ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[น้ำมนต์]

ถึงรักจะ จากลา อาวสาน
ก็ยังคลาน มาเยือน ไม่เลือนหาย
คำว่า "เรา" มีค่า กว่ามากมาย
ทั้งเพื่อนหญิง เพื่อนชาย ไม่หน่ายกัน

มาสร้างสรรค์ รำพันกลอน ตอนเหนื่อยล้า
ถึงเนตช้า ก็บากหน้า มาสานฝัน
พบกวี เรียงร้อย ถ้อยจำนรรจ์
ซึ้งรำพัน   รักอย่าลา อาวสาน

[จะไม่เด็ด]

อย่าอวสานเลยหนา..อย่าแล้งรัก
ขอจมปลักรักไปสุดสายฝัน
ดิ้นไม่หลุดสุดปลายสายสัมพันธ์
คะนึงวัน..รักล้นใจ..บ้างไหมคนดี..อิอิ

..แบบว่า..ฟังชื่อกลอนแล้วหดหู่จังอะ...

[สายใย]

อย่าอวสานเลยหนา..อย่าแล้งรัก
ขอจมปลักรักไปสุดสายฝัน
ดิ้นไม่หลุดสุดปลายสายสัมพันธ์
คะนึงวัน..รักล้นใจ..บ้างไหมคนดี.. (จะไม่เด็ด)

แม้นรักหวาน ผ่านผิน เหมือนสิ้นซาก
แต่ยามจาก ฝากฝัน ไม่หันหนี
แม้สุดสาย ปลายสัมพันธ์ มั่นชีวี
ยังเปรมปรี ปรี่ล้น ท่วมท้นใจ...(กชนันท์)

สักวันหนึ่งวันซึ่งมาถึงจุด
ที่สิ้นสุดสัมพันธ์นั้นใช่ใหม
แล้วรักของเรา...ก็อาวสานไป

วันที่ใครร่างทบลงกลบดิน...(สายใย)

[จะไม่เด็ด]

อย่าอวสานเลยหนา..อย่าแล้งรัก
ขอจมปลักรักไปสุดสายฝัน
ดิ้นไม่หลุดสุดปลายสายสัมพันธ์
คะนึงวัน..รักล้นใจ..บ้างไหมคนดี.. (จะไม่เด็ด)

แม้นรักหวาน ผ่านผิน เหมือนสิ้นซาก
แต่ยามจาก ฝากฝัน ไม่หันหนี
แม้สุดสาย ปลายสัมพันธ์ มั่นชีวี
ยังเปรมปรี ปรี่ล้น ท่วมท้นใจ...(กชนันท์)

สักวันหนึ่งวันซึ่งมาถึงจุด
ที่สิ้นสุดสัมพันธ์นั้นใช่ใหม
แล้วรักของเรา...ก็อาวสานไป

วันที่ใครร่างทบลงกลบดิน...(สายใย)


ไม่มีวันที่สัมพันธ์จะสิ้นสุด
จะยื้อยุดเจ้าไว้ไม่หายสิ้น
สัมพันธ์หากประทับซึ้งตรึงดวงจินต์
ที่เนินดินกลบร่างหรือร้างสัมพันธ์..อิอิ

...แบบว่ามาต่อกลอนอะ

[Kotchanan]

อย่าอวสานเลยหนา..อย่าแล้งรัก
ขอจมปลักรักไปสุดสายฝัน
ดิ้นไม่หลุดสุดปลายสายสัมพันธ์
คะนึงวัน..รักล้นใจ..บ้างไหมคนดี.. (จะไม่เด็ด)

แม้นรักหวาน ผ่านผิน เหมือนสิ้นซาก
แต่ยามจาก ฝากฝัน ไม่หันหนี
แม้สุดสาย ปลายสัมพันธ์ มั่นชีวี
ยังเปรมปรี ปรี่ล้น ท่วมท้นใจ...(กชนันท์)

สักวันหนึ่งวันซึ่งมาถึงจุด
ที่สิ้นสุดสัมพันธ์นั้นใช่ใหม
แล้วรักของเรา...ก็อาวสานไป
วันที่ใครร่างทบลงกลบดิน... (สายใย)

ไม่มีวันที่สัมพันธ์จะสิ้นสุด
จะยื้อยุดเจ้าไว้ไม่หายสิ้น
สัมพันธ์หากประทับซึ้งตรึงดวงจินต์
ที่เนินดินกลบร่างหรือร้างสัมพันธ์..อิอิ...(จะไม่เด็ด)

