ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กวีพเนจร]

นั่งมองฟ้า ยามราตรี ใจคิดถึง
ภาพของเธอ ยังตราตรึง ไม่ห่างหาย
คิดถึงเธอ เพ้อหา มิวางวาย
ภาพเธอคล้าย ยังอยู่ คู่ชีวี

อยู่ทางนี้ ขอโทรฯหา ว่าห่วงใย
เพราะห่างไกล เวลา อยู่ตรงนี้
ยังมีเธอ เป็นที่รัก นะคนดี
ขอให้พี่ โทรถาม หาแรงใจ

ขอเธออย่า รำคาญ ความคิดถึง
ที่พี่ซึ้ง รักเจ้า ไม่ไปไหน
ขอโทษนะ หากรบกวน เจ้ามากไป
แต่ว่าใจ คิดถึง จึงโทรมา

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[เพลงผ้า]

ขอบคุณเธอ...เสมอมา...ที่ห่วงใย
ซึ้งนํ้าใจ...เธออยู่...มิรู้หาย
ความหวังดี...มีให้...ไม่เสื่อมคลาย
ขอให้สาย...สัมพันธ์...อย่าผันแปร

คิดถึงได้...เป็นสิทธิ์...ไม่ผิดกฎ
ข้อกําหนด...กะเกณท์...เห็นถ่องแท้
หากเธอยัง...ตั้งใจ...ใคร่ดูแล
อย่ารังแก...ด้วยการ...ไม่เชื่อใจ

[กวีพเนจร]

ความคิดถึง มันตรึง ให้ห่วงหา
ทุกเวลา อยากเห็นหน้า ไม่ห่างหาย
อยากเจอเธอ เพ้อหา มิวางวาย
รักไม่คลาย จากใจ ให้คนดี

ที่ถามว่า คิดถึง อย่าเพิ่งโกรธ
ต้องขอโทษ หากรบกวน ตัวเจ้านี้
แต่อยากได้ ความคิดถึง ที่เจ้ามี
เพียงวจี ปลอบใจ คิดถึงกัน



[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[nineten]

ขอโทษที่คิดถึง..
จากใครคนหนึ่ง..ซึ่งมากด้วยความห่วงหา
ขอโทษที่ไม่อาจกลั้นน้ำตา
บางเวลาที่ไม่เห็นหน้าเธอ..คนดี

ขอโทษที่ห่วงใย..
มันอาจมีมากไป..สำหรับใจดวงนี้
ขอโทษที่ทำให้เธอไม่สบายใจ..นะคนดี
ความรู้สึกที่มี..มันมากเหลือเกิน

[nineten]

ผิด..ในครั้งนี้
ไม่รู้เธอคนดีจะให้อภัยไหม
คำ"ขอโทษ"จากหัวใจ..
ไม่รู้เธอจะรับมันหรือไม่..คนดี
เสียใจคงไม่พอ
กับเรื่องที่ก่อ..ในครั้งนี้
ร้าวรานหัวใจ..เต็มที
ไม่นึกว่าความห่วงหาที่มี..จะทำร้ายกัน
คำ"ขอโทษ"อาจบ่อยเกินไป
เพราะรัก..จึงทำอะไรตามใจฉัน
ครั้งนี้..ไม่รู้ว่าเธอจะให้หรือไม่ให้อภัยกัน
แต่ความรู้สึกในใจฉัน.."อยากผูกพันทุกวินาที"

[เพลงผ้า]

รู้บ้างไหมใจดวงนี้ที่ดูแกร่ง
แต่มันแฝงความคิดถึงคนึงหา
มันเศร้าสร้อยหงอยเหงาตลอดมา
ตั้งแต่วันที่บอกลาจบเรื่องราว

หากว่าความคิดถึงในครั้งนี้
ไปยํ้าแผลใจคนดีให้เหน็บหนาว
หาใช่อยากเร้าหรือยื้อให้ยาว
เพียงแต่ในบางคราวคิดถึงเธอ

[กวีพเนจร]

ในหัวใจไม่มีใครอีกแล้ว
เธอเพริดแพร้วในใจฉันเสมอ
แม้วันนี้ที่เราไม่พบเจอ
แต่ว่าเธอคือหนึ่งเดียวในหัวใจ

รบกวนไหมที่ใจเฝ้าคอยถาม
ยังติดตามถามข่าวไม่ไปไหน
แม้เวลาบางครั้งจะมากมาย
เผื่อผ่อนคลายความเหงาที่เรามี

ขอโทษนะที่คิดถึงผิดเวลา
แค่อยากให้รู้ว่ารักไม่หน่ายหนี
ยังคิดถึงและรักเธอทุกนาที
เพราะเธอนี้คือหนึ่งเดียวในหทัย

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[สุภาพบุรุษทรชน]

..ส่งข่าวคราว..ถึงเธอ..ไม่เจอหน้า
..แทนคำว่า..คิดถึง..คนึงหวน
..ก่อนจากไกล..ไอรัก..ยังรัญจวญ
..คนึงครวญ..ร้องร่ำ..พร่ำละเมอ

..เคยบอกรัก..ฝากไป..เมื่อใจเผลอ
..ยามละเมอ..เผลอหลับ..กับความฝัน
..มาวันนี้..ต้องไกล..ไปจากกัน
..ทุกคืนวัน..จะคงมั่น .."ฉันรักเธอ".

