ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กล่องความทรงจำ]

อย่าเพิ่ง มาทำ ดีกับฉัน
ในช่วงวัน ที่ฉัน ตัดใจได้
อย่าเพิ่งคิด มาเอาอก เอาใจ
มันไม่ได้ ทำให้อะไร ดีขึ้นมา

อย่าเพิ่งมาบอก ว่ารักฉัน
ในวันที่ฉัน หมดแรง อ่อนล้า
อย่าเพิ่งมาบอก ว่าห่วงใย ทุกเวลา
ทั้งทั้งที่ผ่านมา เธอไม่เคย จะใยดี

หมดเวลา ของคำว่า อดทน
เธอทำชีวิตฉัน หมองหม่น ป่นปี้
คำว่า "ขอเริ่มใหม่" คงไม่มี
และคำว่า "ให้อภัยอีกสักที" ... คงไม่มีทาง



 

[~เห่าหอน...ยามราตรี~]

หมดเวลาสำหรับว่าให้อภัย
และหมดไปสำหรับคำว่ารักเธอ
ฉันจะไม่ไปหาและพบเจอ
กับเธออีกไม่ว่าชาติไหนก็ตาม

[daf]

ไม่ว่าชาตินี้หรือชาติไหน
อย่ามาร้องขอการอภัยจากฉัน
คนอย่างฉันเจ็บแล้วไม่มีวัน
ที่จะเปลี่ยนผันลืมความเจ็บได้ง่ายได้

มันจะยังฝังอยู่ในนี้
ในดวงฤดีที่รองรับความเจ็บครั้งนี้เอาไว้
จะบันทึกลงใจดำของหัวใจ
ว่าไม่มีการอภัยให้คนอย่างเธอ
 

[เพลงผ้า]

จําได้ไหม...ว่าอภัย...ไปกี่ครั้ง
คอยเหนี่ยวรั้ง...อารมณ์...ข่มเอาไว้
ต้องอับอาย...คล้ายโง่...โกหกใจ
อีกสักครั้ง...เป็นไร...เดี๋ยวคงดี

ไม่เป็นผล...คนอย่างเธอ...ไม่สํานึก
ยังรู้สึก...ว่าฉัน...ไม่หันหนี
เธอประมาท...คาดคิด...ว่าอิสตรี
นั้นยอมพลี...หัวใจ...ให้หลอกลวง

เสียใจด้วย...ป่วยการ...ประสานต่อ
ฉันจะขอ...จากไกล...ไม่หึงหวง
หมดเวลา...ว่าอภัย...ในทั้งปวง
เธอจะควง...กี่คน...ไม่สนเลย

[กวีพเนจร]

หมดเวลา แล้วหรือ คือการอภัย
ทั้งที่ใจ สำนึก แต่คงช้า
จะขอโทษ แต่คง ไม่ทันเวลา
ที่ได้มา คือความช้ำ ปวดฤดี

หมดเวลา ซะแล้ว ไม่แคล้วแห้ว
หรือมันแกว กินกับเกลือ ในรักนี้
หมดเวลา ซะแล้ว ที่เคยมี
เพียงวจี สั้นๆ หมดเวลา

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[กวีพเนจร]

เขียนกลอนมา หวังว่า เธออภัย
ด้วยหัวใจ ที่สำนึก ความผิดนั้น
แม้อาจผ่าน เวลา มานานวัน
แต่รักมั่น ไม่เสื่อม สักเวลา

ฝากกลอนมา หวังว่า เธอหายโกรธ
จะขอโทษ เธอสักครั้ง ได้ไหมหนา
หรือตอนนี้ มันหมด แล้วเวลา
ขอสักครา อีกสักนิด ได้ไหมเธอ

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[เพลงผ้า]

คําขอโทษ...หากพูด...แบบพรํ่าเพรื่อ
แล้วจะเหลือ...คุณค่า...หรือไฉน
งั้นก็คง...ทําผิด...แล้วคิดไป
เดี๋ยวก็มี...อภัย...ให้ทุกที

แต่อภัย...ฉันมี...อยู่ไม่มาก
เท่าที่จาก...คํานวณ...ดูตอนนี้
ไม่หลงเหลือ...เพื่อขาด...เลยคนดี
ถ้อยวจี...ว่าอภัย...ไม่เหลือเลย

