ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ยอด~]

หลายครั้งที่เราพูดจา
และปรับความเข้าใจต่างๆนานาด้วยเหตุผล
หลายครั้งที่ความอ้างว้างเกิดขึ้นกับคนสองคน
แต่ตลอดมาเราก็เคยอดทน....ยอมเข้าใจ

แต่พอมาถึงวันนี้
ดูเหมือนว่าทุกนาที...มีแต่ความโหดร้าย
ทุกสิ่งทุกอย่างที่เคยวาดหวัง..กำลังจะหายไป
ฉันจะไม่มีเธออีกแล้วใช่ไหม...ในความรัก

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

ไม่ขอมี...วินาที....ที่มีรัก
ตอบแน่นหนัก...ไม่เสียหลัก...รักหักหาญ
อาวสาน..นานแล้ว...รักที่ผ่าน
ใจร้าวราน..เกินประสาน...ให้ผ่านมา

เหตุและผล...ความอดทน...ที่คนฝืน
สุดกล้ำกลืน...หน้าระรื่น....ขืนน้ำตา
ไม่อาจแสร้ง...แกล้งว่าใจ...ไม่กล้ำกลืน
ใครอาจฝืน...แต่ใจฉันไม่ขอคืน...ฟื้นน้ำตา

[มั่น แซลี้]

รักนี้อาจมีอันต้องจบลง
เธอก็คงไปตามทางของเธอ
เธออาจไม่แคร์ไม่สนฉันที่พบเจอ
แต่ฉันขอรอเธออยู่ที่เดิมที่ของใจ

ถึงเธอยากจะอวสานในรักครั้งนี้
แต่ความทรงจำที่มีขอเราไม่ไปไหน
มันคงจะอยู่ในส่วนลึกของหัวใจ
ใจนี้ยังห่วงใยและหวังดีเสมอมา

[น้องติ๋ว]

ถึงแม่ว่ารักลาอาวสาน
แต่กลอนกานท์สมานใจไว้เสมอ
มันมิได้สลายไปเหมือนใจเธอ
เส้นสายอาจจะเบลอแต่ยังจำ

อักษรสวยด้วยเส้นสายลายลิขิต
เธอประดิษฐ์ คิดร้อย ถ้อยเลิศล้ำ
กระทู้รัก อาวสาน กานท์ลำนำ
มนต์รักคำ งามงด ทุกบทกลอน

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

ประสานใจ..ในบทกลอน...เว้าวอนรัก
ด้วยแน่นหนัก...รักหักร้าง...ทางไกลฝัน
แต่กวี...ที่เร่ร่อน...กลอนรำพัน
ยังโจทย์จัน...ทุกคืนวัน...มิบั่นทอน

แม้ความรัก...มาหยุกพัก...รักร้างห่าง
ใจเปล่าว่าง...แลปล่อยวาง...จางใจกร่อน
หากยึดติด...จิตก็หวั่น..พลันรุ่มร้อน
อย่าอาทร...เร้นซ่อนไฟ...ให้ลุมลาม

[น้องติ๋ว]

ขอเพียงมองเธออยู่ตรงนี้
ห่วงหาและปรารถนาดีไม่ว่างเว้น
ฐานะไหนที่ฉันกับเธอกำลังเป็น
หากต่างเว้นที่ว่างไว้ให้แก่กัน

ไม่คิดหวังให้เธอมาเห็นใจ
ไม่จำเป็นต้องรักใคร่ใจคงมั่น
สภาพใดพึงมีใจให้ต่อกัน
เพียงมีเธออยู่ในสายตาฉัน......ก็เพียงพอ...

[ยอด~]

เพราะความห่างระหว่างใจไร้ขอบเขต
ในช่องว่าง มีกิเลส เหตุทับถม
รักถูกตัด ตอนไป ใจตรอมตรม
จึงเกิดลม รักลา  อาวสาน...

