ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เพลงผ้า]

หั ว ใ จ เ ล่ า เ รื่ อ ง


หลากเรื่องราวมากมาย................ที่เข้ามา
ตลอดระยะเวลาระหว่าง.................เธอกับฉัน
เรามีความสุข...สนุกสนาน................ไม่นานวัน
แต่เราก็ยังฝัน...จะทํามัน.....................ให้ได้ดี

หากจะโทษ.................ว่าโชคชะตาเล่นตลก
หรือเปล่าร้องว่าท่านโกหก....................ที่เคยเป็นสักขี
อาจจะไม่ถูกต้อง.......................หากเรามองทบทวนอีกที
เราจะเห็นคือท่านปราณี......................ตลอดมา

หลายๆครั้งที่เหตุผล..................เราขัดแย้ง
นั่นก็เริ่มแสดง......................หมายถึงซึ่งปัญหา
แต่เอาน่า........................ไม่เป็นไรเริ่มใหม่อีกสักครา
แล้วเราก็ให้สัญญา.......................ไม่สาบาน

จนกระทั่งถึงวัน...................แก้วหล่นแตก
ทั้งๆที่รู้ว่ามันแหลก....................เหมือนถูกประหาร
จะทํายังไงได้..................ก็เมื่อใจมันไม่ต้องการ
ยังไม่พร้อมรับความร้าวราน...................ที่ต้องเสียเธอไป

ค่อยๆเก็บเศษแก้ว........................แล้วมาต่อ
นํ้าตามันเริ่มคลอ......................แก้วบาด...มีเลือดไหล
ช่างมันเถอะ...............ช่างอีกแล้ว................ช่างประไร
สุดท้ายคือ.......ช่างใจ.......................ดูอีกที

ก็รักษาบาดแผล....................แก้รอยร้าว
ใช้เวลาค่อนข้างยาว......................เรื่องศักดิ์ศรี
ไม่อยากจบลบเรื่องราว........................เราร่วมปี
เพราะเราต่างก็รู้ดี...........................ทั้งสองคน

แต่ตอนนี้เธอหายหน้า......................ไม่มาเหมือนก่อน
ซึ่งถ้าฉันเง้างอน......................เธอจะตามอ้อน.....................เกือบทุกหน
ฉันไม่ได้วิเศษอะไร......................แต่นี่คือความเป็นไป...................ของตัวตน
ที่เธอเองก็เคยพรํ่าบ่น.......................ว่านี่แหละคนที่เป็นเธอ

หากถึงวัน......................ที่ฝันเราต้องสลาย
จะไม่ขอตีโพยตีพาย..........................ว่าพลั้งเผลอ
ไม่มีการใส่ร้าย.......................สาธยายว่าใครเลิศเลอ
เพียงแต่เราหากัน............ยังไม่เจอ.......................เท่านั้นเอง
 

[กวีพเนจร]

เรื่องหัวใจใครฟังช่างแสนเศร้า
ใจดวงเหงากับเรื่องราวคราวก่อนหลัง
หัวใจนี้เคยมีรักรุมประดัง
แต่พลาดพลั้งรักจบสงบลง

เมื่อมีรักก็พลันพบฉากจบ
ยากจะลบเรื่องราวให้ไหลหลง
ก่อนมีรักภักดิ์ดีที่มั่นคง
ความซื่อตรงเคยมีพลันหายไป

ขอให้สู้อยู่กับวันในข้างหน้า
ตราบใดฟ้ายังมีแสงแรงแห่งใจ
จงอยู่สู้กับความฝันที่ยาวไกล
กำลังใจคอยช่วยเธอตลอดเวลา

[nineten]