[กล่องความทรงจำ]

จําได้ไหม...ว่าอภัย...ไปกี่ครั้ง
คอยเหนี่ยวรั้ง...อารมณ์...ข่มเอาไว้
ต้องอับอาย...คล้ายโง่...โกหกใจ
อีกสักครั้ง...เป็นไร...เดี๋ยวคงดี

ไม่เป็นผล...คนอย่างเธอ...ไม่สํานึก
ยังรู้สึก...ว่าฉัน...ไม่หันหนี
เธอประมาท...คาดคิด...ว่าอิสตรี
นั้นยอมพลี...หัวใจ...ให้หลอกลวง

เสียใจด้วย...ป่วยการ...ประสานต่อ
ฉันจะขอ...จากไกล...ไม่หึงหวง
หมดเวลา...ว่าอภัย...ในทั้งปวง
เธอจะควง...กี่คน...ไม่สนเลย

+1 ไปเลยค่ะ 

[กล่องความทรงจำ]

ทุกทุกครั้งที่เธอทำฉันโกรธ
เพียงขอโทษก็หายแล้วทุกสิ่ง
แต่ครั้งนี้ไม่ไหวแล้วจริงๆ
ไม่อาจทนเฉยนิ่งอยู่ต่อไป

คำสัญญาของเธอนั่นไงเล่า
เพียงคนเขลาเท่านั้นที่เชื่อได้
ฉันเคยโง่มาแล้วก็ไม่อาจทนโง่ต่อไป
รักษาคำพูดไม่ได้......
....แล้วจะรักษาความรักไว้ยังไงกัน

  สุดยอดค่ะ แล้วจะกลับมา+ให้ในชั่วโมงต่อไปนะ

[lookgaow]

ไม่ต้อง  มาเอื้อนเอ่ย  คำขอโทษ
คนอย่างฉัน  ไม่มีโทษ  จะให้ขอ
รู้ไว้ซะ  คนอย่างเธอ  ไม่ดีพอ
อย่าคร่ำครวญ  ร้องขอ  พอกันที

ถ้าเกิด  ให้อภัย  กันง่าย ๆ
สันดาน  คงติดตัว  มั่วแบบนี้
คำขอโทษ  ที่หลุดจาก  ปากคนดี
คำพล่อย ๆ  แบบนี้  ไม่ต้องการ

ช่วยแสดง  ออกมา  ได้ไหม
คำขอโทษ  ออกจากใจ  ใช่ขับขาน
ปากพูดไป  ใจสำนึกไหม  ไม่มีวัน
คำคนพาลจากสันดาน  ใช่ใจ  ไม่อยากฟัง 

     ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย

   

[กล่องความทรงจำ]

ทุกทุกครั้งที่เธอทำฉันโกรธ
เพียงขอโทษก็หายแล้วทุกสิ่ง
แต่ครั้งนี้ไม่ไหวแล้วจริงๆ
ไม่อาจทนเฉยนิ่งอยู่ต่อไป

คำสัญญาของเธอนั่นไงเล่า
เพียงคนเขลาเท่านั้นที่เชื่อได้
ฉันเคยโง่มาแล้วก็ไม่อาจทนโง่ต่อไป
รักษาคำพูดไม่ได้......
....แล้วจะรักษาความรักไว้ยังไงกัน

มา +1 ให้ตามสัญญาแล้วนะคะ 

[นักเดินทาง]

เวลา ไม่เคยหมด หรอกพี่สาว
ยังคงก้าว ต่อไป ไม่จบสิ้น
อย่าเอ่ยคำว่าหมดเวลา หากยังลืมตา ยังหากิน
เพราะไม่เคยสิ้น เวลา กว่าสิ้นลม

แต่คำว่าให้อภัย
อาจมีมากครั้งเกินไป จนไม่สุขสม
หากวันนี้เขาคือคนดี เราควรชื่นชม
ให้อภัยสิ เหมาะสม ที่สุดแล้ว

