ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ทิคัมพร]

ทิคัมพร...หมายฟ้า เป็นอาภรณ์
------------
ท้องนภา ฟ้ากว้าง กลางเวหา
รัตติกาล ก็โรยลา นภาสาง
เมฆาทับ ดับแยก แทรกแตกกลาง
สุรีย์สาง ก็กระจ่าง สว่างกลาย

สายลมพัด โบกพลิ้ว ปลิวไสว
หลิวลู่ไล้ โอนอ่อน ร่อนเรียงสาย
น้ำค้างหาว พราวพรั่ง กระจ่างพราย
หริ่งเรไร ก็เงียบหาย ไร้กังวาน

หมู่วิหค โผบิน สู่ถิ่นฝัน
ไก่ป่าลั่น สะท้านแว่ว เจื้อยแจ้วหวาน
เสียงธารา วารีแจ้ว แว่วกังวาน
ให้สะท้าน ทิคัมพร ร่อนฤดี

ใช้เวหา นภากว้าง เป็นอาภรณ์
ราตรีถอน ทิคัมพร สว่างศรี
เวหาหาด กวาดพิภพ จบปฐพี
นฤดี สว่างใส ไร้อาภรณ์

ธรรมชาติ ใสสะอาด บริสุทธิ์
เปรียบประดุจ นฤดี ศรีสมร
ไร้สิ่งใด ห่อหุ้มไว้ ทิคัมพร
จึงสะท้อน อนัตตา หาตัวตน

ทิคัมพร...หมายฟ้า เป็นอาภรณ์

[กวีพเนจร]

ทิคัมพร ร้อนแรง หมายดึงฟ้า
ให้ลงมา เป็นอาภรณ์ แห่งสีแสง
ใจเจ้าสูง ความกล้า ช่างร้อนแรง
คิดแอบแบ่ง ช่วงชิงฟ้า มาคลุมกาย



[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[ทิคัมพร]

ทิคัมพร ร่อนไป ในเวหา
ใช้นภา เป็นอาภรณ์ สะท้อนแสง
งามไสว พรายวับ สดับแจง
งามมาดแม้น เพชรมณี ฤดีใจ

ปีกเจ้าไหว พรายวับ ระยับตา
โชยพลิ้วมา พาระยับ จับไสว
บินโลดลิ่ว สู่เวหา นภาไกล
ฤดีหมาย ใช้ฟ้า เป็นอาภรณ์

ให้สะท้อน ดวงจิต พินิจอยู่
ฤดีคู่  ใจใคร ใคร่สมร
เสพเคล้าอยู่ คู่รัก ประจักษ์จร
ศรีสมร ไร้อาภรณ์ ในฤดี

ทิคัมพร...หมายฟ้า เป็นอาภรณ์

[ทิคัมพร]

ความหมายแห่ง...ทิคัมพร
---------------
ทิคัมพร ผู้มีฟ้า เป็นอาภรณ์
ฤดีถอน ความรัก เสน่หา
ไม่มีแล้ว พิศวาส ระรานตา
ดวงชีวา อนัตตา ไม่มีตน

เป็นเพียงสิ่ง ที่อิง มิแอบเห็น
ท้องฟ้า เป็นอาภรณ์ ดั่งล่องหน
เวหาหาส นภากาศ เกลื่อนกมล
ทุกสิ่งพ้น นามหมาย ในใจความ

เป็นเพียงหนึ่ง เอกเดียว ทั่วแหล่งหล้า
ใช้นภา เป็นอักษร ทำนองถาม
ไม่ว่าสิ่ง อันใด ไร้เดชกาม
หลุดพ้นยาม ทิคัมพร ร่อนดวงใจ

แม้แต่รัก ที่เจ้าหมาย ได้ภิรมย์
ได้สุขสม ในอารมณ์ ที่ฝันใฝ่
หาได้มี ตัวตน สิ่งอันใด
เป็นเพียงได้ แห่งความหมาย ทิคัมพร

ทิคัมพร......หมายฟ้า เป็นอาภรณ์

[ทิคัมพร]

ทิคัมพร....ร่อนไร้ใจ
-------------
ทิคัมพร ร่อนไป ในเวหา
ท้องนภา ฟ้ากว้าง สว่างใส
สายลมพัด โบกสะบัด พัดเลยไป
ในหัวใจ ไร้สิ่งหมาย ได้ภิรมย์

เพราะว่างเปล่า ไร้ตัวตน ทุกหนแห่ง
รักแสดง ปรากฏหมาย ได้สุขสม
แต่เสียดาย เป็นเพียงได้ แค่สายลม
ที่ผสม คำรำพัน จำนรรจ์ใจ