ปัญหาต่างๆช่างรุมเร้า
เพียงแต่สองเราเข้าใจกันเท่านั้น
อาจมีบ้างอุปสรรคมากมายร้อยพัน
เพียงแค่ใจยึดมั่นก็ไม่หวั่นเรื่องใดๆ
ความคิดอาจไม่ตรงกันบ้าง
เรื่องราวหลายอย่างปรึกษากันได้
เพียงแค่เราหันมาพูดคุยเปิดใจ
ให้เป็นกำแพงที่ยิ่งใหญ่โอบล้อมใจเรา
มากกว่ารัก...คืออะไร
คำตอบที่ได้คือวันที่ใจเหงา
ความรู้สึกเธอเหมือนกันหรือเปล่า
กับเรื่องราวสองเราที่เคยมี
หากว่าเธอยังมีกัน
ขออย่าได้หันหน้าหนี
อย่าให้ความเหงารุมเร้าทบทวี
หันหน้ามาปรึกษาปัญหาที่มีให้เข้าใจ
ความรักของคู่ไหนไม่ได้โรยด้วยกุหลาบ
ไม่ได้รื่นราบเหมือนถนนซะที่ไหน
เพียงประคองรักช่วยเหลือกันเมือมีภัย
เชื่อสิจะเกิดรักที่ยิ่งใหญ่..สองเรา

[kradan]

ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรดี
กับรักนี้ที่ปิดบังไว้
เพราะกลัวว่าเธอจะรู้ความนัย
แล้วเรื่องเราจะเปลี่ยนไปไม่เหมือนเคย

ได้แต่ปล่อยให้หัวใจดำเนินเรื่องนี้
รอนาทีที่พร้อมเอ่ยคำเฉลย
หวังเพียงเธอนั้นจะไม่เฉยเมย
แล้วลงเอยด้วยรักนิรันดร์ไป

[wonderloveyou]

เรียบเรียงเรื่องราวร้อยพันที่ แสนเศร้า ในชีวิต
คอยนึกคิดอยู่นั้น จึงไม่ลืมเลือนหาย
ยังคงเศร้ากับอดีต...ไม่เสื่อมคลาย
คงจะรอวันตาย ถึงจะลืมเธอ

ยามเธอจาก...ทั้งอ้อนวอน วิงวอนขอ
เธอไม่รอขอจาก เหลือแค่เหงา
คอยซ้ำเติม เผาผลาญก็ไม่เบา
ถึงยังไงคงเป็น เรา ที่เศร้าอยู่เพียงคนเดียว

--------------------------------------------------

[เพลงผ้า]

หัวใจคุยกัน

หัวใจดวงที่1

"สวัสดี" เพื่อนเกลอ...เราไม่เจอกันตั้งนาน
ได้ข่าวว่าเธอร้าวราน...กับเรื่องวันวาน...มาใช่ไหม?
มันก็เป็นแบบนี้หล่ะ...ในบางจังหวะที่ต้องเป็นไป
อดทนเข้มแข็งเข้าไว้...ไม่นานเท่าไรจะดีขึ้นเอง

หัวใจดวงที่2

ขอบคุณจริงๆที่คอยห่วงใย...
แล้วเธอหล่ะเป็นยังไง....มีใครข่มเหง
เพราะเธอก็ชํ้า...จากคนใจดําที่ไม่ยําเกรง
เข้ามาลวงหลอกละเลง...ด้วยมนต์เพลงแห่งมายา

หัวใจดวงที่1

อ๋อ..ตอนนี้ดีขึ้นมากแล้ว...
เพราะไม่เหลือวี่แวว...ที่ต้องฝันหา
แค่ปล่อยลอยไป....กับวันเวลา
ชําระล้างความปวดปร่า...ที่เคยมี

หัวใจดวงที่2

ส่วนแผลของฉัน....ที่มันเคยเจ็บ
ก็หายดีจนไม่เหลือเก็บ....อยู่ในวิถี
ต่างคนต่างอยู่....ไม่ต้องรับรู้แบบนี้แหละดี
จบสิ้นกันเสียที...กับเรื่องวันวาน

หัวใจดวงที่1

เธอเคยรู้สึก...แบบนี้บ้างไหม?
เมื่อหลุดพ้นจากไฟ....ที่คอยเผาผลาญ
มันช่างสดชื่น....เหมือนเริงรื่นอยู่ในสายธาร
ค่อยๆพองโตเบ่งบาน....อยู่บนประสบการณ์ที่ควรจดจํา