คนเราไม่ได้ชั่วเสมอไป
แต่ในแง่ของหัวใจ คงสุดแป่ว
เอาล่ะ หากเหนื่อยหนักกับรักมากแล้ว
ปล่อยมันผ่านไป เหลือไว้เพียงแนวแห่งมิตรภาพ

[กล่องความทรงจำ]

อย่าเพิ่ง มาบอก ว่ารักกัน
ในวัน ที่ฉัน ตัดใจได้
เลือกทางเดิน ให้กับ ตัวเองใหม่
คือการเดิน ออกไป จากชีวิตเธอ

อย่าเพิ่งคิด มาทำ ดีกับฉัน
หมดเวลา รับฟัง คำพร่ำเพ้อ
อย่าเพิ่งมาบอก ว่าฉัน สำคัญสำหรับเธอ
มันฟังดูแล้ว เพ้อเจ้อ..สิ้นดี

หมดเวลา แห่งความ อดทน
หัวใจฉัน ร้าวหมองหม่น จนทุกวันนี้
มันแหลกราญ จนไม่เหลือ ซึ่งชิ้นดี
หลายร้อยล้าน วินาที.... ที่ความดี ไม่อาจ ชนะใจ

...... มันสายไปแล้วเธอ.....

 

[นักเดินทาง]

                 ไม่ได้ร้องขอให้รักดั่งเดิม
                                     แน่นอนผิด ขอเพียงเพิ่มโอกาสให้
                                                             เพียงมิตรภาพ กับคำว่าเพื่อน และความจริงใจ
                                                                                        แค่นี้มอบให้ได้ไหม ระหว่างเรา
                                                                  -*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-**-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
                                                                                                                                                                                       

                หรือว่าเพียงเท่านี้
                                   เธอก็ไม่มี ทุกอย่างว่างเปล่า
                                                          ถามสักนิด ผ่านมา ร้อยพันเรื่องราว
                                                                                   เธอคือนักตรวจการหรือเปล่า หรือว่าเราคือคนรักกัน
                                                             

              หากว่าคือคนรัก
                                จะต้องรู้จักประณีประนอม ใช่ไหมนั่น
                                                         แล้ววันนี้ล่ะ อะไรคือสิ่งสำคัญ
                                                                                  ของหัวใจ ที่มอบให้กันในวันวาน
                                                             

                หัวใจนะครับใช่กิ่งไม้
                                 ที่จะหักขาดได้  ไร้สิ่งใดผสาน
                                                       อาจต้องใช้เวลา แสนเนิ่นนาน
                                                                               ที่จะทำใจให้ลืมผ่าน ทุกเรื่องราว
                                                           

                                                                                               แม้เพียงเสี้ยวเศษแห่งมิตรภาพ
                                                                                          หัวใจดวงหยาบๆ วอนขอได้หรือเปล่า
                                                                                           แม้มิได้รัก ขอเพียงรู้จัก บางเรื่องราว
                                                                                     พอได้ไถ่ถามข่าว และเล่าเรื่องราวความเป็นไป                                                                                                      -*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-

[กล่องความทรงจำ]

                 ไม่ได้ร้องขอให้รักดั่งเดิม
                                     แน่นอนผิด ขอเพียงเพิ่มโอกาสให้
                                                             เพียงมิตรภาพ กับคำว่าเพื่อน และความจริงใจ
                                                                                        แค่นี้มอบให้ได้ไหม ระหว่างเรา
                                                                  -*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-**-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
                                                                                                                                                                                       

                หรือว่าเพียงเท่านี้
                                   เธอก็ไม่มี ทุกอย่างว่างเปล่า
                                                          ถามสักนิด ผ่านมา ร้อยพันเรื่องราว
                                                                                   เธอคือนักตรวจการหรือเปล่า หรือว่าเราคือคนรักกัน
                                                             

              หากว่าคือคนรัก
                                จะต้องรู้จักประณีประนอม ใช่ไหมนั่น
                                                         แล้ววันนี้ล่ะ อะไรคือสิ่งสำคัญ
                                                                                  ของหัวใจ ที่มอบให้กันในวันวาน
                                                             

                หัวใจนะครับใช่กิ่งไม้
                                 ที่จะหักขาดได้  ไร้สิ่งใดผสาน
                                                       อาจต้องใช้เวลา แสนเนิ่นนาน
                                                                               ที่จะทำใจให้ลืมผ่าน ทุกเรื่องราว
                                                           

