ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กอบรัก]

จงเก็บความผิดหวังครั้งอดีต
มาเขียนขีดบันทึกไว้ในสมอง
คิดก่อนพูด พูดแล้วทำ ตามครรลอง
ผิดซ้ำสอง โอกาสน้อย ค่อยเป็นไป

ความผิดหวัง ยังสท้อน ย้อนเรื่องเก่า
ตรงไหนเล่า ที่อ่อนแอ แล้วแก้ไข
อย่าเอาแต่ มัวโกรธ คอยโทษใคร
จงย้อนไป มองตัวบ้าง อย่างเที่ยงธรรม

ใช่มัวแต่ โทษคนอื่น ยื่นความผิด
ไม่หวนคิด มองตัวบ้าง ข่างน่าขำ
มนุษย์นี้ ชั่วดีบ้าง ที่ต่างทำ
เป็นเครื่องนำ ให้เดินสู่ ลู่ทางใด

มองอดีต ความผิดพลาด ฉลาดยิ่ง
นั่นคือสิ่ง เที่ยงแท้ แล้วแก้ไข
ความผิดพลาด นั้นคือครู ผู้สอนใจ
ให้ก้าวไป อย่างฉลาด ด้วย อาจ อง

[ป้ากันนา]

อดีต คือบทเรียนให้เพียรสู้
ให้เรารู้แก้ไขใช่ปัญหา
ความผิดพลาดเป็นเรื่องธรรมดา
มาเยียวยาแล้วก้าวใหม่ให้มั่นคง

การเดินทางหลงทิศไม่ผิดแปลก
รู้จักแยกปัญญาอย่าลุ่มหลง
อย่าโยนกองโทษใครโดยเจาะจง
ความแค้นส่งผลกรรมนำสู่เลว

ยิ่งอาฆาตมาดร้ายหมายเข่นฆ่า
ยิ่งนำพาตัวตนให้ตกเหว
โกรธชิงชังมุ่งร้ายดังไฟเปลว
ผลล้มเหลวไฟลุกลามห้ามอย่างไร

องคุลีมาลสันดานโจรแสนร้าย
ยังกลับกลายเป็นพระที่ผ่องใส
คนเราผิดรู้ตัวคิดกลับใจ
ปัญหาใหญ่ดับพลันหันสู่ธรรม

คือ ทางแก้ทางเอกทางเสกสันติ์
มุ่งโรมรันนับวันพลันถลำ
ใช้พระพุทธวาจามาชี้นำ
คงเลิศล้ำผลดีที่ต้องการ

เชิญสว่างสะอาดสงบก่อน
จะขอวอนใช้ธรรมเชื่อมประสาน
โปรดละวางลดรามาเจือจาน
เพื่อให้บ้านเมืองเราเข้าที่ทาง...

[กอบรัก]

ตราบที่หัวใจแกร่งมีแรงเต้น
จะล้อเล่นกับความจริงที่ยิ่งใหญ่
เมื่อมีความอดทนเป็นกลไก
ฉันจะไม่พ่ายแพ้อย่างแน่นอน

[โรแมนติค]

(คิดถึงอดีต)

ทางที่ก้าวไกลเกินดั้นเดินนัก
ล้วนอุปสรรคเสี้ยนหนามตามวิถี
อีกมารร้ายมากล้ำคอยย่ำยี
ท้อชีวีเบื่อชีวาระอาใจ

จนหลายครั้งข่าวทรุดอยากหยุดสู้
หมดประตูต่อต้านทัดทานไหว
ต้องทนทุกข์ทรมาแทบปราชัย
ต้องน้ำตาตกในนับไม่ถ้วน

แต่เมื่อนึกถึงตัวหากชั่วชาติ
ให้อำนาจฝ่ายต่ำนำชีพผวน
เผลอลุ่มหลงเมามัวสิ่งยั่วยวน
อนาคตคงชวนหดห้วนพลัน

ผู้ที่เสียใจใช่ใครอื่น
ผู้ขมขื่นใช่ใครไหนโศกศัลย์
ผู้ผิดหวังใช่ใครที่ไหนกัน
พ่อแม่นั้นที่ช้ำตรมน้ำตา

ผู้อาบเหงื่อต่างน้ำทำงานหนัก
เพื่อลูกรักได้ผ่านการศึกษา
ผู้จำนำจำนองไร่ท้องนา
เพื่อลูกซื้อวิชาราคาแพง

จึงก้มหน้ากัดฟันหมั่นศึกษา
ด้วยศรัทธากตัญญูมิรู้แหนง
มีพ่อแม่เป็นทุนคอยหนุนแรง
สิ่งแสวงสมถวิลปริญญา

[เพรางาย]

เห็นความพลั้งครั้งก่อนย้อนรำลึก
เหมือนถูกฝึกสอนใจตรองให้ถ้วน
ใครถลำหลงทิศผิดทางควร
จึงไม่ด่วนตราหน้าว่าให้อาย


ใจกระด้างผ่อนปรนจนรู้สึก
จึงรู้ตรึกรู้อภัยให้ร้อนหาย
ระวังคำระวังใจไม่เว้นวาย
อดีตสอนมากมาย...เมื่อได้คิด
 

[กอบรัก]

