ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ne-on]

เธอเป็นคนที่ไม่เหมือนใครคนอื่น
เราหยิบยื่นความคิดถึงและห่วงหา
แต่ทำให้เธอนั้นกลับโกรธา
ความห่วงหาแต่เธอบอกไม่ชอบเลย

ไม่ชอบให้ใครคอยมาเฝ้าห่วง
แต่เธอคือดวงใจข้างในฉัน
เราเลยบอกต่อไปจะไม่เป็นห่วงกัน
แต่ใจมันพร่ำร้องเรียกหาเธอ

[nan]

ฉันไม่ชอบ..ให้ใครมาเป็น...ห่วง
มาทำเป็น..หวงฉันยิ่ง..ไม่ชอบใหญ่
ชอบเป็น..แบบนี้แหละ..ผู้หญิงที่..เอาแต่ใจ
ไม่ชอบให้..เธอมาคอยวุ่นวาย..มันน่ารำคาญ

ที่จริงแล้ว..เธอจะรู้..อะไรใหม
ที่เธอมาคอย..ห่วงใยในใจก็..ไหวหวั่น
เพียงแค่คิดว่า..อีกหน่อยเธอ..คงจะลืมกัน
นั่นแหละที่ฉัน..ไม่อยากได้ความห่วงใย..จากเธอ

(โดนใจใหม..คุณ ต้น..อิอิ อย่างแรง )

[lookgaow]

ฉันไม่ได้...อยากเป็น...ห่วงเธอเลย
หวงเพียงสักนิด...ก้อไม่เคย...โปรดรู้ไว้
คิดถึง...หรือก้อเปล่า...ไม่มีใจ
รักนะหรอ...ก้อไม่...ไม่มีวัน

เข้าใจผิดแล้วคนดี
ทุก ๆ สิ่งที่...เคยหยิบยื่น...ให้เธอนั้น
ในฐานะ...เพื่อนมนุษย์...มีน้ำใจต่อกัน
อย่าหลงตัวเอง...อย่าเพ้อฝัน...มันไม่จริง

ถ้าเธอไม่ชอบ...คนห่วงใย
ไม่เป็นไร...หากล้มลงวันใด...จะทอดทิ้ง
อ้อนวอน...พร่ำร่ำพันให้ตาย...ไม่ไหวติง
ฉันคนจริง...ไม่อยากฝืนใจทำในสิ่ง...ที่เธอไม่ต้องการ

[nan]

ไม่ต้อง..มามีน้ำใจ..ให้ฉัน
ไม่ต้อง..มาสานสัมพันธ์..เธอรู้ใหม
ไม่ต้อง..มาทำเป็นห่วง..เป็นใย
ไม่ต้อง..มาใส่ใจ..อย่าเลย

อย่าเพียงคิด...จะหยิบยื่น..ไมตรี
ถ้าเห็นฉัน...ก็ให้หลีกหนี..เดินห่าง
ปล่อยฉัน..คนนี้ให้เดินไป...ตามทาง
ฉันคนนี้...จะอ้างว้าง..ช่างมันอย่าสนใจ


(อารมณ์กลอนนะ..น้อง.ลูกแก้ว)

[lookgaow]

จะทำตาม...ที่คนดี...ต้องการ
จะไม่สาน...สัมพันธ์...วันไหน-ไหน
จะไม่แคร์...แยแส...หรือใส่ใจ
จะไม่มี...ไมตรีใดใด...ให้แก่กัน

เดินสวนทาง...จะออกห่าง...ไปให้พ้น
เธอมันคน...เย่อหยิ่ง...สิ่งเสกสรร
ไม่สมควรได้รับ...น้ำใจ...จากใครกัน
อยู่คนเดียว...แบบนั้น...นั่นแหล่ะดี

[nan]

ขอบใจนะที่เธอนั้นหลีกทางฉัน

อย่าห่วงกันว่าฉันจะควงคนไหน

ไปกับใครอย่าถามอย่าห่วงใย

อยากขอบใจ..ที่เธอให้ฉันโดยดี

..........................................