หัวใจดวงที่2

ฉันรู้สึกเป็นสุข....ไม่ทุกข์ไม่ร้อนแล้วเธอ
ไม่ต้องมาคอยพรํ่าเพ้อ....จนเผลอปล่อยใจถลํา
เหน็ดเหนื่อยมานาน....กับการหลงเชื่อนํ้าคํา
ไม่ขอจองเวรจองกรรม....แต่ยํ้าขอให้โชคดี

[กวีพเนจร]

ได้ฟังรับรู้...เรื่องราว
กับข่าวคราวของหัวใจ...สองดวงนี้
เคยได้พบประสบกับความช้ำ...ที่เคยมี
จึงเอ่ยเป็นวจี...เล่าสู่กัน

ดวงหนึ่งเคยช้ำ...น้ำตาริน
อีกดวงหนึ่งก็แทบสิ้น...สลายฝัน
ต่างมาพบเจอ...ในบางวัน
จึงพลันเล่าสู่รับรู้...เรื่องราว

สุดท้ายหัวใจ...สองดวง
พ้นบ่วงความรัก...รวดร้าว
จึงบอกความสุข...ร้องป่า ว
เมื่อคราวพ้นทุกข์...โศกา

ดีใจด้วยนะ...หัวใจ
ที่ได้ประสบการณ์...มีค่า
พึงเก็บพึงคิด...ตลอดเวลา
ที่ผ่านมานั่นคือ...บทเรียน
 
แต่งได้ไงเนี่ย สุดยอดเลย

[เพลงผ้า]

ได้ฟังรับรู้...เรื่องราว
กับข่าวคราวของหัวใจ...สองดวงนี้
เคยได้พบประสบกับความช้ำ...ที่เคยมี
จึงเอ่ยเป็นวจี...เล่าสู่กัน

ดวงหนึ่งเคยช้ำ...น้ำตาริน
อีกดวงหนึ่งก็แทบสิ้น...สลายฝัน
ต่างมาพบเจอ...ในบางวัน
จึงพลันเล่าสู่รับรู้...เรื่องราว

สุดท้ายหัวใจ...สองดวง
พ้นบ่วงความรัก...รวดร้าว
จึงบอกความสุข...ร้องเปล่า
เมื่อคราวพ้นทุกข์...โศกา

ดีใจด้วยนะ...หัวใจ
ที่ได้ประสบการณ์...มีค่า
พึงเก็บพึงคิด...ตลอดเวลา
ที่ผ่านมานั่นคือ...บทเรียน
 
แต่งได้ไงเนี่ย สุดยอดเลย

+1ไปเลยจ้ากลอนนี้ลื่นดี 

[รัศมีธรรมส่องทาง]

เมื่อได้ฟัง  หัวใจ  สนทนา
รักร้างรา  ทำให้  ระทมหมอง
ต้องร้าวราน  ด้วยไม่  สมดังปอง
มิอาจครอง  ความรัก  ให้ยั่งยืน

กาลผันผ่าน  เปลี่ยนแปรไป  หลายคืนวัน
จากทุกข์นั้น  ทั้งกายใจ  ไม่อาจฝืน
สิ่งที่ผ่าน  ไปแล้ว  มิอาจคืน
แม้ต้องยืน   อยู่เดียวดาย  สบายใจ

ให้เวลา  ช่วยรักษา  นะคนดี
มาวันนี้  เธอพ้นได้  ดูสดใส
แผลสนิท  หยุดเศร้าได้  แล้วหัวใจ
อย่าเที่ยวไป  รักใคร  ให้มากเลย

ต่อแต่นี้  รักตัวเอง  กันเถิดนะ
อย่าปล่อยปละ  หัวใจไป  เที่ยวรักเหวย
เก็บเอาไว้  ให้คนดี  จึงเอื้อนเอ่ย
คำเฉลย  ได้สมหวัง  ดั่งใจปอง

