ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กอบรัก]

ภูเสียดยอด ยอดเสียด ขึ้นเบียดฟ้า
ชูดอกหญ้า หญ้าดอก ออกงามเด่น
โปรยน้ำพร่าง พร่างน้ำ ชี่นฉ่ำเย็น
สร้างภาพเห็น เห็นภาพ อิ่มอาบใจ

เป็นผู้น้อย น้อยผู้ เขาชูเชิด
แต่หญ้าเกิด เกิดหญ้า เหนือผาใหญ่
จึงงามเด่น เด่นงาม ทุกยามไป
รับรู้ได้ ได้รู้ แก่ผู้คน

ผู้เกื้อหนุน หนุนเกื้อ เอื้อผู้น้อย
ใจใส่คอย  คอยใส่ ใจทุกหน
หนุนผู้น้อย น้อยผู้ เชิดชูตน
ที่ทุกข์ทน ทนทุกข์ กลับสุขใจ

จงเด่นสูง สูงเด่น เช่นภูผา
เอื้อสุขพา พาสุข ทุกสมัย
เพื่อคนทุกข์ ทุกคน ผ่านพ้นภัย
โดดเด่นได้ ได้เด่น ดังเช่นภู

ผู้สูงศักดิ์ ศักดิ์สูง เกินฝูงหงส์
ถ้าต่ำลง ลงต่ำ ทำอดสู
ดูแต่หญ้า หญ้าแต่ แค่เชิดชู
ยังรับรู้ รู้รับ งามจับตา

มีน้อยผู้ ผู้น้อย พลอยสูงส่ง
แม้เอื้อจง จงเอื้อ เกื้อหรรษา
จงรักเอา เอารัก ประจักษ์พา
ดังดอกหญ้า หญ้าดอก ออกบนภู 




สวัสดีพี่ๆเพื่อนๆ ในที่นี้ ทุกท่าน
น้องเป็นสมาชิกมาใหม่ ขอฝากตัว ฝากกลอน ด้วยนะคะ
ยินดีรู้จัก..กับทุกๆคนค่ะ
...กอบรัก...

[กอบรัก]

เยบีร่า สีชมพู ดูสดสวย
สองดอกรวย  รักรื่น  ชื่นหรรษา
พิศเพลินชม  ห่มสุข อยู่ทุกครา
ธรรมชาติ สรรมา น่าภิรมย์

อยากมีใคร...ร่วมด้วย...ช่วยสร้างฝัน
เป็นรางวัล ...ชีวิต...จิตสุขสม
มองท้องฟ้า...มีแต่ดาว...หนาวสายลม
น้ำค้างพรม  พร่างพื้น...ยืนเดียวดาย

[กอบรัก]

ภูเสียดยอด ยอดเสียด ขึ้นเบียดฟ้า
ชูดอกหญ้า หญ้าดอก ออกงามเด่น
โปรยน้ำพร่าง พร่างน้ำ ชี่นฉ่ำเย็น
สร้างภาพเห็น เห็นภาพ อิ่มอาบใจ

เป็นผู้น้อย น้อยผู้ เขาชูเชิด
แต่หญ้าเกิด เกิดหญ้า เหนือผาใหญ่
จึงงามเด่น เด่นงาม ทุกยามไป
รับรู้ได้ ได้รู้ แก่ผู้คน

ผู้เกื้อหนุน หนุนเกื้อ เอื้อผู้น้อย
ใจใส่คอย  คอยใส่ ใจทุกหน
หนุนผู้น้อย น้อยผู้ เชิดชูตน
ที่ทุกข์ทน ทนทุกข์ กลับสุขใจ

จงเด่นสูง สูงเด่น เช่นภูผา
เอื้อสุขพา พาสุข ทุกสมัย
เพื่อคนทุกข์ ทุกคน ผ่านพ้นภัย
โดดเด่นได้ ได้เด่น ดังเช่นภู

ผู้สูงศักดิ์ ศักดิ์สูง เกินฝูงหงส์
ถ้าต่ำลง ลงต่ำ ทำอดสู
ดูแต่หญ้า หญ้าแต่ แค่เชิดชู
ยังรับรู้ รู้รับ งามจับตา

