สิ้นทิวา..กา-ศกุน ก่นกู่ก้อง
เสียงแซร่ซ้อง ร้องอาลัย ให้ พ่อ"สิน"
ณ.ริมธาร โคกขาม ลำสีนิล
ลานตัดสิน บั่นเศียร สัจจะชน
ก่อนดาบคม จมคอ พ่อจ้องเจ้า
นวลนงเยาว์ เฉลาแม่ ..แลฉงน
หาร่ำไห้ ได้เพียงหลั่ง อัสสุชน
นางจอมคน ชลนัยน์ ไหลเป็นทาง
น้ำเนตรริน ไหลแต้ม ต้องแสงไต้
วะวาบไหว ประกายล้อ แก้มสล้าง
วะวาบวับ ดาบเงา เร้าสรรพางค์
สลับย่าง เพชฌฆาต วาดวิญญาณ
เพียงหัวหลุด ใจร่วง สู่สรวงแล้ว
มณีแก้ว จากไกล กัลปาวสาน
แม้นภพใด ชาติใด ได้พบพาน
อธิษฐาน ผ่านผืน ลำนที
อ้า.....มาเยือน เตือนย้ำ ย้อนอดีต
รอยจารีต ขีดเส้น เป็นวิถี
จึงพนม น้อมนบ นำวจี
ทุกข์เทวษ ถมทวี..จงหมดไป
..ด้วยได้มีโอกาส ไปสักการะ ศาลพันท้ายนรสิงห์ และแม่ศรีนวล ที่สมุทรสาคร.
