ถึงแม้เธอเดินจากไป
ใช่จะอาลัยนักหนา
ไม่มีแม้แต่...น้ำตา
ไม่อยากโหยหาอีกเลย
ถึงแม้จะเจ็บเท่าไร
แต่ก้อหักใจไม่เอ่ย
ไม่อยากฟังคำนั้นเลย
คำเอื้อนเอ่ยในสิ่งที่เป็น
ถึงแม้ฉันจะร้องไห้
แต่จะไม่ให้เธอเห็น
บางสิ่งบางอย่างจำเป็น
ต้องเก็บซ่อนเร้นในใจ
ถึงแม้ฉันจะบอกเธอ
ให้พบให้เจอคนใหม่
แต่เสียงร่ำร้องของใจ
ว่า...อย่าจากฉันไป...นะคนดี
เสียงร่ำร้อง ของหัวใจ ที่ไหวอ่อน
กลั่นเป็นกลอน วอนเว้า เขาทำร้าย
แต่ไร้ซึ่ง น้ำตา มาอาลัย
พร้อมกับไม่ โหยหา อีกคราเลย
ถึงจะเจ็บ เก็บไว้ ไม่ตายหรอก
กลอนน้องบอก เอาไว้ ใคร่เฉลย
พี่อ่านคำ พร่ำซึ้ง จึงขอเอ่ย
ปลอบทรามเชย ให้หาย คลายเศร้าตรม
พี่ก็รู้ อยู่แล้ว แก้วตาเอ๋ย
พี่ก็เคย เจ็บมา ครารักขม
แต่ยังซึ้ง ถึงรัก ที่เคยชม
แม้จะขม เพียงใด รักไม่จาง
แต่คนเรา คราวใด ที่กายล้ม
อย่าจ่อมจม จงลุก ปลุกใจกร่าง
ยืนหยัดกร้าว ก้าวต่อไป ในหนทาง
แสงสว่าง ข้างหน้ารอ อย่าท้อใจ
จะขอเป็น เช่นแรงใจ ให้กับน้อง
ส่งเสียงร้อง ก้องฟ้า พาสดใส
พี่จะอยู่ คู่เคียงข้าง ไม่ห่างไกล
ขอน้องได้ คลายทุกข์ จงสุขเอย