มีน้อยผู้ ผู้น้อย พลอยสูงส่ง
แม้เอื้อจง จงเอื้อ เกื้อหรรษา
จงรักเอา เอารัก ประจักษ์พา
ดังดอกหญ้า หญ้าดอก ออกบนภู

มากอบรัก...รักกอบ...อยากมอบให้
ด้วยดวงใจ...ใจดวง...ห่วงน้องหนู
คนคุ้นเคย...เคยคุ้น...เหมือนคุณครู
เลยมาดู...ดูมา...ว่าเป็นใคร

มาทายทัก...ทักทาย...หมายอยากถาม
น้องคนงาม...งามคน...อยู่หนไหน
สาวเมืองเลย...เลยเมือง...เลื่องลือไกล
หากแม้นใช่...ใช่แม้น...แสนยินดี

หากผิดพลาด...พลาดผิด...บอกนิดเถอะ
ใช่เลือนเลอะ...เลอะเลือน...อย่าเบือนหนี
เพราะแน่ใจ...ใจแน่...แก่ฤดี
ช่วยไขที...ทีไข...ให้สักครา

ใช่คุณครู..ที่เชียงคานหรือเปล่าจ้ะ.....ช่วยชี้แจงด้วยจ้า

สวัสดี  พี่ชาย  ชื่อไรเอ่ย
คำถามเชย ไปไหม พี่ชายจ๋า
น้องอยู่นนทบุรี จ้ะพี่ยา
แยกสมเด็จฯ  ปากเกร็ดหา ไม่ยากเย็น

ไม่ใช่ครู...หนูทำงาน..บริษัท
แถวบางพลัด  ถนัดเกษตร  เกรดที่เห็น
รักต้นไม้  ขายปุ๋ย  ลุยขี้เลน
ไม่ได้เป็น  ครูเชียงคาน  ท่านกล่าวมา

ขอขอบคุณ พี่การุณ อุ่นทายทัก
เพิ่งสมัคร สมาชิก พลิกภาษา
แต่งไม่เก่ง  กลอนอ่อนซ้อม...น้อมวันทา
อ่านภาษา...รักอักษร...กลอนพี่งาม..


ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

[เพรางาย]

เข้ามาอ่าน  อ่านมา  น่าสนุก
คุยสุขทุกข์  ทุกข์สุข  ด้วยกลถ้อย
มาชื่นชม  ชมชื่น  รื่นคำร้อย
มอบหนึ่งน้อย  น้อยหนึ่ง  ด้วยพึงใจ  [/color] (ให้หนึ่งคะแนนนะคะ  คุณกอบ)

[เพรางาย]

ดอกหญ้าสีหวาน
ยืนต้านลมไกว
อุ่นแดดโอบไล้
สดใสสดสวย

อยากเก็บดอกหญ้า
เอามาใส่ถ้วย
แบ่งกันชมด้วย
ช่วยชื่นช่วยชม

[กอบรัก]

ดอกนิดนิดติดแต้มแซมซอกหิน
ดอกนิดนิดติดดินดูดาษดื่น
ดอกนิดนิดติดแดนแนบแผ่นพื้น
ดอกนิดนิดติดชื่นมารื่นรมย์

หว่านกลิ่นสีที่หวานผ่านท้องทุ่ง
หว่านกลิ่นสีที่ปรุงโปรยกลิ่นฉม
หว่านกลิ่นสีที่ให้ใจชื่นชม
หว่านกลิ่นสีที่ผสมฝากลมพา

แทรกช่อดอกออกท้าอาทิตย์ฉาย
แทรกช่อดอกออกร่ายระบำหญ้า
แทรกช่อดอกออกล้อต่อสายตา
แทรกช่อดอกออกมาอย่างท้าทาย

คือดอกหญ้าค่าน้อยใช่ด้อยค่า
คือดอกหญ้าค่าล้นพ้นความหมาย
คือดอกหญ้าค่ามีที่กลิ่นอาย
คือดอกหญ้าค่าหลาย-หลากให้คิด

อายดอกหญ้าถ้าคนจนคุณค่า
อายดอกหญ้าถ้าคนนั้นจนจิต
อายดอกหญ้าถ้าแพ้แก่ภัยพิษ
อายดอกหญ้าถ้าชีวิตติดโคลนตม 