                                                                                               แม้เพียงเสี้ยวเศษแห่งมิตรภาพ
                                                                                          หัวใจดวงหยาบๆ วอนขอได้หรือเปล่า
                                                                                           แม้มิได้รัก ขอเพียงรู้จัก บางเรื่องราว
                                                                                     พอได้ไถ่ถามข่าว และเล่าเรื่องราวความเป็นไป                                                                                                      -*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-

  เริ่ดค่ะ +ไปอีก 1 เลยน้า  แล้วจะกลับมาต่อกลอนด้วยนะจ๊ะ 

[คุณชายอกหัก]

คนทำผิด ถ้ารู้จัก คำขอโทษ
ก็หายโกรธ ไร้โทษ ไร้โทษา
อีกผองเพื่อน ทำผิด ให้โกรธา
เพียงคำกล่าว ขอโทษมา ก็หมดไป

แต่เธอนั้น ทำหนัก กว่าคนอื่น
จำต้องฝืน สู้ใจคน ทนไม่ไหว
ให้ฉันเสีย น้ำตา ไม่เท่าไร
แต่ให้ฉัน เสียใจ มันฝังจำ

ถ้าขอโทษตอนนี้คงไม่ทัน
ไม่มีวันที่จะอภัยให้เธอซ้ำ
หมดเวลาแล้ว ให้อภัย ใฝ่หาคำ
โอกาสใหม่ ให้ฉันช้ำ อย่าฝันเลย

แม้นสุนัข รักเจ้าของ ทำผิดไป
คำขอโทษ ทำไม่ได้ ที่จะเอ่ย
เฝ้าเคลียคลอ สอพอ ทั้งวันเลย
เธอไม่เคย แม้สักนิด คิดจักทำ

[กล่องความทรงจำ]

จําได้ไหม...ว่าอภัย...ไปกี่ครั้ง
คอยเหนี่ยวรั้ง...อารมณ์...ข่มเอาไว้
ต้องอับอาย...คล้ายโง่...โกหกใจ
อีกสักครั้ง...เป็นไร...เดี๋ยวคงดี

ไม่เป็นผล...คนอย่างเธอ...ไม่สํานึก
ยังรู้สึก...ว่าฉัน...ไม่หันหนี
เธอประมาท...คาดคิด...ว่าอิสตรี
นั้นยอมพลี...หัวใจ...ให้หลอกลวง

เสียใจด้วย...ป่วยการ...ประสานต่อ
ฉันจะขอ...จากไกล...ไม่หึงหวง
หมดเวลา...ว่าอภัย...ในทั้งปวง
เธอจะควง...กี่คน...ไม่สนเลย

อ่านกี่ทีก็สะใจ งั้ นบวกเพิ่มไปอีก1 ละกันเนาะ  เพลงผ้า 

[กล่องความทรงจำ]

                 ไม่ได้ร้องขอให้รักดั่งเดิม
                                     แน่นอนผิด ขอเพียงเพิ่มโอกาสให้
                                                             เพียงมิตรภาพ กับคำว่าเพื่อน และความจริงใจ
                                                                                        แค่นี้มอบให้ได้ไหม ระหว่างเรา
                                                                  -*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-**-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
                                                                                                                                                                                       

                หรือว่าเพียงเท่านี้
                                   เธอก็ไม่มี ทุกอย่างว่างเปล่า
                                                          ถามสักนิด ผ่านมา ร้อยพันเรื่องราว
                                                                                   เธอคือนักตรวจการหรือเปล่า หรือว่าเราคือคนรักกัน
                                                             

              หากว่าคือคนรัก
                                จะต้องรู้จักประณีประนอม ใช่ไหมนั่น
                                                         แล้ววันนี้ล่ะ อะไรคือสิ่งสำคัญ
                                                                                  ของหัวใจ ที่มอบให้กันในวันวาน
                                                             

                หัวใจนะครับใช่กิ่งไม้
                                 ที่จะหักขาดได้  ไร้สิ่งใดผสาน
                                                       อาจต้องใช้เวลา แสนเนิ่นนาน
                                                                               ที่จะทำใจให้ลืมผ่าน ทุกเรื่องราว
                                                           

