รวมกลอน @ มาณวิกา @

รวมกลอน @ มาณวิกา @

http://www.oknation.net/blog/nang/2007/11/20/entry-2 (ขอบคุณที่มาของภาพและเสียงเพลง)

ภูเสียดยอด ยอดเสียด ขึ้นเบียดฟ้า
ชูดอกหญ้า หญ้าดอก ออกงามเด่น
โปรยน้ำพร่าง พร่างน้ำ ชี่นฉ่ำเย็น
สร้างภาพเห็น เห็นภาพ อิ่มอาบใจ

เป็นผู้น้อย น้อยผู้ เขาชูเชิด
แต่หญ้าเกิด เกิดหญ้า เหนือผาใหญ่
จึงงามเด่น เด่นงาม ทุกยามไป
รับรู้ได้ ได้รู้ แก่ผู้คน

ผู้เกื้อหนุน หนุนเกื้อ เอื้อผู้น้อย
ใจใส่คอย คอยใส่ ใจทุกหน
หนุนผู้น้อย น้อยผู้ เชิดชูตน
ที่ทุกข์ทน ทนทุกข์ กลับสุขใจ

จงเด่นสูง สูงเด่น เช่นภูผา
เอื้อสุขพา พาสุข ทุกสมัย
เพื่อคนทุกข์ ทุกคน ผ่านพ้นภัย
โดดเด่นได้ ได้เด่น ดังเช่นภู

ผู้สูงศักดิ์ ศักดิ์สูง เกินฝูงหงส์
ถ้าต่ำลง ลงต่ำ ทำอดสู
ดูแต่หญ้า หญ้าแต่ แค่เชิดชู
ยังรับรู้ รู้รับ งามจับตา

มีน้อยผู้ ผู้น้อย พลอยสูงส่ง
แม้เอื้อจง จงเอื้อ เกื้อหรรษา
จงรักเอา เอารัก ประจักษ์พา
ดังดอกหญ้า หญ้าดอก ออกบนภู

@ คำถามกวนโอ๊ย @

@ ดอกหญ้า @

@ ขอสิทธิ์..คิดถึงเธอ @

@ ชวนฮา...บั้นท้ายรถ @

@ สักวา...บันเทิง @

@ มองอดีต @

@ รอ @

	ผู้เขียน	หัวข้อ: รวมกลอน @ มาณวิกา @ (อ่าน 8663 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้