จึงสงบ จบอยู่ ในดวงจิต
แนบสนิท ในอุรา พาหลงใหล
แต่เพราะเป็น แค่ลมพัด สะบัดไกว
ทิคัมพร จึงไร้ ซึ่งใจคน

ทิคัมพร.....หมายฟ้าเป็นอาภรณ์

[ทิคัมพร]

ทิคัมพรวอนเจ้า
--------
สายลมพัด โบกพลิ้ว ปลิวไสว
ดั่งหทัย ใจงาม สำอางฝัน
กล่าวเจื้อยแจ้ว แว่วสำเนียง เสียงรำพัน
ดังแตรสังข์ เสียงสวรรค์ วิมานแมน

น่าเสียดาย พรายเสียง สำเนียงแว่ว
ที่สุดแล้ว แห่งความเหงา เศร้าเหลือแสน
ดั่งมั่นหมาย สิ่งใด ทั่วถิ่นแดน
ก็หาแม้น ได้หมาย ใกล้ชิดชม

ทิคัมพร วอนเจ้า ผู้เฝ้าฝัน
เพ้อรำพัน หมายสิ่งใด อยากได้สม
ต้องกระทำ ดั่งหมาย ให้ได้ชม
ต้องขื่นขม หากภิรมย์ จมน้ำตา

จงเหินบิน สู่ฟ้า ทิคัมพร
สายเนืองนอง แห่งความรัก ประจักษ์หา
จะจบสิ้น หายไป ในอุรา
หากเจ้าหมาย ใช้ฟ้า เป็นอาภรณ์

เพราะปลายฟ้า มีเวหา ที่หมุนกลับ
ทิวาลับ ราตรีหมาย ใคร่ถอดถอน
อุปทาน กามตัณหา ที่อาวรณ์
ทิคัมพร ปลดเปลื้องหมาย ได้ภิรมย์

ทิคัมพร.....หมายฟ้า เป็นอาภรณ์

[ทิคัมพร]

ทิคัมพร ถอนดวงใจ
-----
ทิคัมพร วอนหา เวหาใส
งามวิไล เลอค่า นภาสวรรค์
ไร้สิ่งใด ปกปิดใจ พรายรำพัน
ทุกคืนวัน ฝันไร้ใจ ในอุรา

ก่อกำเนิด จากดวงใจ ใสสะอาด
งามผุดผาด ดั่งหทัย ในเวหา
หาใดเทียบ เปรียบได้ ดี่งจันทรา
ไร้เวลา ร่อนเวหา นภาครวญ

งามวิไล เหินไป ในเวหา
ที่เวิ้งว้าง ว่างหา พาสลวย
ไร้อารมณ์ เพริดพลิ้ว ลิ่วระรวย
ยามนาดนวย ดั่งเวหา นภาใจ

ไร้อารมณ์ สมปอง หมองฤดี
ไร้วจี รำพัน ฝันไสว
ไม่เคยมี ดวงจิต สนิทใจ
จึงละไว้ ไร้ใจ ให้เชนชม

เพราะไร้ซึ่ง ความรัก หักสวาท
บริภาษ ดวงใจ ไร้สุขสม
เพราะหาได้  มิสิ่งใด ไหวระทม
ไร้สุขสม ทิคัมพร ถอนดวงใจ

ทิคัมพร หมายฟ้า เป็นอาภรณ์

[ทิคัมพร]

ทิคัมพร หมายฟ้า อาภรณ์ใจ
-----
ทิคัมพร ว่อนเวียน สำเนียงใส
ไม่มีเหลือ แม้เยื่อใย ที่ไขว่หา
โลดระลิ่ว พลิ้วไป ในธารา
หมายมีฟ้า ธารา ไว้ครอบครอง

ไว้รองรับ อาลัย ใจสวาท
ทิคัมพร ร่อนสวาท จำพรากหนี
ไม่มีเหลือ เพื่อไว้ ในใจมี
ความว่างนี้ ไร้ที่ ฤดีชม

หมดสิ้นแล้ว ดวงใจ ไหวสวาท
นฤนาถ เวหาส  คือแดนสม
ลอยละลิ่ว พลิ้วไหว ในอารมณ์
ไม่ขื่นขม หามี ฤดีปอง

ร่อนเรียงไล้ ไปใน สายวิถี
ในฤดี ไร้รัก ประจักษ์ใส
ทิคัมพร  วอนหา ความอาลัย
ที่หัวใจ ไร้รัก ประจักษ์ครวญ

ไม่ขอหวน ถวิน ถิ่นอำไพ
เพราะในใจ ไร้อารมณ์ ขื่นขมหวน
เพราะไม่มี  ดวงใจ ไหวเย้ายวน
ไร้เลยล่วง ดวงใจ ในนภา

