สุดอารมณ์แห่งรักปักอดีต
เหมือนคมมีดกรีดลงตรงใจนี้
รอยอดีตแห่งรักหักเสียที
เหลือเพียงมีรอยน้ำตาพาเศร้าใจ
จุดสุดท้ายแห่งความรักที่พ้นผ่าน
ช่างยาวนานยากแท้แก้คืนได้
รอยอดีตที่ผ่านพ้นให้ผ่านไป
เหลือคงไว้เพียงความจำที่ดีๆ
ลบอดีตคงยากหากคิดลบ
แม้ว่าจบไปแล้วไม่เหลือที่
แต่ความหลังครั้งเก่าที่เคยมี
อีกนานปีคงจะลืมเรื่องผ่านมา
ร้องไห้เถอะหากน้ำตาช่วยเจ้าได้
อย่าเก็บไว้เพียงคนเดียวให้เหนื่อยล้า
ยังคงมีคนๆนี้เปรียบเหมือนยา
คอยรักษาเธออยู่ให้บรรเทา
กำลังใจที่เคยให้ไม่เคยหมด
ไม่เคยลดลงสักครั้งให้เปลี่ยวเหงา
กำลังใจยังคงให้ไม่ทุเลา
กำลังใจยังคงเฝ้าส่งให้ไป
ยังรอเธอเมื่อเวลามันผ่านพ้น
ยังคงทนรอเธอไม่ไปไหน
ยังคงทนรอเจ้าเฝ้าสุดใจ
ยังคงรอวันใหม่ที่เจ้ามี
อย่าได้ท้อแม้ว่ารักไม่สมหวัง
อย่าพลาดพลั้งเสียหลักในวันนี้
อย่าได้หยุดเพราะยังมีคนที่ดี
อย่าได้หนีเพราะมีคนคอยห่วงใย
จงก้าวไปในวันใหม่ที่ดีกว่า
จงไขว่คว้าความสุขที่เจ้าได้
จงสู้ต่อเรื่องอดีตให้ผ่านไป
จงเริ่มใหม่กับชีวิตของเจ้าเอง
โพสอยู่ที่
http://www.oknation.net/blog/Theerayutt/2008/10/21/entry-1[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]