[โรแมนติค]

ดอกหญ้าสวยรวยรินกลิ่นหอมหวาน
คมคำกานท์ หว่านมา พาสุขศรี
อ่านแล้วปลื้ม..ซึมซับ..กับวลี
หอมวจี  สีสัน กลั่นลำนำ

แอบชมชื่น ตื่นตามอง..ละอองฟ้า
งามดอกหญ้า...พาเริงรื่น...ชื่นชุ่มฉ่ำ
คำคล้องจอง กลบท น่าจดจำ
ทุกถ้อยคำ...ย้ำบอก...ดอกหญ้างาม.......

[เจ้านาง]

โอนอ่อนอ้อนระเนนเอนไหว
กวัดไกวแกว่งพลิ้วราวริ้วฝัน
งามแสงปรุงทุ่งหญ้าท้าตะวัน
แมลงปอพ้อรำพันผ่านสายลม

พิสุทธิ์งามแสงใหม่อันไหววาบ
ชื่นชีวากำซาบซึ่งสุขสม
เพลงผีเสื้อปีกแก้วแผ่วแผ่วพรม
นกน้อยโผออกชมโลกวิไล

[กอบรัก]

http://www.oknation.net/blog/nang/2007/11/20/entry-2   (ขอขอบคุณที่มาของภาพสวยๆและเพลงเพราะๆค่ะ)

ดื่มเอย...จงดื่มด่ำ
หยาดทิพย์ฉ่ำน้ำค้างอันพร่างหน
เคล้าโศกโลกร่ายดั่งสายมนต์
โอบสกลอันสกาวแสงดาวเดือน

งามเอยงามฉัตรช่อชัยพฤกษ์
ผ่านลมดึกชายโชยโรยกลิ่นเกลื่อน
เพลงเรไรวังเวงบรรเลงเตือน
ท่ามกลางเชือนเฉื่อยช้าแห่งราตรี

คนเอ๋ย...คนมอซอ
ฝันจะก่อสร้างใดในวิถี
ฤาสร้างสุขชีวาประดามี
สร้างวิมานมาลีแห่งภวังค์

จักคลี่ผืนแพรวาออกมาซับ
หยาดน้ำตาจนอับในสิ่งหวัง
ปรารถนาสิ้นไร้ใดประทัง
โลกชิงชังในชะตาแห่งข้าแล้ว

วังเวงเอ๋ย วังเวงโลก
ระโบยโบก ลมพลิ้ว ผ่านผิวแผ่ว
ระยับเพียงแสงดาวอันพราวแพรว
แต่ห้วงใดไร้แนวใดผ่องนำ

คนเอ๋ย..คนมอซอ
ผู้เฝ้ารอฝันชื่น ณ คืนค่ำ
ฝากสายลม แผ่วโผย โดยลำนำ
ผ่านบทคำ ลิ่วร่าย ตามสายลม

[กอบรัก]

ดอกเอยดอกหญ้า...
เจ้ามีค่าต่ำต้อยด้อยศักดิ์ศรี
ดอกนิดนิดติดหล้าพาสวยดี
เหลืองแดงมีสีม่วงเป็นพวงงาม

ธรรมชาติ วาดไว้ ในแหล่งหล้า
เป็นดอกหญ้า น้อยค่า อย่ามองข้าม
สายลมโรย โชยพัด  ชัดดอกนาม
หญ้านั้นงาม ยามพลิ้ว ปลิวลู่ลม

[ยอด~]

ธรรมชาติ สร้างสรรค์ พรรณดอกหญ้า
ใบห่มหล้า เขียวขจี งามสีสัน
ดอกชูช่อ ล้อลม  ชมตะวัน
ชื่นชมกานท์ ดอกหญ้า...น่ารักจริง....

