ทรมานเหลือเกินเผชิญช้ำ
ฝังใจจำคำว่ารักจนหนักหน่วง
โลกสลายหวังทลายพ่ายทั้งปวง
เจอคำลวงหลอกหลอนซ้อนหัวใจ
ทรมานมานานเนาเหงาเรื่อยมา
อาบน้ำตาอยู่ทุกวันฝันไม่ไหว
ภาพสีหม่นหนทางรักร้างลาไกล
จมสายใยแห่งความช้ำกรำเรื่อยมา
สายลมฝนคนช้ำหนักรักห่างหาย
สิ้นความหมายสิ้นเยื่อใยคนไร้ค่า
เขายิ้มรื่นเราขมขื่นกลืนน้ำตา
เหมือนเขาฆ่าฉันตายพ่ายทั้งเป็น
เขาเป็นสุขแต่เราโศกโลกดับแสง
อยากแสดงฉันเข้มแข็งให้เธอเห็น
รู้หรือไหมทำไม่ได้มันยากเย็น
แอบซ่อนเร้นน้ำตาตกหัวอกพัง
ทรมานเหนื่อยหนักรักพังพาบ
แผลขนาบเยินยับดับความหวัง
รักหนอรักผลักให้สุขทุกข์จีรัง
ปล่อยมันฝังไว้นานเนิ่นเกินเยียวยา.....