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

ขอบเขตใจ...ในความรัก...ยากนักหนา
ไม่อาจกำหนด...กฎรักษา...มาห้ามใจ
ใจเปล่าว่าง...จางกิเลส...เหตุแห่งไฟ
ให้ลุกโชน...บนหัวใจ...ให้วอดวาย

ลมรักลา...อาฆาตแค้น...ด้วยแคลนรัก
รักมากนัก..เมื่อผลักไส...ใจโดยง่าย
เมื่อใจฉัน...ที่ให้กัน...มันไร้ซึ่งความหมาย
สุขทุกข์ใด...ที่ฉันได้...จึงไม่ง่ายถ้าจะลบเลือน

จบกันที..รักเรานี้...วินาทีอาวสาน
จบๆกันไป...ปิดตำนาน...รสหวานเฝื่อน
จบกันแล้ว...ใช่แล้วกัน...มันยังเตือน
วันผันเดือน..เคลื่อนเป็นปี...ยังไม่อาจลี้ภัย

[มั่น แซลี้]

จบกันที..รักเรานี้...วินาทีอาวสาน
จบๆกันไป...ปิดตำนาน...รสหวานเฝื่อน
จบกันแล้ว...ใช่แล้วกัน...มันยังเตือน
วันผันเดือน..เคลื่อนเป็นปี...ยังไม่อาจลี้ภัย

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

เข้าใจคิดนะเนี่ยลุง...โฮะๆๆ...เยี่ยมๆๆ

[ฝูงบินต่ำ]

ไม่อยากจะโทษคนบนฟ้า
ที่ลิขิตให้เธอมารักกับฉัน
และก็พรากเราไปจากกัน
ให้เหลือเพียงรอยผูกพันที่หัวใจ

เจ็บครั้งใหม่..
...ถูกกรีดลงไปที่แผลเก่า
ใครฟังก็น้ำเน่า...
...แต่เป็นเราเจ็บอีกจนได้
จะชะตาพรหมลิขิตหรืออะไร
ไม่อยากจะโทษใคร..
..เพราะใจได้เลือกเอง

   

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

เจ็บครั้งใหม่..
...ถูกกรีดลงไปที่แผลเก่า
ใครฟังก็น้ำเน่า...
...แต่เป็นเราเจ็บอีกจนได้
จะชะตาพรหมลิขิตหรืออะไร
ไม่อยากจะโทษใคร..
..เพราะใจได้เลือกเอง

  

ชอบใจกลอนบทนี้อย่างแรงครับพี่น้อง....ให้คะแนนใจไปเลยบวกหนึ่งจ้า

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

รับเราจบ...ก็ลบใจ...ไร้ห่วงหวง
คอหลุดบ่วง...ไม่เหนื่อยทรวง...มาหน่วงไว้
จบก็เลิก...เบิกใบลา...ลาออกไป
ปิดตำนาน...หวานผ่านไป...ในรักเรา

ไม่โทษดิน...ไม่โกรธฟ้า...ที่น้ำตาไหล
ไม่ข้องใจ...ที่เธอไป...ไกลจากเรา
แต่เพราะรัก...จักคาดหวัง...หวังในตัวเขา
แต่พอใจเขาว่างเปล่า...จะโทษเขา...ได้อย่างไร

รักของเรา..ดั่งนิยายน้ำเน่า...งี่เง่าแท้
นิยายแปล...นิยายแท้...แลจริงไหม
มีรสขม...รสตรอมตรม...ขมถึงใจ
รสชาติใหม่...ในชีวิต....คิดอะไร

[น้องติ๋ว]

เพราะเขาไม่ รักเรา เข้าใจผิด
ก็หมดสิทธิ์ รักแล้ว แห้วเลยฉัน
แสนคิดถึง หายหน้า ไปหลายวัน
เพราะว่าเรา จากกัน  สามวันลืม

เธอไม่ปลื้ม ไม่ว่ากัน แต่ฉันรัก
มาทายทัก คนบ้านกลอน งอนจนขรึม
ต้องปิดฉาก ศาลเตี้ย  เสียใจตรึม
รักไม่ปลื้ม...ต้องขอลา...อาวสาน.........