[กอบรัก]

โอ้น้ำค้างคลี่คล้อยลงย้อยหยด
ระรินรดกลีบดอกไม้ในสวนฝัน
รอระเหยหายลับกับตะวัน
เป็นความงามช่วงสั้นของวันนี้

แต่ความดีไม่มีวันระเหยหาย
ชุ่มกระจายฉ่ำนานทุกวันวี่
หล่อเลี้ยงโลกโศกสุขทุกเดือนปี
ค่าความดี คือน้ำค้างที่กลางใจ

[กอบรัก]

ธรรมชาติ วาดมา หญ้าต่ำต้อย
แต่มิด้อย ต่ำทราม ตามที่เห็น
มีคุณค่า คลุมหล้า ให้ร่มเย็น
เหมือนพรมเพ้นท์ ใบเรียว เขียวขจี

ทั้งดอกเล็ก ดอกน้อย ห้อยระย้า
หลายดอกพวงสง่าพาหลากสี
ประดับค่า หญ้าห่ม ร่มธรณี
อุดมดี ดินอุ้มน้ำ ฉ่ำสมบูรณ์

[ดาวระดา]

คือดอกหญ้าป่าเขาลำเนานั่น
เพียงแพรกพันธุ์สัณฑ์พงในดงใหญ่
ผลิดอกด้อยต้อยต่ำลำนำไพร
กรุ่นโชยใกล้ให้กลิ่นเพียงลิ้นเรา

เถอะดอกหญ้าหาหยามประณามหน่าย
หากโยกย้ายปลายเยิงบนเชิงเขา
ส่งหญ้าเอ๋ยเผยดอกงอกใบเงา
รอยรากเหง้าเจ้าสูงลิบในพริบตา

[กอบรัก]

เป็นแพรพลิ้ว ปลิวไสว  ใครวาดฝัน
หญ้าชูช่อ ล้อตะวัน สุขหรรษา
ขึ้นเหนือภู บูชิต จิตศรัทธา
ร้อยภาษา งดงาม เมื่อยามมอง

เหมือนไออุ่น หนุนคำ ลำนำแว่ว
เพลงกลอนแผ่ว แจ้วเสียง สำเนียงผ่อง
เหลียวมองดู ดอกหญ้า...ผกากรอง
เพลงกานท์คล้อง แว่วหวาน...ซ่านซึ้งทรวง...............ฯลฯ

[เจ้านาง]

ขอรินฝันกลั่นกลอนอักษรศรี
ในราตรีก่อนนอนตอนกลางดึก
มาเรียงร้อยถ้อยคำอันล้ำลึก
ตามรู้สึก นึกคิด จิตรำพัน

เสียงโมบาย กรุ๊งกริ๋ง ฟังยิ่งเพราะ
ช่างเหมาะเจาะ ผสม อารมณ์ฝัน
มองท้องฟ้า สุกสกาว ดาวพระจันทร์
ในภาพนั้น แสนงาม ยามมองไป

มานั่งนึก ผนึกคำ นำอักษร
ร้อยเป็นกลอน ดอนแดน แสนกว้างใหญ่
เสียงจั๊กจั่น จิ้งหรีด ขีดเขียนไป
ธรรมชาติ สุขใจ ใกล้อรุณ

สร้างภาพมา ตามอง บนท้องฟ้า
ก้อนเมฆคล้อย ลอยมา เหมือนปุยนุ่น
ขาวสะอาด นุ่มนวล อ่อนละมุน
กลิ่นดอกไม้ หอมกรุ่น อบอุ่นใจ

ลมอ่อนอ่อน ว่อนพลิ้ว ปลิวดอกหญ้า
เจ้าพัดพา กลิ่นมาลี จากที่ไหน
เสียงไก่แก้ว แว่วหวาน กังวานไพร
ใบไม้ไหว ดอกหญ้าเต้น เป็นทำนอง

[เจ้านาง]

สวัสดีค่ะพี่ วิ  นางอยากตอบ ปัญหาพี่  แต่เข้าไม่ได้นะคะ
คล้ายกับว่ากระทู้พี่  โดนล๊อคกุญแจ 

ฝากตอบไว้ ตรงนี้แล้วกันนะคะ



     Re: @ คำถาม..กวนโอ๊ย @......(เล่นเกมส์มีคะแนน)
« ตอบ #151 เมื่อ: เมื่อวานนี้ » 

--------------------------------------------------------------------------------

ถาม.........

