มองเธอเขา ตัวเรา ยิ่งใจช้ำ
ที่ได้ทำ เพียงมอง ต้องโศกศัลย์
เพราะตัวเรา กับเขา แค่เพื่อนกัน
ความสัมพันธ์ นั้นไกล ไม่ยืนยาว
จนเธอเขา ทะเลาะ และเบาะแว้ง
เพราะขัดแย้ง ทำใจเธอ เผลอเหน็บหนาว
ทำให้รัก ที่ทั้งคู่ เคยพร่างพราว
ให้เรื่องราว ต้องจบ พบความตรม
เธอตะเกียก ตะกาย มาหาฉัน
เล่าเรื่องเธอ เรื่องนั้น ที่ขื่นขม
ให้ฉันช่วย ประคอง ตอนเธอล้ม
ทำให้รัก ปักจม บ่มสองเรา
แล้ววันหนึ่ง พึงเขาวอน มางอนง้อ
โอใจหนอ ต้องเศร้า เรื่องเธอเขา
กับฉันนั้น เธอคงคิด ด้วยใจเบา
ทั้งที่ฉัน นั้นเฝ้า ปลอปโยนเธอ
ที่เธอทำ ย้ำฉัน ไม่ใช่รัก
คือตระหนัก เพียงเพื่อน มาเสมอ
ไม่เคยคิด มากไป ไกลกว่าเกลอ
ฉันน่ะเหรอ คนสำคัญ หรือเพียงคั่นเวลา