ไม่ใช่เบื่อที่เธอคอยถามนี่นั่น

ถ้าบ่อยนานรำคาญเหมือนกันอยากหลบหนี

หากเพียงเธอเปิดทางมีช่องว่างนั้นพอดี

ฉันว่ามันคงดีกว่านี้..ที่เราเป็น

[lookgaow]

ไม่ได้หวงหรอกนะ...เวลาควงใคร
แค่กลัวว่าถูกทำร้าย...ไม่มีใครพบศพ
ก้อคนอย่างเธอ...ไม่ค่อยมีใครอยากคบ
กลัวเป็นศพไม่มีญาติ...ขาดคนดูแล

ฐานะเพื่อนมนุษย์คนหนึ่ง
มิได้อยากห่วงหึง...หรือแยแส
แต่ทนไม่ได้หากคนรู้จัก...ถูกรังแก
ก้อแค่ไม่อยากเห็นคนพ่ายแพ้...แดดิ้นสิ้นใจตาย

[nan]

ขอบใจในความหวังดีที่มีให้
ฉันจะตายหรือไม่..เรื่องของฉัน
ไม่ต้องอ้างเหตุผลนา-นาสารพัน
ศพของฉัน..ปล่อยมันไว้ข้างทาง

จะในฐานะอะไรก็แล้วแต่
ไม่ต้องแคร์ไม่ต้องแยแสให้ถอยห่าง
ต่อให้จะโดนกระทืบตายระหว่างทาง
ให้ถอยไปห่าง-ห่าง..อย่ามาสนใจ

 

[ดวงไฟ]

ไม่ชอบให้ใครมาเป็นห่วง
ไม่ชอบความหวังดีที่หล่นร่วงจากเธอคนนั้น
แม้เพียงเศษน้ำใจก้ไม่ต้องเหลือไว้ให้แก่กัน
เก็บกลับคืนทุกเสี้ยวความผูกพันของเธอไป

ไม่ต้องการความห่วงหาเสแสร้าง
ไม่อยากดูบทแสดงบทไหน-ไหน
เวทีนี้ไม่ได้มีผู้กำกับหัวใจ
เธอคิดกับฉันยังไงแสดงออกมา

ไม่ต้องมาทำตามมารยาท
ถ้าความจริงใจไม่อาจนึกห่วงหา
ก็ไม่ต้องเล่นบทจอมมารยา
เวทีของการแสดงความรักหลอกตา ปิดฉากไป

[ดวงไฟ]

ขอบคุณนะที่บอกกันตรง ๆ
ก่อนที่ฉันจะไหลหลงไปกว่านี้
ให้น้ำตาไหลมาบ้างซะก็ดี
เพื่อชะล้างความมืดมัวที่มีหลุดออกไป

จากวันนี้สิ่งที่อยู่กับฉัน
คือภาพความผูกพันอันหวาดไหว
คือภาพที่เธอแกล้งรักแกล้งห่วงใย
นึกถึงมันเมื่อไหร่ใจเจ็บรอน

[น้ำมนต์]

เธอไม่ชอบ...ให้ใครห่วง...น้ำร่วงผลอย
เป็นหยดน้อย  ย้อยเยือน  ไหลเปื้อนแก้ม
ถ้าไม่บอก...ไม่รู้  ดูเหน็บแนม
อุตส่าห์เท ใจแจม...แถมสุขใจ

สงสารเถิด เกิดมา หาเร่ร่อน
เป็นคนจร  หมอนหมิ่น  ได้ยินไหม
ทั้งหลงรัก  ห่วงยิ่ง  เกินสิ่งใด
แล้วทำไม ตัดกันขาด  ประหลาดจัง...