อันความรัก  มักตาม  ด้วยความทุกข์
จะได้สุข  สมหวัง  กันทั้งสอง
ต้องเข้าใจ  มอบรัก  เมื่อเคียงครอง
แล้วจะต้อง  ให้อภัย  ไว้เถิดเอย

 

[nineten]

หวัดดี..หัวใจทั้งสอง
ปรับทุกข์เรื่องเศร้าหมองกันหรือครับ..ตอนนี้
ผมผ่านมาพอดี
เห็นอมยิ้มกันแก้มปริ..เลยเข้ามาทักทาย
รบกวนหรือเปล่า
ขอคุยเรื่องราวหัวใจด้วยได้ไหม
คงจะไม่เป็นการรบกวนเกินไป
ผมแค่อยากระบาย..ความรักเลวร้ายที่ผ่านมา
เจ็บปวดเหลือเกิน
ที่ต้องเผชิญกับความเหว่ว้า
ทั้งที่เรารักเขาและคิดถึงตลอดเวลา
แต่ว่าเขากลับไปมีใคร
มีใครอีกคนให้เห็นต่อหน้า
ไม่มีใครเข้าใจหรอกว่าผมเจ็บปวดแค่ไหน
น้ำตาไหลรินท่วมหัวใจ
สุดท้ายต้องซมซานร้องไห้...ลำพัง
เบื่อหรือยังครับนี่
เรื่องเล่าที่มีของผมแต่ก่อนหลัง
อย่าทำหน้ายี้ไม่อยากรับฟัง
หัวใจบางๆแค่อยากระบาย
งั้นผมไปก่อนนะ
วันหลังจะแวะมาทักทายใหม่
อย่ารำคาญหัวใจดวงนี้เลยนะ..แค่อยากต้องการกำลังใจ
ไปก่อนนะ..บ๋ายบาย..แล้วเจอกัน

[เพลงผ้า]

เมื่อได้ฟัง  หัวใจ  สนทนา
รักร้างรา  ทำให้  ระทมหมอง
ต้องร้าวราน  ด้วยไม่  สมดังปอง
มิอาจครอง  ความรัก  ให้ยั่งยืน

กาลผันผ่าน  เปลี่ยนแปรไป  หลายคืนวัน
จากทุกข์นั้น  ทั้งกายใจ  ไม่อาจฝืน
สิ่งที่ผ่าน  ไปแล้ว  มิอาจคืน
แม้ต้องยืน   อยู่เดียวดาย  สบายใจ

ให้เวลา  ช่วยรักษา  นะคนดี
มาวันนี้  เธอพ้นได้  ดูสดใส
แผลสนิท  หยุดเศร้าได้  แล้วหัวใจ
อย่าเที่ยวไป  รักใคร  ให้มากเลย

ต่อแต่นี้  รักตัวเอง  กันเถิดนะ
อย่าปล่อยปละ  หัวใจไป  เที่ยวรักเหวย
เก็บเอาไว้  ให้คนดี  จึงเอื้อนเอ่ย
คำเฉลย  ได้สมหวัง  ดั่งใจปอง

อันความรัก  มักตาม  ด้วยความทุกข์
จะได้สุข  สมหวัง  กันทั้งสอง
ต้องเข้าใจ  มอบรัก  เมื่อเคียงครอง
แล้วจะต้อง  ให้อภัย  ไว้เถิดเอย

 

หั ว ใ จ ต อ บ ส า ส น์

  ฟังคําสอน พรพี่ ฤดีผ่อง
ทั้งสี่ห้อง หัวใจ เลิกใฝ่หา
ถึงความรัก หนักหน่วง บ่วงมายา
ที่เขาพรํ่า พรรณนา ว่าจริงจัง

เคยหลงใหล ได้ปลื้ม จนลืมคิด
ปล่อยห้วงจิต หลงกล ด้วยมนต์ขลัง
จากถ้อยคํา ลํ้าค่า ชวนน่าฟัง
หากบัดนี้ ชิงชัง เกินห้ามใจ