มองอดีตที่ผ่านมาพารันทด
ชีวิตหมดสนุกไม่สุขสันต์
บ้านเมืองเรา รบรา ถึงฆ่าฟัน
ตั้งม๊อบปั่น ป่วนใจ ไทยกระเจิง

เหลิงอารมณ์ ก้มหัว สิ่งชั่วช้า
เกิดปัญหา หลากมี แยกสีสัน
ปลุกระดม ไร้สุข ทุกข์อนันต์
โอ้สวรรค์  ขอสุขใจ ของไทยคืน

[ดิษฐา]

คนเราหมดใจ..
เหนี่ยวรั้งไปก็ไร้ค่า..
ได้แต่ตัวแต่หัวใจไม่ตามมา..
ทนอยู่ไปยิ่งเจ็บกว่า.ปล่อยเธอจากไป

[กอบรัก]

เธอคือใคร ในห้วง บ่วงความฝัน
ดวงตานั้น เหมือนจะดล จนใจเผลอ
เธอเป็นใครกันเล่าเฝ้าละเมอ
อยากพบเจอตัวจริงอิงกมล

ยามนิทราคราใด ได้เห็นหน้า
เธอลอยมาจากแดนใดใจฉงน
จะเป็นผี เทวดา หรือว่าคน
มาเล่นกล ให้ปั่นป่วน ชวนคะนึง

เธอเป็นใครกันหนา จงปรากฎ
กลอนงามงด พาใจ ฉันใฝ่ถึง
อดีตกาล ที่ผ่านมา พารำพึง
ยังตราตรึง...ฝันใฝ่..ในอารมณ์....

[กอบรัก]

อดีตกาล ผ่านมา ยังปรากฎ
ทุกทุกบท ถ้อยคำ ยังฉ่ำชื่น
บัดนี้ไร้ เยื่อใย รักคลายคืน
เธอเป็นอื่น...ยื่นคำลา...พาใจปลง

ไม่เป็นไร..หรอกคนดี เธอมีสิทธิ์
ที่จะคิด รักใคร ใจประสงค์
ขอให้เขา มีใจภักดิ์  รักยืนยง
ลืมไม่ลง...คงทำใจ...ไปอีกนาน....

[lung]

มองอดีต...ติดตรม...นั่งอมทุกข์
รักไม่สุข...ปลุกปลอบ..มาตอบหลาน
มองหน้าต่าง...บานใหม่...ใจสราญ
ไม่ซมซาน...หวานเป็นลม...ขมเป็นยา

กระเทาะเปลือก..เลือกสิ่งดี...ที่มีคุณ
อย่าหมกมุ่น...ให้จินต์...สิ้นหรรษา
ลุกมาเถิด...เปิดใจ...และเปิดตา
สานภาษา..สร้างสุข...ปลุกระดม

 

[กอบรัก]

มองอดีตกรีดใจ ให้งี่เง่า
โดนแหย่เย้ายั่วยวนกวนโมโห
ปากโขมงโฉงเฉงนักเลงโต
ข่มคำโวแล้วล้วนชวนขุ่นใจ

จะชั่วดีที่ปากฝากให้คิด
อยากมีมิตรเลิกย้ำคำเหลวไหล
ปากให้มาฆ่าคอพูดต่อไป
อยากให้ใครคบหาอย่าระราน

ปากเป็นเอกเสกมนตร์คนนับถือ
จะเชิดชื่อยืนยาวคนกล่าวขาน
เขาหลีกหลบคบยากคนปากพาล
คอยคิดอ่านเยาะเย้ยเปรียบเปรยคน

วันฟ้ามีสีฟ้าแจ่มจ้าใส
หากเมฆไล้มืดมัวไปทั่วหน
มีม่านหมองครองทั่วพลอยมัวมน
อิทธิพลให้เห็นความเป็นไป

คนเราหนอก็เป็นอย่างเช่นนั้น
ป้ายสีกันก็หมดความสดใส
ปากใส่ร้ายป้ายสีมีต่อใคร
ย่อมย้อมใจหมกมุ่นความขุ่นมัว

ขอบคุณ ลุงตรึมมากจ้ะ.....ที่คอยเตือนสติหลาน วิ

[* พรรัก*]

มองอดีต คิดแนบ แอบรักคุด
ใจไม่หยุด มุดต่อ เพื่อทอฝัน
เพียงมาขอ ทอรัก ร่วมสักวัน
เพ้อรำพัน...ฝันต่อ..พ้อนารี

เป็นชาวนา ล้าแรง เรื่องแข่งขัน
จะสร้างสรรค์ ปันใจ ก็ไร้สี
พี่เป็นชาย ตกยาก ฝากไมตรี
สาวกวี   อย่าเมิน  เชิญต่อกลอน

[นกฯ]

มองอดีตขีดเส้นเกณฑ์ชตา
ให้เกิดมา พบเกลอ เธอเพื่อนฉัน
กำลังใจ ส่งให้ ไปทุกวัน
เมื่อยามฉัน พลาดพลั้ง เธอหวังดี

เธอคอยเตือน เยือนยง ส่งเมสเสส
เธอคอยเกรด เหตุร้าย ถูกป้ายสี
แล้ววันนี้ เธอหายไป ไม่ไยดี
ฉันคอยเธออยู่ตรงนี้  "มาณวิกา"