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

ไม่เคยมี...นาทีรัก...รักของเรา
ทั้งเธอเขา...และเรื่องเรา...งี่เง่าไหม
เธอมีเขา...คนนั้น...สำคัญในใจ
แล้วนี่มันอะไร...มาเกี่ยวใจฉัน...มันน่าระอา

รักของเรา...แต่มีเขา...เข้าคั่นกลาง
ฉันแค่คนที่เธอคบ...พบกลางทาง...เมื่อห่างตา
คนของเธอ...ไกลไม่เจอ...เธอเลยบ้า
รักของฉัน...มันไร้ค่า...มากหรือไง

รักของเรา...ทาบบนเงา...เขาคนนั้น
จบเลยจบกัน...อย่าได้มีวัน....วันชิดใกล้
ขอเตือนเธอไว้...จากนี้...และตลอดไป
อย่าได้มาใกล้ไกล...ไม่เช่นนั้น...ฉันไม่รับประกัน

รักของเธอ...คนของเธอ...กลับไปซะ
อย่ามาเกะกะ...กลับไปซะ...ฉันคืนเธอให้เขาคนนั้น
ไม่อยากมมีรัก...ที่บากบั่น...รักที่ฝ่าฟัน
เธอมันไร้ค่า...ผู้ชายมารยา...ไม่อยากเสียเวลาให้ใจ

[ยอด~]

รอบข้างฉันดูมืดมน
เหมือนดับไฟแล้วค้นจะเจอไหม
คลำหาทางอย่างไม่เห็นอะไร
แม้มืออุ่นๆของใครที่เคยจูงกัน

แสงสว่างเพียงน้อยนิดที่เคยมี
กำลังใจของคนดี...ที่เคยให้ฉัน
วันนี้ไม่เหลือแล้วความผูกพัน
มีแต่คืนและวัน ของคนไม่มีใคร......

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

จบลงแล้ว...ใจเธอแผ่ว...จบแล้วรัก
ใจช้ำหนัก...รักหยุดพัก...ไม่หนักแน่น
เคยเคียงใจ...ไปเคียงใคร...ใครคลอนแคลน
เคยควงแขน...เดินเป็นแฟน...มาแคลนคลอน

ไปมีใจ...ให้ใครอื่น...สะอื้นไห้
คนหลายใจ....ไปให้ไกล...ไปอย่าย้อน
จบลงแล้ว...แผ่วทุกบท...หมดทุกตอน
เสียงสะท้อน...ใจร้าวรอน...ร่อนเร่มา

ก็คงต้องจบ...เมื่อคบคนใหม่...ใจแบ่งเป็นสอง
ไม่ขอเกี่ยวข้อง...ไม่ขอไฝ่ปอง...ลองใจใครหนา
เมื่อเลือกนอกใจ...ก็ไปกับเขา...ไม่ต้องเอ่ยลา
แลหยดน้ำตา...ก็คงถึงคลา...ต้องลาสักที

[anek]

แล้วรักของเรา...ก็อาวสาน....
แสนร้าวราน      เมื่อเธอปด       หมดความหมาย
ที่ผ่านมา         รักเธอลวง       บ่วงหรือไร
ดั่งนายพราน      ดักรักไว้        แล้วไล่ลา......

ถึงวันนี้     เธอบอก      ไม่ข้องเกี่ยว
แต่วันนั้น    เธอพร่ำบอก   ใจเดียว   แน่นอุษา
แต่วันนี้     เธอขอจบ     ที่คบกันมา
คราบน้ำตา    ฉันทุกหยด    จะจดจำ

[เจ้านาง]

รักของเราถึงคราอาวสาน
อย่าทรมานทุกข์ทน ให้หม่นไหม้
เมื่อเธอจาก ฝากคำ "กำลังใจ"
ให้เธอได้เสมอ ยามเธอตรม....

อย่าซมซาน กลับมา พาใจร้าว
จบเรื่องราว ครั้งเก่า เฝ้าทับถม
เป็นอดีต ฝังใจ ในอารมณ์
รักขื่นขม...ขอบอกลา..อาวสาน.

[เปลวเทียนเปลี่ยนสี]

อาวสาน...กาลเวลา...ที่นานเนิ่น
รักเราเดิน...เมินสุดทาง...อย่างความหมาย
ไม่เหลือหรอ...รักให้ต่อ...ท้องมงาย
รักเปล่าดาย...ได้แต่ปลง...ลงสักที

กาลนาที...ที่มีรัก...ปักกลางจิต
ให้พลั้งผิด...คิดพลั้งเผลอ...ละเมอหนี
จบลงตรง...คงไม่ดี...ที่เคยมี
จบตรงนี้...ตรงที่ช้ำ...คำว่าพอ