แต่ไม่เคย เสียดาย ที่ได้รู้
กลับเป็นครู สั่งสอน อย่าอ่อนไหว
ต่อหน้าเรา เขาพรํ่า คําวิไล
ลับหลังไป บอกเขลา เบาปัญญา

ด้วยดีกรี ความเขลา ที่เรามี
คิดว่าเจอ คนดี ร่วมภาษา
จึงจริงจัง จริงใจ เจรจา
แต่ที่ได้ กลับมา คืองมงาย

ลืมทั้งหมด ปลดเป็น เช่นความหลัง
ไม่ต้องหวัง คุยกัน เพราะมันสาย
นับแต่นี้ ต่อไป ใจท้าทาย
จะตอกกลับ ทุกราย ที่ลองดี

[รัศมีธรรมส่องทาง]

หั ว ใ จ ต อ บ ส า ส น์

  ฟังคําสอน พรพี่ ฤดีผ่อง
ทั้งสี่ห้อง หัวใจ เลิกใฝ่หา
ถึงความรัก หนักหน่วง บ่วงมายา
ที่เขาพรํ่า พรรณนา ว่าจริงจัง

เคยหลงใหล ได้ปลื้ม จนลืมคิด
ปล่อยห้วงจิต หลงกล ด้วยมนต์ขลัง
จากถ้อยคํา ลํ้าค่า ชวนน่าฟัง
หากบัดนี้ ชิงชัง เกินห้ามใจ

แต่ไม่เคย เสียดาย ที่ได้รู้
กลับเป็นครู สั่งสอน อย่าอ่อนไหว
ต่อหน้าเรา เขาพรํ่า คําวิไล
ลับหลังไป บอกเขลา เบาปัญญา

ด้วยดีกรี ความเขลา ที่เรามี
คิดว่าเจอ คนดี ร่วมภาษา
จึงจริงจัง จริงใจ เจรจา
แต่ที่ได้ กลับมา คืองมงาย

ลืมทั้งหมด ปลดเป็น เช่นความหลัง
ไม่ต้องหวัง คุยกัน เพราะมันสาย
นับแต่นี้ ต่อไป ใจท้าทาย
จะตอกกลับ ทุกราย ที่ลองดี

มาตอบสาส์น  หัวใจ  ที่เอ่ยกล่าว
ถึงเรื่องราว  ปวดร้าว  เมื่อคราวหลัง
ต้องระทม  ทุกเศร้า  ใจแทบพัง
มาผิดหวัง  ชอกช้ำ  ระกำทรวง

ยามแรกรัก  น้ำต้มผัก  ก็ว่าหวาน
สุขสำราญ  กายใจน้อง  พี่ห่วงหวง
แต่ไม่นาน  ก็เปลี่ยนแปร  ลับลาล่วง
เมื่อรักลวง  ต้มน้ำตาล  ว่าขมไป

พุทธองค์  ตรัสไว้  ให้ตระหนัก
ว่าความรัก  แม้นมี  อยู่ที่ไหน
ที่นั่นย่อม  มีทุกข์  ทุกแห่งไป
เชื่อหรือไม่  ควรคิด  ตรึกตรองดู

เห็นหัวใจ  เอือมระอา  กับความรัก
อยากจะพัก  กายใจ  ที่อดสู
กับความเศร้า  เสียใจ  ที่เป็นครู
เอาไว้สู้  ต่อไป  หัวใจเอย

อย่าไปกลัว  กับรัก  นะหัวใจ
ขอเพียงให้  ก้าวต่อไป  ไม่หยุดเฉย
แต่เธอต้อง  ระวังใจ  อย่าปล่อยเลย
อย่าเอื้อนเอ่ย  วาจา  ก่อนแน่ใจ

