ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุภาพบุรุษทรชน]

................................

..แผ่วเปลวแห่งความร้อน
..สะท้อนใจไอแสงส่อง
..เหมือนใจที่ลอยล่อง
..ไม่ผุดผ่องท่องนภา
..ใจเอ๋ย...ระเหยเหือด
..ใจคงเดือดเลือดคงข้น
..ใจหนอ...นะใจคน
..ใจฉันหม่นเพราะคนทำ
..เป็นดั่งใจไอระเหย
..หยาดฝนเอ๋ย...เคยโลมหลั่ง
..ปลุกชีวีที่เคยช้ำ
..ให้หลั่งร่ำพร่ำน้ำตา
..ในชั้นบรรยากาศ
..ไม่อาจเป็นเช่นนิยาย
..เมื่อรักมักทำลาย
..ระเหิดหาย...ก็หายไป
..คือไอใจ สดใสนิ่ง
..เซาะความจริงสิ่งในฝัน
..ไอรักมักจากกัน
..ใช่นิรันดร์...แค่ฝันไป!

 ........................

[สุภาพบุรุษทรชน]

..............................

..เธอมาจากไหน...
..เธอให้อุ่นไอพนา
..ให้ฉันนั้นรู้ว่า
..ปรารถนาศรัทธาใด
..หนาวเหน็บเจ็บกล้าหาญ
..เธองดงามยามสดใส
..ห่มผ้าอุ่นอิงผิงไฟ
..เสียงเรไรกล่อมไพรมา
..แสงดาราจันทราไหว
..ห่มผ้าให้เธอเสมอ
..ยังมีฉันนั่งเคียงเธอ
..สายลมเผลอพัดต้องกาย
..ห่มฟ้าแทนผ้าห่ม
..แสงดาวยลกั้นลมหนาว
..คืนนี้มีแสงดาว
..สุกสกาวที่ราวฟ้า
..ไออุ่นแห่งขุนเขา
..อุ่นจากเราเฝ้าถนอม
..อุ่นไอรักมักสุกงอม
..รักมิยอม...มิเสื่อมคลาย!

 ........................

[กวีพเนจร]

ไออุ่นใดอุ่นเล่าไออุ่นใจ
ที่มีให้กันและกันในวันนี้
ยามหนาวกายให้ห่มผ้าพาอุ่นดี
แต่หนาวใจนี่ซีทำอย่างไร

เพียงไออุ่นจากใจให้ต่อกัน
เติมความฝันร่วมกันนั้นมอบให้
ไออุ่นใจมีให้ตลอดไป
เพียงอิงไออุ่นนี้อุ่นอุรา

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[ป้ากันนา]

 

ไออุ่นรักอุ่นใจแพร่ไปทั่ว
ความหมองมัวสูญสิ้นเศร้าสลาย
ต่อแต่นี้รักแท้เปล่งประกาย
ความท้าทายแห่งรักจักตื่นเต็ม

รักเช่นนี้ไม่มีการครอบครอง
ไม่จับจองตีตรวนหรือคุมเข้ม
ต่างเข้าใจเงื่อนไขรักอิ่มเอม
ต่างปรีดิ์เปรมรักกันทุกวันไป

[คนรักษ์ถิ่น]

ฉันมาจากดิน...
ได้รับ  ไออุ่น  จากฟ้า
อาทิตย์  มอบแสง  ส่งมา
น้ำค้าง ร้างลา จากจร
ฉันอุ่น   จากแสง ไฟฟืน
ค่ำคืน  ลมหนาว หลอกหลอน
ใบหน้า บางครั้ง เปียกปอน
ไออุ่น เธอจร จากไกล

[กวีพเนจร]

เมื่อหนาวกายห่มผ้าพากายอุ่น
กลิ่นไอกรุ่นผ้าหนาพาหายหนาว
เมื่อหนาวใจไอใดอุ่นทุกคราว
ไออุ่นพราวจากรักแท้ก็อุ่นใจ

หนาวหัวใจไออุ่นรักจักอบอุ่น
รักหอมกรุ่นมากล้นไออุ่นได้
หนาวตอนนี้มีไอรักหนาวหายไป
ด้วยใช้ไอจากรักมอบให้กัน