เพราะเป็นเพียง แค่ลม สมฤดี
ดวงฤดี ไม่มีใจ ให้ไขว่คว้า
เป็นดั่งคล้าย ว่างเปล่า เร้าอุรา
ทิคัมพร หมายฟ้า อาภรณ์ใจ

ทิคัมพร หมายฟ้า เป็นอาภรณ์

[ทิคัมพร]

ทิคัมพรวอนฟ้า
-----------------
ทิคัมพร วอนฟ้า นภากาศ
ฤดีนาถ เหินเวหา เฝ้าหาฝัน
ทุกวันคืน เคยชื่นสุข ทุกคืนวัน
เพราะไร้ใจ ใคร่ฝัน อันอำไพ

มาบัดนี้ หัวใจ พาไหวหวั่น
ฤดีมั่น หวั่นจิต สถิตไหว
ให้กำซาบ ลึกจิต สนิทใจ
ดวงหทัย ที่ไร้ ซึ่งตัวตน

วนเวียนว่าย อนัตตา มาเนิ่นนาน
จนใจไร้ สิ่งใดพราง  ห่างสับสน
เหมือนกายหาย ไร้ร่าง ห่างเยือนยล
ในกมล ว่างใส ไร้อารมณ์

แต่เพราะเศษ  อำไพ ใยความรัก
ที่เคยหัก ทิ้งไป ไร้สุขสม
กลับปะทุ คุหวาน หว่านอารมณ์
พาสับสน ฤดีใส ไหวกระจาย

ดั่งมารี ที่ไสว ในไพรสน
ในกมล หมายหา  ภมรหมาย
โปรยกลิ่นหอม ดอมลิ้น กลิ่นกำจาย
พราวพร่างพราย  หมายภมร ร่อนอำไพ

เริงสยาย ปลายกลีบ เทียบเคียงฝัน
แพร่ สราญ หวานลิ้น กลิ่นไสว
น้ำหวานหอม เกสรลิ้น กลิ่นวิไล
งามเฉิดฉาย ไล้เร่งเร้า  เคล้าอารมณ์

ทิคัมพร วอนไหว ไฉไลถาม
ฟากฟ้างาม หวามอำไฟ ใยไร้สม
มิอยากให้ ทิคัมพร ร่อนภิรมย์
จึงหมายสม ไม่ให้ฟ้า เป็นอาภรณ์

กลับผลักไส สู่อ้อมใจ ใยความรัก
สู่หล่มปลัก ที่ทุกข์เศร้า  เฝ้าถอดถอน
ทิคัมพร วอนฟ้า โปรดอาทร
โปรดถอดถอน อาภรณ์รัก สลักใจ

ทิคัมพร หมายฟ้า เป็นอาภรณ์

[ทิคัมพร]

ทิคัมพร ร่อนไป  ในเวหา
ใช้พรายฟ้า เป็นอาภรณ์ อ่อนไสว
ปกคุมจิต ชิดแอบ แนบทรวงใน
มิหวั่นไหว ในรัก หักฤดี

มีชีวี ไร้พราว วาวตัณหา
เหินเคียงฟ้า ใช้วาจา อักษรศรี
เป็นฤดี ขีดฝัน หวั่นชีวี
ใช้เพลิงพราย สายวารี ชี้รำพัน

เป็นเพียงรูป  ภาพฉาย ให้พรายเห็น
ให้ได้เป็น ตามถ้อย ร้อยอักษร
หาได้เป็น จริงแท้ สิ่งแน่นอน
แค่ภาพหลอน ผ่อนฝัน หวั่นอุรา

สงบนิ่ง ไร้สิ่ง อิงแอบทุกข์
สิ่งความสุข ก็ไม่ใคร่ ไขว่ค้นหา
ใช้ฟ้าห่ม เป็นอาภรณ์ ซ่อนอุรา
เลิกร้างรา กามตัณหา ผ้าอาภรณ์

ทิคัมพร หมายฟ้า คว้าจันทร์ดาว
ที่เพริศพราว วาววับ จับสิงขร
ใช้พรายฟ้า เวิ้งว้าง ว่างโคจร
เป็นที่ถอน เบญจขันธ์ หวั่นอุรา

ทิคัมพร หมายฟ้า เป็นอาภรณ์
ขอเว้าวอน กลอนแดน แสนใฝ่หา
ได้สนิท ชิดแนบ แอบกายา
ร้อยเรียงค่า บทกลอน ร้อนวจี

ทิคัมพร หมายฟ้า เป็นอาภรณ์