จักมั่นหมาย เมียงมอง ครองชาติภพ
แม้นดินกลบ จบสวาท ขาดสะบั้น
ดวงวิญญาณ สานรัก จักนิรันดร์
แดนสวรรค์ ชั้นนรก..จะบุกไป... (กชนันท์)  

[เจ้านาง]

จะกอบเก็บ สิ่งดี ที่ผ่านมา
แม้รักลา หม่นหมอง ไม่ผ่องใส
อาวสาน ตำนานรัก จากหัวใจ
ยังคงความ ยิ่งใหญ่  ไม่สร่างซา

เมื่อมีพบ ก็มีพราก จากสิ่งฝัน
ถึงเราจะ ..จากกัน...เกินฝันหา
แต่ไมตรี  นี้ยังซึ้ง ตรึงอุรา
ถึงแม้ว่า รักถึงครา อาวสาน

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

จบกันไป..แล้วใช่ไหม...ในความรัก
ต้องอกหัก...เพราะรักนี้..ที่ผิดหวัง
ทางหัวใจ...เมื่อเดินไกล...ใจเลยพัง
ผิดพลาดพลั้ง...จะรั้งใคร...ใจไม่ชิน

อาวสาน...กับตำนาน...รักขมๆ
ไร้ชื่นชม...ข่มหัวใจ...ไม่ถวิล
ใจด้านชา....อย่ารักเลยดีกว่า...ให้ใจข้าสิ้น
พยานฟ้าดิน..โปรดจงเห็นใจ...หมองไหม้ช้ำตรม

[nori]

ตัวอยู่กับฉัน
แต่แววตาเธอนั้นมันฟ้องว่าไม่ใช่
ภาพสะท้อนที่เห็น  เป็นเงาของใคร
คนที่เธอคิดถึงสุดใจ  ตลอดมา


เห็นฉันเป็นแค่ตัวแทนของเขา
ยามเธอเหงาก็เข้ามาหา
เคยรับรู้อะไรบ้างไหม  ยามสบตา
ว่าฉันเจ็บปร่า  มากเพียงไร


เคยสนความรู้สึกกันหรือเปล่า
ว่า  ตัวฉัน  เหงากว่าเธอเป็นไหน ๆ
ที่ยกฐานะให้ฉันเป็นตัวสำรองของใคร
ทำอย่างกับฉันไม่มีหัวใจ  ไม่รู้สึกเสียใจกับการกระทำของเธอ


ถ้าไม่เคยรับรู้อะไรสักอย่าง
จะชี้ทางไว้  จะนำเสนอ
ฉันเจ็บได้ร้องไห้เป็นนะเออ
ขอร้องสักครั้งได้ไหมเธอ  ให้ฉันเป็นตัวจริงสักนาที  แล้วทิ้งไป

[น้ำมนต์]

อย่าเพิ่งร้าง ใจลา อาวสาน
พี่ซมซาน คลานมา หาน้องหญิง
หวังจะพึ่ง พิงพัก รักน้องจริง
อย่าทอดทิ้ง ซิ่งหนี...ปล่อยพี่รอ

ยามดึกดื่น ตื่นมา มองฟ้ากว้าง
ไร้น้องนาง คนดี ของพี่หมอ
เธอจากไป ไม่เห็นหน้า น้ำตาคลอ
ทิ้งคนรอ ทรมาน...จนซานซม

[เจ้านาง]

รอชาติหน้าเถิดคนดี พี่หมอจ๋า
ชาตินี้ นางขอลา อาวสาน
เพราะรักร้าว...หนาวใจ  ไม่ยืนนาน
คล้ายแก้วแตกแหลกรานยากสานรอย

ถึงยังไง ไม่สนิท...ปิดรอยร้าว
ทุกเรื่องราว  ก้าวผ่านมา พาเศร้าสร้อย
หยุดคิดรัก หักใจ ไม่ต้องคอย
ช่วยลบรอย..รักลา.....อาวสาน.

[เจ้านาง]

เพรารักเราเก่าไปใจช้ำชอก
จำต้องบอก อำลา อาวสาน
ขอเป็นเพื่อน..เตือนจิต คิดต่อกานท์
อยู่ในม่าน คานทอง คล้องไมตรี

ขอรักกัน..ฉันเพื่อน...เสมือนมิตร
มิได้คิด..ระแวง...แกล้งเมินหนี
ยังคิดถึง ห่วงหา ทุกนาที
นักกวี...ที่รัก...ขอทักทาย....

