แสงจันทร์ทราส่องมาใจฉันหวั่น
คืนและวันผ่านผลันไปนับปี
แต่ตัวฉันยังยืนอยู่ที่ตรงนี้
ที่ที่มีเรื่องเก่าเก่าของพวกเรา
ในตอนนี้เธอนั้นอยู่ที่ไหน
จะดีใจหัวเราะหรือว่าเศร้า
ไม่มีเธอความรักไม่มีเรา
แต่ฉันเศร้าเมื่อเธอนั้นจากลา
ถึงเวลาลมหนาวโบกบายพัด
ดึกสงัดหัวใจดูไร้ค่า
มาคิดถึงเรื่องเก่าเมื่อเธอลา
ในดวงตาน้ำไหลดังสายธาร
ทำไมน้อชิวิตเป็นเช่นนี้
อยากจะมีชีวีก็ไร้ค่า
อยากถามเธอเอ่ยถามอีกสักครา
ว่าทำไมเธอลาฉันจากไกล
ฉันไม่ดีเธอดีก็จงบอก
ฉันไม่ชอบให้ไปอย่างเฉไฉ
อยากจะเลิกบอกลาทิ้งฉันไป
ไม่มีใจแล้วทำไมมารักกัน
อยากให้เธอว่าฉันคิดไม่ถึง
ไม่อาจดึงรั้งเธอในตอนนั้น
เดินเข้ามาบอกลาเราเลิกกัน
ตอนนั้นฉันงงงันว่าทำไม
มานั้งคิดกับลมหนาวในครานี้
ว่าไม่มีคุณค่าแต่ตอนไหน
คิดดีๆตอนนี้เธอมีใคร
เขานั้นไงที่เธอบอกว่าดูดี
แล้วทำไมไม่บอกในตอนนั้น
แกล้งให้ฉันหลงรักหมดใจนี้
พอได้ใหม่เลิกรักฉันทันที
ฉันคนนี้คนที่เธอนั้นลืม
อยากจะบอกว่าฉันยังทนไหว
ถึงเจ็บใจตอนนี้ก็ต้องฝืน
น้ำตาไหลยามหลับและยามตื่น
ฉันต้องฝืนทนเจ็บไม่อาจลืม
ขอบคุณครับ