ขอให้เธอ  เปี่ยมรัก  ด้วยเมตตา
จะนำพา  หัวใจ  ให้สดใส
มอบความรัก  ปรารถนาดี   นะหัวใจ
โลกจะได้  เต็มไปด้วย  รักสวยงาม

 

[กวีพเนจร]

หัวใจดวงที่ 3 (ขอแจม)
เห็นหัวใจสองดวงนี้...เล่าสู่กัน
ขอหัวใจอีกดวงนั้น...ร่วมได้ไหม
เพียงได้ยินเสียงเจ้าสอง...คุยไกลๆ
เลยอยากมานั่งใกล้ๆ...เพื่อรับฟัง

เจ้าทั้งสองมีความช้ำ...อย่างนั้นหรือ
อย่าไปถือเรื่องราว...คราวก่อนหลัง
ยิ่งคิดมากยิ่งนึกมาก...สมองพัง
ปล่อยไปมั่งอย่าไปคิด...เปลืองเวลา

ฉันก็เคยผ่านความช้ำ...อย่างเจ้ามี
ทุกนาทียังฝังตรึง...เหมือนตรงหน้า
ภาพความหลังครั้งเก่า...จำฝังตา
เพียงแต่ว่าเก็บมันไว้เพียง...ความทรงจำ

ไปก่อนนะหัวใจ...เจ้าทั้งสอง
ความหม่นหมองคราเก่า...มันตอกย้ำ
ปล่อยทิ้งบ้างอย่าไป...ฝังจดจำ
นี่คือคำของหัวใจ...ที่หวังดี

[เพลงผ้า]

 หั ว ใ จ เ ป็ น สุ ข


ในยามที่ฉัน...เหนื่อยล้า
จนแทบนํ้าตาเกือบรินไหล
ท่ามกลางหิมะโปรย...ที่เหน็บหนาวใจ
แต่แล้วอยู่ๆฉันก็ได้เซอร์ไพร์.....จากเธอ


ถ้าคิดจะหาราคาค่างวด...มันคงไม่มี
แต่มันล้นปรี่ด้วยความห่วงใย.....ที่เธอมีให้เสมอ
จัดกระเช้ากล้วยไม้สาธยายไดอารี่....เลิศเลอ
มันไม่ใช่คําพรํ่าเพ้อ.....เพราะฉันรู้ว่าเธอจริงจัง


อุตสาห์อดกลั้นมาได้ตั้งนาน
ไม่ยอมให้นํ้าตาไหลผ่าน.....เพราะคอยกักขัง
แต่สุดท้ายพ่ายแพ้เหมือนเขื่อนแตกพัง
ยอมจํานนให้รินหลั่ง.....ด้วยมือคนดี


ขอบคุณมากนะ....ขอบคุณจริงๆคนของใจ
เธอคือแสงดาวใส....ที่ไม่เคยลดสี
ทอประกายงดงามอยู่กลางใจฉัน.....ทุกนาที
แม้แสงจันทรายามราตรี....มิเทียมทัน


เราจะเคียงคู่กันไป.....โดยไร้คําสัญญา
ตะกองกอดเกี่ยวกิ่งฟ้า......จนถึงฝัน
หนทางข้างหน้า.....จะสุขเศร้าก็ช่างมัน
ขอเพียงวันนี้ให้เรามีกัน.....ฉันก็สุขใจ

[กวีพเนจร]

ยินดีด้วยนะหัวใจ(จากใจอีกดวง)
ยินดีด้วยนะ...หัวใจ
ที่วันนี้เธอได้ความสุข...มาอีกครั้ง
น้ำตาแห่งความดีใจจงปล่อย...ให้รินหลั่ง
เมื่อภาพความหลังที่มีสุข...ย้อนคืนมา

ยินดีด้วยนะ...จากใจอีกดวง
ที่คอยห่วงยามเธอ...อ่อนล้า
คอยเคียงข้างยามเธอ...เสียน้ำตา
เมื่อรู้ว่าเธอมีสุข...ฉันดีใจ