[จ้อง เจรียงคำ]

ถึงความรักใครจะอวสาน
แต่ที่ยังเบ่งบานอยู่เสมอ
คือความรักที่บ้านกลอนฯฉันอ้อนเธอ
เจ็บมาเหรอพักบ้านนี้ที่อุ่นใจ

ระบายความในใจได้ตลอด
เราโอบกอดปลอบประโลมโหมรักให้
อย่าไปสนเลยคนที่ทิ้งเราไป
ถึงยังไงเรามีกันที่บ้านกลอนฯ

[ย่อง~~]

ช่วยเปลี่ยนแววตาอ้างว้าง
ความห่วงใยเหลือบ้างจะได้ไหม
มันอ่อนแอเหลือเกินแล้วที่หัวใจ
อ่อนแอกับสิ่งที่เธอให้ในวันลา

หยดน้ำตาความปวดปร่าที่ผมมี
เธอคงไม่รู้สึกดีอะไรนักหนา
ใจผู้ชาย ที่ปวดร้าว เจ็บจนชา
เธอคงไม่ปรารถนาใช่ไหมคนดี

อย่ารังแกกันด้วยความเฉยชา
กับผู้ชายนอกสายตาคนนี้
มองคนที่รักเธอบ้าง..สักนาที
อยากบอกยังรู้สึกดี.......ที่รักเธอ

[ตะวันฉาย]

...น้ำตาไหลหลั่งรินยินสะอื้น
ใจสุดฝืนกายจะยืนยังไม่ไหว
เคยทุ่มเทความรักปักฤทัย
ตัดเยื่อใยสายพันธ์วันร้าวราญ

...อวสานรักเราเขาไม่กลับ
ใจลาลับหลับไหลใคร่ขับขาน
ถึงจะเจ็บเจียนตายมิวายปราณ
ทรมานนานอีกครั้งจะเป็นไร...

[บ้านกลอนไทย]

...น้ำตาไหลหลั่งรินยินสะอื้น
ใจสุดฝืนกายจะยืนยังไม่ไหว
เคยทุ่มเทความรักปักฤทัย
ตัดเยื่อใยสายพันธ์วันร้าวราญ

...อวสานรักเราเขาไม่กลับ
ใจลาลับหลับไหลใคร่ขับขาน
ถึงจะเจ็บเจียนตายมิวายปราณ
ทรมานนานอีกครั้งจะเป็นไร...

...น้ำตาน้อง หลั่งริน ยินสะอื้น
ปลุกพี่ตื่น ต้องมา ซับหน้าให้
ทำไมน้อง หมองหม่น ผลจากใคร
หรือว่าไข้ สองพันเก้า เข้านงคราญ

...หรือว่าเพราะ เศรษฐกิจ ติดแนวต่ำ
หรือนาดำ น้ำถล่ม ถมถิ่นฐาน
หรือไอ้คน เคียงคู่ อยู่เมื่อวาน
อาวสาน...แล้วหรือ.....มันคือใคร?.......

 

[ตะวันฉาย]

...น้ำตาน้อง หลั่งริน ยินสะอื้น
ปลุกพี่ตื่น ต้องมา ซับหน้าให้
ทำไมน้อง หมองหม่น ผลจากใคร
หรือว่าไข้ สองพันเก้า เข้านงคราญ

...หรือว่าเพราะ เศรษฐกิจ ติดแนวต่ำ
หรือนาดำ น้ำถล่ม ถมถิ่นฐาน
หรือไอ้คน เคียงคู่ อยู่เมื่อวาน
อาวสาน...แล้วหรือ.....มันคือใคร?.......

 

...มันคือใครใครคือมันในวันนั้น
ทำใจฉันแหลกราญผ่านรอยแผล
แทบดับดิ้นสิ้นทรวงในดวงแด
นอนเลียแผลแลสะอื้นฟื้นเป็นคน

...ก็พิษรักที่ปักอกชกรอยแผล
ไม่แยแสก็เป็นเธอเพ้ออีกหน
เธอตัดขาดลาลับดับกมล
ได้แยบยลปนรักนักนะโม...

แซวๆเล่นนะจ๊า....

[ย่อง~~]

หมดเยื่อใยต่อหัวใจที่ให้กัน
ก็จบความผูกพันกันจนได้
ยอมรับกับการตัดสินใจ
ไม่รู้ว่าจะอยู่ได้ไหม.....หากไร้เธอ

แต่จะพยายามแข็งใจ
ความอ่อนไหว ไม่ให้ไหล มาพร่ำเพ้อ
จะรอให้จบคำลา หาไม่เจอ
ก่อนความช้ำ จะเสนอ เอ่อล้นใจ

[เมฆา...]