                                                                                               แม้เพียงเสี้ยวเศษแห่งมิตรภาพ
                                                                                          หัวใจดวงหยาบๆ วอนขอได้หรือเปล่า
                                                                                           แม้มิได้รัก ขอเพียงรู้จัก บางเรื่องราว
                                                                                     พอได้ไถ่ถามข่าว และเล่าเรื่องราวความเป็นไป                                                                                                      -*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-

ถึงจะร้องขอ ก็ไม่อาจกลับ ไปเหมือนเดิม
หมดเวลา เพิ่มเติม โอกาสให้
กี่ครั้ง กี่หน ที่ให้โอกาสไป
แล้วมีสักครั้งไหม ที่จะกลับใจ ได้สักที

แม้จะไม่มีใคร เคียงข้าง ว่างเปล่า
แต่คงเลิกปวดร้าว เลิกปวดร้าว นับจากนี้
หลายร้อยพัน เรื่องราว ที่ร่วมสร้าง ยังคงมี
แต่ถ้ามันไม่ดี ก็ไม่รู้จะมี ไปทำไม

หากที่ผ่านมา เรียกว่า "คนรัก"
นั่นเพราะฉัน ทึกทักเอาเอง ก็เป็นได้
เพราะเธอไม่ เคยแสดงให้รู้ ว่ามีใจ
แล้วจะทนอยู่ ด้วยทำไม มันป่วยการ

เพราะหัวใจ ไม่ใช่ กิ่งไม้
จึงเจ็บได้ รู้ได้ ถึงความร้าวฉาน
ถ้าเป็นกิ่งไม้ คงสัมผัสไม่ได้ ถึงความร้าวราน
คงอดทนเธอ ได้อีกนาน กับความ หลอกลวง

ไม่เหลือ แม้เพียงเสี้ยว ของมิตรภาพ
ขอคืน ใจหยาบหยาบ ไม่หึงหวง
ต่อแต่นี้ อยากจะควงใคร ก็ควง
ไม่ต้องห่วง หรือทวงถาม ความเป็นไป

(.....เพราะฉันดูแลตัวเองได้ และสบายดีขึ้นเป็นกองเลย...เมื่อไม่มีเธอ....) 

[daf]

อภัยให้เธอมาตลอดแล้วได้อะไร
นอกจากความปวดใจแบบนี้
ขอเวลาให้โอกาสพอซะที
เลิกกวนใจเซ้าซี้ได้หรือยัง

ขอร้องขอโทษขอรับผิด
ก่อนทำไม่เคยคิดไม่เคยยั้ง
พอพลาดหวังจากเคยรักมาถูกชัง
จึงกลับหลังมาหาฉันหรือไง

หน้าด้านหน้าทนจริงนะเธอ
สม่ำเสมอเหลือเกินเรื่องเหลวไหล
โกหกตลบแตลงเก่งเหนือใคร
จะให้ฉันอภัยไม่มีวัน
 

[lookgaow]

เคยสงสัยคงไม่สบายถึงปวดหัว
ไม่รู้ตัวเขาแอบงอกออกตอนไหน
ทั้งที่ฉันก้อคอยเอาใจข้างข้างกาย
ไม่ทันสังเกตุว่าเธอซ่อนใครไว้อีกคน

รักมากเกินตัดใจ
ยอมให้เธอสวมเขาไว้แกล้งไม่สน
ทั้งที่ใจเจ็บร้อนทรมานลานลน
ยอมอดทนเพื่อเห็นค่ามาคืนดี

แต่แล้วก้อว่างเปล่า
โง่เหลือเกินนะเราที่รอชายคนนี้
หากมีคำขอโทษก้ออภัยให้โดยดี
แต่ไม่มีสักนาทีที่สำนึกตัว

แล้วมาขอโทษอะไรตอนนี้
ทำลายมันทิ้งแล้วสิเขาบนหัว
สายเกินไปหรือเปล่ากว่าจะรู้ตัว
หมดเวลาของคนชั่ว...ชั่ว...ที่จะได้รับการอภัย

ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย