ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุภาพบุรุษทรชน]

"..พร่ำละเมอ..ผวา..น้ำตาตก
 ..สะท้านทก..ซึมเศร้า..และเหงาหงอย
..หวังเพียงพบ..สิ่งใด..ที่ใจคอย
..อดีตรอย..ความจริง..ถูกทิ้งไป

..แดดส่องแสง..แรงส่ง..ของคนสร้าง
..โลกอ้างว้าง..อาดูร..มิสูญหาย
..สายลมไหว..ลอยล่อง..มาต้องกาย
..ชีพเดียวดาย..เพียงอยู่..ก็ครู่เดียว."

.........................................................

 

[เพลงผ้า]

ท้ายที่สุด..สุดท้าย..ต้องดายเดียว
บนทางเปลี่ยว..อกสั่น..ขวัญผวา
เพียงลําพัง..ดั่งเรือ..หลงธารา
หลงทิศา..เคว้งคว้าง..อยู่กลางชล

คลื่นก็แรง..แสงก็น้อย..ละลอยล่อง
ทั้งสี่ห้อง..หัวใจ..ให้สับสน
ต้องเดียวดาย..กายห่าง..ร้างผู้คน
จักทานทน..ต่อไป..อย่างไรกัน

[กวีพเนจร]

บนเส้นทางอ้างว้างบนทางเปลี่ยว
อยู่คนเดียวฝันร้ายทำลายฝัน
จะต้องทนเดียวดายถึงไหนกัน
แม้ผ่านวันเวลามาทุกที

ช่างอ้างว้างบนเส้นทางอันรกร้าง
สุดอ้างว้างบนเส้นทางแห่งรักนี้
รักของเจ้าเพียงเฝ้ารักที่มี
แต่ตรงที่พี่ยืนช่างเดียวดาย

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[ลิJ_น้OE]

ให้เรียนรู้  คูรักศักดิ์พฤ ศา

จงเมตาต่อรักร้ายทั้งหลาย

ที่บั่นทอน โรมเร้าเค้าจิตใจ

โปรด อโหสิให้  เรื่องราวที่ผ่านมา

[สุภาพบุรุษทรชน]

..ยามหนาวฟ้ามืดครึ้ม      มืดมน
..เสียงฝนพรำไหลลง        แว่วร้อง
..ปลุกชีพด้วยทรนง          ทุกเมื่อ
..ความเหงาวังเวงจ้อง      เว่หว้า ทำลาย

..ฝนตกอกสะท้าน            ดวงใจ
..เสียงร่ำระงมไกล           กล่อมฟ้า
..แม้นอยู่แห่งหนใด          หนาวเหน็บ
..กระหน่ำซ้ำตัวข้า           ทุกข์เศร้า วังเวง.

...............................................................ฝนตก..อกสะท้าน.
   

[สุภาพบุรุษทรชน]

..เฝ้ามอง หาสิ่งใด...
..ทุกสิ่งไร้ ให้ถอดถอน
..เจ็บปวด รวดร้าว อาวรณ์
..บั่นทอนหวัง กำลังใจ

..ณ.   แห่งใด ในโลกกว้าง
..เคว้งคว้าง ฝันค้าง อย่างคิด
..โอ้หนอ ชีวิต ลิขิต
..มืดมิด ชีวิต อนิจจา.

..........................................."คว้าง"..

 

[สุภาพบุรุษทรชน]

..บนถนนสายว่างเปล่า...
..ความปวดร้าวกำลังเดินทาง
..ค่อย-ค่อยก่อเป็นรูปร่าง
..กลายเป็นความอ้างว้างเข้าทักทาย
..ณ...ถนนสายเงียบเหงา..
..มีตัวเราเดินเดียวดาย
..ด้วยหัวใจไร้จุดหมาย
..กล่าวทักทายโลกเสรี
..ดูดวงดาวยิ้มให้กับตะวัน
..ดูดวงจันทร์ยิ้มให้กับท้องฟ้า
..เดินทางระหว่างวันและเวลา
..ทอดสายตาด้วยระยะทาง
..ถึงแม้ว่าการเดินทาง...
..ไม่สามารถเติมเต็มความอ้างว้างให้ใจได้
..แต่ก็กล้าที่จะไปหาเพื่อนร่วมทางอีกมากมาย
..เพื่อค้นหาจุดมาย...แห่งเวลา.

..........................................................................
 

[สุภาพบุรุษทรชน]

..ได้ยินเสียง..สายฝน..หล่นวันนี้
..เป็นเสียงที่..เสียดสี..กับความเศร้า
..เพียงละออง..จากฟ้า..มาบางเบา
..ก็ทำเอา..หนาวเหน็บ..เจ็บอารมณ์

..ฝนวันนี้..ท่วมท้น..ล้นความหนาว
..อีกกี่คราว..ที่หนาวเหน็บ..เก็บผวา
..อีกกี่ครั้ง..ที่หมองหม่น..ปนน้ำตา
..อีกกี่ครา..ที่ฟ้าใส..ได้เห็นดาว.

...................................................คืนหนาวยาวนานนัก..แต่คืนรักยาวนานกว่า.. คืนนี้ช่างหมองมัว..คืนเถอะตัวและหัวใจ [/b]

[สุภาพบุรุษทรชน]

..วันนี้มีฟ้าฝน.
..มีลมให้หม่นหนาว
..ท้องฟ้าวันนี้ราว
..เจ็บปวดร้าวระทม
..เหมือนว่าฟ้าวันนี้
..ช้ำชีวีมีฝน
..มีน้ำตาร่วงหล่น
..ให้กับคนเช่นฉัน
..หรือฟ้าร้องเพราะสงสาร
..คงต้องการปลอบฉัน
..ที่ทุกข์หนักในคืนวัน
..ที่ตัวฉันได้เผชิญ
..ยังรอวันฟ้าใส
..วันที่ใจไม่หมอง
..วันที่ได้ความสุขมาครอง
..วันที่เราสอง..พบกัน.
 .............

[กวีพเนจร]

..ได้ยินเสียง..สายฝน..หล่นวันนี้
..เป็นเสียงที่..เสียดสี..กับความเศร้า
..เพียงละออง..จากฟ้า..มาบางเบา
..ก็ทำเอา..หนาวเหน็บ..เจ็บอารมณ์

..ฝนวันนี้..ท่วมท้น..ล้นความหนาว
..อีกกี่คราว..ที่หนาวเหน็บ..เก็บผวา
..อีกกี่ครั้ง..ที่หมองหม่น..ปนน้ำตา
..อีกกี่ครา..ที่ฟ้าใส..ได้เห็นดาว.

...................................................คืนหนาวยาวนานนัก..แต่คืนรักยาวนานกว่า.. คืนนี้ช่างหมองมัว..คืนเถอะตัวและหัวใจ [/b]

เพียงโดดเดี่ยวเดียวดายเมื่อไร้รัก
แม้อกหักรักทำร้ายให้นอนหนาว
คืนฟ้าใสแต่ใยไร้แสงดาว
ทำให้ใจต้องปวดร้าวเศร้าเพียงใด

ในค่ำคืนฝืนกล้ำช้ำน้ำตา
ด้วยอุราผวาพาหวั่นไหว
มีความเศร้าคละเคล้าในหัวใจ
เพียงเพียงให้พ้นผ่านการเดียวดาย

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[น้ำหวาน]

เธอไม่ต้องมาเห็นใจ
เพราะเธอเป็นคนที่คิดเลือกที่จะไปกับเขา
คงถึงตอนอวสารเเล้วเเหละสำหรับคำว่าเรา
เชิญไปดีกับเขา...อย่าหันกับมา

ฉันจะอยู่ของฉันคนเดียว
ไม่ต้องมาข้องเกี่ยวเพราะมันไม่มีค่า
ความร้ายของเธอในครั้งนี้ไม่มีทางที่จะรักษาได้ด้วยสายตา
เชิญไปข้างหน้าอย่ามาสนใจ

[กวีพเนจร]

เธอไม่ต้องมาเห็นใจ
เพราะเธอเป็นคนที่คิดเลือกที่จะไปกับเขา
คงถึงตอนอวสารเเล้วเเหละสำหรับคำว่าเรา
เชิญไปดีกับเขา...อย่าหันกับมา

ฉันจะอยู่ของฉันคนเดียว
ไม่ต้องมาข้องเกี่ยวเพราะมันไม่มีค่า
ความร้ายของเธอในครั้งนี้ไม่มีทางที่จะรักษาได้ด้วยสายตา
เชิญไปข้างหน้าอย่ามาสนใจ

แม้วันนี้ฉันนั้นต้องเดียวดาย
เธอทำร้ายทิ้งฉันให้ร้องไห้
เมื่อเธอล้างทางรักหักทิ้งไป
ทิ้งฉันไว้ให้เดียวดายเพียงลำพัง

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[สุภาพบุรุษทรชน]

..ณ  ความหม่นหมองของชีวิต...
..ความนึกคิด..จิตร้าวราน..ผ่านวิถี
..ท่วงทำนอง..ของความเหงา..เศร้าชีวี
..นับทวี..ที่หลงทาง..อยู่กลางใจ

..ณ  แห่งหนใดมองไม่เห็น...
..ชีวิตเป็น..เช่นไร..ไม่แยแส
..โลกยังหมุน..คืนวัน..ยังผันแปร
..ความอ่อนแอ..ก็ยังอยู่..เป็นคู่กัน.

 ........................................................."ณ  แห่งหนใด"...

[พลอยชมพู]

หลงนึกผิด   คิดมา   ตั้งแสนนาน
ตลอดกาล   จะมี   มีเธอฉัน
ที่ไหนได้   ไม่ทันไร   ก็ทิ้งกัน
สุดท้ายแล้ว   ตัวฉัน   ต้องเดียวดาย

[เพลงผ้า]

พระพายพัดผ่านผัน...วันโดดเดี่ยว
ก่อนกลมเกลียวเกี่ยวก้อย...ร้อยภาษา
ปรับเปลี่ยนแปลงไปเป็น...เร้นหลบตา
ลับร้างลาไร้รัก...............ให้พักพิง

[รัศมีธรรมส่องทาง]

เพลงเดียวดาย

คำร้อง ไสล ไกรเลิศ/ทำนอง สมาน กาญจนะผลิน

*-*-*-*-**-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

ขวัญเอ๋ย เคยภิรมย์ ชิดชื่นสุขสันต์
หลงเพ้อฝันรักมั่น มิทันจะเนิ่น เธอเมินหมาง
โอ้อ้างว้างอาวรณ์ฤดี เหมือนโนรีจากคอน
หลงรังนอนลืมที่ เหมือนชีวีเดียวดาย เอกา

โอ้ดึกเดือนคล้อย เดือนเจ้าจะลอยจากตา
มองนภา ยังเห็นดาราเรียงราย
เหลียวหา จนทิวาโฉมเจ้าแลหาย
หรือรักแล้วแหนงหน่าย รักเอยลืมง่าย ไยเมินเฉย

โอ้ใจเอ๋ย ใจเลยแรมรอน
ฉันยังจำติดตา ทุกทิวาคืนก่อน เหลืออาวรณ์ใจเอย ค่ำลง
โอ้ใจสะท้อน จะหลับจะนอนพะวง
ลืมไม่ลง มันเหมือนมีมนต์ดลใจ

- * - * - * - * - * - * - * -

เพลงนี้ บันทึกเสียงแผ่นเสียง โดย ชรินทร์ นันทนาคร เมื่อ พ.ศ. 2496

 

[tna]

ลมเหมันต์ ผันผ่าน สะท้านจิต
หนาวสนิท ชิดฝัน อันโดดเดี่ยว
ดั่งยอดคลื่น ม้วนกวาด พาดพันเกลียว
เหินห่างเลี้ยว เดียวดาย  พรายชีวัน

อยากกระโดด โลดพบ ซบไออุ่น
อยากจะหนุน นอนตัก พักใจฝัน
กลัว บัดเหนี่ยว เธอเลี้ยว เกี่ยวชีวัน
กลัวเธอหัน หน้าหนี ชีวีวาย

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน

[เพลงผ้า]

เหมันต์หวน..ชวนคิด..ให้จิตหนาว

กับเรื่องราว..คนดี..ที่ห่างหาย

เคยอบอุ่น..ล้นเหลือ..เมื่อปีกลาย

หากบัดนี้..เดียวดาย..เพียงผู้เดียว

[กวีพเนจร]

สายลมหนาวหนาวใจให้คิดถึง
ซึ่งครั้งหนึ่งเคยมีเธอร่วมสร้างฝัน
แต่บัดนี้ฝันสลายหายไปพลัน
เหลือแค่ฉันที่ต้องหนาวอยู่คนเดียว

[สุภาพบุรุษทรชน]

..ก่อนประตู...จะปิดลง...
..ฉันพบว่า...มีแสงสว่างอยู่นอกประตูบานนั้น
..เธอนั่งอยู่...ฉันยืนอยู่...หันหลังให้กัน
..ความรู้สึกนั้นยากที่จะบรรยาย
..เธอก็คงเช่นกัน
..เข้าใจ...เธอต้องการเหตุผล
..แต่ฉันไม่มีเหตุผล
..ความเป็นฉันอาจทำให้ความสมบูรณ์ในชิวิต
..ของเธอ..หายไปหลายอย่าง
..ความเป็นเธอก็เช่นกัน
................................
..คำว่า"เรา"เหมือนกัน แต่ในความหมายของฉัน
..และความหมายของเธออาจ"ต่างกัน"
..ฉันรู้สึกถึงน้ำตาของเธอ
..เธอก็รู้สึกถึงน้ำตาของฉัน
..ฉันรู้ดี..เราคงไม่ต่างกัน
........................................
..ขอโทษนะ..ที่ฉันก้าวออกจากประตูบานนั้
..ไม่มีการมองหน้า...คำพูด..หรือการกล่าวลา
..ไม่มีแม้แต่ลมหายใจ...ให้ได้ยิน..........


.......................................................................

..คิดถึงนะ..และยังเป็นห่วงเสมอ..... [/colo emo_30r]