จึงเฉยเมยอย่างเคยเห็น
แม้นเธอจะทุกข์ทนจนลำเค็ญ
ฉันนี้เป็นเหมือนคนจนน้ำใจ
                               
ยามเธอจากร้างลาหาบอกกล่าว
ฉันปวดร้าวดวงจิตคิดหมองไหม้
โอ้เพื่อนแก้วหลบลี้อยู่ที่ใด
รู้หรือไม่...ใครคนหนึ่ง...คิดถึงเธอ

[Khondoendin]

อยากจะบอกคนดีเรียกที่รัก
อยากทายทักอยากยิ้มให้ด้วยใจหวาน
ฉันเป็นหญิงหยิ่งศักดิ์ศรีที่ต้องการ
แม้ดวงมาลย์อยากทักทายใจไม่ควร

[Khondoendin]

พระพรหมใดใยลิขิตชีวิตฉัน
ให้พบกันจิตรละเมอพร่ำเพ้อหา
เรารักกันวันแรกที่พบพา
แต่ทว่าเขามีคู่อยู่ก่อนเรา

แม้จะรักสักเพียงใดใจขอห่าง
จะหลีกทางให้ยอดชู้อยู่คู่เขา
เนื่องจากว่าเขาไม่ใช่คู่ของเรา
แม้จะเศร้าสักเพียงใดตั้งใจลา

[มานพ]

      ฉันพึ่งรู้...ความในใจ...ในวันนี้     
      ดวงฤดีฉันคิดถึงคะนึงหา
      ฉันพึ่งรู้ว่าฉันรักปักชีวา                 
      กว่าจะซึ้งถึงคุณค่าน้ำตาริน
                                             
      ด้วยเธอจากโลกไปไม่คืนกลับ         
      ร่างเธอลับดับไปใจถวิล
      ทิ้งความเหงาเศร้าหทัยในชีวิน       
      ฉันต้องกินน้ำตาทุกนาที
     
      ด้วยฉันเคยเอ่ยวจีที่เย้ยหยัน         
      คราพบกันฉันหยิ่งเกินเมินหน้าหนี
      ทั้งพูดจาปราศรัยไม่ใยดี               
      แม้นเธอมีความจริงใจฉันไม่มอง
                                               
      เด็ดดอกรักวางลงตรงหลุมศพ       
      พื้นดินกลบไม่พบหน้าพาเศร้าหมอง
      ถ้าชาติหน้ามีจริงสิ่งหมายปอง     
      ขอเราสองได้ครองคู่อยู่นิจรันดร์
     
      ฉันพึ่งรู้...ความจริงใจ...ในวันนี้         
      ก็วันที่เธอจากโลกวันโศกศัลย์
      ฉันพึ่งรู้?ว่าฉันรัก?ปักชีวัน   
      แต่ว่าฉัน?.สายเกินซึ้ง?จึงตรอมตรม   

อย่าคิดมากเลยคนดียามรักจาก
ความพลัดพรากพาชีวีนี้ขื่นขม
ความเศร้าโศกเสียใจได้ระทม
ถึงนอนซมก็ไม่ซึ้งหายเสียใจ

มีทางเดียวแก้ตัวใหม่ในวันหน้า
ทำชีวาชีวิตให้สดใส
เขารับรู้ถึงความดีคงดีใจ
ผลพลอยได้คือเราได้เป็นคนดี

 

[Khondoendin]

ฉันนั่งมองซองจดหมายกลายเป็นเถ้า
มือสั่นเทาจิตระทึกนึกย้อนหลัง
นึกถึงวันก่อนเก่าเศร้าใจจัง
ใช่เกลียดชังเธอนั้นฉันไม่เคย

แต่เธอมีคู่ครองปองดวงจิต
เธอมีมิตรคู่ใจใคร่เฉลย
เธอมีคู่อิงแอบแนบชิดเชย
ขอเอื้อนเอ่ย..เพียงแค่เพื่อน..เตือนสัมพันธ์

[Khondoendin]

      ฉันพึ่งรู้...ความในใจ...ในวันนี้     
      ดวงฤดีฉันคิดถึงคะนึงหา
      ฉันพึ่งรู้ว่าฉันรักปักชีวา                 
      กว่าจะซึ้งถึงคุณค่าน้ำตาริน
                                             
      ด้วยเธอจากโลกไปไม่คืนกลับ         
      ร่างเธอลับดับไปใจถวิล
      ทิ้งความเหงาเศร้าหทัยในชีวิน       
      ฉันต้องกินน้ำตาทุกนาที
     
      ด้วยฉันเคยเอ่ยวจีที่เย้ยหยัน         
      คราพบกันฉันหยิ่งเกินเมินหน้าหนี
      ทั้งพูดจาปราศรัยไม่ใยดี               
      แม้นเธอมีความจริงใจฉันไม่มอง
                                               
      เด็ดดอกรักวางลงตรงหลุมศพ       
      พื้นดินกลบไม่พบหน้าพาเศร้าหมอง
      ถ้าชาติหน้ามีจริงสิ่งหมายปอง     
      ขอเราสองได้ครองคู่อยู่นิจรันดร์
     
      ฉันพึ่งรู้...ความจริงใจ...ในวันนี้         
      ก็วันที่เธอจากโลกวันโศกศัลย์
      ฉันพึ่งรู้?ว่าฉันรัก?ปักชีวัน   
      แต่ว่าฉัน?.สายเกินซึ้ง?จึงตรอมตรม   

อย่าคิดมากเลยคนดียามรักจาก
ความพลัดพรากพาชีวีนี้ขื่นขม
ความเศร้าโศกเสียใจได้ระทม
ถึงนอนซมก็ไม่ซึ้งหายเสียใจ

มีทางเดียวแก้ตัวใหม่ในวันหน้า
ทำชีวาชีวิตให้สดใส
เขารับรู้ถึงความดีคงดีใจ
ผลพลอยได้คือเราได้เป็นคนดี

 

ขอขอบคุณกำลังใจมีให้เพื่อน
ที่คอยเตือนคอยปลอบขวัญยามฉันเหงา
ขอขอบคุณที่มาเยือนเป็นเพื่อนเรา
ยามฉันเหงาเพื่อนนั้นตอบปลอบใจเรา

[Khondoendin]

เที่ยวทะเลปีนี้ไม่มีเพื่อน
ช่างไม่เหมือนปีเก่าเก่าเราเที่ยวหนา
ยืนชายหาดมองดูท้องนภา
มองท้องฟ้าปีนี้สีคล้ำไป

มองคนอื่นเขาเดินคู่อยู่เคียงข้าง
เราอ้างว้างเดินเดี่ยวเปลี่ยวไฉน
เที่ยวทะเลปีนี้ไม่มีใคร
ให้หวั่นไหวเหงาฤดีชีวีจริง

[มานพ]

ถึงจะมีคู่ครองแล้วก็จริง
อยากพักพิงกับคนที่รักใคร่
พรหมลิขิตขีดเส้นมาเชื่มใจ
รักกันได้ไม่ผิดสิทธิของเรา

หากว่ารักเพียงใดใจอย่าห่าง
อย่าหลีกทางจงห่วงหาอย่าทิ้งเขา
ถึงมีคู่เราก็คู่แถมคอยเฝ้า
จริงนะเจ้าเรื่องรักยากทำใจ