                               สายลมพลิ้ว...ปลิวแผ่ว...ผ่านพัดล่อง...
                      ผิวกายต้อง...แรงลมเพ...เซถลา...
                      ไร้แรงยืน...หยุดอยู่นิ่ง...อิงกายา...
                      ดั่งจุฬา...กวัดแกว่ง...ต้านแรงลม...
                               เมื่อได้ยิน...อาวสาน...ของกาลรัก...
                      ออกจากปาก...ของดวงใจ...ให้ขื่นขม...
                      ทบสะท้าน...ปานปะทะ...ฉะแรงลม...
                      อกระทม...เคว้งคว้าง...หลั่งน้ำตา...
                               สุดจะตรึง...ห้วงหัวใจ...ให้สงบ...
                       มิคาดฝัน...ว่าจะพบ...จบหรอกหนา...
                       ทุ่มเททั้ง...ใจกาย...ให้กานดา...
                       หวังเพียงว่า...น้องแก้วตา...จะมั่นคง...
                               ลืมหรือไร...ใยหนอ...ตัดรักพี่...
                       คำสัญญา...รักเรานี้...ไม่มีหลง...
                       เทพเทวา...อารักษ์...ในป่าดง
                       น้องวอนองค์...คงสักขี...มีพยาน...
                               หากน้องอยาก...จากลาไป...พี่ไม่ว่า...
                       หยดน้ำตา...ขอซับเอง...อย่าเกรงขาน...
                       หรือน้องกลัว...ผิดสัญญา...ที่สาบาน...
                       พี่ขอท่าน...รับผิดเอง...เปล่งวาจา...
                               ขอให้น้อง...ครองความสุข...กับรักใหม่...
                       ส่วนพี่ชาย...จะเก็บใจ...ใว้รักษา...
                       พึ่งธรรมะ...ละทางรัก...ที่หักลา...
                       แสวงหา...โมกขธรรม...นำทางใจ...                               
                     

[บ้านกลอนไทย]

...มันคือใครใครคือมันในวันนั้น
ทำใจฉันแหลกราญผ่านรอยแผล
แทบดับดิ้นสิ้นทรวงในดวงแด
นอนเลียแผลแลสะอื้นฟื้นเป็นคน

...ก็พิษรักที่ปักอกชกรอยแผล
ไม่แยแสก็เป็นเธอเพ้ออีกหน
เธอตัดขาดลาลับดับกมล
ได้แยบยลปนรักนักนะโม...

แซวๆเล่นนะจ๊า....

...ได้อ่านกลอน ร้อนตัว กลัวเธอทิ้ง
แซวกันจริง หญิงไทย ไหนหล่ะแผล
เห็นดับดิ้น สิ้นทรวง ในดวงแด
หาทางแก้ แผลรัก ด้วยทักคน

...ตะวันฉาย ขยายแสง แต่งมวลโลก
รักโบยโบก โลกกวี มากมีผล
ร้อยเรียงกลอน อ้อนกัน ตามบันดล
ยินดีล้น ได้ทัก........ เก่งนักเอย




 

[ตะวันฉาย]

...ได้อ่านกลอน ร้อนตัว กลัวเธอทิ้ง
แซวกันจริง หญิงไทย ไหนหล่ะแผล
เห็นดับดิ้น สิ้นทรวง ในดวงแด
หาทางแก้ แผลรัก ด้วยทักคน

...ตะวันฉาย ขยายแสง แต่งมวลโลก
รักโบยโบก โลกกวี มากมีผล
ร้อยเรียงกลอน อ้อนกัน ตามบันดล
ยินดีล้น ได้ทัก........ เก่งนักเอ�...ใช่จะเก่งต่อกลอนวอนน้องพี่
ดวงฤดีเร็วรี่ปรี่มาหา
หวังต่อกลอนอ้อนเจ้านะน้องยา
อย่าต่อว่าพี่มาเย้าคลายเศร้าทรวง

...หาทางแก้แพ้รักไม่เป็นผล
ใจของคนยากแท้ใจเฝ้าหวง
พบครั้งแรกก็แจกคำรักลวง
ปล่อยลงห้วงมายาลาร้างไป

...ใคร่จักว่าน้องนะโมหรอกน้องรัก
ต่อกลอนรักก็ยากอยากแขไข
ก็เห็นน้องต่อกานท์เพราะจับใจ
ก็ตอบไปจากใจซื่อคือคนกลอน...[ตะวันฉาย]