[ดวงไฟ]

ใครจะรู้ ฉันเจ็บ ร้าวแค่ไหน
การตัดเธอจากใจในวันนี้
จากคนเคยมีทั้งรัก ทั้งภักดี
มาถึงวินาทีต้องจากกัน

น้ำตาที่ไหลรดหยดผ่านแก้ม
สิ่งที่ได้เป็นของแถมยามไหวหวั่น
ยามที่เผลอคิดว่าเธอยังห่วงกัน
ก็ทำให้ใจสั่นได้ทุกที







น้ำมันต์แต่งกลอนโดนใจมาก ๆ เพราะจังค่ะ
[/quote]

[ดวงไฟ]

ขอบคุณนะที่บอกกันตรง ๆ
ก่อนที่ฉันจะไหลหลงไปกว่านี้
ให้น้ำตาไหลมาบ้างซะก็ดี
เพื่อชะล้างความมืดมัวที่มีหลุดออกไป

จากวันนี้สิ่งที่อยู่กับฉัน
คือภาพความผูกพันอันหวาดไหว
คือภาพที่เธอแกล้งรักแกล้งห่วงใย
นึกถึงมันเมื่อไหร่ใจเจ็บรอน

อะไรอีกล่ะเธอ
พอฉันปรนเปรอ...เธอก็ผลักไส
พอฉันแกล้งพูดว่า...ไม่เคยห่วงใย
เธอก็ขัดเคืองใจ...นี่มันอะไรกัน

ตกลงเธอ...รักฉันบ้างไหม
เคยสนใจ...ฉันบ้างหรือเปล่า...เอาแต่เย้ยหยัน
พอฉันหมดแรงใจ...ที่เธอนั้นผลักดัน
ว่าไม่ต้องการ...ความห่วงใยจากฉัน...มันคืออะไร

ฉัน...ที่ตกอยู่ในความสับสน
สรุปว่าที่เปรอปรนความห่วงหา
จากคนของหัวใจเคยให้มา
เป็นเพียงภาพลวงตาหรืออย่างไร

ที่เธอบอกไม่ห่วงใยวันไกลห่าง
เธอพูดออกมาอย่างคนอ่อนไหว
แค่ประชดเพราะหมดกำลังใจ
หรือเป็นสิ่งที่คนไกล ตั้งใจจะบอกความจริง

[น้ำมนต์]

ดีใจจัง...ดวงฯ หันหน้า มาให้ห่วง
ชีวิตรัก...ถ้าขาดดวงฯ  ใจร่วงผลอย
อย่าตัดรอน..เลยนะ  คนรอคอย
จะไม่น้อย ใจเลย นะคนดี

ชื่นใจที่ ดวงฯชม..ห่มไออุ่น
ไมตรีมอบ  ขอบคุณ..หนุนใจนี้
ยิ้มตอบรับ...สดชื่น..รื่นวจี
ซึ้งดวงไฟ...คนดี...ที่ชม "มนต์....

[ดวงไฟ]

แววตาที่แอบซ่อนความอบอุ่น
กับเสียงพูดคุ้น ๆ คนเดิมของฉัน
ถ้าไม่มีเธอห่วงใยแล้วจะมีใครห่วงกัน
นอกจาก "เธอ" คนที่ใจผูกพันของคืนและวันเรื่อยมา

คนที่คอยโทรถามยามเจ็บท้อ
คนที่คอยเฝ้ารออย่างห่วงหา
"กินข้าวหรือยัง" ถามกันทุกครั้งที่ส่งเสียงมา
ไม่เคยลืมเตือนว่า "ห่มผ้าหนา ๆ " ในคืนเดียวดาย

ฉันไม่รู้จะตอบแทนเธอได้แค่ไหน
ความอบอุ่นที่เธอมอบให้มากความหมาย
ในวันขาดเธอสิ่งที่ฉันต้องเจอคือขาดใจตาย
แต่จะไม่ลืมเอ่ยเป็นคำสุดท้ายก่อนตายว่า "รักเธอ"[/b]

[lookgaow]

จะมาห่วงกันอะไรหนักหนา
เห็นบ้างไหมว่าน้ำตาฉันรินไหล
เข้าใจดีว่าวันนี้ได้เพียงตำแหน่งคนไกล
แต่ยังทำใจไม่ได้...หยุดได้ไหมหยุดห่วงใยซะที

ถ้ายังรู้สึกแคร์หัวใจกัน
แล้วเพราะอะไรทำไมทำกันเช่นนี้
มีเขาคนใหม่...จะมาสนทำไมคนดี
พอเสียที...ไม่อยากได้ความห่วงใยแบบนี้
มันจอมปลอม