............................................................
 

[กวีพเนจร]

ความคิดถึงที่ส่งไป
จากหัวใจดวงน้อยนี้
ความคิดถึงที่พี่มี
ขอโทษทีถ้ามากหากรำคาญ

แต่คิดถึงทำไงได้
เลยถามไถ่ในเหตุการณ์
ความคิดถึงอาจมากเกินประมาณ
แท้จริงนั่นคือความรักความห่วงใย

ขอโทษ...หากคิดถึง
แต่ใจซึ้งรักเจ้าเข้าใจไหม
เลยคิดถึงๆอยู่ร่ำไป
พร้อมหัวใจดวงนี้ที่เฝ้ารอ

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[สุภาพบุรุษทรชน]

. . ก ลั บ ม า ที่ เ ก่ า . . .

..เอาความเหงามาละลาย

..นั่งมองฟ้าคืนจันทร์ฉาย

..เพื่อจะได้หายคิดถึง...ใครบางคน

.......................................................
. . แ ต่ ภ า พ วั น ว า น มั น ห ว น ห า

..รินน้ำตาอาลัยในเรื่องเก่า

..เสียงหัวเราะเลือนลางแล้วบางเบา

..ความหงอยเหงาส่องประกายในสายตา

.........................................................
. . ยั ง เ ก็ บ งำ ค ว า ม รู้ สึ ก . . .

..ที่อยู่ลึกในใจ...ไว้แน่นหนา

..รวบรวมทุกอย่างที่ผ่านมา

..ไว้ในความทรงจำที่ล้ำค่า...ที่หัวใจ

.......................................................
. . คิ ด ถึ ง เ ธ อ ใ น วั น นั้ น . . .

..วันที่ฝันอันอบอุ่น

..กับบรรยากาศอ่อนละมุน

..และมิตรภาพอันอบอุ่น...ที่คุ้นเคย

........................................................
. . เ พ ร า ะ คิ ด ถึ ง . . . จึ ง ถ า ม ห า

..รู้ไหมว่าฉันคนนี้

..คิดถึงเธอนะคนดี

..จากคนนี้...ที่เดียวดาย.

 ................................

[กวีพเนจร]

ไม่ได้มีเจตนาหางานให้
เพราะหัวใจคิดถึงคนึงหา
จึงคิดถึงตลอดทุกเวลา
ฝากลมมาบอกเจ้าอยู่ร่ำไป

คิดถึงนะคิดถึงนะเจ้าคนดี
ความคิดถึงที่มีประมาณมิได้
แม้จะอยู่ห่างกันไกลแสนไกล
ก็คิดถึงสุดหัวใจตลอดเวลา

[เพลงผ้า]

อยากจะได้ ธูปเทียน เวียนษมา
กราบวันทา ขอโทษ ที่คิดถึง
ลบสมอง ของห้วง ห่วงคะนึง
ที่ครั้งหนึ่ง หลงผิด คิดถึงเธอ

ต้องพลาดผิด จิตเจ็บ จนเก็บกด
เฝ้ารนทด หมองไหม้ ที่ใจเพ้อ
มองว่าเพชร เม็ดงาม ความเลิศเลอ
ที่ไหนได้ พอเผลอ เป็นกรวดดิน

[กวีพเนจร]

ต้องขอโทษอย่าโกรธที่คิดถึง
ถ้าไม่ซึ้งก็ไม่ว่าไม่ถือสา
ปล่อยให้มันเป็นสายลมที่พัดพา
พัดผ่านหน้าแล้วผ่านห่างออกไป

ขอโทษด้วยว่าวันนี้คิดถึงผิด
จะไม่คิดอีกแล้วแม้ครั้งไหน
ขอโทษนะที่รบกวนเธอมากไป
ขอจบไว้เพียงตรงนี้ที่คิดถึงเธอ

[tna]

ขอโทษนะ.....ที่คิดถึง
เพราะเคยซึ้ง ตรึงจิต สนิทหา
เพราะเคยหวง ห่วงหา ทุกเวลา
วันนี้มา บอกว่า ไม่รักกัน

เป็นได้เพียง กรวดทราย ที่ไร้ค่า
ไม่ใช่เพชร เลอค่า ที่พาฝัน
ก็แค่คน ธรรมดา สามัญ
ไม่มีชั้น ยศถา บรรณาการ

จึงทำให้ หลงผิด คิดละเมอ
ไม่สมเพ้อ ดั่งใจ  ที่ไขขาน
จึงต้องเจ็บ เก็บกด ทรมาน
ขอโทษนะ ที่ผลาญ หัวใจเธอ

เวลา...วารี...ชีวี...รำพัน