ยินดีด้วยนะ...ใจที่มีสุข
ความทุกข์ที่เคยมี...จงทิ้งไว้
รับความสุขที่เข้ามา...พร้อมความห่วงใย
แม้หัวใจอีกดวง...พลอยยินดี

[nineten]

เคยรอนล้ามานานวัน
เธอมาประคองกล่อมฝัน..ว่า"คนทุกคนนั้นไม่ได้ด้อยคุณค่า
ขอเพียงเราอย่าท้อใจและรับสิ่งใหม่ที่ผ่านเข้ามา"
วันนั้นฉันจึงรู้ว่า..ถ้าไม่ลองเปิดตาคงหาไม่ได้คำตอบของใจ

ความรอนล้าที่ฉันเคยมี
วันนี้..เธอได้ลบล้างให้จางหาย
ขอบคุณเธอจริงๆ..คนของใจ
หัวใจที่เคยร้องไห้..วันนี้กลับมีความหมาย..เพราะเธอ

[สุภาพบุรุษทรชน]

..หัวใจ...
..รู้ไหมว่าเราอ่อนล้า
..ระหกระเหินเดินทางมา
..หนทางข้างหน้าท้าทาย
..แสนเศร้าเหลือเกินใจนี้...
..หัวใจที่มีกับปี้ป่น
..ทุกครั้งรั้งรอท้อจน
..ท่วมท่นก่นกว่าเดียวดาย
 ....................

[++ แตง ++]

หัวใจที่ไร้รัก

คนโสดโสดลิงโลดกับเพื่อนฝูง
เรื่องหัวใจไม่เคยถูกจูงเหมือนใครเขา
หัวใจยังคงอยู่กับตัวเรา
ไม่เคยเอาไปฝากไว้กับใคร

ถามว่าเหงาบ้างไหมที่ไร้รัก
ตอบว่าเหงาดีกว่าอกหักเป็นไหนไหน
เพราะหัวใจไม่ต้องถูกคมมีดกรีดบาดใน
ให้เป็นรอยช้ำไว้ที่ในทรวง

[กวีพเนจร]

เสียงจากหัวใจ (ดวงที่3)

ได้ยินไหมสองหัวใจ...ที่มีสุข
เจ้าสิ้นทุกข์สุขล้น...ที่พบหา
นี่คือเสียงจากใจหนึ่ง...ซึ่งตามมา
พร้อมกับความเหนื่อยล้า...ในหัวใจ

นี่คือเสียงรำพัน...และคร่ำครวญ
เสียงหัวใจรัญจวน...จนหวั่นไหว
ใจดวงนี้เหนื่อยล้า...มากเกินไป
แต่ดีใจที่เห็นเจ้า...สุขอีกครา

เพียงผ่านมาบอกกล่าว...เล่าเรื่องราว
ที่ปวดร้าวเหน็บหนาว...เศร้านักหนา
ผ่านมาบอกแล้วจะไป...ไม่ลีลา
พร้อมอุราที่เหนื่อยล้า...ลงทุกที

[เพลงผ้า]

เสียงจากหัวใจ (ดวงที่3)

ได้ยินไหมสองหัวใจ...ที่มีสุข
เจ้าสิ้นทุกข์สุขล้น...ที่พบหา
นี่คือเสียงจากใจหนึ่ง...ซึ่งตามมา
พร้อมกับความเหนื่อยล้า...ในหัวใจ

นี่คือเสียงรำพัน...และคร่ำครวญ
เสียงหัวใจรัญจวน...จนหวั่นไหว
ใจดวงนี้เหนื่อยล้า...มากเกินไป
แต่ดีใจที่เห็นเจ้า...สุขอีกครา

เพียงผ่านมาบอกกล่าว...เล่าเรื่องราว
ที่ปวดร้าวเหน็บหนาว...เศร้านักหนา
ผ่านมาบอกแล้วจะไป...ไม่ลีลา
พร้อมอุราที่เหนื่อยล้า...ลงทุกที

+1คํากวีบทนี้ เด็ดขาดมาก