ทำอย่างไร  ดีหนอ ขอถามหน่อย
พิชซ่าจะอร่อย คอยนั่งฝัน
ส่วนผสม ขนาดไหน ทำไงกัน
ใครมีสูตร ช่วยแบ่งปัน บอกฉันที

วันนี้ว่าง ช่างขนม นั่งอมยิ้ม....
มาลองชิม พิชซ่าหมู ดูที่นี่
หากพี่น้อง...มีตำรา...บอกมาซี
ให้กินฟรี  เพื่อนสนิท ไม่คิดตังค์.........   (มาณวิกา)

*************************************************

ตอบ

อยากกินฟรี  วิ่งมา ว้าอยากตอบ
เข้าไม่ได้  สี่รอบ เลยผิดหวัง
นางมาตอบ ตรงนี้...อยากชิมจัง
อยากกินฟรี ไม่คิดตัง ชอบจังเลย


"หยิบพิชซ่า  ใส่ปาก...อยากอร่อย"
ไม่ต้องคอย เรื่องมาก ฝากเฉลย
ลองทำดู   นะคนดี  พี่วิเอย
ตำรานี้  นางคุ้นเคย  อร่อยจัง......   (เจ้านาง)


 

[กอบรัก]

ขอรินฝันกลั่นกลอนอักษรศรี
ในราตรีก่อนนอนตอนกลางดึก
มาเรียงร้อยถ้อยคำอันล้ำลึก
ตามรู้สึก นึกคิด จิตรำพัน

เสียงโมบาย กรุ๊งกริ๋ง ฟังยิ่งเพราะ
ช่างเหมาะเจาะ ผสม อารมณ์ฝัน
มองท้องฟ้า สุกสกาว ดาวพระจันทร์
ในภาพนั้น แสนงาม ยามมองไป

มานั่งนึก ผนึกคำ นำอักษร
ร้อยเป็นกลอน ดอนแดน แสนกว้างใหญ่
เสียงจั๊กจั่น จิ้งหรีด ขีดเขียนไป
ธรรมชาติ สุขใจ ใกล้อรุณ

สร้างภาพมา ตามอง บนท้องฟ้า
ก้อนเมฆคล้อย ลอยมา เหมือนปุยนุ่น
ขาวสะอาด นุ่มนวล อ่อนละมุน
กลิ่นดอกไม้ หอมกรุ่น อบอุ่นใจ

ลมอ่อนอ่อน ว่อนพลิ้ว ปลิวดอกหญ้า
เจ้าพัดพา กลิ่นมาลี จากที่ไหน
เสียงไก่แก้ว แว่วหวาน กังวานไพร
ใบไม้ไหว ดอกหญ้าเต้น เป็นทำนอง
 

หอมกลิ่นกลอน ดอกหญ้า ภาษาหวาน
เจ้านางหว่าน  มนตรา ทุกคราอ่าน
เสน่ห์ซึ้ง  ตรึงจิต ลิขิตจาร
น้องขับขาน  เสนาะ...เพราะเหลือเกิน......  


พี่มาอ่านกี่ครั้ง ก็ไม่เบื่อเลยจ้ะ อย่าลืมมาเขียนกลอนหวานๆ ให้พี่ วิ อ่านอีกนะคะ  

[สายใย]

เคยได้ซื้อหนังสือมาเล่มหนึ่ง
ชื่อซึ้งซึ้ง"ดอกหญ้าบนลานฝัน"
เป็นบทกลอนอ่อนหวานอ่านทุกวัน

แต่แล้วพลันสูญหายเสียดายจริง

[ปางสีฝุ่น]

ดั่งยินดอก..หยอกดิน..กรอมกลิ่นหญ้า
แผ่วลมเพย..เลยพา..บุปผาไสว
ขับลายคม..ลมคล้าย..ระบายไคล
บ่งเขียวบาง..ข้างใบ..ให้ไหวเอน


เป็นริ้วแผ่..แลพริ้ว..เหมือนปลิวผ้า
บนเนินทาบ..ระนาบทา..เวลาเห็น
และฉ่ำดวง..ช่วงด่ำ..ณ.ย่ำเย็น
น้ำค้างแกะ..แคะเกร็น..รอ.เล่นกอง....ฯฯ